Ο Bruno Råberg είναι ένας σουηδός κοντραμπασίστας,
γεννημένος το 1954, που είναι εγκατεστημένος εδώ και χρόνια στην Αμερική.
Μουσικός με μεγάλο παρελθόν, καθώς στο μέσο της δεκαετίας του ’70 ήταν μέλος
της μπάντας του τρομπονίστα Eje Thelin,
ο Råberg τα πιο πρόσφατα χρόνια εμφανίζεται
με διάφορα πρότζεκτ, είτε σόλο, όπως ήταν το “Look Inside / Solo Bass” [OrbisMusic, 2022], για
το οποίο υπάρχει review
στο blog, είτε σε
σχήματα τρίο, κουαρτέτα κ.λπ. Εδώ, όμως, θα σπάσει και αυτή την παράδοση ο
σουηδός μουσικός, καθώς στο πιο νέο CD του, που αποκαλείται “Evolver” [OrbisMusicRecords, 2024] o Råberg θα μας
συστήσει το νέο δεκαμελές σχήμα του – ένα tentet δηλαδή.
Μέλη, λοιπόν του νέου γκρουπ είναι οι Fernando Brandão φλάουτο, άλτο & μπάσο
φλάουτα, Allan Chase σοπράνο, άλτο & βαρύτονο σαξόφωνα, Stephen Byth τενόρο σαξόφωνο, κλαρίνο, Peter Kenagy τρομπέτα, φλούγκελχορν, Randy Pingrey τρομπόνι, Charlotte Lang μπάσο κλαρίνο, Nate Radley κιθάρα, Anastassiya Petrova πιάνο, B3 όργανο, Bruno Råberg κοντραμπάσο και Gen Yoshimura ντραμς.
Τώρα, δίπλα σ’ αυτούς τους δέκα οργανοπαίκτες παρατάσσονται ως guests και η Kris Davis σε
πιάνο, προετοιμασμένο πιάνο, με τον Walter Smith III σε τενόρο σαξόφωνο, οπότε
αντιλαμβάνεστε πως εδώ έχουμε μια μεσαία ορχήστρα, με τεράστιες δυνατότητες
κάλυψης ηχοχρωμάτων.
Στο “Evolver” καταγράφονται έξι συνθέσεις στο πρώτο μέρος του, συν μια τετραμερή σουίτα (“The Echoes Suite”) στο δεύτερο, με όλο το υλικό να είναι συντεθειμένο και ενορχηστρωμένο από τον Råberg.
Ένα πρώτο, που πρέπει να πούμε για το άλμπουμ είναι πως έχει διάφορες ελληνικές αναφορές. Για παράδειγμα, το πρώτο track αποκαλείται “Peripeteia”, ενώ υπάρχουν και tracks “Elegy” και “Erebus”, με την σουίτα, επίσης, να αποκαλείται “The Echoes Suite”. Υπάρχουν όμως και άλλες αναφορές, ινδικές φερ’ ειπείν, στο track “Mode natakapriya” (με επιρροές από την καρνατική παράδοση) και φυσικά παρόν δηλώνει εδώ και το... τζαζ οπλοστάσιο, από την πιο λυρική έως και την πιο προχωρημένη πλευρά του.
Τα πρώτα έξι κομμάτια διακρίνονται πάντως για τον χαλαρό, λυρικό και συναισθηματικό χαρακτήρα τους, καθώς ακόμη και tracks με... σκοτεινή ονομασία (“Erebus”) διαθέτουν μια αφηγηματική γλαφυρότητα, ικανή να συντροφεύσει τον ακροατή, δημιουργώντας του θετικά vibes.
Στην περίπτωση όμως της σουίτας η κατεύθυνση αλλάζει. Εδώ έχουμε πιο προχωρημένα «διαβάσματα», που κατανοούνται από το πρώτο κιόλας μέρος, όταν η Kris Davis αυτοσχεδιάζει σε προετοιμασμένο πιάνο. Γενικώς, όμως, οι διατυπώσεις του Råberg, και εδώ, αν και εμφανίζουν μιαν «ελευθερία» (“Echoes II”), στην πράξη ακούγονται σαν ψαγμένες και ολοκληρωμένες συνθέσεις. Κάτι που το αντιλαμβάνεσαι εξ ολοκλήρου στο τελευταίο μέρος (“Echoes IV”), που κινείται σε κλασικά τονικά περιβάλλοντα, χωρίς ποτέ να απεμπολεί την ευφράδεια και την γλαφυρότητά του.
Επαφή: www.brunoraberg.com
Στο “Evolver” καταγράφονται έξι συνθέσεις στο πρώτο μέρος του, συν μια τετραμερή σουίτα (“The Echoes Suite”) στο δεύτερο, με όλο το υλικό να είναι συντεθειμένο και ενορχηστρωμένο από τον Råberg.
Ένα πρώτο, που πρέπει να πούμε για το άλμπουμ είναι πως έχει διάφορες ελληνικές αναφορές. Για παράδειγμα, το πρώτο track αποκαλείται “Peripeteia”, ενώ υπάρχουν και tracks “Elegy” και “Erebus”, με την σουίτα, επίσης, να αποκαλείται “The Echoes Suite”. Υπάρχουν όμως και άλλες αναφορές, ινδικές φερ’ ειπείν, στο track “Mode natakapriya” (με επιρροές από την καρνατική παράδοση) και φυσικά παρόν δηλώνει εδώ και το... τζαζ οπλοστάσιο, από την πιο λυρική έως και την πιο προχωρημένη πλευρά του.
Τα πρώτα έξι κομμάτια διακρίνονται πάντως για τον χαλαρό, λυρικό και συναισθηματικό χαρακτήρα τους, καθώς ακόμη και tracks με... σκοτεινή ονομασία (“Erebus”) διαθέτουν μια αφηγηματική γλαφυρότητα, ικανή να συντροφεύσει τον ακροατή, δημιουργώντας του θετικά vibes.
Στην περίπτωση όμως της σουίτας η κατεύθυνση αλλάζει. Εδώ έχουμε πιο προχωρημένα «διαβάσματα», που κατανοούνται από το πρώτο κιόλας μέρος, όταν η Kris Davis αυτοσχεδιάζει σε προετοιμασμένο πιάνο. Γενικώς, όμως, οι διατυπώσεις του Råberg, και εδώ, αν και εμφανίζουν μιαν «ελευθερία» (“Echoes II”), στην πράξη ακούγονται σαν ψαγμένες και ολοκληρωμένες συνθέσεις. Κάτι που το αντιλαμβάνεσαι εξ ολοκλήρου στο τελευταίο μέρος (“Echoes IV”), που κινείται σε κλασικά τονικά περιβάλλοντα, χωρίς ποτέ να απεμπολεί την ευφράδεια και την γλαφυρότητά του.
Επαφή: www.brunoraberg.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου