Το “301”
[ACT Music + Vision, 2012] είναι το πιο καινούριο άλμπουμ
των e.s.t. (Esbjörn Svensson Trio). Φυσικά, το συγκρότημα
έχει παύσει να υπάρχει από την 14/6/2008, όταν ο πιανίστας Esbjörn Svensson
«χάθηκε» ξαφνικά, όμως το υλικό που έχει ηχογραφηθεί φαίνεται πως είναι αρκετό
(ή έστω κάμποσο) με αποτέλεσμα, ανά τακτά διαστήματα, να βγαίνει στον αφρό της
δισκογραφίας. Το ίδιο συνέβη εξάλλου και με το… αυστραλιανό “Leucocyte”, που κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο
του ’08 (μετά το θάνατο του Svensson
δηλαδή), το ίδιο συνεχίζεται και τώρα. Μάλιστα, το “301” προέρχεται από την ίδιαν
αυστραλιανή session, η
οποία είχε λάβει χώρα στα Studios
301 του Sydney (κάπου
στις αρχές του ’07). Όπως διαβάζω στο site της εταιρείας τους, οι e.s.t. ηχογράφησαν στην Αυστραλία υλικό διάρκειας 9 ωρών! Λίγο λιγότερο
από 70 λεπτά διαρκούσε το “Leucocyte”,
περί την μία ώρα διαρκεί το “301”.
Αντιλαμβάνεστε τι μας περιμένει…
Οι e.s.t. βρίσκονται (βρίσκονταν) σε μιαν εποχή
ολιστικής αντιμετώπισης της jazz – ή, εν πάση περιπτώσει, εκείνου που οι ίδιοι αποκαλούσαν “jazz”. Τα ηλεκτρονικά είχαν
εισχωρήσει για τα καλά πλέον στο setting τους (εν προκειμένω τα
χειρίζονται και οι τρεις τους, ο πιανίστας Svensson δηλαδή, ο μπασίστας Dan Berglund και ο ντράμερ Magnus Öström), οι
μελωδικές-ατμοσφαιρικές ασκήσεις τους είχαν πλέον την αύρα του φτασμένου (ο Keith Jarrett π.χ.
ακούγεται, απλώς, ως μιαν απόμακρη και θολή επιρροή), οι ρυθμολογίες και τα tempi τους
διέθεταν την πληρότητα και ενίοτε τη σκληρότητα της rock αφήγησης.
Ακούστε, ας πούμε το σχεδόν 15λεπτο “Three falling free part II” (που θα μπορούσε να
συνδέει τους Pink Floyd
και τους King Crimson
με τους Meat Puppets
και τους Material), ένα
κατά βάση progressive rock track
με όλη τη σημασία της λέξεως. Έτσι λοιπόν από την άφατη, εισαγωγική jazz romance του “Behind the stars” (η μελωδία μού θυμίζει
το «Στο παζάρι του ληστή» του Θεοδωράκη) και το 12λεπτο “Inner city, city lights” (με μνήμες από
«ατμοσφαιρικούς» Amon Tobin ή Fennesz), μέχρι τον απόλυτο ηλεκτρονικό δυναμίτη
τού “Houston, the 5th” και το σχεδόν ή μάλλον κάπως
ελεγειακό closing track “The childhood dream”
ένα είναι σίγουρο – το πλέον σίγουρο. Το Esbjörn Svensson Trio υπήρξαν ένα
ξεχωριστό συγκρότημα, που σφράγισε με τη μουσική του την πρώτη δεκαετία τού
21ου αιώνα στηριγμένο αποκλειστικώς στις δικές του ιδέες, στις δικές του δυνάμεις.
Αυτό και μόνον είναι αρκετό ώστε να επιβραβεύεται δια παντός.
Ζηλεύω πάρα πολύ όσους βρέθηκαν στο Παλλάς τον Δεκέμβριο του 2006...
ΑπάντησηΔιαγραφήΉταν μία ωραία συναυλία.
Διαγραφή