Ήταν γύρω στο ’97,
όταν έπεσε στα χέρια μου, στο Μοναστηράκι, ένας δίσκος του βραζιλιάνου Raul Seixas. Δεν γνώριζα ούτε τον Seixas, ούτε τον δίσκο του εννοείται, το “Krig-ha,
bandolo!” του 1973, είχα
όμως συνηθίσει ν’ αγοράζω παράξενα LP
απ’ οπουδήποτε στον κόσμο, οπότε ποντάριζα άφοβα – και, εδώ που τα λέμε, σπανίως
διαψευδόμουν. Σπανίως έπεφτα σε φόλα. Τότε ήταν, όταν ανακάλυψα για πρώτη φορά
το όνομα του Paulo Coelho ως στιχουργού σ’
ένα άλμπουμ.
Η δεύτερη φορά
ήταν λίγο πιο μετά, όταν ο αείμνηστος φίλος και συνεργάτης στο περιοδικό Jazz & Τζαζ Γιάννης Αδαλόπουλος, μέγας λάτρης
της βραζιλιάνικης κουλτούρας και των μουσικών του κόσμου, μού έφερε από ένα
ταξίδι του στη μακρινή χώρα 2-3 δίσκους, ως δώρο, και ανάμεσά τους έναν της Rita Lee, της τραγουδίστριας των Mutantes (το συγκρότημα-έμβλημα της tropicália, της «βραζιλιάνικης ψυχεδέλειας»
για να το πούμε πιο απλά). Κι εκεί, στο άλμπουμ “Entradas e Bandeiras” του 1976, υπήρχαν τρία τραγούδια βασισμένα
σε στίχους του Paulo Coelho. Ο παγκόσμιος
συγγραφέας του Αλχημιστή, του Πέμπτου Βουνού και του Ζαχίρ είχε ξεκινήσει την
καριέρα του, πολλά χρόνια πριν γίνει παγκόσμια γνωστός (και) σαν στιχουργός. Όπως είχε πει και ο ίδιος:
«Όταν ήμουν δεκαπέντε χρονών, το 1962, ήθελα
να γίνω συγγραφέας, να φοράω γυαλιά, να κυκλοφορώ αχτένιστος και να είμαι τον
μισό καιρό θυμωμένος και τον άλλο μισό σε κατάθλιψη. Να μη με καταλαβαίνει η
γενιά μου. Μέχρι που μια μέρα ένας τραγουδιστής του ροκ μού ζήτησε να γράψω
στίχους για τα τραγούδια του, με τράβηξε μακριά από την αναζήτησή μου για την
αθανασία και με έβαλε ξανά στο δρόμο των καθημερινών ανθρώπων».
(από το promo βιβλιαράκι των εκδόσεων Α.Α. Λιβάνη/ Sant Jordi Acociados Agencia Literaria, το αφιερωμένο στον Coelho)
Αυτός ο
«τραγουδιστής του ροκ», για τον οποίο κάνει λόγο ο Coelho, ήταν ο Raul Seixas. Ποιός ήταν όμως, στην πράξη, ο Seixas; Σίγουρα ένας από τους πιο σημαντικούς ροκ
τραγουδοποιούς που είχε αναδείξει εκείνη την εποχή η Βραζιλία.
Η συνέχεια εδώ…
Μέχρι σήμερα ακούγονται πολλά τραγούδια του στη Βραζιλία.Πέρασε στο ευρύ κοινό και χαίρει γενικής εκτίμησης από ετερόκλητους μουσικόφιλους.Άλλωστε,πολλά από τα τραγούδια του συνδύαζαν ετερόκλητα στοιχεία,πχ mosca na sopa στο οποίο διακρίνονται καθαρά το r&r,η capoeira και η macumba,ενώ οι στίχοι του είναι μια μεταφορά εναντίον της δικτατορίας.Ήταν φιγούρα ο Raul Seixas,αντισυμβατικός,πολυσυλλεκτικός,ιδιότροπος,ολίγον(έως πολύ!)τρελός.Valeu!
ΑπάντησηΔιαγραφήNikolaos E. Kavvadias
ΑπάντησηΔιαγραφήO μεγάλος Μπραζιλιάνος διευθυντής φωτογραφίας (αλλά και φωτογράφος κι ενίοτε σκηνοθέτης) Walter Carvalho το 2012 παρουσίασε το ενδιαφέρον ντοκυμανταίρ γιά τον φευγάτο Seixas "Raul - O Início, o Fim e o Meio". Nα το trailer:
https://www.youtube.com/watch?v=ItacS15TKjk