SRDJAN IVANOVIĆ μια μείξη από jazz, balkan jazz και rock στο νέο άλμπουμ του

Όπως έχουμε ξαναγράψει ο ντράμερ και συνθέτης Srdjan Ivanović, είναι γεννημένος στην παλαιά Γιουγκοσλαβία και ήρθε στην Ελλάδα, από το Σαράγεβο, μετά το ξέσπασμα του πολέμου, το 1992. Σήμερα, μπορεί να έχει μετακομίσει στη Γαλλία, αλλά η παρουσία του στην Ελλάδα δεν πέρασε απαρατήρητη (από μουσικής πλευράς), καθώς ο Ivanović ανακατεύτηκε με την εγχώρια τζαζ σκηνή, συμπράττοντας βασικά με τον τρομπετίστα Ανδρέα Πολυζωγόπουλο. Ivanovic και Πολυζωγόπουλος συναντήθηκαν π.χ., πέρα από τις σκηνές, στο άλμπουμ τού δευτέρου “Heart of the Sun / The Music of Pink Floyd” [Puzzlemusik, 2013], με τους δύο μουσικούς να αποτελούν μέλη και του Blazin’ Quartet – μιας ομάδας, που έχει τέσσερα άλμπουμ στην κατοχή της (“Finding a Way”, “Jalkan Bazz”, “La Mer, La Pierre, La Terre, L'oiseau”, “Sleeping Beauty”).

Το πιο νέο άλμπουμ του Srdjan Ivanović αποκαλείται “Modular” [Rue Des Balkans, 2023], είναι ηχογραφημένο σ’ ένα στούντιο του Meudon (προάστιο του Παρισιού), περιέχει εννέα tracks (επτά πρωτότυπα και δύο versions στα κλασικά τραγούδια “Sous le ciel de Paris”, που είχε τραγουδήσει στα 50s η Juliette Greco και “While my guitar gently weeps” του George Harrison), ενώ ακούγονται σ’ αυτά οι: Manu Godjia κιθάρες, Yoni Zelnik κοντραμπάσο, Srdjan Ivanović ντραμς, κρουστά, Olivier Laisney τρομπέτα, Ludivine Issambourg φλάουτο, Magic Malik φλάουτο και Christophe Panzani τενόρο σαξόφωνο.
Το άκουσμα δεν μπορείς να το προσδιορίσεις με μια-δυο λέξεις, αν και εκείνο που έχει σημασία είναι πως, χοντρικά, είναι καταπληκτικό! Η μπάντα εννοούμε του ντράμερ Ivanović είναι καταπληκτική, καθώς οι σπουδαίοι μουσικοί που την αποτελούν δεν έχουν, απλώς, έναν δεμένο ήχο, με δυνατό feeling, αλλά και την ικανότητα να κινούνται σε όλη την γκάμα του fusion, ανακατεύοντας jazz, balkan jazz, rock γενικότερα και progressive rock ειδικότερα και γιατί όχι ελληνικές επιρροές κάπου εκεί ανάμεσα, αν κρίνουμε από tracks σαν το “Sweet home Lagkada”, που είναι χάρμα ώτων, όπως και όλα τα κομμάτια, το ένα μετά το άλλο, αυτού του πρώτης τάξεως δίσκου, που έχει τον τρόπο να σε συνεπαίρνει. 

Φοβερά τα “Kapetan Mihalis”, “Fee fee”, “Résistance” και “Le jongleur”, με όλα τα υπόλοιπα να κινούνται στο ίδιο σχεδόν υψηλό επίπεδο.

Επαφή: https://www.facebook.com/srdjanovic