track list

1. Τη συγκέντρωση της Κυριακής τη διέλυσε η Αστυνομία, αφού κανείς δεν μπορεί να παραμείνει σε μια διαδήλωση όταν αδυνατεί ν’ ανασάνει.
2. Όσοι επιθυμούν να δημιουργούν επεισόδια δεν αντιμετωπίζονται με δακρυγόνα, καθότι αυτοί (οι ταραξίες) είναι προστατευμένοι (με μάσκες κ.λπ.). Μπορεί να αντιμετωπιστούν με άλλους τρόπους (με αντλίες νερού, με… σκατοβόλα). Βεβαίως ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης είναι η πρόληψη, αλλά με το ποσοστό ανεργίας στη νεολαία να ξεπερνά το 50%, η όποια διάθεση για πρόληψη (που έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχει) είναι καταδικασμένη σε αποτυχία.
3. Άρα τα δακρυγόνα επί της ουσίας ρίπτονται εναντίον των ανυποψίαστων και όσων επιθυμούν απλώς να διαδηλώσουν.
4. Τα τηλεοπτικά κανάλια, για άλλη μια φορά, επετέλεσαν το… ρόλο τους. Δεν μετέδωσαν τίποτα από τη συγκέντρωση –η οποία συγκέντρωση δεν ξεκίνησε όταν άρχισαν τα επεισόδια, αλλά πολύ νωρίτερα– επιλέγοντας, ως συνήθως, την εικόνα της καταστροφής και την μπουρδολογία. Αν έχεις πέντε δράμια μυαλό σού γυρίζουν, απλώς, τα έντερα.
5. Ο κόσμος (ο πολύς κόσμος), παρ’ όλη την ασκούμενη τρομοκρατία, είναι διατεθειμένος να βγει και να ξαναβγεί από τα σπίτια του υποστηρίζοντας τα προφανή. Εξάλλου, έχουν απομείνει ελάχιστα για να χαθούν.
6. Αξίζει μία υπόκλιση (αν και δεν την έχουν ανάγκη) στους Γλέζο-Θεοδωράκη, οι οποίοι σ’ αυτή την ηλικία εξακολουθούν να μη λογαριάζουν τη ζωή τους. Έχουν περάσει, ως γνωστόν, πολύ χειρότερα.
7. Η φραστική βία (περί επικείμενης χρεοκοπίας, αν δεν…) συναγωνιζόταν την πρακτική και εφαρμόσιμη. Η «άλλη άποψη» λοιδορείται και εξοβελίζεται, από κάθε συζήτηση στο υψηλό κλιμάκιο. Κανένα σχέδιο δεν υπάρχει στον ορίζοντα, για το πώς θα μπορούσε να πορευτεί η χώρα, αν το πράγμα οδηγηθεί στο απροχώρητο.
8. Εντός του Κοινοβουλίου η κωμωδία υπήρξε απερίγραπτη. Το… αντι-μνημονιακό Πα.Σο.Κ. βρήκε την ευκαιρία (με ξένα κόλλυβα) να το παίξει επανάσταση και η αντι-μνημονιακή Ν.Δ. (εδώ γελάμε) απεκάλυψε τις πραγματικές της προθέσεις, έστω και λαβωμένη κατά το 1/4. Αμφότεροι, είναι έτοιμοι να διαλυθούν στο πρώτο θρόισμα.
9. Η ελληνική πολιτική ζωή έχει γίνει μπαλάκι στα χέρια κάποιου Σόιμπλε, που έχει το θράσος να μας υποδεικνύει ακόμη και το πότε (και το αν) θα πρέπει να γίνουν εκλογές. Προφανώς δε φταίει ο Γερμανός, αλλά τα… ντόπια κρέατα που κάθονται και χάβουν ό,τι λέει· ορισμένοι, μπορεί και να συμφωνούν μαζί του, αλλά αυτό δεν πρέπει να μας παραξενεύει – έτσι συμβαίνει από… 70ετίας. Στάση προσοχής στ’ αφεντικά με την ουρά κάτω απ’ τα σκέλια, και παλικαρισμοί, και δακρυγόνα, και ξύλο, και εις το πυρ το εξώτερον κάθε ηθικό δικαίωμα εκείνων που υποτίθεται ότι υπηρετούν.
10. Κάποιος Γάλλος… σοσιαλιστής, και αυριανός πρωθυπουργός (ως φαίνεται), χύνει, σήμερα, δάκρυα για την Ελλάδα. Αύριο; Μην τον είδατε, μην το απαντήσατε.
11. Έχουμε μείνει χωρίς ουσιαστικά στηρίγματα. Η Ευρώπη δεν μας θέλει. Παίξαμε άθλια και χάσαμε ακόμη και παραδοσιακούς φίλους. Η εσωστρέφεια δεν είναι καλό πράγμα, αλλά έχω την αίσθηση πως πρέπει να δούμε λίγο τη γειτονιά μας. Πρέπει να τελειώνουμε, με κάποιον τρόπο, με τα Σκόπια. Να δούμε τι μπορεί να γίνει με την Τουρκία. Να διευθετηθούν οι διαφορές. Να πάρουμε κάτι, χωρίς να δώσουμε τα πάντα.
12. Ας κάνουμε και πέντε πράγματα για την «έρημη χώρα», είτε χρεοκοπήσουμε, είτε όχι. Δεν θα πω τι. Τα ξέρουμε όλοι.