Ηχογραφημένο ζωντανά στη Λιλ της Γαλλίας, τον
Ιούνιο του 2016, το “June” [HeliX, 2017] των Trouble Kaze είναι ένα σφόδρα
αυτοσχεδιαστικό και κατά τόπους σκληρά εικονοκλαστικό άλμπουμ, που θα
ενθουσιάσει τους φίλους τού τζαζικού japanoise. Οι Kaze είναι φυσικά το σχήμα των Satoko Fujii πιάνο, Peter Orins ντραμς, Natsuki Tamura τρομπέτα και Christian Pruvost τρομπέτα, για το οποίο
έχουμε γράψει κι άλλες φορές στο δισκορυχείον και που με τις προσθήκες
των Γάλλων Sophie Angel πιάνο και Didier Lasserre ντραμς μετατρέπεται σε Trouble Kaze. Δηλαδή εδώ, για να
κάνουμε την άθροιση, ακούγονται δύο τρομπέτες, δύο πιάνα και δύο ντραμς. Μα τω
Θεώ πολύ περίεργο setting.
Το μοναδικό κομμάτι που είναι ηχογραφημένο
στο “June” είναι μια πενταμερής σουίτα, που διαρκεί, χοντρικά,
πέντε, οκτώ, δέκα, δεκατρία και δέκα λεπτά. Τα μέρη, και όσα καταγράφονται εντός
των μερών, δεν υπακούουν σε κάποια λογική σειρά – και είναι εντελώς απρόβλεπτα
στην ουσία και την εξέλιξή τους. Για παράδειγμα στο “Part 4”, από το 4:30 μέχρι σχεδόν το όγδοο λεπτό, οι Trouble Kaze φλερτάρουν με την ησυχία (όχι με τη σιωπή), καθώς ό,τι
ακούς προέρχεται από τα χτυπήματα στις τάπες των πνευστών και από κάποια άλλα
χτυπήματα, επίσης ανεπαίσθητα, στα πιατίνια. Στην πορεία το volume ανεβαίνει μέσα από τα
«γουργουρητά» των τρομπετών και από κάποια εγκάρσια χτυπήματα των ντραμς, με το κομμάτι να επαναφέρεται, συν τω χρόνω, σε μιαν… ανεκτή στάθμη.
Οι μουσικές στο “June” δεν είναι μόνον έντονες, σκληροτράχηλες και
δυναμικές. Υπάρχουν και στιγμές περισσότερο «εσωτερικές», χωρίς εξάρσεις, με
κατεβασμένες τις εντάσεις – κι εκεί μπορεί κανείς να διακρίνει και κάποια
σπαράγματα μελωδισμών.
Φοβερό το τελευταίο μέρος, το “Part 5”, που εμφανίζει, στο μεγαλύτερο μέρος του, μια
πινακοθήκη θορύβων και πρωτότυπων, και ανατριχιαστικών, και δημιουργικών.
Πολύ τα γουστάρω αυτά τα άλμπουμ από μάγκες
αυτοσχεδιαστές, που ξέρουν που βαδίζουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου