Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2010

τα ΣΗΚΩΜΕΝΑ ΦΡΥΔΙΑ… γιαλαντζί καμπαρετζούδων

Δεν μου αρέσουν οι τραγουδίστριες με τα σηκωμένα φρύδια, που τριπλασιάζουν το μάτι, απομυθοποιώντας την τελευταία αμαρτία. Δεν μου αρέσουν τα τάνγκο στα μέγαρα, ούτε τα καμπαρέ στα μπάντμιντον. Πολλώ δε μάλλον όταν… αναλαμβάνονται και επαναλαμβάνονται ως περιοδικά φαινόμενα. Οφείλουμε να προστατεύσουμε, εγκαταλείποντάς τα στους θρόνους της ιστορίας, όλα τα λαϊκά ακροάματα που τίμησαν τη μη θεαματική πλευρά της ζωής. Καμμία προσομοίωση δεν μπορεί να μετατρέψει το καλντερίμι σε μοκέτα, το φθηνό πιοτό σε black label, τα κίτρινα δάκτυλα σε... ολοκληρωμένη περιποίηση. Τουλάχιστον αν επιτρεπόταν το κάπνισμα… κι ας ανάβω το μήνα δυο τσιγάρα...

2 σχόλια:

  1. Όλα αποστειρωμένα να μας τα σερβίρουν. Εδώ μέχρι και χέβυ μέταλ πήρε τη γιουροβίζιον. Ξανάρχισα το τσιγάρο μόλις απαγορεύτηκε. Τώρα που ο νόμος δεν έπιασε λέω να το ξανακόψω.

    Κώστας Π(απαθανασίου)

    ΑπάντησηΔιαγραφή