Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου 2014

για τις τιμές των ελληνικών δίσκων

Με αφορμή δύο δίσκους του Μίμη Πλέσσα που ανέβηκαν στο eBay τον τελευταίο καιρό, δημιουργήθηκε θέμα που αφορούσε τόσο στην τιμή πώλησής τους, όσο και στην καλλιτεχνική αξία τους. Αν και το θέμα της «καλλιτεχνικής αξίας» είναι δύσκολο να το προσδιορίσουμε με κάποια αντικειμενικότητα επειδή ο καθένας μας μπορεί να επικαλεστεί το προσωπικό του γούστο (γούστο επικαλούνται, βεβαίως και όσοι δεν διαθέτουν...), θάβοντας ή εκθειάζοντας έναν δίσκο, το θέμα της «τιμής πώλησης» θα μπορούσε να ήταν κάπως αντικειμενικότερα προσδιορισμένο, αν υπάκουε στον κλασικό κανόνα της αγοράς, που είναι γνωστός ως «προσφορά και ζήτηση».
Βάσει αυτού του κανόνα το βρετανικό περιοδικό Record Collector, όπως και το Goldmime στην Αμερική, επιχείρησαν να «αντικειμενικοποιήσουν» τις τιμές των δίσκων (78άρια, LP και singles) της αγγλοαμερικανικής παραγωγής προσφέροντας πολυσέλιδα βιβλία με τιμές και προσανατολίζοντας κατά το μάλλον ή ήττον τους αναγνώστες τους. Έτσι, ένας δίσκος των Beatles ή του Elvis που τον αναζητούν σε όλο τον κόσμο και είναι σπάνιος, μπορεί να έχει τιμή 1000, 2000 ή 3000$, αλλά ένας δίσκος τον οποίον τύπωσε ο… Μπακαφούκας στην Αθήνα κι είναι σπάνιος, αλλά δεν ενδιαφέρεται «κανείς» γι’ αυτόν, δεν μπορεί να έχει την ίδια τιμή. Τοποθετώ το «κανείς» σε εισαγωγικά, επειδή δεν μπορεί μια τιμή να διαμορφώνεται με τη ζήτηση που προκαλείται από έναν ή δύο υποψήφιους αγοραστές. Στην Ελλάδα, όμως, συμβαίνει ακριβώς αυτό. Σπάνιοι δίσκοι (αφήνω το μη σπάνιοι προς ώρας) σκάνε μύτη στο eBay, ή το discogs με εξωφρενικές τιμές εκκίνησης ή απλησίαστες reserve prices. Πόσοι ψάχνουν αυτούς τους δίσκους σήμερα; Εξαρτάται, αλλά γενικώς ελάχιστοι. Κατ’ αρχάς μηδαμινοί ξένοι –που ανακάλυψαν κάποια στιγμή τη μούφα με την «ελληνική ψυχεδέλεια», έχοντας κλάψει ήδη τα λεφτά τους– και βεβαίως μετρημένοι Έλληνες. Πόσοι, δηλαδή, μπορεί να ενδιαφέρονται για τα «Έρανα» π.χ. του Νίκου Τάτση; Και πόσοι θα ενδιαφέρονταν αν δεν τους χαρακτήριζε ο Αυστριακός Hans Pokora σ’ ένα από τα βιβλία του με “value 6” (που σημαίνει 1000 ευρώ και άνω); Πρακτικώς, κανένας (εννοώ δυο-τρεις…). Αφήνω, τώρα, το γεγονός πως ακόμη και κάτω απ’ αυτό το σκηνικό ο συγκεκριμένος δίσκος δεν πουλήθηκε ποτέ πάνω από 600 ευρώ. Όχι πως είναι λίγο, αλλά είναι στη μισή τιμή από εκείνη του βιβλίου του Pokora. Καμμιά φορά ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης λειτουργεί (ευτυχώς) και εις βάρος των promoters ή των εμπόρων.
Ο Μίμης Πλέσσας είναι ένας πασίγνωστος και πολυαγαπημένος έλληνας συνθέτης, έχοντας στην δισκογραφία του και σπάνιους δίσκους. Πόσοι ενδιαφέρονται γι’ αυτούς τους σπάνιους δίσκους του; Σίγουρα δεν είναι τόσοι όσοι ακούν το «Βρέχει φωτιά στη στράτα μου», το «Πρώτη φορά» ή το «Άνοιξε πέτρα»… Πάλι πέφτουμε δηλαδή στην κατηγορία των (Ελλήνων) συλλεκτών, οι οποίοι στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι… κάπως περισσότεροι. Εννοώ πως για σπάνιους δίσκους του Πλέσσα μπορεί να ενδιαφέρεται και ο συλλέκτης δίσκων ελληνικής τζαζ, κι εκείνος που μαζεύει ελληνικό ροκ, κι εκείνος που γουστάρει το λεγόμενο «έντεχνο» τραγούδι, γενικά δηλαδή ο συλλέκτης ελληνικών δίσκων. Πόσοι είναι αυτοί οι άνθρωποι σε όλη την Ελλάδα; Δεν μπορεί να πει κανείς με σιγουριά. Πρέπει όμως να είναι μερικές εκατοντάδες (λίγες). Πόσοι απ’ αυτούς μπορούν ή θέλουν να πληρώνουν «ιλιγγιώδη» ποσά για δίσκους; Μετρημένοι στα δάκτυλα. Έτσι, επί της ουσίας, ακόμη κι ένας σπάνιος δίσκος του Πλέσσα δεν μπορεί να αφορά πολύ περισσότερους, απ’ όσους αφορά ένας σπάνιος δίσκος του Πάνου Σαββόπουλου ή του Περικλή Χαρβά (καλλιτέχνες που τους γνωρίζουν ελάχιστοι εν σχέσει με τον Πλέσσα). Αν σκεφθούμε λοιπόν πως οι σπάνιοι δίσκοι των Beatles, του Elvis, του Dylan κ.ά. πιάνουν μερικές χιλιάδες δολάρια επειδή τους ψάχνουν χιλιάδες συλλέκτες απ’ όλον τον κόσμο, δεν είναι δυνατόν ένας σπάνιος δίσκος του Πλέσσα που αφορά στο 5% να πούμε (και πάαρα πολύ λέω) των συλλεκτών ανά τον κόσμο να πουλιέται 2, 3 ή και 4 χιλιάδες δολάρια. Και μην κρίνει κανείς από το γεγονός πως ο ακριβότερος folk δίσκος (popsike.com) που πουλήθηκε στο eBay ανήκει σε κάποιους Touchtone από το 1972 (έπιασε πέρυσι 5000 ευρώ), ενώ ο ακριβότερος δίσκος του Dylan (πάντα κατά το popsike) υπήρξε ένα test pressing του “Blood on the Tracks” που ξεπέρασε για λίγο τα 5800 ευρώ. Για αμερικανικούς και αγγλικούς δίσκους ενδιαφέρεται όλος ο κόσμος (όσοι συλλέκτες, το τονίζω «συλλέκτες», ακούν Dylan δηλαδή, μπορεί ν’ ακούν και Touchtone), για τους ελληνικούς δίσκους, όμως, ενδιαφέρονται πια μόνον οι Έλληνες (αφού οι ξένοι τα μάζεψαν, καθώς πιάστηκαν πολλές φορές κορόιδα αγοράζοντας, για χρόνια, φύκια για μεταξωτές κορδέλες). Π.χ. τους «ψυχεδελικούς προγκρεσιβάδες» Bicycle και δεν συμμαζεύεται…
Επίσης και τούτο. Οι τιμές που δίνουν οι κατάλογοι του Record Collector ή του Goldmine αφορούν αυστηρώς σε δίσκους ΜΙΝΤ (καινούριους, άπαικτους, ή παιγμένους 2-3 φορές). Γράφει επί τούτου το Goldmine (τα bold γράμματα δεν είναι δικά μου): “Prices listed are for mint condition records! That means new, unplayed, not off-center, no writing on labels, near perfect to perfect condition. A record can be played and still be mint (call it near mint). When you see an album for sale for $40 (as listed in this book) that means it is new! Don’t pay $40 if it isn’t. If it’s in nice condition but shows wear from playing (still plays clean) it’s in very good condition, which is 35-50% of the mint value. If there are some marks on the vinyl or markings on the cover, its value drops to about 25% of the mint price. If the record is beat (noisy when playing) and/or the cover is damaged, it’s only worth 5-10% of the mint price! Read this paragraph every day and learn that condition is everything when determining the value. Don’t pay too much for junk. But don’t feel guilty if you have just paid too much for a mint condition classic!”.
η φωτογραφία είναι από το δίκτυο
Ρίχνοντας μια ματιά στο λήμμα “Plessas” στο popsike βλέπει κανείς πως πέρυσι (21/5/2013) πουλήθηκε μία VG+ κόπια (κατά τον πωλητή) τού “Greece Goes Modern” που είχε start price 2500 δολάρια («έκλεισε» τελικώς στα 3161$ ή 2298 ευρώ). Με βάση το Goldmine και το Record Collector δηλαδή, όταν κάποιος αξιολογεί μία VG+ κόπια στα 2500 δολάρια, τότε η ΜΙΝΤ κόπια πρέπει να πουληθεί στα 5000 δολάρια. Αυτή είναι η αναλογία. Ε, λοιπόν, εγώ λέω ξεκάθαρα πως δεν είναι δυνατόν ένας σπάνιος ΜΙΝΤ δίσκος του Πλέσσα (το “Greece Goes Modern” ή το «Παληές Μελωδίες σε Χορευτικό Ρυθμό») να αξίζει 5000 δολάρια. Δεν μπορεί 2-3 άνθρωποι (και εννοώ αγοραστές) να κανονίζουν με τέτοιο τρόπο τις τιμές, πόσω μάλλον όταν και ορισμένοι πωλητές έχουν εξωφρενικές start prices, για δίσκους που τους ψάχνουν ελάχιστοι (ή κανένας). Έτσι λοιπόν, όπως έχω γράψει πολλές φορές στο δισκορυχείον… στην Ελλάδα οι τιμές δεν διαμορφώνονται από το νόμο της προσφοράς και της ζήτησης, αλλά μόνον από εκείνον της… προσφοράς. Άρα, αν εξαιρέσεις τους πραγματικά σπάνιους δίσκους που τους ψάχνουν πολλοί κι είναι ακριβοί (καθότι υπάρχουν και σπάνιοι δίσκοι που δεν τους ψάχνει «κανένας» το ξαναλέω), για τις υψηλές τιμές των υπολοίπων δεν φταίνε αυτοί που τους πουλάνε, αλλά κυρίως εκείνοι που τους αγοράζουν.
Δεν μπορεί δηλαδή ένα LP του Πλέσσα στους Αδελφούς Φαληρέα, το «… και Κάπως Αλλιώς» από το 1986 να το ξεκινά κάποιος με τιμή μεγαλύτερη από τα 15-20 δολάρια. Ούτε βεβαίως να καθορίζεται η τιμή του από το γεγονός πως βρέθηκε ένας και πλήρωσε, για να το αποκτήσει, 150 ευρώ. Μιλάμε για έναν δίσκο που τον έχω δει δεκάδες φορές στο παρελθόν, αφού ένα LP του Πλέσσα δεν μπορεί να «κόπηκε» σε 300 αντίτυπα το 1986, ενώ και τώρα αν κάποιος ψάξει λίγο μπορεί να τον εντοπίσει – πριν ακόμη τον μαζέψουν τα «κοράκια», εμφανίζοντάς τον στο δίκτυο μια φορά ανά τρίμηνο.
Μιλώντας για τον Πλέσσα και τους «άλλους» δίσκους του της δεκαετίας του ’80, αν εξαιρέσεις τα τζαζ-τζαζ άλμπουμ του που είναι καλά κι αξίζει κάποιος να τ’ ακούσει («40 χρόνια Jazz Νο 1» και «Νο 2», «Το Κουαρτέτο του Μίμη Πλέσσα» κ.λπ.) εκείνος ο δίσκος που για μένα έχει αξία (και δεν εννοώ συλλεκτική) είναι το LP «Για το Θέατρο 1» [United, 1985], επειδή περιλαμβάνει αποσπάσματα από το “Jesus Christ Super Star” (στην ελληνική εκδοχή των Πλέσσα-Μαλαβέτα). Τα υπόλοιπα LP (με διασκευές) σε κάτι μικρές εταιρείες τύπου Ρυθμός, Atheneaum κ.λπ. (μερικά τα έχω αλλά δεν τα θυμάμαι, που σημαίνει πως δεν μου άφησαν κάποια ξεχωριστή εντύπωση όταν τ’ άκουσα) δεν μπορεί να συγκριθούν με τις ανάλογες δουλειές του από το ’60. Ένας τυπικός «σύνθι» ήχος του ’80 δεν έχει ουδεμία αισθητική σχέση (την προσωπική μου άποψη λέω) με τα κιθαριστικά fuzz του Καλλίρη, ή τον ήχο της philicorda… Είναι τέτοιο και το «…και Κάπως Αλλιώς»; Ας μας πληροφορήσουν, λοιπόν, όσοι το έχουν ακούσει…

143 σχόλια:

  1. Pε παιδιά μήπως το hype με τον πλέσσα έχει παρατραβήξει?Οι φανατικοί του πλέσσα πάνε να ξεπεράσουν τους χατζιδακικούς,και φυσικά δεν τίθεται θέμα σύγκρισης μεταξύ των δύο,ο χατζιδάκης είναι πολύ ανώτερος,αν και είμαι θεοδωρακικός.Τόση μουσική αξία έχει πια ο πλέσσας?Και ρωτάω εσένα φώντα οπου έχεις κριτήριο.Το philocorda παντού χαιρετίζεται σαν αριστούργημα,κατα την γνώμη μου είναι ένας μετριος ελαφρύς δίσκος.Αν λοιπόν αυτό είναι αριστούργημα,η ρωμιοσύνη,το άξιον εστί τί είναι?
    Εκφράζω πάντα την γνώμη και ευχαριστώ για την φιλοξενία
    Γιώργος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. O Πλέσσας έρχεται από άλλο δρόμο – δεν έρχεται δηλαδή από τον δρόμο του Χατζιδάκι, ούτε του Θεοδωράκη. Μην ξεχνάμε πως παίζει jazz από την δεκαετία του ’40, πως έπαιξε και διακρίθηκε στην Αμερική στα χρόνια του ’50 και πως στα χρόνια του ’60 (παράλληλα με τη δουλειά του στο ελαφρύ και λαϊκό τραγούδι) διατηρούσε πάντα το κουαρτέτο του, παίζοντας jazz όποτε τού δινόταν η ευκαιρία. Έτσι, και αναλόγως με τους Ιταλούς ας πούμε σινε-συνθέτες της εποχής (Morricone, Piccioni, Umiliani…) εμπλεκόμενος με το σινεμά έπρεπε να έχει έτοιμα διάφορα μοντέρνα scores πέραν της jazz (μποασανόβες, σέικ, γκαράζ, ροκιές, «ψυχεδέλειες» και σοουλ-ιές), ώστε να «γεμίζει» κάθε φορά τις ανάλογες σκηνές (στα πάρτυ, στις πισίνες, στις παραλίες, στα κλαμπ κ.λπ.).
      Οι σημερινοί (νεαροί ή λιγότερο νεαροί) DJs κ.λπ. ανακάλυψαν πριν μερικά χρόνια αυτό το υλικό (όπως κι εκείνο του Γεράσιμου Λαβράνου ή του Γιώργου Θεοδοσιάδη) και του ’δωσαν να καταλάβει. Σπρώχνουν τρελά ποσά στα λίγα LP και στα πολύ περισσότερα singles της «ελληνικής τζαζ» (να το πω χοντρικά) με αποτέλεσμα ο άξιος οπωσδήποτε Πλέσσας (οι μουσικές του εννοώ) να περνούν μια δεύτερη νεότητα. Υπάρχει ένα hype οπωσδήποτε, αλλά από την άλλη τον ρόλο του Πλέσσα στην «μοντέρνα έκφραση» των ελληνικών sixties κυρίως (γιατί εδώ βλέπουμε πως αναζητούνται μετά μανίας και LP του από τα 80s!) δεν μπορεί να τον έχει ούτε ο Χατζιδάκις, ούτε ο Θεοδωράκης.
      Εγώ, πάντως, που είμαι από εκείνους που συνέβαλλαν στο να μάθουν οι νεότεροι την “Philicorda”, μέσω της έκδοσης σε CD στο Jazz & Τζαζ το 2005, δεν έγραψα ποτέ πως είναι αριστούργημα. Να τι είχα γράψει… «Το όλον αποτέλεσμα είχε μιαν αίσθηση πρωτοτυπίας. Πρόκειται για ένα jazz άλμπουμ, έξω βεβαίως από τις επαναστατικές καινοτομίες της εποχής, αλλά μέσα σ’ αυτό που κατανοούμε όλοι μας ως jazz feeling».

      Διαγραφή
    2. """πως έπαιξε και διακρίθηκε στην Αμερική στα χρόνια του ’50'""

      Εντάξει, δεν ήταν και John Coltrane ή Miles Davis...

      Με βάση το δημοσιευμένο βιογραφικό του τουλάχιστον, ένα βραβείο πιανίστα πήρε από πανεπιστημιό (όπως άλλοι 1000 κάθε χρόνο από τα διάφορα πανεπιστήμια και μεγάλα ωδεία / μουσικές σχολές των ΗΠΑ) και βγήκε λέει «5ος καλύτερος πιανίστας στις ΗΠΑ» σε κάποια κατάταξη αγνώστων λοιπών στοιχείων (περιοδικού; κάποιας οργάνωσης;).

      Τέτοιου είδους βραβεία έχουν και δεκάδες χιλιάδες άλλοι που δεν πήγαν και πολύ μακριά.

      Η αξία του Πλέσσα μάλλον αλλού έγκειται, και όχι στο ότι πήρε βραβείο καλού πιανίστα...

      Α.

      Διαγραφή
    3. Είπα εγώ πως ήταν… John Coltrane και Miles Davis;

      Είπα πως έπαιξε (με Αμερικάνους), όπως ακριβώς το είχε πει και ο Πολύτιμος στην «Εισβολή του Ροκ εντ Ρολ», και επίσης ότι «διακρίθηκε». Και υπάρχουν και άλλα στοιχεία που συνηγορούν στην «διάκριση» πέραν των όποιων βραβείων (είχα αναφερθεί και στην Ιστορία της Ελληνικής Τζαζ Δισκογραφίας).

      Η αξία του Πλέσσα έγκειται στην κουλτούρα του (γνώρισε π.χ. από νωρίς την jazz, και όλο το ελαφρό-τζαζ τραγούδι του είναι χάρμα) και βεβαίως στο ταλέντο του - να γράφει δηλαδή «τα πάντα» (ροκ, λαϊκά και ό,τι άλλο) και να διαπρέπει.

      Διαγραφή
  2. nick270760:

    Γεια σου Φωντα ,κανε μια αναλυση για τισ τιμεσ των δισκων ,1400 ευρω ο ΠΛΕΣΣΑΣ ,εδω τζαμπα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ο δισκος, ο καθε δισκος, ειναι κατα περιπτωση σαν μετοχη. Με ups και downs. Δε συμφωνω με το να λοιδωρεις τιμες και προτασεις, ειδικα εφοσον, αυτοβουλως, εισαι ενταγμενος σε ενα καπιταλιστικο συστημα. Οι τιμες διαμορφωνονται απο μια σειρα παραμετρων στην οποια σειρα αμετοχο δεν ειναι το blog αυτο και οσοι γραφουμε και διαβαζουμε. Ευχαριστω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ποιον απευθύνεται το σχόλιο;

      Αν απευθύνεται σ’ εμένα τότε δεν καταλαβαίνω καθόλου αυτό το «λοιδορείς» και σχεδόν καθόλου το «αμέτοχο δεν είναι το blog». Αν θέλεις γίνε πιο σαφής σε παρακαλώ… Κι αν έχει κάτι παραπάνω να πεις, καλό είναι να το πεις και με τ’ όνομά σου…

      Διαγραφή
    2. καλημέρα, το σχόλιο πήγαινε σε προηγούμενο σχολιαστή κι ευχαριστώ για τη διόρθωση στο "ο" εκ παραδρομής και συνήθειας(λοιδΟρώ).
      Αμέτοχο το blog είναι αθώα έκφραση ότι άτομα σαν κι εμάς επηρεάζουν και παρασύρουν και άλλους σε ένα trend, αυτό και μόνο. Μπορεί, το πιστεύω ακράδαντα, ένα post, ένα άρθρο, να διαμορφώσει τιμή και να δημιουργήσει "ανάγκη" και τάση. Γιατί όχι εξάλλου; Vinylover

      Διαγραφή
  4. Ρε guys οποιος εχει του Πλεσσα το Καπως Αλλιως που λετε του Φαληρεα ας κανει:
    Α) review
    B) ας μας πει αν το δινει
    Διαβασα τα παραπανω και οντως ειναι σπανιος και εξαιρετικα ενδιαφερον δισκος με αποψη και συμμετοχη του γιου του.
    Τον ψαχνω χρονια, εχω κασετα, ναι κασετα!, αλλα περιμενω το πραμα το καλο! Φωντα γραψε και ενημερωσε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ρε παιδιά, μη τρελαθούμε! Από που κι ως που είναι σπάνιος δίσκος το Κάπως Αλλιώς; Επίσης, επειδή έχω το δίσκο (τον πήρα πριν κανα χρόνο 10-12 ευρώ από γνωστό μαγαζί της Αθήνας και το έχω δει αμέτρητες φορές μπροστά μου) να πω οτι ΔΕΝ είναι παραγωγή του Φαληρέα, αλλά ανεξάρτητη παραγωγή. Δεν γράφει πουθενά στο εξώφυλλο ή στην ετικέτα κάτι για Φαληρέα.
    Επίσης, αυτή η ειδική ανάρτηση για τις τιμές των δίσκων και για; το πως αυτές διαμορφώνονται, μάλλον πρέπει να γίνει άμεσα γιατί συνεχώς σε άσχετα post όλο και κάποιος εμφανίζεται επαναφέροντας το θέμα!
    Τέλος για τον σχολιαστη που ζητάει review ενώ έχει το άλμπουμ σε κασέτα, ας κάνει εκείνος το review αφού το έχει!
    Ευχαριστώ για το χώρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ηρεμησε φιλε!
      Πως κανεις ετσι;
      ΕΓΩ δεν το 'χω δει, το θελω και ΔΕΝ μπορω να το βρω, ebay κλπ.
      Οσον αφορα το review δεν επιθυμω να κανω review σε κανενα εργο διανοιας δηλωνοντας μη ειδικος.
      Ευχαριστω με τη σειρα μου.
      Vinylover

      Διαγραφή
  6. TO Greece Goes Modern ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ ΣΕ ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ B-Otherside- Belle Vue,ΣΕ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΟΥΦΙΛΟΥ ΘΑΝΑΣΗ(PLAN 59,ΔΙΣΚΑΔΙΚΟ ΣΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ ΚΑΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΠΑΔΙ) ΟΧΙ ΑΠΟ TAPES ΑΦΟΥΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ,AΛΛΑ ΑΠΟ MINT ΚΟΠΙΑ ΤΗΣ PAN-VOX.ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΞΑΝΑΤΥΠΩΘΕΙ ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΚΟΠΙΕΣ ΕΞΑΝΤΛΗΘΗΚΑΝ.ΑΝΕΠΥΦΥΛΑΚΤΑ ΣΥΝΙΣΤΑΤΑΙ.ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΑΛΜΠΟΥΜ ΕΝΟΣ ΓΝΗΣΙΟΥ ΜΟΥΣΙΚΟΥ ΤΑΛΕΝΤΟΥ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ(ΠΛΕΣΣΑΣ),ΑΣΧΕΤΑ ΜΕ ΤΑ ΜΟΥΣΙΚΑ ΑΚΟΥΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΑ.ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!!!RESPECT ΘΑΝΑΣΗΣ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εντάξει Θανάση ή κολλητέ του Θανάση.

      Διαγραφή
    2. Ό,τι να ναι,άλλα πράγματα,λέει ο φώντας,άλλα εσύ.ΡΕ ΜΑΣ ΠΡΗΞΑΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΠΛΕΣΣΑ!!

      Διαγραφή
  7. Καλησπέρα. Πολύ σωστές οι απόψεις του Φ.Τ. με σημαντικότερη αυτή που αναφέρει περί διαμόρφωσης των τιμών από τους αγοραστές.
    Θεωρώ όμως πως από τη στιγμή που όλες σχεδόν οι μουσικές υπάρχουν διαθέσιμες για ακρόαση και 'κατέβασμα' στο youtube και αλλού, το να θέλει κάποιος να αποκτήσει την original έκδοση ενός δίσκου, είναι ένα άλλο ζήτημα που περνάει σε άλλη κατηγορία, αυτή του συλλέκτη. Και ο συλλέκτης είτε μαζεύει δίσκους, είτε γραμματόσημα, βιβλία, παιχνίδια, κ.ο.κ. συνήθως πληρώνει.
    Απ΄πο την άλλη, για να επιστρέψω και στο θέμα, όπιοιος επιθυμεί να έχει το έργο ενός μουσικού σε βινύλιο, υπάρχουν πλέον και αμέτρητες επανεκδόσεις και ακολουθούν κι άλλες!
    Εγώ προσωπικά, μαζεύω δίκους από τις αρχές του 2000 και μερικούς (που ήθελα πολύ) τους απέκτησα σε πρώτες εκδόσεις διότι ήθελα να ικανοποιήσω μια ανάγκη μου να έχω ένα δίσκο στη κατοχή μου στην original μορφή, με τη πρώτη του ηχητική απόδοση - όπως κυκλοφόρησε στην εποχή του.
    Μέχρι εκεί και πάντα μέχρι ένα ορισμένο όριο στις τιμές.
    Είναι καθαρά υποκειμενικό το θέμα. όποιος θέλει κάτι πολύ και το πληρώνει, ας το πληρώσει. Οι υπόλοιποι ας απέχουμε.
    Ανδρέας Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Επειδή δεν θα επιτρέψω να στραβώσει η κουβέντα όσοι θέλουν να πουν το «κάτι παραπάνω», να τα «χώσουν» σε κάποιον επώνυμο, θα το κάνουν υπογράφοντας όχι μ’ ένα ονοματεπώνυμο ό,τι-να-’ναι, αλλά έχοντας πραγματικό και σαφές ηλεκτρονικό ίχνος. Ούτως ώστε και ο επώνυμος να γνωρίζει με ποιον έχει να κάνει. ΑΠΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Γεια σας. Έχω κατάστημα δίσκων στην Αθήνα, που δεν θα ήθελα να κατονομάσω για να μη θεωρηθεί διαφήμιση, χωρίς να θέλω να κρατ΄σησω τη ταυτοτητα μου κρυμμένη. Για όποιον επιθυμεί, το όνομα μου είναι διαθέσιμο.
    Θεωρώ κ. Τρούσσα την άποψη σας εσφαλμένη, στο κομμάτι που αναφέρετε οτι μηδαμινοί ξένοι ενδιαφέρονται για Ελληνικούς δίσκους, λέγοντας ότι οι ξένοι που ανακάλυψαν κάποια στιγμή τη μούφα με την «ελληνική ψυχεδέλεια», έχουν κλάψει ήδη τα λεφτά τους.
    Σωστά αναφέρατε το παράδειγμα των Bicycle, που απ'ότι ακούγεται, κάποιος "πονηρός" το πάσαρε στον Pokora ώστε να μοσχοπουλήσει αργότερα.
    Αλλά δε νομίζω να έκλαψε κανενας τα λεφτά του ακούγοντας τον Ακρίτα, τα Γαλάζια Άλογα, ακόμα και δίσκους σαν του Χάλαρη και του Ξαρχάκου που έχουν μπει κάτω από τη ταμπέλα της ψυχεδελικής folk.
    Ειλικρινά σας πληροφορώ ότι πολλοί ξένοι ανακαλύπτουν τον τελυταίαο καιρό την Ελληνική μουσική και δεν αναφέρομαι μόνο στη ροκ και τα παρακαλάδια της.
    Μιλώ για την έντεχνη την ηλεκτρονική του 60/70 με τους γνωστούς συνθέτες αλλά και του 80 με τον Γιώργο Θεοδωράκη, Λένα Πλάτωνος, κτλ., ακόμα και DJs που χρησιμοποιούν τον όρο oriental σε παλιά λαικά 45αρια με ρυθμό τσιφτετελιού.
    Θα επανέλθω αργότερα για το θέμα των τιμών, αν η άποψη μου ενδιαφέρει κανέναν........
    Ευχαριστώ, Ν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις

    1. Κοιτάξτε εσείς μπορεί να είστε κάπως νεότερος και να μην γνωρίζετε ας πούμε πως οι «ξένοι» άρχισαν να ενδιαφέρονται για ελληνικούς δίσκους ήδη από τα μέσα του ’80. Υπάρχει ιαπωνικό βιβλίο πολυσέλιδο για το euro-rock από το 1987 π.χ., στο οποίο ανθολογούνται όχι μόνον ο Ακρίτας, μα ακόμη και τα «Τοπία» του Δημήτρη Παπαδημητρίου. Όπως υπάρχουν και «ξένοι» (και όχι Ελληνοαμερικάνοι), που μαζεύουν ρεμπέτικα ήδη από τα seventies (ή και νωρίτερα). Το λέω για να μην νομίζουν ορισμένοι πως το ελληνικό ροκ μονοπωλεί το ενδιαφέρον των ξένων.
      Κι ενώ πουλήσαμε λοιπόν και τον Ρωμανό, και τους Socrates και τον Ακρίτα, άντε με λίγο ζόρι και τον Διονύση Σαββόπουλο στους Αμερικάνους και τους Γερμανούς, κάποια στιγμή το πράγμα ξέφυγε τόσο πολύ με αποτέλεσμα να συναντάς σε «ξένο» κατάλογο των late 90s την… folk-oriented Katerina Stanissi!! Κάποιος ξύπνιος δικός μας την πάσαρε στον «ξένο», ο οποίος για να την ξεφορτωθεί την έχωσε πάραυτα στον κατάλογό του…
      Οι συγκεκριμένοι δίσκοι του Χάλαρη ή και του Ξαρχάκου μπορεί να είναι πολύ καλοί για εμάς τους Έλληνες, όμως δεν ενδιαφέρουν πολλούς ξένους. Αν υπήρχε μεγάλο ενδιαφέρον για τέτοια άλμπουμ ή θα είχαν επισήμως επανεκδοθεί ή θα είχαν βγει πειρατικά (σαν τους Πελόμα Μποκιού ή τον «Σιδερένιο Άνθρωπο»). Μπορεί, λοιπόν, να ενδιαφέρουν κάποιους, αλλά αυτοί είναι λίγοι. Επειδή, κάποτε, αντάλλασσα δίσκους με μουσικόφιλους στην Ευρώπη (Γαλλία, Ισπανία, Σουηδία…), σας πληροφορώ πως είχα δώσει ακόμη και Θάνο Μικρούτσικο (τα «Πολιτικά Τραγούδια») σε trade partner Ισπανό, κι είχε πάθει πλάκα. Αλλά αυτό δεν λέει τίποτα, δεν βγάζεις κάποιο γενικότερο συμπέρασμα.
      Τώρα τελευταία, αφού πέρασε η μπόρα με το progressive και την ψυχεδέλεια, ορισμένοι επιχείρησαν να κάνουν γνωστούς «έξω» ελληνικούς δίσκους ηλεκτρονικής μουσικής κ.λπ. Κι εμένα μου αρέσει ο Γιώργος Θεοδωράκης (ιδίως το «Σήμα»), αλλά δεν νομίζω πως θα φτάσει ποτέ το hype στο εξωτερικό (με όριο η λέξη) του Ρωμανού ή του Ακρίτα.
      Όσον αφορά στα τσιφτετέλια η αλήθεια είναι πως έχουμε πολύ πράγμα (ίσως όχι περισσότερα από τους Τούρκους, σίγουρα όμως περισσότερα από τους Ισραηλίτες), δίχως όμως να είναι «πειραγμένα». Τα λίγα 45άρια του Βας.Βας ή κάποιων ακόμη δεν μπορούν να κάνουν τη (μεγάλη) διαφορά.
      Όταν λέω πως… «για τους ελληνικούς δίσκους ενδιαφέρονται πια μόνον οι Έλληνες» εννοώ πως βάσει των 300 ή 500 κομματιών των επανεκδόσεων δεν μπορεί να στοιχειοθετηθεί πραγματικό και βαθύ ενδιαφέρον… ούτε καν για εμάς τους Έλληνες. ΠΡΕΠΕΙ ΔΗΛΑΔΗ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΑΥΞΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΕΓΧΩΡΙΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ. ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΛΗΜΑ ΜΑΣ. Να ξανατυπωθεί, δηλαδή, το πρώτο LP του Περικλή Χαρβά σε 2000 αντίτυπα και να φύγει με τη μία. Και όχι να περιμένει ο εκδότης να περάσει ένας χρόνος για να δώσει… 132 αντίτυπα στην Ελλάδα και… 65 στο εξωτερικό.

      Διαγραφή
    2. Καλησπέρα και πάλι.
      Ευχαριστώ για την απάντηση. Είναι γεγονός οτι δεν γνωρίζω τόσο για το ιαπωνικό βιβλίο και το ενδιαφέρον των «ξένων» από τα μέσα του ’80, όσο και για τη περίπτωση της Στανίση.
      Είναι σίγουρα λυπηρό αυτό που γίνεται με κάποιυς "πονηρούς" οι οποίοι προκειμένου να τσιμπήσουν μερικά φράγκα παραπάνω, χαλάνε το όνομα των Ελλήνων στους αγοραστές του εξωτερικού.
      "ΠΡΕΠΕΙ ΔΗΛΑΔΗ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΑΥΞΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΕΓΧΩΡΙΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ".
      Αυτό κ.Τρούσα, είναι μια μεγάλη κουβέντα η οποία με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο, όχι για να πουλάμε περισσότερους δίσκους, αλλά για τη διάδοση κάποιων δίσκων που πρέπει να ακουστούν γιατί δεν τα ξέρουν ούτε αυτοί που ασχολούνται.
      Εγώ προσωπικά δεν έχω ακούσει ποτέ το δίσκο του Χαρβά που αναφέρατε; Αμφιβάλω αν έχει τυπωθεί καν σε cd.

      Σχετικά με το θέμα των τιμών, των υπεραξιών, της σπανιότητας και της προσφοράς-ζήτησης, θα ήθελα να σημειώσω οτι όλα είναι υποκειμενικα και διαμορφώνονται κυρίως απ'το ebay. Εκεί φαίνεται τι πραγματικά 'φτουράει' και πόση ζητηση έχει ένας δίσκος.
      Δεν ξέρω αν φταίει ο αγοραστής. Ένας σχολιαστης ανέφερε παραπάνω οτι εχει αγοράσει ορισμένους αυθεντικούς δίσκους, γιατί έχουν καλύτερη απόδοση. Ο καθένας έχει τα δικά του κριτήρια και λειτουργεί αναλόγως και με την οικονομική του κατάσταση.
      Ένας πελάτης του μαγαζιού μου είπε κάποτε, όταν τον ρώτησα γιατί δεν παίρνει επανεκδόσεις, μου απάντησε οτι οι αυθεντικές εκδόσεις στους δίσκους που του αρέσουν, του δίνουν χαρά.

      Συμφωνώ οτι είναι λίγοι αυτοί οι αγοραστές που κανονίζουν με τέτοιο τρόπο τις τιμές, ώστε αυτές να ανεβαίνουν στα ύψη, αλλά ταυτόχρονα πιστεύω οτι έχει ξεκαθαρίσει λίγο η κατάσταση σε σχέση με παλιότερα και σε αυτό έχουν συμβάλει οι επανεκδόσεις. Για παράδειγμα οι πρώτοι δίσκοι του Τουρνά, των Socrates αλλά και από άλλα είδη όπως των Villa 21, Ex-Humans, κτλ. που επανεκδόθηκαν, έχουν ρίξει τις τιμές των αυθεντικών.
      Αυτοί οι δίσκοι που κρατάνε ακόμα μεγάλες τιμές (4 επίπεδα, Ρωμανός, κ.α.) προφανώς για κάποιο λόγο πωλούνται ακόμα τόσο ψηλά και θα πωλούνται και στο μέλλον.

      Πιστεύω οτι αυτή η κουβέντα δεν τελειώνει ποτέ και θα επανέλθω στο "κύριο μέλημα μας" της αύξησης του εγχώριου ενδιαφέροντος. Κάτι που μάλλον δε φαίνεται να είναι εφικτό. Πάντως εσείς έχετε συμβάλει τα μέγιστα μέσω αυτού του blog και συγχαρητήρια γι'αυτό!
      Καλό βράδυ και καλή συνέχεια, Ν.

      Διαγραφή
  10. ΦΙΛΕ ΦΩΝΤΑ,Ο HANS POKORA(ENAΣ ΕΚ ΤΩΝ ΚΟΡΥΦΙΑΙΩΝ,ΑΝ ΟΧΙ Ο ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ ΣΥΛΛΕΚΤΗΣ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ),ΘΕΛΟΝΤΑΣ Η ΜΗ ΑΝΕΒΑΣΕ ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΑ ΤΟ ΚΟΣΤΟΛΟΓΙΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΞΙΑ ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΩΝ ΔΙΣΚΩΝ,ΜΕ ΤΙΣ ΠΕΡΙΦΗΜΕΣ ΚΛΙΜΑΚΕΣ R1,R2,R3 Κ.Λ.Π(ΕΜMΕΣΩΣ ΤΟ ΕΧΕΙ ΠΑΡΑΔΕΧΘΕΙ ΣΕ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΣΤΟ INTERNETIKO BLOG PSYCHEDELIC BABY MAGAZINE),ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ ΑΥΘΑΙΡΕΤΕΣ.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΗΤΑΝ ΣΤΟ ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΑΛΙΣΒΕΡΙΣΙ ΔΙΣΚΩΝ ΕΙΤΕ ΕΠΙΤΟΠΙΑ ΕΙΤΕ ΜΕΣΩ INTERNET ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΞΕΦΥΓΕΙ ΟΙ ΤΙΜΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ DEALERS.H ΑΞΙΑ ΕΝΟΣ ΔΙΣΚΟΥ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟΣΟ ΜΕ ΤΗΝ ΔΥΣΕΥΡΕΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΟΣΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟΥ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΥΜΒΑΔΙΖΟΥΝ.(ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΥ ΜΕΤΡΙΟΙ ΜΟΥΣΙΚΑ ΔΙΣΚΟΙ ΤΡΟΜΕΡΑ ΥΠΕΡΤΙΜΗΜΕΝΟΙ ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΑΝΤΙΤΥΠΩΝ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΗ ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΕΩΣ ΤΟΥΣ.)ΚΑΠΟΥ ΕΚΕΙ ΧΑΘΗΚΕ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΑΞΙΑΣ ΕΝΟΣ ΔΙΣΚΟΥ,ΑΦΟΥ ΤΕΧΝΙΟΝΤΩΣ ΑΡΚΕΤΑ ΠΑΠΑΓΑΛΑΚΙΑ ΦΟΥΣΚΩΝΑΝ ΜΕ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΑΞΙΑ ΠΟΛΥ ΜΕΤΡΙΑ ΑΛΜΠΟΥΜ.(ΚΑΠΟΙΟΙ ΕΞ'ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ ΑΝ ΤΟΥΣ ΕΛΕΓΕ ΚΑΠΟΙΟΣ ΟΤΙ ΟΙ ΚΟΠΙΕΣ ΤΟΥΣ ΘΑ ΠΟΥΛΟΥΝΤΑΝ ΜΕΤΑ 40 ΕΤΩΝ ΜΕ ΤΡΙΨΗΦΙΑ ΝΟΥΜΕΡΑ ΘΑ ΤΟΝ ΕΔΕΡΝΑΝ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΚΟΓΟΥΣΤΟ ΥΠΟΤΗΜΙΤΙΚΟ ΚΑΙ ΕΙΡΩΝΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ.) ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΝ ΥΙΟΘΕΤΗΣΑΝ ΑΡΚΕΤΟΙ(Η ΜΑΛΛΟΝ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ) ΠΩΛΗΤΕΣ ΔΙΣΚΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ,ΜΕ ΑΜΕΣΗ ΟΜΩΣ ΣΥΝΕΥΘΥΝΗ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΑΓΟΡΑΖΑΝ.ΦΙΛΙΚΑ ΓΙΑΝΝΗΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Για του λόγου το αληθές, δες τη τελευταία καταχώρηση για Media:Very Good (VG)
    Sleeve:Very Good Plus (VG+)

    Τουλάχιστον δέχεται και ...offers :)

    http://tinyurl.com/m4m9t7d

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο «Κινέζος» φταίει που κατάργησε την Αγορανομία…

      Διαγραφή
    2. Ο καθένας μπορεί να βάζει οτι τιμή θέλει. Ποιος το αγοράζει όμως; Κανένας!

      Διαγραφή
  12. Ελα ντε, το ξαναστέλνω: Δυστυχώς όπως και σε πολλά άλλα πράγματα, υπάρχει μία τάση υπερβολής σε αυτή τη χώρα και στην αγορά συλλεκτικών δίσκων. Ο κάθε ένας έχει δικαίωμα να κοστολογήσει ότι θέτει προς πώληση, όσο αυτός επιθυμεί. Το σωστό θα ήταν να εκτιμήσει το δίπολο προσφορά-ζήτηση, αλλά ευτυχώς αυτό το ρυθμίζει η αγορά-το τι ζητάς εσύ, δε σημαίνει ότι είναι αυτό που θα πάρεις. Η σπανιότητα δε, δεν σημαίνει σώνει και καλά κάτι. Θυμάμαι μία ιστορία που ο Θείος Σκρούτζ καταφέρνει να κάνει μια δεκαρούλα του 1917 την μόνη στον κόσμο, μόλις όμως πάει να την πουλήσει, ο μαγαζάτορας τον ενημερώνει ότι γι' αυτή την εξωφρενική αξία που πλέον έχει αποκτήσει, μόνος κάποιος ονόματι "Σκρούτζ ΜακΝτάκ" έχει τα χρήματα να την αποκτήσει. Στην Ελλάδα βέβαια, ένας μουρλός Γιαπωνέζος κάθε πέντε χρόνια δημιουργεί την αφορμή για να τιμολογούνται κάποια πράγματα πολύ πάνω από ότι αξίζουν. Χαζεύω στο discogs και αυτή τη στιγμή, το "Συμπόσιο" του Σπανού, έναν από τους πραγματικά σπάνιους Ελληνικούς δίσκους, να πωλείται από δύο Έλληνες σε παρόμοια κατάσταση, όπως τουλάχιστον τον περιγράφουν, ο ένας 400€ και ο άλλος 1000€. Δεν ξέρω πόσο θα έπιανε στ'αλήθεια αλλά 600€ διαφορά, στα δικά μου μάτια τους βγάζει και τους δύο φάουλ. Αλλά χαζεύω και Τρύπες και Σιδηρόπουλο, πράγματα εντελώς mainstream-που το συνδέω με το πόσα κομμάτια κυκλοφόρησαν στην αγορά- και πάλι το άλμπουμ παίζει από 35 ως 45€ πολλές φορές όχι ως πρώτη εκτύπωση και μερικές φορές χωρίς το ένθετο. Πολλά λεφτά. Ακόμη και τη Philicorda που επανεκδόσατε στο J&T κάποιος θέλει 29€για να αποχωριστεί το cd, το οποίο δεν έχει καν ολόκληρο το original lp (το επισημαίνω από την πλευρά του συλλέκτη) Για τα δισκάδικα, το "είναι σπάνιο αυτό" το έχω ξεπεράσει ως ατάκα εδώ και δεκαετία. Επίσης όπως πολύ σωστά επισήμανε ο Φώντας, στην Ελλάδα οι πωλητές κάνουν το κορόιδο στην κατάσταση της κόπιας. Αν θες να πουλήσεις σε συλλέκτη δε μπορείς να λες, "ναι έχει μια γρατζουνιά αλλά δεν ακούγεται, αλλά είναι Αγγλικό", ζητώντας λεφτά για mint, τουλάχιστον όχι στην εποχή μας. Ή αν πέσεις πάνω σε έναν τύπο όπως εγώ, που νοιάζομαι κυρίως για το αν το βινίλιο παίζεται αξιοπρεπώς και δε λείπουν τα βασικά (αν είναι gatefold, δε με νοιάζει να είναι επανέκδοση, αλλά τη θέλω gatefold- αν είχε και αυτοκόλλητο στην πρώτη έκδοση, δε με πειράζει να λείπει) να μου το κοστολογείς ασύμβατα με την πραγματική του αξία. Τι να πω, μάλλον αυτό που έλεγε το τραγούδι "Σε καλή μεριά"....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τρύπες το πρώτο, με το ένθετο ή χωρίς, σε VG+ κόπιες 70-80 ευρώ στο discogs; Δηλαδή το ΜΙΝΤ 150; Νομίζω πως στα περισσότερα μαγαζιά τα πράγματα είναι πιο στρωτά.

      Διαγραφή
  13. Εξεπλάγην πραγματικά για τους TOUCHSTONE. Το album τους "Music From Pandora's Box" (ο κανονικός τίτλος) ή "The Prophet Lies" όπως ήταν γνωστό παλιότερα, μόνο για 5χίλιαρο δεν κάνει ποιοτικά. Πραγματικά είναι ένα πολύ μέτριο basement rock με στοιχεία folk (και όχι καθαρόαιμο folk όπως παραμυθιάζουν το κόσμο), στο οποίο το μόνο που ξεχωρίζει είναι τα γυναικεία φωνητικά. Και εκεί μην περιμένεις μια Sandy Denny, Mandy Morton ή Jacqui McShee. Η μουσική; Πολύ ακουστικό πιανάκι, οργανάκι (όχι hammond βεβαίως, αλλά κάτι που να μοιάζει μεταξύ φαρφίσας και φλάουτου), ηλεκτρική κιθάρα απευθείας στο fuzz του ενισχυτή, ντραμς μπουγαδοκούβαδα, ανύπαρκτο μπάσσο. Χαμηλότερα και από τρίτη εθνική... Να σκεφτείς ότι το 'χα CDr και το xάρισα προ 10 ετίας... Απορώ, αυτιά δεν έχουν οι χώστες;;; Άρρωστο πράγμα ο οριτζιναλάκιας συλλέκτης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είπα να ψάξω να το βρω να το ακούσω, κάποια στιγμή. Αλλά μετά απ’ όσα διάβασα μου κόπηκε η όρεξη…

      Διαγραφή
    2. με την ιδια λογικη αρρωστο πραγμα ειναι ολοι οι συλλεκτες! ειτε μαζευουν οριτζιναλ δισκους, ειτε τηλεκαρτες. αλλοι τα χωνουν για να φτιαξουν ηχοσυστηματα και αλλοι πανε στο γηπεδο. οτι δινει χαρα στον καθενα φιλε...

      Διαγραφή
    3. Μίλησα πολύ συγκεκριμένα για τον οριτζιναλάκια συλλέκτη, ανώνυμε. Ξέρεις, αυτόν που δίνει πέντε χιλιάρικα για το Touchstone και άλλα τεσσεράμισυ για ένα Forever Amber και δεν έχει στο σπίτι του το "Liege and Lief" για παράδειγμα. Και έχω γνωρίσει πολλούς τέτοιους, πίστεψέ με. Και εδώ και στο εξωτερικό.

      Εχεις δίκιο πάντως, ό,τι δίνει χαρά στον καθένα. Και εμένα φυσικά τίποτα δεν μ΄εμποδίζει να τους οικτίρω...

      Διαγραφή
  14. nick270760:

    Καλησπερα,Φωντα ,πολυ δυνατο το αρθρο σου ,συμφωνω σε ολα ,η αγορα καθοριζεται απο τα ''ΚΟΡΑΚΙΑ΄΄ ,πολυ σωστοσ ο ορισμοσ που εβαλεσ ,το μονο που τουσ νοιαζει ,ειναι η τσεπη τουσ κ οχι οι συγκεκριμενοι δισκοι ,μην νομιζεισ οτι ενδιαφερονται γι`αυτουσ πραγματικα .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τώρα αυτό τι σχόλιο είναι; Τι έχει να μας πει για το θέμα των αξιών των δίσκων; Αν δεν κάνω λάθος φίλε, εσύ έγραψες σε ένα σχόλιο στο κανάλι σου, οτι "κάποιοι ζηλεύουν γιατί ούτε τα'χουν, ούτε πρόκειται να τα αποκτήσουν"!
      Τη μία έτσι δηλαδή, την άλλη γιουβέτσι. Κάνε μια τοποθέτηση της προκοπής nick270760 και μη φάσκεις & αντιφάσκεις

      Διαγραφή
  15. During the tulipmania of the 1630s, as variegated tulips continued to demand outrageous prices, more growers were encouraged to enter a market already flooded with solid-colored flowers.

    Tulip mania or was a period in the Dutch Golden Age during which contract prices for bulbs of the recently introduced tulip reached extraordinarily high levels and then suddenly collapsed. At the peak of tulip mania, in March 1637, some single tulip bulbs sold for more than 10 times the annual income of a skilled craftsman.

    It is generally considered the first recorded speculative bubble. The term "tulip mania" is now often used metaphorically to refer to any large economic bubble (when asset prices deviate from intrinsic values).

    (Για την υπογραφη)
    Μπιλλυς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι μας συμβουλεύεις λοιπόν Μπίλλυ; Να πουλήσουμε όσο είναι ακόμη νωρίς;

      Διαγραφή
  16. Εγω ξερω πως την αληθεια για το "καπως αλλιως" σε εκδοση Φαληρεα του Πλεσσα, ακομα δεν την εχω μαθει! ΟΛΟΙ(;;) το ξερουν και το 'χουν δει και....κανεις δε λεει τι εχει και τι παιζει στ' αληθεια. Ο Λυσανδρος Φαληρεας λεει οτι ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να ξεπερασε τους 500 η εκτυπωση. Ποσοι υπαρχουν και σε τι κατασταση ωστε μα μαθουμε ολοι ενα αριστουργημα της πειραματικης ηλεκτρονικης των mid 80's και το παντρεμα που επιχειρηθηκε με το κλασικο παρελθον; Θα χρειαστει ενας νεος Pokora για να μας ξυπνησει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για κάτσε ρε φίλε… κι επειδή μπορεί να έχουμε δει τον δίσκο 10-15 φορές, αυτό σημαίνει πως θα έπρεπε και να τον αγοράσουμε; Αν ήταν ν’ αγοράζουμε με αυτό το σκεπτικό ζήτω που καήκαμε!
      Αν τον ξαναβρώ μπροστά μου (υποθέτω πως τώρα πια θα είναι πιο δύσκολο) θα τον αγοράσω και θα σου πω τη γνώμη μου.

      Ο Pokora τι να μας πει; Ο άνθρωπος έχει βγάλει τα 3/4 των ελληνικών LP των βιβλίων του «ψυχεδελικά»!! Ό,τι του πούνε γράφει… Ξυλούρης, Χάλαρης, Τάτσης και δε συμμαζεύεται… Πως λέμε Country Joe & The Fish, Ultimate Spinach, Pink Floyd… ένα πράγμα!! Ασ’ το να πάει στο διάολο…

      Αν είναι δυνατόν, μετά απ’ αυτά, να επιζητούμε τη γνώμη του Pokora για ένα δίσκο του Πλέσσα… Εμείς κουφοί είμαστε;

      Διαγραφή
    2. Στη πυρα ο Pokora και...ο Πλεσσας!
      Παντως μαλλον εχω δικιο, ΟΛΟΙ εχουν δει, κανεις δεν εχει στη κατοχη του ή ακουσει το Καπως Αλλιως, ενα παραγνωρισμενο διαμαντι της συγχρονης ελληνικης μουσικης , υπογεγραμμενο απο ενα μεγαλο συνθετη κι ενα label οροσημο

      Διαγραφή
    3. Φίλε κόβω το κεφάλι μου οτι είσαι ο τύπος που το "πούλησε" στο ebay $100+ (γιατί δεν ξέρω πόσο πήγε). Τι προσπαθείς τόση ώρα; Να αβαντάρεις τις υπόλοιπες σου κόπιες; Άλλο πράγμα κουβεντιάζουμε.

      Διαγραφή
    4. Θέλεις και τα λες αυτά ή σου ξεφεύγουν; Μας κάνεις και γελάμε νυχτιάτικα…
      Ποιος «Πλέσσας στην πυρά» μωρέ, ποιο «label ορόσημο»; Εσύ που το αποκαλείς «διαμάντι» αυτό το άλμπουμ, γιατί δεν μας λες σε τι συνίσταται η… αδαμαντοποίησή του να τελειώνουμε;

      Διαγραφή
    5. Σβήσ'του τα σχόλια του gigiko ρε Φώντα, του αβανταδόρου του εαυτού του, που σίγουρα ανέβασε μόνος του τη δημοπρασία για να φτιάξει μύθο. Και συνεχίζει. Δεν τον βλέπεις?? Μπαμ κάνει!

      Διαγραφή
    6. Όχι τίποτα, θα τσιμπήσει και κανένας άσχετος και θα είναι κρίμα

      Διαγραφή
    7. Δεν ξέρω ποιος αφήνει τα αβανταδόρικα σχόλια… Αν ο δίσκος το αξίζει, ok. Αν όμως όχι ας μας αφήσει να πούμε τίποτ’ άλλο…

      Διαγραφή
    8. Troussas - Pokora= 1-0,
      Ετσι συναδει απο τα παραπανω. Γιατι;
      Παρακαλω για τη δημοσιευση.

      Διαγραφή
  17. πολυ το γουσταρω το μπλογκ
    χ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Περί συλλεκτών γενικότερα να πω ότι οι συλλέκτες δίσκων είναι οι λιγότερο άρρωστοι αφού μπορούν να βάλουν τον δίσκο και να τον ακούσουν. Να τον ευχαριστηθούν δηλαδή. Οπότε είναι μουσικόφιλοι-συλλέκτες. Σε αντίθεση με τους συλλέκτες γραμματοσήμων ας πούμε οι οποίοι είναι σκέτο συλλέκτες. Πολύ ενδιαφέρον το 10ο επεισόδιο του δεκάλογου του Κισλόφσκι που ασχολείται με έναν συλλέκτη γραμματοσήμων ή μάλλον με τη συλλογή του και τι απέγινε αυτή μετά το θάνατό του.
    Αλέξανδρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Απαντήσεις
    1. Τo «όχι άλλο Πλέσσα, έλεος» δεν κολλάει πουθενά. Ούτε κατάχρηση έχει γίνει στο δισκορυχείον για το έργο του Μίμη Πλέσσα, ούτε μπορούμε να κατηγορούμε ή να ειρωνευόμαστε όποιον εκθειάζει το “Greece Goes Modern” – ένα «διαμάντι» της ελληνικής δισκογραφίας των sixties (έχω εξηγήσει σε άλλη ανάρτηση, τη σημασία αυτού του δίσκου). Κι επειδή την αχαριστία δεν την γουστάρω, εγώ θα πω «μπράβο», και από εδώ, στους ανθρώπους που το επανεξέδωσαν, δίνοντάς μας την ευκαιρία, με λίγα όβολα, να το στρίψουμε στο πικάπ μας.

      Διαγραφή
  20. ΦΩΝΤΑ ΓΕΙΑ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ.ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΠΟ ΑΡΚΕΤΟΥΣ ΣΥΝΟΜΙΛΗΤΕΣ.ΤΕΛΙΚΑ Η ΤΙΜΗ ΕΝΟΣ ΔΙΣΚΟΥ ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΘΟΡΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΑΥΣΤΗΡΑ ΜΟΥΣΙΚΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝ ΔΥΝΑΜΗ ΕΠΙΔΡΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ ΣΕ ΜΕΓΑΛΟ ΒΑΘΟΣ ΧΡΟΝΟΥ,ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΥΟΝΤΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΣΠΑΝΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΗ ΜΟΥΣΙΚΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ.(Π.Χ.ΠΟΛΛΕΣ ΕΓΓΛΕΖΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΣ ΤΥΠΩΝΑΝ ΜΟΝΟ 99 ΚΟΠΙΕΣ ΓΙΑΤΙ ΑΠΟ 100 ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΥΠΗΡΧΕ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ.ΑΥΤΟΜΑΤΑ ΤΕΤΟΙΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΚΑΝΟΥΝ ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΣΠΑΝΙΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΙΣΚΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ ΤΟΥΣ.ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΩ ΟΤΙ ΤΟ Round The Edges ΤΩΝ DARK 1971-72(ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ 2-3 ΣΠΑΝΙΟΤΕΡΟΥΣ HARD ROCK ΨΥΧΕΔΕΛΙΚΟΥΣ ΔΙΣΚΟΥΣ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ-ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΤΟ ΘΕΩΡΩ ΒΑΡΕΤΟ)ΠΙΑΝΕΙ ΕΑΝ ΒΡΕΘΕΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 4500 EURO.ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΠΑΝΩ ΚΑΤΩ ΠΕΡΙΟΔΟ ΓΡΑΦΕΤΑΙ ΤΟ look at yourself TΩΝ HEEP ΚΑΙ ΤΟ master of reality ΤΩΝ SABBATH(ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΑΝΕΤΑ ΜΕ ΣΧΕΤΙΚΑ ΛΙΓΑ EURO,ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΙ VERTIGO ΚΟΠΙΕΣ SABBATH).AYTA ME MOYΣIKA ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ DARK ΠΟΣΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ EURO EΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΟΥΛΟΥΝΤΑΙ?ΑΝΑΛΟΓΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΕΧΕΙΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΣΥΝΟΜΙΛΗΤΕΣ,ΑΣΧΕΤΩΣ ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΠΡΟΤΙΜΗΣΕΩΝ.Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΗ ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΤΗΝ ΛΑΜΒΑΝΕΙ.ΟΙ ΤΙΜΕΣ ΚΑΙ ΤΑ LIMIT UP KAI DOWN ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΣΑΖΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΤΗΝ XEIΡΑΓΩΓΟΥΝ ΠΡΟΣ ΙΔΙΩΝ ΟΦΕΛΟΣ.ΦΙΛΙΚΑ ΓΙΑΝΝΗΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα.
      Εντάξει, καλές απόψεις είναι κι αυτές και χρειάζεται να ακούγονται, αλλά η ανάρτηση έχει να κάνει με τις τιμές των Ελληνικών δίσκων...

      Διαγραφή
  21. ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΡΟΣ ΑΝΩΝΥΜΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΡΗΣΤΕΙ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΛΕΣΣΑ.ΜΕΓΑΛΕ Η ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΛΕΣΣΑ ΕΓΙΝΕ ΜΕ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΗ ΕΝΟΣ ΠΟΛΥ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΥ,ΚΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟΥ ΜΟΥΣΙΚΑ ΑΛΜΠΟΥΜ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΚΡΙΝΟ 1966-67,ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑΚΟΥ ΓΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΕΝΟΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ ΚΑΤΑΞΙΩΜΕΝΟΥ ΔΙΕΘΝΩΣ ΜΕ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 50 ΧΡΟΝΙΑ,ΚΑΙ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΕ ΕΝΑ BLOG ΓΙΑ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ,ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΟΤΑΝ Ο ΟΜΙΛΩΝ ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΑΚΟΥΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΠΛΕΣΣΑ.ΕΣΥ ΓΙΑΤΙ ΕΧΕΙΣ ΠΡΗΣΤΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ?ΣΟΡΡΥ ΦΩΝΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΚΝΕΥΡΙΣΜΟ.ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΗ ΓΡΗΓΟΡΑ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ,ΑΘΩΑ ΘΥΜΑΤΑ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΑΠΑΤΗΛΗΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΟΓΚΗΣ ΥΠΕΡΑΞΙΑΣ ΣΠΑΝΙΩΝ ΔΙΣΚΩΝ ΜΕΤΡΙΟΥ ΜΟΥΣΙΚΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ.1 ΑΘΩΟΙ ΓΙΑΤΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΚΟΠΙΑΖΑΝ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΟΥΝ ΜΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΤΕ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΣ ΚΑΠΟΙΑ ΣΟΒΑΡΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΕΙΣ.(ΠΟΥ ΝΑ ΞΕΡΑΝ ΟΜΩΣ ΟΤΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟ ΗΜΙΣΥ ΤΗΣ ΤΙΜΗΣ ΜΙΑΣ ΠΟΥΛΗΜΕΝΗΣ ΚΟΠΙΑΣ ΘΑ ΚΑΛΥΠΤΕ ΤΑ ΕΞΟΔΑ ΤΟΥΣ) 2. ΓΙΑΤΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΚΑΡΠΩΘΗΚΑΝ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΗΣ ΥΠΕΡΑΞΙΑΣ ΠΩΛΗΣΗΣ ΤΩΝ ΔΙΣΚΩΝ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ(ΜΕΤΑ ΤΗΝ 30ΕΤΙΑ ΚΑΤΑΡΙΠΤΟΝΤΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ),ΚΑΙ 3. ΓΙΑΤΙ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΥΠΕΡΟΓΚΟΥ ΤΗΣ ΤΙΜΗΣ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΑΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΜΕ ΚΑΚΕΝΤΡΕΧΕΙΑ, ΚΑΙ ΥΠΟΨΙΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ.ΑΛΩΣΤΕ ΤΟΣΟ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΝ,ΤΟΣΟ ΕΠΑΙΞΑΝ ΣΥΜΒΑΛΟΝΤΑΣ ΤΑΠΕΙΝΑ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΛΙΘΑΡΑΚΙ ΣΤΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΣΤΕΡΕΩΜΑ ΚΑΘΕ ΕΠΟΧΗΣ.ΑΛΛΩΣΤΕ Β.Β.ΚΙNG,CLAPTON,PINK FLOYD ΔΕΝ ΓΕΝΝΙΟΥΝΤΑΙ ΟΛΟΙ,ΟΥΤΕ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ.ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ξέρω έλληνες μουσικούς (των 80s και 90s) που διαπίστωσαν στην πορεία την συλλεκτική αξία κάποιων δίσκων τους, κι επειδή έτυχε να έχουν στοκ… πάτησαν «πισινή». Έπαψαν να τους ξεφορτώνονται για πενταροδεκάρες...

      Διαγραφή
  23. Μπράβο Φώντα, πολύ εύστοχο το άρθρο σου. Είναι αστείο να βλέπεις ότι υπάρχουν 7 πωλητές για ένα ντεμέκ σπάνιο album των '80s με τις τιμές να κυμαίνονται από 50 εώς 80 ευρώ. Και μόνο από την προσφορά καταλαβαίνει ο οποιοσδήποτε ότι είναι θέμα χρόνου το συγκεκριμένο album να αρχίσει να κατεβαίνει τιμολογιακά με άλματα. Αυτό που έχω καταλάβει από την δικιά μου μεριά ότι όλα βρίσκονται κάποια στιγμή στη σωστή τιμή και το μόνο που χρειάζεται να έχει ο αγοραστής είναι υπομονή.

    Νικ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η υπομονή είναι μεγάλο χάρισμα. Γι’ αυτό μακριά από το «… και Κάπως Αλλιώς» αυτόν τον καιρό… Το αγοράζετε σε 3-4 χρόνια, όταν δεν θα το ψάχνει κανείς… Τώρα θερίστε… Καφάση και Αιγύπτιο που είναι τζάμπα (δεν κάνω πλάκα), γιατί όταν θα τους σαμπλάρουν οι Εβραίοι κάποιοι θα ψάχνονται…

      Διαγραφή
  24. ΠΡΟΣ ΦΙΛΟ ΑΝΩΝΥΜΟ,ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ ΓΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΣ ΔΙΣΚΟΥΣ ΜΙΛΑΜΕ.ΑΠΛΑ ΑΝΟΙΞΑ ΚΑΠΟΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ ΩΣ ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ ΔΙΣΚΩΝ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 35 ΧΡΟΝΙΑ,ΣΟΡΥ ΓΙΑ ΑΥΤΟ.ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΩΡΑ ΑΠΟ ΙΔΙΑΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΕΠΕΙΔΗ ΕΧΩ ΜΟΣΧΟΠΛΗΡΩΣΕΙ ΚΑΠΟΙΑ(ΛΙΓΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ),ΕΧΩ ΕΝΑΠΟΘΕΣΕΙ ΤΙΣ ΕΛΠΙΔΕΣ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ANAZITISI RECORDS(ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ),ΓΙΑ ΕΠΙΣΗΜΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΕΣ ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΠΟΙΩΝ ΑΛΠΜΟΥΜ ΠΟΥ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΑΓΟΡΑΖΟΝΤΑΙ ΕΥΚΟΛΑ ΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΝΤΟΠΙΑ ΠΙΑΤΣΑ, ΕΙΤΕ ΔΙΕΘΝΩΣ.ΤΗΝ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ ΟΓΔΟΝΤΑ ΣΤΟ ΠΑΖΑΡΙ ΤΟΥ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟΥ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΦΑΙΣΤΟΥ ΖΗΤΟΥΣΑΝ 35000 ΔΡΧ!!!(ΠΕΡΙΠΟΥ ΜΗΝΙΑΤΙΚΟ ΑΝΕΙΔΙΚΕΥΤΟΥ ΤΟΤΕ),ΓΙΑ ΤΟ ΤΑΓΑΡΙ ΤΩΝ POLL(THN ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΚΔΟΣΗ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΟΥ 74!!)EKTOTE EIΠΑ Α' ΣΙΧΤΙΡ ΚΑΙ ΔΕΙΛΑ ΔΕΙΛΑ ΑΝΑ ΤΡΙΕΤΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΑ ΕΝΑ ΜΕ ΔΥΟ ΤΑΞΙΔΑΚΙΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ(ΕΥΡΩΠΗ ΦΥΣΙΚΑ) ΑΠΟ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΑΠΟΚΟΜΙΣΑ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΥΣ ΔΙΣΚΟΥΣ ΞΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΣ ΣΕ ΤΙΜΕΣ ΟΧΙ ΠΟΛΥ ΦΘΗΝΕΣ ΑΛΛΑ ΩΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΟΧΙ ΠΑΡΑΛΟΓΕΣ, ΑΝΟΙΓΟΝΤΑΣ ΤΑ ΣΤΡΑΒΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΠΑΙΖΕΤΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΚΕΙ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Ο «ανώνυμος» ρουφιάνος και αλήτης που θα πει σ’ εμένα για «κόλπα» (τα είχε πει και παλιότερα κι είχε πάρει την απάντηση) να ξέρει, πρώτον, πως δεν έχει @ρχίδι@ να υπογράψει με τ’ όνομά του όσα υποστηρίζει (γιατί τότε θα ξεφτιλιζόταν παντοιοτρόπως), και πως, δεύτερον, θα τρώει μια ζωή τη σκόνη μου... Αυτά αρκούν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΤΡΑΓΕΛΑΦΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ.ΠΕΡΙ ΤΟ 2003 ΩΣ ΠΕΛΑΤΗΣ ΔΙΣΚΑΔΙΚΟΥ ΠΑΧΥΛΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΣΤΑ ΠΕΡΙΞ ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙΟΥ(ΠΛΕΟΝ ΕΧΕΙ ΚΛΕΙΣΕΙ) ΕΝΔΙΑΦΕΡΘΗΚΑ ΓΙΑ ΕΝΑ 45αρι ΤΩΝ ADAM'S BOYS(GET AWAY FROM ME,ΒLUE POPULAR-YMNOΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ GΑRAGE ROCK ΓΙΑ ΜΕΝΑ),ΠΑΡΟΤΙ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΟ ΕΙΧΑ ΣΕ ΒΙΝΥΛΙΟ ΣΕ ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΠΕΙΡΑΤΙΚΗ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΜΕ ΤΙΤΛΟ Exploiting Plastic Inevitable Lesson II: Globular Lightning.MOY ZΗΤΗΘΗΚΑΝ ΓΙΑ ΤΟ ΣΙΝΓΚΛΑΚΙ 250!!! EURO.ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΡΟΣΘΕΤΩ ΟΤΙ ΤΟ 45αρι ΤΟ ΑΠΕΚΤΗΣΑ ΤΟ 2006 ΑΠΟ ΕΒΑΥ ΑΠΟ ΤΟΥΡΚΟ!(ΝΑΙ,ΝΑΙ)ΠΩΛΗΤΗ ΑΝΤΙ 50 EURO(META ΑΠΟ ΛΙΓΟ ΠΑΖΑΡΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΕ ΤΟΣΟ ΚΑΛΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ,ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΣΚΟΤΩΜΕΝΟ ΤΕΛΕΙΩΣ.)ΜΗΠΩΣ ΜΑΣ ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ?(ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΠΑΙΡΝΕΙ ΟΛΟΥΣ Η ΜΠΑΛΛΑ.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Καλησπέρα Φώντα. Τα CD θα πάρουν αξία στο μέλλον ή τζάμπα τα μαζεύουμε???

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου Nick.

      Δεν μπορεί να πει κανείς με σιγουριά.

      Τα ιαπωνικά CD σίγουρα θα έχουν αξία και στο μέλλον (μπορεί και πολλαπλάσια απ’ όση έχουν τώρα), όπως και οι «περίεργες» εκδόσεις, αλλά για τα υπόλοιπα θα παίξουν ρόλο κι άλλοι παράγοντες…

      Διαγραφή
    2. Nick και τώρα υπάρχουν CD που είναι συλλεκτικά και σχετικά ακριβά. Σίγουρα πάντως θα έρθει η στιγμή που το CD θα δημιουργήσει κι αυτό το δικό του βασίλειο. Στο μέλλον σίγουρα θα υπάρξουν και κάποιες εκδόσεις που θα "ανέβουν" αλλά σίγουρα δεν θα φτάσουν τη φρενίτιδα του βινυλίου. Υπομονή λοιπόν για εμάς τους φίλους του CD. Χούντα είναι θα περάσει !!! :):):)

      Γιάννης

      Διαγραφή
  28. Ευτυχώς που βρέθηκε το youtube πάντως και ακούμε ό,τι μουσική γουστάρουμε δωρεάν.Το βινύλιο επιβίωσε αλλά έγινε είδος πολυτελείας,που σημαίνει οτι οι νέες γενιές δεν θα ασχολούνται με αυτό,πλην εξαιρέσεων.Μία ερώτηση προς όλους και σ'εμένα
    έχετε σκεφθεί τι θα γίνουν οι συλλογές σας μετά τον θάνατο σας?
    το πιο πιθανόν θα πουληθούν για ελάχιστα σε διάφορους αετονύχηδες,γι'αυτό αντί να σκάτε χιλιάρικα ευρώ σε δίσκους,χαλάστε τα με τους φίλους σας,σε ποτά,σε ταξίδια,σε ζωή,αυτά δεν χάνουν ποτέ την αξία τους.
    Φιλικά
    Γιώργος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το βινύλιο δεν είναι είδος πολυτελείας. Κάποια λίγα, συγκριτικώς, βινύλια είναι είδος πολυτελείας. Πας στα second hand δισκάδικα ή στα γιουσουρούμ και βρίσκεις τζάμπα τα καλύτερα (και δεν εννοώ τους Dark, αλλά τους Uriah Heep).

      Κατά τα λοιπά έχουμε κανονίσει να τα πουλήσουμε, πριν πεθάνουμε… Μετά, θ’ αρχίσουμε, φυσικά, να ξαναμαζεύουμε…

      Διαγραφή
  29. ΠΑΝΤΩΣ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕΝΑ ΜΕ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΘΑΡΡΥΝΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΑΓΟΡΑΖΩ ΒΙΝΥΛΙΑ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ.ΚΑΙ Η ΚΡΙΣΗ ΒΕΒΑΙΑ
    ΑΛΛΗ Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ Η ΗΧΗΤΙΚΗ ΤΟΥ ΔΙΣΚΟΥ ΑΛΛΑ ΠΡΟΤΙΜΩ ΤΑ 25 ΕΥΡΩ ΝΑ ΤΑ ΓΛΕΝΤΗΣΩ ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΠΑΝΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Παρατηρω μια πολεμικη με τον fan του πλεσσα που στο φιναλε δεν εβλαψε κανενα, γιατι τοσο μισος και αλληλοσπαραγμος?
    Greeg v fan aka ο πατριαρχης του garage

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Μιας και όλοι έχουν μια γνώμη, ας πω κι εγώ τη δική μου. Πιστεύω οτι δεν ισχύει πλέον αυτό το πανηγύρι που γινόταν στις αρχές της δεκαετίας του 2000 μέχρι τα μέσα της! Τότε είχαν ξεφύγει εντελώς οι αξίες των Ελληνικών δίσκων, για όποιον θυμάται. Δεν έμενε στο ράφι τίποτα, σε ότι κατάσταση κι αν ήταν!
    Πλέον θεωρώ οτι οι δίσκοι έχουν πέσει στις τιμές που πρέπει, πιο κοντά στη πραγματική αξία τους ας πούμε, και είναι λίγοι εκείνοι οι δίσκοι που "τραβάνε" προς τα πάνω. Οι πραγματικά σπάνιοι δηλαδή (στο να βρεθούν) και που τους ψάχνουν και κάποιοι άνθρωποι.
    Θέλω να καταλήξω στο ότι δεν είναι τόσο τραγικά τα πράγματα.
    Ευχαριστώ για το χώρο.
    Παύλος

    ΥΓ: Εχω την εντύπωση πάντως, πως όλοι είναι συλλέκτες εδώ μέσα :D

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι τιμές των κλασικών δίσκων του ελληνικού ροκ έχουν πέσει (αυτό είναι αλήθεια), αλλά έχουν ανέβει άλλοι για τους οποίους πριν από 10-15 χρόνια δεν δίναμε καμμιά σημασία (Ζαν Ρομπέρ, Ελπίδα, Μαρίνα…). Φυσικά έχουν ανέβει και οι τιμές των δίσκων από τα 80s (new wave, punk, ηλεκτρονικά, avant-garde, κάποια free-jazz κ.λπ.).

      Διαγραφή
  32. KAΛΗΜΕΡΑ.ΚΑΠΟΤΕ ΣΕ ΜΙΑ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΜΕ ΙΔΟΚΤΗΤΗ ΔΙΣΚΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΟΥΣ(ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΚΟΜΑ ΣΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ),ΜΕ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΠΑΡΚΗΣ ΔΙΣΚΟΘΗΚΗ ΓΙΑ ΑΓΟΡΕΣ KΑΙ ΨΑΞΙΜΟ(ΔΕΚΑΕΤΙΑ 60-70,ΑΛΛΑ ΚAI INDIE-PUNK,ΝΕW WAVE Κ.ΛΠ) ΤΟΥ ΕΘΕΣΑ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΗΣ ΠΟΛΥ ΑΚΡΙΒΗΣ ΤΙΜΗΣ ΚΑΠΟΙΩΝ ΔΙΣΚΩΝ,ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΠΩΣ ΕΦΤΑΣΕ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ,ΤΙ ΠΛΗΡΩΣΕ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΣΕΠΗ ΦΑΝΤΑΖΕΙ ΤΟΣΟ ΑΚΡΙΒΟΣ.ΚΟΝΤΟΛΟΓΗΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΟΤΙ ΤΟΣΟ ΑΥΤΟΣ ΟΣΟ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΛΛΟΙ ΑΝΑΖΗΤΗΣΑΝ ΚΑΙ ΑΠΕΚΤΗΣΑΝ ΔΙΣΚΟΥΣ ΩΣ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΕΣ Η ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΜΕΣΩ ΤΑΞΙΔΙΩΝ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ(ΚΑΙ ΑΜΕΡΙΚΗ ΦΥΣΙΚΑ) ΣΕ ΕΠΟΧΕΣ ΠΟΥ ΤΕΤΟΙΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΗΤΑΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΙΚΑ ΓΙΑ ΠΑΝΩ ΤΟΥ 90% ΑΠΟ ΕΜΑΣ(ΜΠΡΑΒΟ ΤΟΥΣ).Σ'ΑΥΤΑ ΤΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΣΑΝ ΓΝΩΡΙΜΙΕΣ,ΑΝΤΑΛΑΞΑΝ ΕΠΑΦΕΣ,ΚΑΙ ΚΑΡΠΩΘΗΚΑΝ ΠΟΛΛΑ ΟΦΕΛΗ.O ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΣ ΕΙΧΕ ΠΑΡΤΙΔΕΣ ΜΕ ΤΟΝ MALCOLM GALLOWAY(ΕΓΓΛΕΖΟΣ ΜΕΓΑΛΟΠΩΛΗΤΗΣ ΚΑΙ ΙΔΡΥΤΗΣ ΤΗΣ ΓΝΩΣΤΗΣ PSYCHO RECORDS.)EΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΟΤΙ Η ΚΑΘΑΡΗ ΑΞΙΑ ΕΝΟΣ ΚΑΛΟΥ ΚΑΙ ΣΠΑΝΙΟΥ ΔΙΣΚΟΥ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΗ ΟΣΟ ΠΡΟΣΦΕΡΟΤΑΝ.ΑΠΛΑ ΟΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΙ DEALERS ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΕΞΑΡΓΗΡΩΣΟΥΝ ΚΑΤΑ ΚΑΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΟΛΗ ΑΥΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΟΥΣ(ΕΞΟΔΑ ΤΑΞΙΔΙΩΝ,ΓΝΩΡΙΜΙΕΣ Κ.ΛΠ.)ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΣΟΥ ΑΠΛΑ ΦΙΛΑΡΑΚΙ ΕΑΝ ΔΕΝ ΚΟΠΙΑΖΑ ΕΓΩ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΑΝΕΣ ΠΟΤΕ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ,ΑΡΑ ΠΛΗΡΩΣΕ.ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΜΕΣΩ INTERNET EXEI ΦΕΡΕΙ ΤΑ ΔΙΣΚΑΔΙΚΑ(ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ) ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ ΒΟΗΘΩΝΤΑΣ ΝΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΡΙΣΙΜΕΣ ΚΑΤΑ ΜΙΑ ΕΝΝΟΙΑ ΤΙΜΕΣ ΤΩΝ ΔΙΣΚΩΝ.Υ.Γ ΠΑΖΑΡΕΥΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΑLBUM TΩΝ EDGAR BROUGHTON BAND(ΠΡΩΤΗ ΕΓΓΛΕΖΙΚΗ HARVEST),ΣΤΟΝ ΤΥΠΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΤΩΦΛΙ ΗΤΑΝ 150 ΕURO.TO ΑΠΕΚΤΗΣΑ ΜΕ 65 EURO,INTERNETIKA.TOY TO EIΠΑ,ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΑ.ΤΣΙΝΙΣΕ,ΨΙΛΟΣΤΡΑΒΩΣΕ,ΣΝΟΜΠΑΡΕ.ΔΕΝ ΞΑΝΑΠΗΓΑ.ΚΑΛΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φίλε, και να τα λες καλά με το να "φωνάζεις" με τα bold δεν θα σε αναγνώσω ποτέ.
      Δεν ακούγεσαι/διαβάζεσαι περισσότερο, οπότε γράψε κανονικά να δούμε και τι λες!
      καλοπροαίρετα,
      ευχαριστώ

      Διαγραφή
  33. Η σκόνη πλεόν από το hype κάθεται και σε λίγο τα περισσότερα βινύλια θα βρίσκονται στα ράφια με δυο δάχτυλα πάνω τους απ' αυτήν και η ζωή θα συνεχιστεί εκεί που την είχαμε αφήσει με τους λίγους αμετανόητους βινυλιοφάγους να ψάχνουν αυτά που έψαχναν και τότε που ήσαν νέοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Προς ανωνυμο.Αγαπητε μου τι δεν καταλαβαινεις?εαν διαβασεις κατι πρεπει να "ακους"χονδρικα τι λεει αυτο που διαβασες.Κανονικη γραφη τι εννοεις?(Τα bold η τα μικρα μεταφορικα τα εμπλεκεις φανταζομαι)Τα γραφομενα δεν φωναζουν,απλα σε προβληματιζουν η σ 'αφηνουν αδιαφορο.Δεν υποστηριζω οτι τα λεω καλα η σωστα,απλα εκθετω τις αποψεις μου στο blog του Φωντα γιατι εκτιμω τις μουσικες και οχι μονο προσεγγισεις του και γιατι εχει εμπειρια,πραγμα που θελει κοστος πολλαπλων μορφων.καλοπροαιρετα παντα.ευχαριστω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Ψάχνω και παρακαλώ για τη βοήθεια φίλων/συνομιλητών το: "S.O.S. Άνθρωποι S.O.S. - Δημήτρης Σκαμάγκας L.P. του 1983, νομίζω από ανεξάρτητο label. Κάθε βοήθεια, κυρίως σε τιμή ώστε να αποφύγω "πατάτα", δεκτή.
    Μου λείπει από μια συλλογή με διάφορα άλλα 80's τέτοιου τύπου απ' όπου ξεχωρίζω το "πράσινο αεράκι" του Λαρυγγάκη. Ευχαριστώ για το χρόνο σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φιλε,αρκετα συμπαθες αλμπουμ,εντεχνο,λαικο ποιο πολυ σε seventies υφος με ωραιο κοινωνικο-πολιτικο στιχο σε αρκετα σημεια.Θα δυσκολευτεις να το βρεις κατα την αποψη μου και μαλλον οχι φθηνα.Εαν το βρεις τσεκαρε οπωσδηποτε την κατασταση του,καθως τα ελληνικα τα ψιλοταλαιπωρουσανε αρκετοι απο αυτους που τα ειχανε.καλη τυχη.

      Διαγραφή
  36. Σύντροφοι εν τω βινύλιω,
    σας ευχαριστώ πολύ. Εδώ να πω, μια και είναι και το θέμα, ότι ΔΕΝ αγοράζω από Discogs, καλώς ή κακώς.
    Το SOS το έχει στη πολυκατοικία μου κάποιος ΑΠΑΙΧΤΟ αλλά μου ζητά 70€! Εδώ να πω ότι δεν το έχω δει ποτέ μα ποτέ σε δισκάδικο ή Μοναστηράκι τα τελευταία 5-6 χρόνια που (ξανα)συλλέγω βινύλιο. Ευχαριστώ και πάλι για το χρόνο σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φιλε ανωνυμε,ξανασκεψου του σοβαρα,εαν θελεις πολυ το δισκο.Με ενα 25αρι καθαριζεις απο discogs,αν και δεν εχεις εικονα καταστασης του δισκου,αλλα μονο περιγραφη near mint.Στα ενθαρυντικα ειναι το 100% θετικο feedback του τυπου.Απο την αλλη εχεις την σιγουρατζα του γειτονα αλλα ζηταει και το 70αρι.Παντως μαλλον και οι εμποροι θα σε βαρεσουνε εαν το βρεις λογικα λιγο πιο κατω(κανα 45- 50αρι στην καλυτερη θα ζητανε).Φιλικα.

      Διαγραφή
    2. Καλησπερα, λεγομαι Νεκταριος, αγορασα ηδη του γειτονα, πριν απο λιγο τα λεγαμε και τα πιναμε. Ο δισκος ειναι αψογος! Τον ακουσαμε και δικαιως συζητειται. Μπραβο στον Σκαμαγκα.
      Να πω για τη τιμη του Discogs. Καλη, αλλα! Δεν το εμπιστευομαι. Μονο το ebay κι εκει οποιον ειναι 99-100%. Οσον αφορα τις τιμες, δε καταλαβαινω το αυθαιρετο της προτασης που σεν βασιζεται σε στοιχεια σπανιοτητας. Π.χ. Εγω μαθαινω κοπη, κανω αναζητηση σε βασεις πωλησης και απευθυνομαι σε πωλητες δισκων 30-40 ετων. Ο ΚΜ Απο μοναστηρακι με χαρακτηρισε κ@λοφαρδο που βρηκα το δισκο. Το SOS ανθρωποι δεν το εχει δει χρονια. Αρα; Ειναι καρασπανίου; Πανακρίβου; Ποιος το κρινει και σε ποιον αρεσει τοσο ωστε να το χρυσοπληρωσει;
      Νεκταριος

      Διαγραφή
    3. Πλάκα μας κάνεις ρε φίλε; Ποιος Σκαμαγκας; Ποιος είναι πάλι αυτός; Τι καρασπανίου και πανακρίβου μας τσαμπουνάς; Που έδωσες 70 ευρώ στο γείτονα αντί να κανονίσεις ένα ραντεβού με τον πωλητή του discogs και να το πάρεις χέρι-χέρι 15 ευρώ.
      Που απευθύνεσαι και σε πωλητές 30-40 ετών. Ζήτω ο Άρης ο Μπέλης και ο Φώτης του Phonograph records. Nα ξεθάψουμε όλους τους βετεράνους sellers μπας και βρούμε το Lp του Σκαμαγκα.
      Τι 'ναι αυτά ρε. Έχουν γραφτεί 70 σχόλια και μόνο 5-6 είναι της προκοπής. Τα υπόλοιπα είναι εκτός θέματος. Η κουβέντα γίνεται για ένα γενικό φαινόμενο: των ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ τιμών των δίσκων και πως αυτές διαμορφώνονται.

      Διαγραφή
    4. "Πλάκα μας κάνεις ρε φίλε; Ποιος Σκαμαγκας; Ποιος είναι πάλι αυτός; Τι καρασπανίου και πανακρίβου μας τσαμπουνάς; Που έδωσες 70 ευρώ στο γείτονα αντί να κανονίσεις ένα ραντεβού με τον πωλητή του discogs και να το πάρεις χέρι-χέρι 15 ευρώ."

      Απ'το στόμα μου το πήρες, ακριβώς αυτά ήθελα να γράψω αλλά είπα να μην ασχοληθώ. Κατα τα άλλα και το δικό σου σχόλιο είναι άσχετο με την ανάρτηση.
      Αλέξανδρος

      Διαγραφή
    5. Αλέξανδρε, έχω εκφράσει ήδη την αποψη μου (10 Σεπτεμβρίου 2014 - 3:26 π.μ.). Ενώ αυτό το σχόλιο, ήταν απάντηση στον Νεκτάριο (σιγά μην τον λένε Νεκτάριο) για τις μπούρδες που γράφει. Όχι άποψη για το θέμα. Δε βλέπεις οτι έιναι απάντηση στο συγκεκριμένο σχόλιο;

      Κατά τ' άλλα κόβω ξανά το κεφάλι μου οτι είναι ο τύπος με το "...και κάπως αλλιώς" και το γύρισε τώρα στο αλλιώτικο.
      Είναι άξιο απορίας πάντως, πότε πρόλαβε μέσα σε μια μέρα και απο'κει που δεν είχε το δίσκο και τον έψαχνε πως και πως, όχι μόνο τον αγόρασε 70 ευρώ αλλά πέρασε και απ'τον ΚΜ στο Μοναστηρακι (όχι δεν είναι ο Κώστας Μάτσουκας, αλλά ο Κύριος Μούφας ή Μπαρούφας - ότι θέλετε διαλέγετε) και ο ΚΜ τρελάθηκε που βρέθηκε αυτό το δυσεύρετο holy grail και εξύμνησε τη τύχη του αγοραστού!

      Διαγραφή
    6. Να πω κι εγώ τη γνώμη μου.

      Τον δίσκο τον έχω δει πολλές φορές στα ψαξίματά μου, αλλά ποτέ δεν άπλωσα χέρι… Αν ήταν κάτι ιδιαίτερο θα το είχα πληροφορηθεί – δεν υπάρχει περίπτωση. Άκουσα, τώρα, λοιπόν μερικά τραγούδια στο YouTube (υπάρχουν αρκετά). Το ύφος μού θύμισε τα «Αγροτικά» του Μπακαλάκου – δίσκος μεστότερος και πιο ουσιαστικός. Κριτική γενικότερη (ακούγοντας από YouTube) δεν θέλω να κάνω. Αν κάποιος τώρα έδωσε γι’ αυτό το LP 70 ευρώ εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα… Γούστα είναι αυτά… Τσέπες είναι αυτές…

      Διαγραφή
    7. είναι εξαιρετικός και σοβαρός ο λόγος σας κύριε Τρούσα, σε αντίθεση με τους παραπάνω ανώνυμους συνωμοσιολόγους που τους φαντάζομαι ότι ασχολούνται με τους δικούς τους "δαίμονες" και με τη τσέπη μου! Αν είναι δυνατόν! Γιατί αναρωτιέται ο παραπάνω δεν βρέθηκα με κάποιον άγνωστο από το Διαδίκτυο, παρά με το σεβαστό μου γείτονα και γιατί του έδωσα 70ευρώ! Αγαπητέ, αναρωτηθήκατε αν ΗΘΕΛΑ να βοηθήσω, με αυτό το τρόπο, ένα γέιτονα, υπερήλικα με κομμένη σύνταξη; Μπα ε; Χαμένος στο μικρόκοσμο σας αγωνιάτε αν επισκέπτομαι δισκοπώλες πέριξ της Πλατείας Μοναστηρακίου και συνομιλώ! Αλήθεια, ζωή έχετε;
      Τέλος,
      αν με λένε Νεκτάριο; Εδώ πραγματικά μετά συζύγου και φίλων ήδη γελάμε μέχρι δακρύων και σας ευχαριστούμε για την ευγενική προσφορά ή και χορήγία χαράς. Μπορείτε και καλύτερα.
      Ευχαριστώ για τη φιλοξενία και τις πληροφορίες για όποιον μπήκε στο κόπο ν' ασχοληθεί.
      Νεκτάριος

      Διαγραφή
    8. Γεια σου ρε Νεκτάριε ψυχάρα! Χαίρομαι που σε κάνω και γελάς φίλε. Σου αξίζει γιατί βοηθάς ρε man! Έχω και καλύτερο όμως:
      Έχω κι εγώ ένα γείτονα που έχει στο σπίτι του ένα δίσκο της Αθηναικής Κομπανίας στα 50 ευρώ. Δεν περνάς μια βόλτα να βοηθήσεις κι αυτόν τον υπερήλικα με κομμένη σύνταξη; Τι κι αν ο δίσκος κάνει 2 ευρώ βρε αδερφέ. Σεβαστός γείτονας είναι κι αυτός.
      Καλό ή να προσπαθήσω κι άλλο;

      Κόψε και το γλύψιμο στο Φώντα και πάρε και το κολλητό σου το Γιάννη να πιείτε κανα ουζάκι και να τα πείτε με την ησυχία σας, απ'το να καταλαμβάνετε το χώρο του blog και να ταλαιπωρείτε το κόσμο.
      Άντε γεια!

      Διαγραφή
    9. Είσαι εμπαθής και εριστικός. Αντιλαμβάνομαι ότι σαν δημοσιουπάλληλος(ψυχή τε και σώματι) υποφέρεις και περιμένεις τον Αλέξη(να κάνει τις λέξεις πράξεις), αλλά δε θα σου βγει.

      'φχαριστώ για το γέλιο, από κακία παίζει πολύ, δε μου χρειάζεται η δική σου.
      Λούσου την!

      Διαγραφή
    10. Ψυχάρα, το πήγες αλλού το πράγμα...δεν υπάρχει περίπτωση να συνεχίσω αυτή τη κουβέντα. Έχω σοβαρότερα πράγματα να κάνω στο δημοσιουπάλληλικό μου ρετιρέ. Όποιος νοήμων διαβάζει, καταλαβαίνει τι παίζει (κακίες, πλάκες, αβάντες, μπούρδες, απελπισίες, κτλ.). Απ' όλα έχει ο μπαξές!

      Διαγραφή
    11. Ανωνυμε,μικροψυχε,χαβαλετζη ακου να δεις.Ουτε κολητιλικια με νεκταριους και λοιπους ψαχνω,ουτε ουζο πινω-προτιμω τσιπουρο.με τον Τρουσσα μιλαμε στο blog για θεματα μουσικης και οχι μονο και να ξερεις διαφωνω σε παρα πολλα πραγματα μαζι του και οταν πρεπει θα του τα "χωσω" με τον δικο μου τροπο,ομως τσιφτετελοχαβαλε δεν θα κανω μαζι του η και με κανενα αλλο παρα μονο με τους γνωστους ανωνυμους σαν εσενα.Και να ξερεις το ανωνυμος ειναι κατι σαν τον μαυροκουκουλα της κατοχης οταν εδινε τους αντιστασιακους .Και αυτοι ανωνυμοι ηταν,δεν τους μαθαμε ποτε.Τρουσσα ειπες να το κλεισεις το θεμα και καλα εκανες.το χαλαω τωρα.κανε αυτο που νομιζεις.θα τα πουμε συντομα για αλλα πραγματα.γεια!! Υ.Γ KΡANIAΣ ΓΙΑΝΝΗΣ, ΕΤΩΝ 46(για την υπογραφη που λενε)

      Διαγραφή
    12. από που είσαι γιάννη,μήπως από νότια?καταγωγή εννοώ.
      δεν είμαι ο ανώνυμος που διαφωνείς πιο πάνω.

      Διαγραφή
  37. Πολύ καλό θέμα και έχει τεθεί ουκ ολίγες φορές στα πηγαδάκια μεταξύ συλλεκτών.
    Το μόνο 100% σίγουρο και ότι η αγοραπωλησία δίσκων είναι θέμα προσφοράς και ζήτησης τόσο στην Ελλάδα, όπως στον υπόλοιπο κόσμο, ενώ οι τιμές θα ανεβοκατεβαίνουν πολλές φορές και για πολλούς δίσκους. Κάποιοι δίσκοι υπερδιαφημίζονται (overhyping τόσο πιο ακριβά πωλούνται.
    Αυτό σε καμία περίπτωση δεν καθορίζει απόλυτα την τιμή οποιουδήποτε δίσκου διαχρονικά, καθώς υπάρχουν πολλά πάνω-κάτω, ανάλογα όπως είπαμε με τη ζήτηση, τη φήμη που έχει αποκτήσει ο δίσκος, πόσο καλός είναι φυσικά κ.α. πολλά.
    Και μιας και αναφέρθηκε το παράδειγμα των Beatles, δε θεωρώ (φαινομενικά) λογικό το "Please Please Me" να λήγει μια στις 10000 λίρες και μια στις 5000, αλλά από την άλλη, έχει να κάνει με την εκάστοτε ζήτηση, τη διαφήμιση, τη φήμη του πωλητή κ.α. Δηλαδή αν το Greece Goes Modern πουληθεί στα 1200 ευρώ ή το Παληές Μελωδίες στα 700, είναι καλά/καλύτερα? Και ποιος το αποφασίζει? Το Greece Goes Modern προσφερόταν ένα διάστημα προς 15000δρχ (πες 300 ευρώ με τον πληθωρισμό)! Μα αν υπάρχει κάποιος που δίνει παραπάνω, θα πάει παραπάνω. Το να τα βάζουμε με το φαν του Πλέσσα ή όποιονδήποτε άλλον, όπως είπε κάποιος πιο πάνω, επειδή πρόσφερε πολλά (κατά εμάς τουλάχιστον), δεν ωφελεί σε κάτι.
    Εξάλλου, και συμφωνώντας με τον Παύλο πιο πριν, τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα πια και οι τιμές πιο λογικές κατά μέσο όρο. Το ίντερνετ βοήθησε σ'αυτό, όπως βοήθησε επίσης να αναδειχθούν λιγότερο γνωστοί και ίσως πιο υποβαθμισμένοι δίσκοι στο παρελθόν.
    Όλοι πιστεύω έχουμε ακριβοπληρώσει κάποιους δίσκους, λόγω έλλειψης γνώσης, έλλειψης υπομονής ή απλά γιατί παρασυρθήκαμε από τον πωλητή ή το φίλο μας ή συνδυασμό των προηγούμενων. Αρκεί να μάθαμε και να είμαστε πιο προσεχτικοί στο μέλλον.
    Και ένα σχόλιο για τη σχέση κατάστασης-τιμής. Οι οδηγοί των Record Collector και Goldmine δημιουργήθηκαν σε χώρες όπου η αναλογία NM και EX δίσκων είναι αρκετά μεγάλη. Στην Ελλάδα δεν ισχύει κάτι τέτοιο (για να μη σχολιάσω τι εννοούν οι περισσότεροι Έλληνες πωλητές όταν λένε VG+, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα), οπότε είναι λογικό και υποδεέστερες καταστάσεις να πιάνουν καλές τιμές, ειδικά αν ο δίσκος παίζει καλά. Για να μην ξεχνάμε και τη γνωστή τρέλα απόκτησης κάποιον δίσκων, η οποία μας κάνει πιο παρορμητικούς (ειδικά στην Ελλάδα και πάλι).
    Λάμπρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Φωντα, ασχετο ριχνω μια ιδεα απο προσωπικο ενδιαφερον για ωραια κουβεντα με ολους,και για τις αποψεις σου φυσικα,σχετικα με beatles η stones?παραδεισος η κολαση? η και το αντιστροφο?απο εκει εδραιωθηκαν αλλωστε ολα,η περιπου ολα.μακαρι να γινει.Φιλικα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για ’μας τις «παλιοσειρές» (δεν ξέρω για τους νεότερους) θα έχει πάντα νόημα αυτή η κουβέντα – αν κι έχει γίνει πολλές φορές στο παρελθόν (δεν εννοώ εδώ). Θα το δούμε…

      Διαγραφή
    2. Να γίνει αλλιώς λοιπόν η συζήτηση: Ροκ εν Ρολ ή Βρετανική Εισβολή" ; Αντιγράφω: "απο εκει εδραιωθηκαν αλλωστε ολα,η περιπου ολα.μακαρι να γινει.Φιλικα"
      Προσωπικά θεωρώ πως η Βρετανική Εισβολή με το να δώσει εξελιγμενα "πίσω τα δάνεια" του ροκ εν ρολ ήταν το steppin' stone των Πάντων!
      Νεκτάριος

      Διαγραφή
    3. Φιλε Νεκταριε,μακαρι να γινει μια τετοια κουβεντα για british invasion και r'n'roll.και θα συμφωνησω οτι το r'n'roll ξεκινησε το μπερδεμα,αλλα οι "κουφαλες"τα εγγλεζακια σαρωσαν στο περασμα τους σ'ολα τα μηκη και πλατη,τοσο επιδραστικα οσο κανεις αλλος.Αν και προσωπικα πιστευω το νεγρομπλουζ του μεσοπολεμου ειχε ριξει τις σπιθες του σε πολυ δυσκολες εποχες,προετοιμαζοντας την πυρκαγια που θα ακολουθουσε.Μακαρι ο blogger που μας φιλοξενει και μας ανεχετε,να συναινεσει.

      Διαγραφή
  39. Υπάρχει κι' άλλη δισκογραφική παρουσία του Δ.Σκαμάγκα. Σε αυτό το δίσκο http://www.youtube.com/watch?v=y1t68GjYKEE

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φανταστικό "κομμάτι" ! Έχει δίκο ο κος Τρούσας ότι "μπακαλακίζει" στο κλίμα της Μεταπολίτευσης και της γενιάς αυτής, θεματολογικά και μουσικά.
      Έχει όμως μια αυθεντικότητα κι ένα πρωτόγονο λυρισμό που σε συνδυασμό με τη συνολική παραγωγή και κυρίως τα έγχορδα(κιθάρα) και φωνή δίνει ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα. Σαν λάτρης δε της Βρετανικής fok/revolutionary/working class/pub μουσικής, βρήκα πολλά κοινά.
      Νεκτάριος

      Διαγραφή
  40. Φωντα θα ηθελα να σημειωσω και κατι αλλο μεσα απο την εμπειρια μου.Πιστευω το παραλογο ανεβασμα τιμων,(χωρις να εχω αποδειξεις φυσικα γι'αυτο,μονο υποψιες),πολλες φορες προκαλειται απο τους ιδιους τους πωλητες.Δηλαδη τα ιδια προσωπα προσφερουν και αγοραζουν τους δισκους ιντερνετικα αρκετες φορες ωστε να διαμορφωσουν τελικα μεγαλη τιμη στην αγορα αλλα και στην ψυχολογια στους μετεπειτα "ξενους"αγοραστες,για αυτους τους δισκους.Π.χ εχω παρατηρησει αρκετες φορες ενας σπανιος δισκος ανοιγει με 10$ για να κλεισει συνοπτικα με 10-15 χτυπηματα πανω απο 800$.Ειναι αποριας αξιο πως μετα απο λιγο χρονικο διαστημα(περιπου ενος μηνα),ξαναπροσφερεται με ανοιγμα 50$ για να κλεισει πανω απο 1000$,την στιγμη που περιμενεις οτι θα περασει παρα πολυ καιρος να ξαναβρεθει και να ξαναβγει στο σφυρι αφου ειναι σπανιος!,και αφου η κοινη λογικη λεει οτι ο αγοραστης που τα εσκασε ηξερε τι επαιρνε,τι πληρωνε και μαλλον μετα απο ενα μηνα σιγουρα δεν απογοητευτηκε η μετανιωσε για την επιλογη του ωστε να τον σπρωξει καπακι για μεταπωληση.Δηλαδη ιδια προσωπα παρεμβαινουν στην αγορα για να χειραγωγησουν τις τιμες και να διαμορφωσουν προς τα εκει που θελουν τα πραγματα υπολογιζοντας στα σιγουρα οτι μεσα σε 6 δις πλυθησμο σιγουρα θα υπαρξουν αρκετοι αφελεις,ρομαντικοι,καλοθελητες που θα πληρωσουν τον κουκο αηδονι(οχι για εξαιρετικα μονο πραγματα μα και για μετρια) για το χομπι η την αγαπη τους.Τελικα νομιζω οτι καθε πραγμα εχει το χρηματηστηριο του,οπου δυστυχως ομως οι μεσαζοντες το ελεχγουν και δεν το αφηνουν να λειτουργησει προς οφελος ολων των εμπλεκομενων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τo ότι υπάρχουν «λαγοί» στο δίκτυο είναι γνωστό αυτό. Όπως και υπάρχουν δίσκοι που κλείνουν σε πολύ ψηλές τιμές, χωρίς να πληρώνονται την πρώτη φορά. Πληρώνονται την επόμενη με τα μισά λεφτά…

      Διαγραφή
    2. Το μανιπουλάρισμα καλά κρατεί απο τις καλές εποχές του ΧΑ. Μα και οι δίσκοι δεν έχουν ομοιότητες μετοχής; Πόσοι δεν επνδύουν σε δίσκους βλέποντας τις αποδόσεις να ξεπερνούν αυτές της καλύτερης μετοχής και αντίστοιχα πόσοι δε κλαίνε για επιλογές σε λάθος χρονικές στγμές; Αλλά το να διαμορφώσεις ή επηρεάσεις τιμές είναι φαινόμενο Αγοράς και μάλιστα διδάσκεται σε αντίστοιχες Σχολές. Γιατί να μας εκπλήσει όμως;
      Νεκτάριος

      Διαγραφή
  41. Νεκταριε εκπλησει πολυ και αρνητικα,γιατι ενας δισκος,(ο οποιοσδηποτε) πρεπει να εκφραζει μουσικη πρωτα απο'ολα που την δημιουργησαν κανονικοι ανθρωποι και οχι τεχνολογικα τερτιπια,και καποιας μορφης τεχνης και κουλτουρας(δηλαδη στοιχεια πολιτισμου),και οχι να γινεται μεσω ακατασχετης κερδοσκοπιας, limit up,down,εξυπνα funds(και πως το διαολο τα λενε διαφορα αλλα), ψυχρο χρηματιστηριακο προιον βαρυνουσας σημασιας μπαινοντας ετσι πανω κατω στους ιδιους νομους της παγκοσμιας αγορας που διεπουν τις μετοχες π.χ της Microsοft,οπου αν κατι παει στραβα μπορει να ξεκινησει και 3ος παγκοσμιος.Αλλωστε οι ελληνες(οπως και οι ξενοι)dealers δισκων δεν πιστευω οτι μαλλον εχουν διδακτορικο στις οικονομικες επιστημες,με διατριβη στον Keynes.Ουτε εγω εχω,ουτε αυτοι.Και καλα κανουμε.Απλα να τα βρουμε και να περασουμε καλα μεταξυ μας ζηταμε,χωρις παραλογισμους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Γιάννη, αχ Γιάννη...Απλός Καπιταλισμός, Κερδοσκοπία που γίνεται Αισχροκέρδεια. καθημερινές, εμπορικές συναλλαγές που συμπαρασύρουν και αγαπημένα είδη. Όχι μόνο δίσκους, κόμιξ, κάρτες και πολλά, πολλά άλλα. Το θέμα είναι ότι βάσει οικονομικού συστήματος ΔΕΝ απαγορεύονται πρακτικές που μπορεί να χαρακτηριστούν αήθεις. αρκεί να μην παραβαίνουν κανόνες που έχουν οριστεί. αλλιώς....let it happen. Στα δικά μας, εν Ελλάδι. Η οργή που παρατηρείται και η κριτική για εγχώριο μανιπουλάρισμα είναι λογική. Έχεις σκεφτεί ποιους πραγματικά αφορά; Μια δράκα ανθρώπων που σκέπτονται δυνατά και -κυρίως- για άλλους. Δεν υπάρχει Σταυροφορία, παρά μόνο Αγορά και Τάσεις. Ο Νόμος λοιπόν της Αγοράς με όλα του τα "παιχνίδια" παρασύρει και τη Μουσική στο σύνολο της. Ευχαριστώ για τον διάλογο.
    Νεκτάριος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νεκταριε,να'σαι καλα.συμφωνω μαζι σου,απλα σε πραγματα που αγαπω(μουσικη,δισκοι,βιβλια) παντα ερασιτεχικα και ρομαντικα,θελω να μην τα παρατησω,και να δωσω την μαχη μου,εστω και αν αυτη ειναι μονο μια σκεψη( πικρη και ενδεχομενως καπως οργισμενη) σε ενα σοβαρο για εμενα blog.Ο καπιταλισμος σαν μπαμπουλας απο την γεννηση του δυστυχως εχει κυριαρχησει οχι μονο στο μυαλο αλλα και στα ονειρα μας.και εγω σε ευχαριστω για τις κουβεντες μας.

      Διαγραφή
  43. Αγαπητοί αναγνώστες δεν υπάρχει πρόβλημα με καμμία κουβέντα. Το ότι, εδώ, στην συγκεκριμένη ανάρτηση, συζητήσαμε π.χ. για τον Σκαμάγκα (και την χρηματική αξία του δίσκου του) δεν είναι εκτός του θέματος της ανάρτησης. Θα μπορούσαμε να συζητήσουμε για την αξία ενός οποιουδήποτε ελληνικού δίσκου. Ροκ, τζαζ, πανκ, λαϊκού, ρεμπέτικου, ελαφρολαϊκού κ.ο.κ., αφού ο τίτλος του post είναι «για τις τιμές των ελληνικών δίσκων».

    Σημείωσα και τις προτάσεις που κατατέθηκαν, και πιθανώς στο μέλλον να κάνω κάτι. Όταν θα βρω χρόνο, δηλαδή, για ν’ αναπτύξω, όπως πρέπει, τα συγκεκριμένα θέματα. Που είναι θέματα… βιβλίου και όχι αναρτήσεων. Αλλά, ok, θα το δούμε…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Ο Σκαμάγκας τελικά να πω πως σε κλίμακα σπανιότητας, από το 1 έως το 10, πάει ένα 7-7,5/10 λόγω μικρής κοπής, ηλικίας, αλλά και αδυναμίας έυρεσης σε παραδοσιακές πηγές. Πιστεύω πως του αξίζει περισσότερη προσοχή. Αναφορικά με τις τιμές να πω πως λόγω μη καθολικής αναγνωρισιμότητας είναι δίσκος που αξίζει από 1€ έως 70€ που έδωσα εγώ, καθώς οι πηγές μου δεν μου δίνουν βεβαιωμένα στοιχεία. Με τα παραπάνω κλείνω το "κεφάλαιο" Σκαμάγκας και θα επανέλθω με το επόμενο "hidden gem" μου ελπίζω σύντομα.
    Φιλικά,
    Νεκτάριος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για hidden ή όχι και τόσο hidden gems των ελληνικών 80s σκοπεύω κάποια στιγμή κι εγώ να κάνω κάτι – το λέω, γιατί υπάρχουν ενδιαφέροντες δίσκοι που δεν χώρεσαν στα «καλύτερα των 80s».
      Εσένα Νεκτάριε θα σ’ ενδιαφέρει πάντως κι αυτή η ανάρτηση… αν δεν την ξέρεις την περίπτωση…

      http://diskoryxeion.blogspot.gr/2013/07/80.html


      Διαγραφή
    2. Ήδη άνθρωποι μου ξεψαχνίζουν το σκονισμένο και ατέλειωτο αρχείο της ΜΙΝΟΣ-ΕΜΙ.
      Να ευχαριστήσω από εδώ τον ΧΤ για το κόπο του, αλλά του αρέσει τόσο που άνθρωποι σα κι εμάς ακόμα ψάχνουμε, αγωνιούμε, ενδιαφερόμαστε.
      Ο Δημήτρης της Bother που να πω ότι εκτιμώ τις κυκλοφορίες της και έχω αρκετές, πρέπει να είναι σούπερ άτομο. Αν και δεν τον γνωρίζω, να τονευχαριστήσω και αυτόν!

      Διαγραφή
    3. Hidden gem @ Φωντας.
      Μολις "κλαιω" εφτασε με Γενικη απο Σαλονικη ο Μαριος Μαυροματης, label Υακινθος " Η εξαιρεση και ο κανονας" Μπερτολτ Μπρεχτ, εχω και φωτος, αλλα δε ξερω να ανεβασω.
      Ψαχνοντας τεατραλε εκδοσεις τα τελευταια 20 χρονια ειχα ακουσει, ποτε δει, ποτε πιασει στα χερια μου αυτο το LP.
      Αν καποιος αλλος γνωριζει ή εχει ακουσει, ας τα πουμε και, για να μεινουμε και στο ποστ, επειδη το τσιμπησα 17€ απο Κουκακι, για πειτε: loser or winner? και πως διαμορφωνεται η "ηττα ή νικη" αντιστοιχα μπροστα στην επιθυμια να αποκτησεις κατι;
      Ευχαριστω,
      Νεκταριος

      Διαγραφή
  45. δισκοπώλες τώρα ξέρετε-σκάμαγκας και πλέσσας,βαράτε τους οσο πιο ψηλά μπορείτε.
    p.s.μην θιχτείς φώντα,εσύ δεν προμοτάρεις για χρηματικούς λόγους δίσκους,απλά έχω καταλάβει οτι σε παρακολουθούν διάφοροι και ανεβάζουν τις τιμές σε δίσκους που σχολιάζεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχαχαχαχαχαχαχα!
      μακάρι να έχει δυναμική το blog κι όποιος θέλει αγοράζει, άρα και διαμορφώνει την πραρματικότητα σε μια αγορά! όλα τ' αλλα, άστα!

      Διαγραφή
    2. Ρε φίλε, να σου πω κάτι… Εμένα περιμένουν οι δισκοπώλες για να πουλήσουν τον Πλέσσα, όσο τον πουλήσουν; Κανένας άγνωστος είναι ο Πλέσσας και στήνονται στο δισκορυχείον για να δουν τι θα γράψω, ώστε να τον βγάλουν από τη ναφθαλίνη; Τι πράγματα είναι αυτά που λες;
      Για δε τον Σκαμάγκα σε πληροφορώ πως όσα και να γράψει κάποιος (εγώ δεν έγραψα τίποτα – έγραψα, απλώς, πως μου θύμισε τον Μπακαλάκο από το λίγο που άκουσα στο YouTube, αλλά προτιμώ τον Μπακαλάκο) θα παραμείνει στα αζήτητα… Άκου τι σου λέω τώρα…

      Διαγραφή
  46. Νομίζω πως το πράγμα ολοκληρώθηκε. Λέω να μην συνεχίσουμε να τροφοδοτούμε προσωπικές διαμάχες. Αν υπάρχει κάτι επί της ουσίας να ειπωθεί έχει καλώς, αλλιώς το κλείνουμε το θέμα και πάμε παρακάτω…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Τι διασκεδαστική σαπουνόπερα ήταν αυτή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευτυχώς δηλαδή, γιατί αν όλα τα σχόλια ήταν σαν το δικό σου εκεί να δεις γέλιο που θα ’πεφτε.

      Πες κάτι λοιπόν, ώστε να κριθείς κι εσύ όπως κρίνονται όλοι, και άσε την αφ’ υψηλού επιστασία…

      Διαγραφή
    2. Mανόλη εσύ;
      συνήθως αυτό το χιούμορ είναι δικό σου!
      Μππρρρρρρρρ
      Νεκτάριος

      προς: Ανώνυμος12 Σεπτεμβρίου 2014 - 12:59 π.μ.

      Διαγραφή
    3. Λέω να επιμείνω στην αφ'υψηλού επιστασία. Πάντως θα ήθελα τη γνώμη σου για ένα βινύλιο (έκδοση τεατράλε) με τίτλο Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ RECORD COLLECTOR. Τι λες? Αξίζει να το χτυπήσω? Είναι hidden gem?
      Α, ναι....εεε, Νεκτάριε....δε με λένε Μανώλη, καρντιά μου!

      Διαγραφή
    4. Και για να τελειώνω. Το πρώτο μου σχόλιο ήταν καθαρά χιουμοριστικό. Βινύλια συλλέγω κι εγώ χρόνια.Το τελευταίο καιρό έχω σταματήσει γιατί τα οικονομικά μου δεν το επιτρέπουν. Ο χαρακτηρισμός σαπουνόπερα ήταν επειδή έχω ζήσει αυτή τη κοινότητα από μέσα και ξέρω τη "τρέλα" που χαρακτηρίζει εκείνους που προσπαθούν να αποκτήσουν ένα συγκεκριμένο δίσκο. Η απάντηση σου ήταν λίγο απότομη και γι αυτό προχώρησα στο νέο σχόλιο. Τέλος πάντων δεν ήθελα να απαντήσω έτσι αλλά το έγραψα πάνω στον εκνευρισμό της στιγμής. Ηταν λάθος μου και το αναγνωρίζω.

      Διαγραφή
  48. Για τις τιμές των δίσκων, νομίζω οτι σε μία (παγκόσμια) ελεύθερη αγορά ο καθένας μπορεί να πουλάει αυτό που του ανήκει όσο θέλει. Οι τιμές των διάφορων καταλόγων προσεγγίζουν την αξία, αλλά σε καμία περίπτωση δεν αποτελεούν οδηγό. Άλλωστε με το πέρασμα του χρόνου οι τιμές αλλάζουν. Το ίδιο ισχύει φυσικά και για κάποιες εγχώριες κυκλοφορίες. Το οτι κάποιοι παίζουν "παιχνίδια" και να μην το ξέρουμε, πρέπει να το θεωρήσουμε βέβαιο. Όπου υπάρχει κέρδος υπάρχει και "λαμογιά". Και μπορεί κάποιοι να κατηγορούν τους Έλληνες, αλλά πονηροί υπάρχουν παντού. Σουηδοί, Ρώσοι, Αμερικάνοι και ένα σωρό άλλοι. Αυτό πάντως που δεν δικαιολογώ είναι κάποιος να διαβάσει μια αναφορά για κάποιον "συλλεκτικό", να δώσει ένα σκασμό λεφτά και να φάει τη φλόμπα στο κεφάλι. 2014 έχουμε διάολε, μπορείς να ακούσεις τα πάντα πλέον πριν δώσεις τα ωραία σου χρήματα. Από αυτή την άποψη υπάρχει μέγιστη προστασία. Όσο γι αυτούς που φωνάζουν για τις αλμυρές τιμές τάχα για να "προστατέψουν" τους αδαείς, ας μην κουράζονται άδικα, τους έχουμε μάθει πλέον. Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών, με το που πέσει κάτι ακριβό στα χέρια τους θα το βάλουν να πουληθεί στο Θεό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. Εξαιρετική προσέγγιση Γιάννη. Εμένα όλοι αυτοί οι φωνασκούντες που κόπτονται για τα "δικαιώματα των vinyl junkies" μόνο Φαρισαίοι μου φαίνονται. Του στιλ "όσα δε φταν' η αλεπού...".
    Anyway...

    ΥΓ: μπας και ξέρεις το: Μαριος Μαυροματης, label Υακινθος " Η εξαιρεση και ο κανονας" Μπερτολτ Μπρεχτ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. Καθόλου εξαιρετική προσέγγιση Γιάννη!
    Κι είναι αλήθεια πως στα κορόιδα και τους «αρρώστους» όσο και να τους επιστήσεις την προσοχή, μυαλό δεν πρόκειται να βάλουν. Τελικά, το να ξέρεις ν’ αγοράζεις είναι απείρως δυσκολότερο από το να ξέρεις να πουλάς…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φταίνε τα κορόιδα και οι άρρωστοι σίγουρα..αλλά κάτι τέτοια κορόιδα και αρρώστους ψάχνουν οι έμποροι δίσκων,χωρίς αυτούς δεν θα είχαν δουλειά,ούτε κέρδος.Κανόνας της
      αγοράς είναι ότι για να διαθέσεις ένα προιόν,πρέπει πρώτα να διαμορφώσεις και να μανιπουλάρεις το αντίστοιχο κοινό.Όπως επίσης και χρυσός κανόνας για τον έμπορο,τον όποιον έμπορο όχι απλά δίσκων,είναι αγόραζε σχεδόν τσάμπα και έπειτα πούλα το πανάκριβα,κάτι που το κάνουν όλοι αυτοί που πουλούν και καλά κάνουν,σχεδόν,αφού αυτοί είναι οι κανόνες της αγοράς.Όλα λοιπόν εντάξει,αλλά το να καταλήγει όλη η κουβέντα στο ότι φταίνε αυτοί που αγοράζουν,δηλαδή ένας πιτσιρικάς που δεν ξέρει από τιμές και σπανιότητες,και την κυριακή πάει να αγοράσει έναν δίσκο και τον γδύνουν στην κυριολεξία ευκολόπιστος γαρ,ενώ την ίδια στιγμή στους γύφτους αγοράζουν για ένα ευρώ οι έμποροι τους δίσκους που θα πουλήσουν, ε, νομίζω πως είναι πασιφανές ποιός φταίει.
      Αυτοί απο την άλλη που θα σκάσουν χίλια ευρώ για έναν δίσκο και τουσ βγει πατάτα,δεν νομίζω οτι πλέον υπάρχουν τέτοιοι μετά το ίντερνετ.
      Οι τιμές από την άλλη των καταλόγων εννοείται ότι αποτελούν οδηγό,αν δεν αποτελούν αυτές τότε πως θα ενημερωθεί ο υποψήφιος αγοραστής και δεν θα γίνει κορόιδο,όπως λέτε?Ευτυχώς που υπάρχουν και οι κατάλογοι και η αυθαιρεσία μειώνεται.Καταλόγους πιστεύω λέμε τα price guide τυπου record collector,σε τέτοια αναφέρομαι.
      Φιλικά
      Μ.

      Διαγραφή
  51. Κρατώ το τελευταίο, σημαίνει ΠΟΛΛΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. Αφιερωμένο στον/στούς ηλίθιους που δεν ξέρουν τι θα κάνουν τη δισκοθήκη τους αμα πεθάνουν, μα τόσο βλακεία ρε Φώντα
    http://www.waxpoetics.com/features/gallery/afrika-bambaataa
    Φ.Ν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα σου τη χαρίσουμε όταν πεθάνουμε ρε μόρτη, όσο τεράστια και αν την έχουμε.

      Παρεμπιπτόντως, ο τύπος που "πούλησε" το "κάπως αλλιώς", τώρα το έβαλε στο discogs! Μούφα η πώληση...
      http://www.discogs.com/sell/release/4437076

      Διαγραφή
    2. Παρακαλώ τον ανώνυμο που θίχτηκε εξ αιτίας αυτού που έγραψε ο Φ.Ν. να είναι λιγάκι πιο κόσμιος. Δεν είναι δυνατόν οι ανώνυμοι να τα παίρνουν στο κρανίο και να παραφέρονται ανακατεύοντας στη μέση και ξένα, άσχετα, πρόσωπα.

      Μάγκες μου μην το χαλάσουμε τώρα στο τέλος… σας παρακαλώ πολύ…

      Διαγραφή
    3. Όπως φαίνεται και από το label (που δεν έχει καμμία σχέση με τους Αδελφούς Φαληρέα) o δίσκος του Πλέσσα ήταν ανεξάρτητη παραγωγή, με τους Φαληρέηδες να τυπώνουν απλώς τα εξώφυλλα, κάνοντας τη διανομή.

      Διαγραφή
  53. "Η πουτάνα θέλαι να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει" έλεγε η γιαγιά μου. Απο πάνω είναι όλοι οι ανώνυμοι στα γραπτά τους σε 'ξένα blogs" να δούνε τι θα τι τους απαντήσουν. Ειναι και αυτό μιά αντίσταση δε λέω.
    Καληνύχτα. Φρικτος Νάνος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. ΔΕΥΤΕΡΗ ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ
    Μόνο τα απολύτως ενδιαφέροντα σχόλια, που θα παίρνουν αφορμή από την ουσία της ανάρτησης (και μόνον αυτής) θα δημοσιεύονται. Ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. Μου έστειλε το link της ανάρτησης ένας φίλος και ειλικρινά, πέρασα ένα πολύ ευχάριστο μισάωρο διαβάζοντας όλα τα σχόλια (εύστοχα και άστοχα) αλλά θα ήθελα να κρατήσω τα παρακάτω, θεωρώντας αυτα ως σημαντικότερα:

    Στην Ελλάδα οι τιμές δεν διαμορφώνονται από το νόμο της προσφοράς και της ζήτησης, αλλά μόνον από εκείνον της προσφοράς. Άρα, αν εξαιρέσεις τους πραγματικά σπάνιους δίσκους που τους ψάχνουν πολλοί κι είναι ακριβοί (καθότι υπάρχουν και σπάνιοι δίσκοι που δεν τους ψάχνει «κανένας»), για τις υψηλές τιμές των υπολοίπων δεν φταίνε αυτοί που τους πουλάνε, αλλά κυρίως εκείνοι που τους αγοράζουν.

    Ο δισκος, ο καθε δισκος, ειναι κατα περιπτωση σαν μετοχη. Με ups και downs. Τα Hypes παίζουν σημαντικό ρόλο.

    Οι τιμές, οι υπεραξίες,οι σπανιότητες, κ.α, είναι υποκειμενικα και διαμορφώνονται κυρίως απ'το ebay. Εκεί φαίνεται τι πραγματικά 'φτουράει' και πόση ζητηση έχει ένας δίσκος.

    Το ίντερνετ βοήθησε να αναδειχθούν λιγότερο γνωστοί και ίσως πιο υποβαθμισμένοι δίσκοι του παρελθόντος

    Οι τιμές, ειδικά στους δίσκους του "ελληνικού ροκ" έχουν πέσει σε σχέση με τη προηγούμενη 10ετία και πλέον είναι πιο κοντά στη πραγματικότητα. Βέβαια έχουν ανέβει και κάποια, αλλά αυτό είναι κομμάτι του hype και πάντα θα υπάρχει ένα "νέο" hype (τελευταίο, οι jazzy δίσκοι του Πλέσσα)

    Ολα βρίσκονται κάποια στιγμή στη σωστή τιμή και το μόνο που χρειάζεται να έχει ο αγοραστής είναι υπομονή.

    Για τις τιμές των δίσκων, σε μία (παγκόσμια) ελεύθερη αγορά ο καθένας μπορεί να πουλάει αυτό που του ανήκει όσο θέλει

    Ο καθένας είναι ελεύθερος να αγοράζει όσο θέλει και να συλλέγει ότι θέλει, εφόσον αυτό του δίνει χαρά.

    Το να ξέρεις ν’ αγοράζεις είναι απείρως δυσκολότερο από το να ξέρεις να πουλάς.

    Καλό βράδυ,
    Μάκης Καρανικόλας

    Υ.Γ.: Υποβάλω τούτο το σχόλιο ως ανώνυμος σχολιαστής, γιατί δεν έχω Google account ή AIM ή URL και ούτε έχω όρεξη να φτιάξω. Επίσης, αν μου επιτρέπεται, να σημειώσω (καλοπροαίρετα πάντα) ότι οι διαμαρτυρούντες για την ανωνυμία, Γιάννης και Φρικτός Νάνος, δε διαφέρουν από τους άλλους ανώνυμους. Εννοώ ότι οι υπογραφές τους δεν είναι ονοματεπώνυμα. Ενώ ακόμα και τα ονοματεπώνυμα (συμπεριλαμβανομένου και του δικού μου, ας πούμε), μπορεί να μην είναι υπαρκτά, πλην του Φ.Τρούσα ο οποίος είναι γνωστό πρόσωπο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μάκη έκανες κάτι πολύ χρήσιμο. Μετά από τόσα σχόλια και καθώς συχνά χανόταν η μπάλα (με το folk/ revolutionary /working class /pub… του Σκαμάγκα) βρέθηκες εσύ να μαζέψεις πέντε κουβέντες, που μπορεί να τις θυμάται κάποιος και πάνω σ’ αυτές να κάτσει να σκεφτεί.

      Θα έπρεπε να το είχα κάνει εγώ, αλλά δεν είχα το κουράγιο… γι’ αυτό και σ’ ευχαριστώ πολύ.

      Διαγραφή
  56. Ελπίζω μην επαναληφθώ σε κάποιο σημείο με την προηγούμενη απάντησή μου, αλλά στην τελική το θέμα είναι να δει κάποιος τις τιμές των εκάστοτε δίσκων την εκάστοτε εποχή με ψυχραιμία και να αποφασίσει πόσο και αν θα αγοράσει ένα δίσκο (ειδικά αν είναι σπάνιος), κατόπιν μελέτης και έρευνας.
    Ακούγεται ουτοπικό, μιας και κάποιοι δεν είναι διατεθιμένοι να δώσουν πληροφορίες (για ιδιοτελείς, αλλά και για ηλίθιους λίγους), αλλά και οι ίδιοι οι αγοραστές πολλές φορές δε θέλουν να "μοιράζονται" πληροφορίες για έναν δίσκο, φοβουμενοι μην τον χάσουν!
    Και συμφωνώ με το φίλο Μ. παραπάνω στο ότι οι οδηγοί τύπου Record Collector είναι αναγκαίοι (και το popsike μέσα σ'αυτούς βέβαια), προκειμένου να υπάρχει και ένα φρένο, έστω και ταμπούρο παλιάς γενιάς, απέναντι στην κερδοσκοπία ορισμένων.
    Πάντως, δεν είναι δυνατόν αναγνωρισμένοι μουσικά δίσκοι (στο είδος τους και στους φανατικούς του είδους) με χρόνια επιβεβαιωμένα λίγα αντίτυπα, να "πιάνουν" κάτω από μερικές χιλιάδες $ ή ευρώ (κάποιοες φορές και δεκάδες), ειδικά αν έχουν φήμη. Δυστυχώς, η κερδοσκοπία συνεχίζεται και μετά τα όριο αυτό και φυσικά, εξαιτίας της υπερδιαφήμισης και ακόμα και για "υποδεέστερους" δίσκους.
    Τέλος, όπως είπε και ο αγαπητός Φώντας, τα παραδείγματα δίσκων μόνο να προσφέρουν μπορούν σ'αυτό το θέμα και δεν είναι άτοπα. Το θέμα αυτό θα μπορούσε να γίνει αφορμή και για τη δημιουργία εξειδικευμένου blog, το οποίο να λειτουργήσει ως οδηγός αγοράς ελληνικών δίσκων. Λέμε τώρα βέβαια.
    Ευχαριστώ,
    Λάμπρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. Διακρίνω μια ειρωνεία στο: " folk/ revolutionary /working class /pub… του Σκαμάγκα" και εάν ναι, πως αυτή συγκεκριμενοποιείται;
    Ευχαριστώ,
    φίλια πάντα,
    ο γείτων(Μαμα ψωμί, Ζίννη)
    Νεκτάριος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακούγοντας τα συγκεκριμένα τραγούδια (του Σκαμάγκα) στο YouTube απλώς βρήκα εντελώς άστοχο τον συσχετισμό με τους… Kilburn and the High Roads (του Ian Dury) φερ’ ειπείν. (Να μην πούμε τώρα περισσότερα, αφού μια ανάρτηση για το pub rock μπορεί να μας δώσει την ευκαιρία).

      Φοβερό πάντως το ψωμί της Ζίννη…

      Διαγραφή
    2. Ομιλουσα συνολικα για το τι μ' αρεσει απο μια περιοδο. Οχι και pub rock o Σκαμαγκας! Τσιπουραδικου ομως σιγουρα!

      Διαγραφή
    3. Λίγα λόγια για στρατευμένους μουσικούς όπως ο Δημήτρης Σκαμάγκας!

      Διαγραφή
  58. Προς τον Μάκη Καρανικόλα (καλοπροαίρετα πάντα)
    http://theawfuldwarf.blogspot.gr/
    http://dreamchimney.com/tracks/profile/diagilev
    https://rateyourmusic.com/~Diagilev
    ...δεν είμαι ανώνυμος... αλλά θέλει λίγο ψάξιμο΄.
    Φ.Ν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. Φώτη Ζελελίδη «έκοψα» δύο λέξεις ακραίες που χρησιμοποίησες, ώστε να μπορώ να δημοσιεύσω το σχόλιο. Επίσης το έβαλα στη σωστή ανάρτηση. Εγώ δεν έγραψα τίποτα γι’ αυτόν τον δίσκο, αφού δεν τον έχω ακούσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. Με συγχωρείς, εδώ ήθελα να αφήσω το σχόλιο, αλλά από κεκτημένη ταχύτητα το άφησα αλλού. Σε ευχαριστώ που το μετέφερες.

    Δεν εννοώ ότι εσύ έγραψες κάτι, αλλά φιλοξένησες όλη αυτή τη κουβέντα γύρω από αυτό το μέτριο δίσκο και φαίνεται πως κάποιοι, περιμένουν στη γωνία κάτι τέτοιες "ακούσιες" αβάντες.
    Σε καμία περίπτωση δε λέω οτι ευθύνεσαι εσύ, απλά ήθελα να τονίσω το συμβάν.
    Φώτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. Τι ακριβώς θέλεις "kepimone";

    Αν θέλεις κάτι σχετικό με την ανάρτηση ρωτάς και μέσω των σχολίων...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  62. Αν μπορεί να βρει κάποιος τον δίσκο. Αν κάποιος έχει θεατρικά και άλλα άλμπουμ, ευχαριστώ.
    Epimonos Kipouros

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  63. Εχει ερθει στα χέρια μου μία μεγάλη,(και εξαιρετική θα έέγα), συλλογη δισκων βινυίου κυρίωσ JAZZ αλλά και ΡΕΜΠΕΤΙΚΑ,LATIN, ΚΛΑΣΣΙΚΗ κ.ά..
    Κληρονομήθηκε από τον Βασ. Χριστιανό και αναφέρω το όνομα γιατί φαντάζομαι ότι θα τον είχατε υπ'όψιν σας.
    Είναι σε αρκετά καλή κατασταση,(τα περισσότερα είναι εσ πολλη καλή κατάταση), και είναι προς πώληση.
    Διακρίνοντας από τα σχόλιά σας, αλλά και την εμπειρία σας έλεγα μήπω΅θα μπορούσατε να με κατευθύνετε ως προς το καλύτερο αποτέλεσμα αυτής της πώλησης με ότι συνεπάγεται βεβαίως αυτό σαν αμοιβή.
    Σας Ευχαριστώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν μπορώ να βοηθήσω πέραν αυτού.

      Μπείτε στο discogs.com και τσεκάρετε τους δίσκους σας (από πλευράς τιμών).
      Επιχειρήστε να τους πουλήσετε εσείς ο ίδιος στο discogs σε ανταγωνιστικές τιμές.

      Διαγραφή
    2. Όπως είπε ο κος.Τρουσας, το discogs είναι η πιο εύκολη λύση, ειδικά όσον αφορά την εκτίμηση. Θα σας χρειαστεί, ακόμα και αν δεν τα πουλήσετε μέσα από το εν λόγω σάιτ. Αν θέλετε να τα πουλήσετε όλα μαζί, θα πρέπει να υπολογίζετε να λάβετε το 1/3 έως 1/2 της μέσης αξίας τους (στην καλύτερη). Σ'αυτή την περίπτωση, μπορείτε να επισκεφτείτε διάφορους πωλητές (μαγαζιά και μη), αλλά όχι ΠΡΟΤΟ'Υ τα εκτιμήσετε πρώτα μόνος σας.

      Διαγραφή
  64. O φίλος παρακαλώ να επικοινωνησει μαζύ μου στο μαιλ greggvgr@gmail.com θα τον βοηθήσω και θα με βοηθησει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  65. Προσοχή στα κοράκια φίλε μου....

    ΑπάντησηΔιαγραφή