Ήταν Μάιος 1984 όταν κυκλοφορεί σε κασέτα μια μαζεμένη δουλειά δύο
αθηναϊκών punk γκρουπ, από ’κείνα που είχαν πρωτοστατήσει στην έκρηξη της
σκηνής την διετία 1982-83 – των Αδιέξοδο και της Γενιάς του Χάους. Λίγους μήνες
δηλαδή πριν την βινυλιακή «Διατάραξη Κοινής Ησυχίας», στην οποίαν ακούγονταν επίσης,
τα δύο συγκροτήματα δοκίμαζαν τις δυνατότητές τους στο στούντιο (ηχογραφήσεις από
τα τέλη του 1983) δίνοντας μια σειρά τραγουδιών, κάποια εκ των οποίων έμελλε να
αποτελέσουν «σήματα κατατεθέντα» σε όλη την υπόλοιπη διαδρομή τους. Αυτήν την
εξαφανισμένη κασέτα, που τιτλοφορήθηκε «Καλή σας Όρεξη», επανεκδίδουν τώρα σε
βινύλιο (1000 αντίτυπα) οι εταιρείες B-otherSide και Scarecrow,
αναζωογονώντας εκείνες τις, όσο να ’ναι, πρωτόγονες ηχογραφήσεις,
συμπληρώνοντας τις πλευρές και τα track lists με μερικά ανάλογα κομμάτια από την
ίδια πάνω-κάτω εποχή. Έτσι, η πρώτη πλευρά περιλαμβάνει τα πέντε τραγούδια των
Αδιέξοδο που υπήρχαν στην κασέτα («Διπρόσωπα συστήματα», «Πόλεμος», «Χωρίς
εκλογή», «Η μέρα με τους δύο ήλιους», «Το αδιέξοδο»), συν την «Απάθεια» (demo), συν τρία tracks από
ένα live στο Κύτταρο τον Απρίλιο του ’85 («Εξακρίβωση στοιχείων»,
«Απομόνωση», «Οικογένεια»), ενώ η δεύτερη πλευρά τα έξι τραγούδια της Γενιάς
του Χάους («Επιθανάτιος ρόγχος», «Πόλεμος για ποιους;», «Μπασταρδοκρατία»,
«Εκκλησία-υποκρισία», «Ειρωνεία», «Φόρος αίματος»), συν δύο κομμάτια από ένα live στα
Γιάννενα τον Μάρτιο του ’85 («Πόλεμος για ποιους;», «Άγνωστος στρατιώτης»), συν
ένα demo από το 1986 («Ξύπνα εργάτη»). Το αποτέλεσμα, όπως
αντιλαμβάνεστε, δεν διασώζει απλώς κάτι που υπήρχε και το είχαν λίγοι, αλλά
προσφέρει επιπλέον και επτά ανέκδοτα tracks. Όλα τούτα κλεισμένα σ’ έναν Α/Μ φάκελο, που περιέχει και
δύο ένθετα με στίχους και φωτογραφίες (ένα 4σέλιδο στη γλώσσα μας κι ένα
2σέλιδο στην αγγλική).
Τόσο για το Αδιέξοδο, όσο και για την Γενιά του Χάους τα
έχουμε ξαναπεί σχετικώς πρόσφατα (τον Σεπτέμβρη και τον Μάρτιο του ’13
αντιστοίχως) – και ειδικώς για την περίπτωση των Αδιέξοδο όσα είχα γράψει τότε,
κολλάνε μια χαρά κι εδώ. Εκείνο που έχει σημασία δηλαδή ήταν… «η θέληση να
ειπωθούν κάποια πράγματα, έξω απ’ τα δόντια, άτεχνα, όσο πια άτεχνα γινόταν, με
σκοπό την έκφραση (όχι για την έκφραση). Οι Αδιέξοδο είχαν αγαθές προθέσεις.
Δεν έφτυσαν, για να τα μαζέψουν μετά. Δεν καταφέρθηκαν, για να τα πάρουν πίσω.
Υπερασπίστηκαν μία αναρχοπάνκ προβληματική χώνοντάς τα στις κοινωνικές τάξεις
(αστική και μικροαστική βασικά), στην οικογένεια, στην αστυνομία, στην υψηλή
τέχνη, στα κόμματα, στην Εκκλησία, στην διεθνή πολιτική και τις κούρσες των
εξοπλισμών λέγοντας τα πράγματα έτσι όπως τα έβλεπαν, δίχως φιοριτούρες και
μισόλογα». Το τραγούδι τους «Η μέρα με τους δύο ήλιους» (για την... επόμενη πυρηνική μέρα ο τίτλος), είναι ένα από τα πιο ουσιαστικά των Αδιέξοδο και το
γεγονός πως καταγράφεται εδώ (για πρώτη φορά σε βινύλιο) ανεβάζει και την αξία
του split LP. Αλλά
και το φερώνυμο «Αδιέξοδο» είναι δυναμίτης, και οπωσδήποτε ένα από τα πιο
σπινθηροβόλα της διαδρομής τους.
Τα ίδια ισχύουν και για την Γενιά του Χάους. Έχω γράψει και
παλαιότερα στο δισκορυχείον πως το
συγκρότημα αυτό (μην λέω συνεχώς… κατά τη γνώμη μου) έδωσε το ένα από τα δύο
πιο ώριμα LP του
ελληνικού punk (για
’κείνο του 1986 ο λόγος), αλλά και γενικότερα η Γενιά του Χάους ήταν η μπάντα
που δεν μπορούσες εύκολα να την αγνοήσεις – ακόμη και αν δεν ήσουν θιασώτης του
punk. Τούτο, δε, το
αποδεικνύουν και σ’ αυτές τις πολύ πρώιμες εγγραφές τους (από τον Νοέμβριο του
’83), δείχνοντας χαρακτήρα με τον «Επιθανάτιο ρόγχο» και την «Μπασταρδοκρατία»
(κομμάτια που αποτέλεσαν high lights του ρεπερτορίου τους). Η πραγματική έκπληξη, όμως, αυτού του
LP, είναι το τελευταίο
κομμάτι της πλευράς, το «Ξύπνα εργάτη» (ένα demo από τον Μάρτιο του ’86), που
φανερώνει για ακόμη μία φορά την «άποψη» και το «στυλ» που κόμιζε το
συγκεκριμένο γκρουπ. Παρότι το ιδεολογικό κομμάτι του τραγουδιού (σχετικό με
την αφύπνιση της εργατικής τάξης) είναι ευάλωτο σε κριτική από τ’ αριστερά
(ακόμη και μέσα στο αναρχικό κίνημα – από τον Proudhon ας πούμε, μέχρι τον Μπακούνιν και τον Κροπότκιν υπάρχει μεγάλη
απόσταση) το συνολικό αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό. Το «Ξύπνα εργάτη»
είναι σίγουρα ένα από τα… ωραιότερα punk τραγούδια, που ηχογραφήθηκαν ποτέ
στον τόπο μας.
Επαφή: www.b-otherside.gr,
www.scarecrow.gr
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΥΟ ΑΞΙΟΛΟΓΕΣ ΜΠΑΝΤΕΣ ΠΟΥ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ STRESS ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΑΝΕΤΑ ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΙΣ ΚΑΛΕΣ ΜΠΑΝΤΕΣ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΤΟΥ PUNK ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΜΕΣΑ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΤΟΥ ΟΓΔΟΝΤΑ.ΜΕΤΑΓΕΝΕΣΤΕΡΑ Η ΜΟΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΜΠΑΝΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΧΑΟΤΙΚΟ ΤΕΛΟΣ ΜΕ ΤΕΛΕΙΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΗΧΟ ΚΑΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΑΠΗΧΗΣΗ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ,ΚΥΡΙΩΣ ΣΤΙΣ ΣΚΑΝΔΙΝΑΒΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ ΟΠΟΥ ΛΑΤΡΕΥΟΝΤΑΙ!!ΜΕ ΕΚΤΙΜΗΣΗ.
ΑπάντησηΔιαγραφήOI ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΘΥΜΙΖΟΥΝ ΕΝΤΟΝΑ ΤΟΥΣ ΠΡΩΙΜΟΥΣ CRASS TOY 77-79 KAI ΣΤΑ ΓΡΗΓΟΡΑ ΕΚΡΗΚΤΙΚΑ ΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΤΙΣ EARLY(1980-81) ΑΓΓΛΙΚΕΣ Oi PUNK ΜΠΑΝΤΕΣ ΚΥΡΙΩΝ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΧΡΟΙΑΣ ΤΩΝ ΦΩΝΗΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ ΘΕΟΧΑΡΗ .ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΤΟ ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΤΙΧΟΥ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΑΓΓΛΙΚΟΥ(ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΕΘΝΗ ΔΕΔΟΜΕΝΑ),Η ΑΠΗΧΗΣΗ ΤΟΥΣ ΣΗΝ ΔΙΕΘΝΗ ΣΚΗΝΗ ΘΑ ΗΤΑΝ ΜΕΓΑΛΗ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το… Oi! να το λέμε όμως με λίγη προσοχή (και όσον αφορά στους Αδιέξοδο), γιατί ένα μέρος (μάλλον μεγάλο) των Oi! μουσικών (και οπαδών) συμπορεύτηκε με τον ρατσισμό και τον νεοναζισμό.
ΔιαγραφήΦΥΣΙΚΑ ΑΓΑΠΗΤΕ ΜΟΥ ΔΕΝ ΜΙΛΑΩ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙO ΑΛΛΑ ΓΙΑ TO ΑΛΗΘΙΝΟ STREET PUNK TOY ΛΟΝΔΙΝΟΥ(EAST END) KAI TIΣ ΜΠΑΝΤΕΣ ΤΟΥ ΟΠΟΥ ΤΟ Oi PUNK ΗΤΑΝ Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΜΕ ΕΝΤΟΝΟ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΠΡΟΦΙΛ.AΛΛΟ Oi PUNK ΑΛΛΟ SKINHEADS ΦΑΣΙΣΤΕΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι αγαπητέ μου μπορεί έτσι να ξεκίνησε το Oi!, αλλά πολύ σύντομα εκκολάφθηκε εκεί το αυγό του φιδιού. Γι’ αυτό κάνω την διευκρίνιση.
ΔιαγραφήAYTO HTAN KAI ENAI MΙΑ ΘΛΙΒΕΡΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.ΣΤΗΝ ΘΑΤΣΕΡΙΚΗ ΑΓΓΛΙΑ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ,ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ,ΤΟΥ ΑΛΚΟΛΙΣΜΟΥ,ΤΟΥ ΧΟΥΛΙΓΚΑΝΙΣΜΟΥ,ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΕΞΙΣΜΟΥ ΕΥΚΟΛΑ ΤΡΥΠΩΝΟΥΝ ΤΑ ΦΙΔΙΑ ΚΑΙ ΕΚΩΛΑΠΤΟΥΝ ΤΑ ΑΥΓΑ ΤΟΥΣ.ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΑ ΔΕΝ ΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ ΜΕ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ 30 ΕΤΩΝ?
ΑπάντησηΔιαγραφή