REVERSED NATURE ελληνικό κοσμικό μάτι

Η δέκατη κυκλοφορία της ελληνικής Cosmic Eye είναι ελληνική. Μετά από εννέα… κοσμικά βινύλια από τα πέρατα της γης (Περού), έως και τη γειτονιά μας (Κροατία), ήρθε και η ώρα για μιαν ελληνική μπάντα, που αποτελεί ταυτοχρόνως και πρόταση του label όσον αφορά στο εγχώριο… διαστημικώς «χαμένο». Αν και έχουν μερικά χρόνια στο πάλκο, οι Reversed Nature (αυτό είναι το όνομά τους) είναι βασικά καινούριοι στο χώρο, αποτελούμενοι εκ των Λευτέρη Βουτσά ντραμς, Tony Cimino μπάσο, Μιχάλη Ανδρεσάκη κιθάρες και Δήμητρα Τζημούρτου φωνή. Τετράδα λοιπόν, άνευ πλήκτρων, αλλά με τη φωνή σε πρώτο ρόλο. Τέσσερα, περαιτέρω, είναι και τα κομμάτια που μας παρουσιάζει το συγκρότημα σε τούτο το παρθενικό LP του –τιτλοφορήθηκε “Into the Limbo” και «κόπηκε» σε 300 αντίτυπα–, κομμάτια που εμφανίζουν και τις διαφορετικές cosmic προσεγγίσεις του, ενταγμένες όλες σ’ ένα «ενιαίο» πλάνο.

Υπάρχουν, δηλαδή, ορισμένα βασικά χαρακτηριστικά της μουσικής των Reversed Nature, που δίνουν και μια ταυτότητα στο εγχείρημα. Το πρώτο είναι η αίσθηση του jam, που αφήνουν οι συνθέσεις τους. Κομμάτια χωρίς… αρχή και τέλος εννοώ, αλλά με ισχυρή, ισχυρότατη… μέση. Έπειτα είναι τα φωνητικά τής Τζημούρτου, τα οποία, ενίοτε, δεν είναι από εκείνα που θα περιμέναμε από ένα κλασικό cosmic σχήμα. Απεναντίας, τούτα έρχονται από «πολύ μετά», ή «απλώς μετά», κατακρατώντας στοιχεία από τα late 70s-early 80s (είναι κάπως «ξερά» και απoστασιοποιημένα, επιχειρώντας να συνδέσουν μια κάπως punky αίσθηση με την μεγαλύτερη φόρμα). Το πρώτο track του άλμπουμ, που έχει για τίτλο του τον τίτλο του LP, είναι χαρακτηριστικό αυτoύ που υποστηρίζω. Πάνω σ’ ένα βαρέων-βαρών rhythm section και με την κιθάρα να δημιουργεί μέσω των παρατεταμένων riffs ένα ακόμη πιο «υποχθόνιο» πλαίσιο, έρχεται η φωνή για να επιτείνει την αίσθηση του εξώκοσμου. Στη συνέχεια, όμως, και στην… έξοδο του Limbo, το περιβάλλον που οικοδομείται είναι ακόμη πιο τελετουργικό, με το slow-tempo να προσδίδει επιπλέον βαρύτητα και με τη φωνή, τούτη τη φορά, να ακούγεται πιο «ικετευτική» και πιο «απόκοσμη». Αν η είσοδος προσέκρουε πάνω σε μια περίπου… progressive punk άποψη, η έξοδος είναι περισσότερο αισθησιακή, με το συγκρότημα, εν τέλει, να αποδίδει εξ ίσου καλά καθ’ όλη την διάρκεια του «ταξιδιού».

Στο ίδιο μοτίβο θα συνεχίσουν οι Reserved Nature και στην δεύτερη πλευρά του άλμπουμ τους, με το μεγαλόπνοο “Mother Mary and the Chicken-Snakes” να κάνει ακόμη πιο σαφή την προσπάθειά τους να κινηθούν στο μεταίχμιο του progressive με το krautrock, και με τους κιθαριστικούς όγκους να συναγωνίζονται σε σφοδρότητα την ρυθμική ακολουθία. Κάποιοι, μάλιστα, μπορεί να μιλήσουν και για ένα είδος… stoner, αν και είναι καλύτερο, νομίζω, να συνεννοούμαστε με πιο… κλασικούς όρους. Και σ’ αυτό το track, πάντως, η φωνή συμβάλλει προς τη θετική κατεύθυνση είτε με το πιο καθαρό τραγούδι, είτε με τα φωνητικά «γεμίσματα», την ώρα κατά την οποίαν η tribal prog «αλλαγή» προς το τέλος δίνει extra πόντους στο κομμάτι – που, ως μεγάλης διάρκειας, έχει ανάγκη την «περιπέτεια». Το έσχατο “Understudio jamming session” δεν παρεκκλίνει από τη «γενικότερη θέση». Ίσα-ίσα υπογραμμίζει την αίσθηση, δηλαδή την βεβαιότητα, του jamming, που τροφοδοτεί με ακατέργαστη ύλη τούτο το αθηναϊκό συγκρότημα.

Επαφή: www.musicbazz.com