ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΟΥΚΟΥΒΑΛΑΣ τραγούδια της νοσταλγίας

Ο Κώστας Μπουκουβάλας είναι ένας συνθέτης, που τώρα εμφανίζεται για πρώτη φορά και ως τραγουδοποιός μ’ ένα προσωπικό, ανεξάρτητης έκδοσης CD, το οποίο αποκαλείται «Τραγούδια της Νοσταλγίας» (δικό του πρέπει να ήταν το πιανιστικό άλμπουμ «φτάνουν λίγες νότες... για ν’ αλλάξει ο κόσμος» στην Protasis, το 2011 – αν δεν ήταν δικό του θα μου το πει και θα το σβήσω). Το άλμπουμ αυτό περιέχει δέκα τραγούδια σε μουσικές, στίχους, ηχογράφηση, παραγωγή και artwork από τον Μπουκουβάλα (που παίζει και διάφορα όργανα), ενώ τραγουδούν σ’ αυτά οι Δημήτρης Ερατεινός, Μήνα Παύλου και Τζωρτζίνα. 

Στα «Τραγούδια της Νοσταλγίας» εν τω μεταξύ συμμετέχουν οι εξής μουσικοί: Κώστας Μπουκουβάλας πιάνο, ακορντεόν, συνθεσάιζερ, ντέφι, Στάθης Αποστολόπουλος κιθάρες, Μάνθος Παππάς ντραμς, Mary Ward βιολί και Στάθης Μαυρομμάτης σαξόφωνο.
Μπορείς να αντιληφθείς από το setting των οργάνων το ύφος των τραγουδιών του Μπουκουβάλα; Όχι και τόσο. Το βιολί και το ακορντεόν ίσως κάπου να παραπέμπουν, αλλά τα άλλα όργανα; Οι κιθάρες, τα σύνθια, το σαξόφωνο; Δύσκολο να πεις. Μα ακόμη και αν ακούσεις τα τραγούδια του Μπουκουβάλα πάλι είναι δύσκολο να τα κατατάξεις κάπου συγκεκριμένα. Σίγουρα γειτνιάζουν κάπως με το ευρύ «έντεχνο», σίγουρα πολλά εξ αυτών είναι μπαλάντες, αλλά το πιο βασικό στοιχείο θα έλεγα πως είναι η μινιμαλιστική συνοδεία τους. Ναι, ο Μπουκουβάλας με το πιάνο του δίνει την πρωταρχική κατεύθυνση και από ’κει και πέρα, το ένα μετά το άλλο με τα «γεμίσματά» τους, είναι όλα τα υπόλοιπα όργανα, που προσδίδουν στο άκουσμα αυτό το ιδιαίτερο ηχόχρωμα.
Τώρα, το ότι πάνω σ’ αυτά τα παράξενα μοτίβα κατορθώνει ο Μπουκουβάλας να συνταιριάξει ελληνικά λόγια, που να κυλάνε όχι όπως-όπως, αλλά γερά και πειστικά, δεν είναι κάτι εύκολο, ούτε μπορείς να το υποτιμήσεις. Είναι σαν επάνω σε μουσικές του Wim Mertens, ας πούμε, να προσπαθείς να κάνεις κάτι ανάλογο.
Έχει καταβληθεί λοιπόν μεγάλη προσπάθεια ώστε να δημιουργηθεί ένα διαφορετικού τύπου ελληνικό (ελληνόφωνο) τραγούδι, κάπως μελαγχολικό βεβαίως στην εκφορά του, το οποίο, σίγουρα, δεν το ακούς κάθε μέρα.
Μια ουσιαστική, συγκινητική και ό,τι άλλο θέλετε προσπάθεια, που πιάνει κορυφή με τα κομμάτια «Η ηλιαχτίδα», «Σύννεφα του Σεπτέμβρη», «Ό,τι μας γέμισε την ψυχή» και «Όσο υπάρχει μέσα μου ζωή», που δεν της πρέπει να περάσει απαρατήρητη.
Επαφή: https://kostasboukouvalas.bandcamp.com/album/songs-of-nostalgia