Πρόκειται για ένα σχεδόν 80λεπτο afro-soul έπος με εξαιρετικά παιξίματα και κομμάτια που σφίζουν από… εκτελεστική δύναμη (rock drive, κρουστός ορυμαγδός, σύνθια που σολάρουν σε ψυχεδελικές κατευθύνσεις, πνευστός εμπλουτισμός, φωνητικά από άλλο πλανήτη). Το φερώνυμο “Ndigal”, το 12λεπτο “Gamo jigimar”, το εισαγωγικό “Sama yai”, το 10λεπτο “Satay muso” είναι κομμάτια που τ’ ακούς και τα ξανακούς, απολαμβάνοντας τον τρόπο αυτού του αγνώστου συγκροτήματος.Θα επανέλθω, όταν πιάσω και το βινύλιο στα χέρια μου…
Να και το βιντεάκι που ανέβασε ο nickivour…
Άσχετο με τη συγκεκριμένη ανάρτηση, σχετικό με το συγκεκριμένο μπλογκ. Το ανακάλυψα μόλις σήμερα (από αναφορά τού Σαραντάκου) και ενθουσιάστηκα! Διέτρεξα κάμποση από την ύλη του και πήρα πληροφορίες, πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις, χάρηκα τη γλώσσα, απόλαυσα τα θέματα. Συνεχίστε έτσι. Κάνετε εξαιρετική δουλειά -και μάλλον δεν έχω δει τίποτα ακόμα :) Καρφιτσωθήκατε πάντως στα "αγαπημένα".
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρίνα
Σας ευχαριστώ.
ΑπάντησηΔιαγραφή