CAROLYN HESTER let’s get together…

Μετά τον Bob Dylan, που το επιχείρησε στο “Bringing It All Back Home” [Columbia, 3/1965], όλοι οι folkists, ο ένας μετά τον άλλον, που συνδέθηκαν κάποια στιγμή μαζί του, αποφασίζουν να δώσουν στο κοινό και την… ηλεκτρική πλευρά τους. Ας πούμε, οι Richard & Mimi Farina το επιχείρησαν με τα “Celebrations for a Grey Day” [Vanguard, 4/1965] και “Reflections In A Crystal Wind” [Vanguard, 12/1965], ο Dave van Ronk κυρίως με το “Dave van Ronk and the Hudson Dusters” [Verve, 1968], αν και ηλεκτρικά κομμάτια είχε και στο “No Dirty Names” [Verve, 1966], ο Eric Von Schmidt με το “Who Knocked the Brains Out of the Sky?” [Smash, 1969] κ.ο.κ. Έτσι κι η φίλη του από παλιά Carolyn Hester (φίλη του Dylan εννοώ) μπαίνει στην electric psych φάση της (με το συγκρότημά της Coalition) με δύο άλμπουμ που εκδόθηκαν στην Metromedia, τη διετία 1969-70. Αυτά τα δύο άλμπουμ, το “Carolyn Hester Coalition” [MV017] και το “Magazine” [MV018] επανεξέδωσε, 40 χρόνια μετά, η ελληνική Missing Vinyl. Ακούω το πρώτο…Οι Coalition (Dave Blume μπάσο, πιάνο, όργανο, vibes, Skeeter Camera ντραμς, κρουστά, Steve Wolfe lead κιθάρα) είναι μία folk-rock ομάδα, η οποία όλη μέσα στο πνεύμα της εποχής, εξηλεκτρίζει με σύνεση και γνώση τις απέριττες, στεγνές ερμηνείες της Hester. (Η φωνή της καθαρή και δυνατή, αλλά στα όρια του οξύτονου, μπορεί oλίγον να ξενίζει στην αρχή, αλλά ok). Η Carolyn Hester υπήρξε (ακόμη παίζει και τραγουδά) προσωπικότητα του χώρου. Στο πρώτο της άλμπουμ, από το 1958, φαίνεται πως συμμετείχε και ο Buddy Holly, γνώρισε τον Dylan το 1961, υπήρξε σύζυγος του Richard Farina (πριν εκείνος γνωρίσει την Mimi Baez) και γενικώς στα sixties υπήρξε αδιαμφισβήτητη folk icon. Εδώ, σ’ αυτό το πρώτο ηλεκτρικό LP της, υπάρχουν τα στάνταρντ της περιόδου, όπως το “Let’s get together” του Dino Valenti, υπάρχει το έξοχο παραδοσιακό “East Virginia”, υπάρχουν οι συνθέσεις άλλων, όπως το καταπληκτικό “Half the world” των Joan Maitland & John Scott ή το κλασικό αντιπολεμικό του Ed McCurdy “Last night I had the strangest dream”, υπάρχουν, τέλος, τα δικά της “The journey”, “Buddha (was her best man”)… Ακόμη καλύτερο (δηλαδή ωριμότερο) ακούγεται στ’ αυτιά μου το “Magazine”. Ο ήχος είναι πιο πλούσιος, αφού οι Coalition είναι πλέον τέσσερις (οι Blume, Camera, Wolfe και ο καινούριος Dave Mauney vibes, μπάσο), ενώ και η Hester «σφίγγει» ακόμη περισσότερο τα φωνητικά της, κατευθύνοντάς τα προς ένα haunted πλαίσιο. Τα εξαίρετα τραγούδια “Rise like phoenix”, “Plant the crops in the garden”, “Just follow me” και “Sir Robert, the lost knight”, συναγωνίζονται με την άπιαστη psych version του “St. James Infirmary” (με αλλαγμένους στίχους – η ιστορία ενός αγωνιστή της ελευθερίας έτσι όπως την αφηγείται η γυναίκα του). Τρανό – και σχετικώς άγνωστο – άλμπουμ. Επαφή: http://is.gd/iuuP5