MATT WILSON νέο σπουδαίο άλμπουμ από τον ντράμερ της jazz

Αν ρίξει κανείς μια ματιά στο Δισκορυχείον θα εντοπίσει καμιά 25αριά άλμπουμ, τα οποία ανήκουν είτε αποκλειστικώς στον ντράμερ Matt Wilson είτε ο ίδιος έχει κάποια συμμετοχή σε αυτά. Λέμε για δίσκους των Leap Day Trio, Frank Kimbrough, Martin Wind, Falkner Evans, Sarah Wilson, Dave Glasser, Owen Broder / The American Roots Project, Heliosonic Tone-Tette, Ken Schaphorst Big Band, Ken Peplowski, Dan Trudell και άλλων. Επίσης υπάρχουν reviews για τις σημαντικές «προσωπικές» ηχογραφήσεις του “Honey and Salt / Music inspired by the poetry of Carl Sandburg” [Palmetto, 2017], “Beginning of a Memory” [Palmetto, 2016] (με Matt Wilson’s Big Happy Family), το άλμπουμ του με τον John Medeski “Gathering Call” [Palmetto, 2013] κ.λπ. Θέλουμε να πούμε με όλα αυτά πως ο Matt Wilson δεν είναι κάποια τυχαία περίπτωση, αλλά μία από τις πιο σημαντικές μονάδες στο χώρο της σύγχρονης, αμερικανικής, jazz.

Το πιο νέο άλμπουμ του Matt Wilson αποκαλείται “Good Trouble” [Palmetto, 2023] σηματοδοτώντας από την μια μεριά τα εξηκοστά γενέθλιά του (ο Wilson είναι γεννημένος στο Knoxville του Illinois το 1964), ενώ από την άλλη είναι εμπνευσμένο από τον μαύρο πολιτικό και ακτιβιστή John Lewis (1940-2020), που έφυγε σχετικά πρόσφατα από τη ζωή, μία μεγάλη φυσιογνωμία των αγώνων για τα πολιτικά δικαιώματα των μαύρων ήδη από τις αρχές των 60s (ηγέτης του SNCC, πριν πάρει τη θέση του ο Stokely Carmichael). Περαιτέρω το “Good Trouble” είναι αφιερωμένο στους Carla Bley, Geri Allen, Ron Miles και Frank Kimbrough, οι οποίοι, αν και δεν βρίσκονται πλέον στη ζωή, εξακολουθούν να επηρεάζουν με τις μουσικές τους παλαιότερους και νεότερους συναδέλφους τους.
Σ’ αυτή τη δουλειά του ο Wilson έχει δίπλα του σημαντικά ονόματα, όπως την άλτο σαξοφωνίστρια Tia Fuller, την πιανίστρια-τραγουδίστρια Dawn Clement, τον τενορίστα-κλαρινετίστα Jeff Lederer και ακόμη τον μπασίστα Ben Allison. Και κάπως έτσι με ρεπερτόριο στιβαρό, αποτελούμενο από πρωτότυπα και διασκευές (Ornette Coleman, John Denver, Gary Bartz), o Wilson δημιουργεί ένα άλμπουμ απολύτως ελκυστικό, με πολλές κρυμμένες και λιγότερο κρυμμένες αναφορές – όπως, για παράδειγμα, εκείνη στον Albert Ayler(!) στο “Albert’s alley” (μια φοβερή σύνθεση του Lederer, ένα blues ανατριχιαστικό σχεδόν). Φυσικά και η τριμερής “Good Trouble Suite” (των Wilson/Lederer) είναι ανάμεσα στα κομμάτια που ξεχωρίζουν (αποτελούμενη από ένα εκρηκτικό, ένα κάπως ικετευτικό και τέλος ένα απολύτως εξωστρεφές μέρος), με τα σαξόφωνα να κάνουν τρομερή δουλειά μπροστά, και με τα τρία ρυθμικά όργανα (πιάνο, μπάσο, ντραμς) επίσης να οργιάζουν.
Σπουδαίο CD, από έναν μουσικό, τον ντράμερ Matt Wilson, που αποτελεί εγγύηση, σε ό,τι κι αν κάνει, χρόνια τώρα.
Επαφή: www.mattwilsonjazz.com