Δευτέρα 24 Απριλίου 2017

WHERESWILDER το δεύτερο LP τους, που πατάει σε δύο βάρκες

Τυπική ροκ μπάντα από την Αθήνα –και μην το πάρετε σώνει και καλά ως μειωτικό το «τυπική»–, οι Whereswilder έχουν καινούριο LP, τρία χρόνια μετά το “Yearling”, το οποίο είναι ηχογραφημένο για την Inner Ear. Το γκρουπ αποτελούν οι Γιάννης Ράλλης φωνή, κιθάρες, πιάνο, πλήκτρα, μαντολίνο, Βασίλης Νισόπουλος φωνή, μπάσο, πλήκτρα, Αλέκος Βουλγαράκης κιθάρες, μαντολίνο, πιάνο και Μανώλης Γιαννίκιος ντραμς, κρουστά, ενώ από κοντά βρίσκονται και τέσσερις επιπλέον μουσικοί σε πλήκτρα, τσέλο και φωνητικά σε διάφορα tracks.
Ακούγοντας το Hotshot [Inner Ear, 2017] νοιώθω κάπως… Μάλλον ευχάριστα, αν και θα ήθελα να νοιώθω ακόμη πιο ευχάριστα… Θέλω να πω πως οι Whereswilder παίζουν ένα ροκ, χωρίς μία εκ των προτέρων προωθητική δύναμη. Πρέπει ν’ αποδείξουν δηλαδή πως  αξίζουν, ασκούμενοι σ’ ένα στυλ που δεν διατρέχεται από κάποιο hip, και που δεν έχει σώνει και καλά την έξωθεν καλή μαρτυρία, όπως το… garage, η ψυχεδέλεια, ή το progressive (και οι κλώνοι τους). Και ποιο είναι αυτό το rock; Ένα rock αρκούντως αμερικανικό, με μπροστά τις κιθάρες, στηριγμένο στο δυνατό ρυθμικό τμήμα και στα γερά φωνητικά. Όχι, τα φωνητικά δεν είναι πάντα γερά, αλλά τέλος πάντων… Ούτε και το ροκ εξάλλου είναι πάντοτε αμερικανικό, αφού ενίοτε ανιχνεύονται και κάποια βρετανικά glam-rock στοιχεία τύπου T. Rex (ακόμη και η φωνή φέρνει στη μνήμη μου Marc Bolan) σε τραγούδια όπως το “Keep me rollin’”. Βεβαίως κι εκεί υπάρχει μιαν επέκταση στις πενιές οπότε το όλον πράγμα μάλλον, επί το αμερικανικότερον, ισορροπεί.
Υπάρχουν πάντως και άλλου τύπου κομμάτια στο “Hotshot”, όπως το “This feeling” για παράδειγμα και το “What you need” που είναι από τα καλύτερα του LP και που δείχνουν τις αληθινές δυνατότητες των Whereswilder.
Εγώ θα πρότεινα στο γκρουπ να βαρύνει τα φωνητικά του και να δώσει κι άλλο χώρο στην κιθάρα (μέσα, πάντα, σ’ αυτό το τρίλεπτο/τετράλεπτο πλαίσιο), αφαιρώντας ίσως και τα πιο ποπ στοιχεία. Βεβαίως, τότε, θα είναι ένα άλλο γκρουπ… Αλλά, να μη νομιστεί πως δεν απαιτούνται κι άλλα, και άλλου τύπου, βήματα για μια ολοκληρωτική μετακύλιση των Whereswilder προς το glam.
Δεν ξέρω… εκείνοι θ’ αποφασίσουν. Αλλά, ας αποφασίσουν.
Επαφή: www.inner-ear.gr

7 σχόλια:

  1. Τελικά τι παίζουν οι Whereswilder?
    US? Brit? Glam?
    Η παραγωγή καλή είναι? Οι φωνές είναι "φλώρικες"?
    Σα μπάντα παίζουν καλά? Έχουν ταυτότητα, ή να περιμένω κάποιο επόμενο album που θα έχουν ωριμάσει περισσότερο?

    Το album να το πάρω εγώ τώρα, ή μπα...?
    Πως γίνεται εν τέλει το ραγού?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άκουσε μόνος σου ρε φίλε - υπάρχουν τα κομμάτια στο δίκτυο (youtube, bandcamp). Εγώ θα σου πω τι θα κάνεις;
      Η κριτική γράφτηκε πρώτα-πρώτα για το συγκρότημα. Σ' ένα δεύτερο επίπεδο γρράφτηκε για σένα.

      Διαγραφή
  2. Έλα ρε!
    Τι 'πες τώρα ας 'ούμε...
    Μπορώ να ακούσω το album?
    Οπότε τι σε χρειάζομαι εσένα?
    Κλείσε το blog και στέλνε τις κριτικές με email κατευθείαν στις μπάντες.

    Κι εγώ που νόμιζα πως οι κριτικές ήταν κυρίως για να παίρνει μια ιδέα ο ακροατής/θεατής γι' αυτο που πρόκειται να ακούσει/δει και ενίοτε για κάποιο live που έχασε...
    Κοίτα να δεις τι μάθαμε πάλι σήμερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νόμιζες λάθος, και μην παριστάνεις τον έξυπνο.
      Η κριτική είναι δημόσιος λόγος, που αφορά πρωτίστως τον καλλιτέχνη.
      Το κοινό είναι μετά.

      Διαγραφή
    2. Και σκέψου και μόνος σου πάνω στο άλμπουμ, δεν παθαίνεις τίποτα...

      Διαγραφή