Ο Jimmy Li (Δημήτρης Λύσανδρος κατά κόσμον) είναι ένας νέος ροκ
τραγουδοποιός –δεν ξέρω αν είναι και νεαρός, το υποθέτω–, που εμφανίζεται τώρα μ’
έναν δίσκο ανεξάρτητης παραγωγής, τον οποίον διανέμει η Sound Effect Records. Ο δίσκος αυτός
αποκαλείται “Sugarcanes
& Grapes” (2024)
και περιλαμβάνει δέκα κομμάτια (τραγούδια, φυσικά, τα περισσότερα) μοιρασμένα
ανά πέντε σε κάθε πλευρά. Όλα τα κομμάτια είναι γραμμένα από τον Jimmy Li, ο οποίος, μάλλον, χειρίζεται
και τα περισσότερα όργανα του δίσκου, αν όχι όλα (στο οπισθόφυλλο δεν υπάρχουν
σχετικά στοιχεία, πέρα των τεχνικών).
Δεν ξέρω αν σε κάποιους ο Jimmy Li θα θυμίσει τον Ty Segall,
αλλά, για μένα, είναι καλύτερος, δηλαδή πιο ενδιαφέρων σαν τραγουδοποιός.
Τα κομμάτια του Jimmy Li έχουν κάτι που σε τραβάνε. Διαθέτουν φυσικά πολλά κλασικά ροκ χαρακτηριστικά, διαλεγμένα από διάφορες φάσεις της ροκ ιστορίας (το acid rock και acid folk βασικά, μα ακόμη το blues, το garage punk ή ακόμη και την pop – δεν ξέρω ας πούμε γιατί εγώ ακούγοντας το “Lu” ανακάλεσα σε κάποια σημεία το φοβερό “Long way home” του Neil Diamond). Το “Lu” λοιπόν, που βαραίνει αρκετά προς το τέλος, είναι ένα από τα ωραιότερα κομμάτια της Side A, αλλά το ίδιο πολύ καλά είναι το “Again”, με το ακουστικό ξεκίνημά του και την σεμνή ηλεκτρική συνοδεία στην πορεία, όπως και το track που θα κλείσει την πλευρά, δηλαδή το “Sugarcanes & grapes”, που είναι ένα συναισθηματικό electric blues, και που τραγουδιέται-σπηκάρεται χαμηλόφωνα, με τη φωνή να τοποθετείται «πίσω» από τα όργανα – μια φωνή, που, με αυτό το ανεπιτήδευτο ηχόχρωμά της, προσδίδει κι άλλα credits στα κομμάτια του Jimmy Li.
Όμως και στην δεύτερη πλευρά καταγράφονται πολύ ενδιαφέροντα κομμάτια, που μπορεί να ανακαλούν κάποιες φορές το στυλ του Mark Lanegan, όταν δεν είναι ξανά blues, σαν το “Thorn” – αν και με τίποτα δεν μπορείς να υποτιμήσεις tracks σαν το “Rebel”, εκεί λίγο πριν από το τέλος, που ακούγονται σαν καταπέλτης.
Προσωπικά, μου αρέσει και η φωνή του Jimmy Li, όχι μόνο για το ξερό ηχόχρωμά της, μα και γιατί είναι περασμένη ιδιότροπα στο βινύλιο, όπως μου αρέσει και η μάλλον τυπική-ηχογράφηση παραγωγή, που δεν προσπαθεί να εμφανίσει τα τραγούδια σαν κάτι μεγαλύτερο από εκείνο που στα αλήθεια είναι. Έτσι, τα κομμάτια του Jimmy Li τα απολαμβάνεις καλύτερα, δίχως να σε παραμυθιάζουν.
Ένα πολύ ειλικρινές άλμπουμ λοιπόν, και πολύ καλό συνάμα, από έναν τραγουδοποιό που δείχνει μεγάλες δυνατότητες.
Επαφή: www.soundeffect-records.gr
Τα κομμάτια του Jimmy Li έχουν κάτι που σε τραβάνε. Διαθέτουν φυσικά πολλά κλασικά ροκ χαρακτηριστικά, διαλεγμένα από διάφορες φάσεις της ροκ ιστορίας (το acid rock και acid folk βασικά, μα ακόμη το blues, το garage punk ή ακόμη και την pop – δεν ξέρω ας πούμε γιατί εγώ ακούγοντας το “Lu” ανακάλεσα σε κάποια σημεία το φοβερό “Long way home” του Neil Diamond). Το “Lu” λοιπόν, που βαραίνει αρκετά προς το τέλος, είναι ένα από τα ωραιότερα κομμάτια της Side A, αλλά το ίδιο πολύ καλά είναι το “Again”, με το ακουστικό ξεκίνημά του και την σεμνή ηλεκτρική συνοδεία στην πορεία, όπως και το track που θα κλείσει την πλευρά, δηλαδή το “Sugarcanes & grapes”, που είναι ένα συναισθηματικό electric blues, και που τραγουδιέται-σπηκάρεται χαμηλόφωνα, με τη φωνή να τοποθετείται «πίσω» από τα όργανα – μια φωνή, που, με αυτό το ανεπιτήδευτο ηχόχρωμά της, προσδίδει κι άλλα credits στα κομμάτια του Jimmy Li.
Όμως και στην δεύτερη πλευρά καταγράφονται πολύ ενδιαφέροντα κομμάτια, που μπορεί να ανακαλούν κάποιες φορές το στυλ του Mark Lanegan, όταν δεν είναι ξανά blues, σαν το “Thorn” – αν και με τίποτα δεν μπορείς να υποτιμήσεις tracks σαν το “Rebel”, εκεί λίγο πριν από το τέλος, που ακούγονται σαν καταπέλτης.
Προσωπικά, μου αρέσει και η φωνή του Jimmy Li, όχι μόνο για το ξερό ηχόχρωμά της, μα και γιατί είναι περασμένη ιδιότροπα στο βινύλιο, όπως μου αρέσει και η μάλλον τυπική-ηχογράφηση παραγωγή, που δεν προσπαθεί να εμφανίσει τα τραγούδια σαν κάτι μεγαλύτερο από εκείνο που στα αλήθεια είναι. Έτσι, τα κομμάτια του Jimmy Li τα απολαμβάνεις καλύτερα, δίχως να σε παραμυθιάζουν.
Ένα πολύ ειλικρινές άλμπουμ λοιπόν, και πολύ καλό συνάμα, από έναν τραγουδοποιό που δείχνει μεγάλες δυνατότητες.
Επαφή: www.soundeffect-records.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου