Τετάρτη 6 Μαρτίου 2013

ΤΟ ROCK ΣΤΗ ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ δύο πρόσωπα

Πάνε κάποια χρόνια από τότε που ένας μαθητής, «μέταλλο» φανατισμένο, μου είχε συστήσει ν’ ακούσω έναν τραγουδιστή από την Βενεζουέλα (τον είχε τότε ανακαλύψει), τον Paul Gillman. Ο Gillman ήταν, είναι και παραμένει ένας από τους μεγαλύτερους rockers της χώρας, ένας λαοπρόβλητος αστέρας, που συμπορεύτηκε στη διαδρομή με την «επανάσταση» (την τραγούδησε αρκούντως), όντας ένας από τους φανατικούς υποστηρικτές του Hugo Chávez. Οι φωτογραφίες του με τον Πρόεδρο –ή οι φωτογραφίες του Προέδρου με τον Gillman, πείτε το όπως θέλετε– εντοπίζονται εύκολα στο δίκτυο, δείχνοντας πως το rock και η πολιτική βρέθηκαν πολύ κοντά στη μακρινή, και σήμερα βαρυπενθούσα, χώρα.

Hugo Chávez - Paul Gillman. Η φωτογραφία προέρχεται από το πορτογαλικό Vice.
Στις αρχές του ’70 όταν ο Hugo Chávez ήταν ακόμη Εύελπις και αδελφός του Adán Chávez ένας μακρυμάλλης σανδαλοφόρος –που είχε μεγαλώσει, πιθανώς, με τους Love Depression, τους Ladies W.C., τους Pets, τους (Los) Impala και τους άλλους δεκάδες… Los– ο Vytas Brenner, ένας οραματιστής μουσικός, όπως θα αποδεικνυόταν στην πορεία, ξεκινούσε τη δική του βενεζουελανή καριέρα. Βιογραφικά στοιχεία υπάρχουν άφθονα στο Google, κι εγώ διαλέγω κάποια από το progarchives. Βάσει αυτών, λοιπόν, ο Vytas Brenner γεννιέται στο Tubingen της Γερμανίας το 1946, για να μετακινηθεί με την οικογένειά του στην Βενεζουέλα όταν ήταν τριών ετών. Στα δώδεκά του η οικογένεια βρίσκεται στην Ιταλία και λίγο αργότερα στην Ισπανία, εκεί όπου το 1966, ο Brenner, που έπαιζε ήδη καλή ρυθμική κιθάρα, θα συμμετάσχει στους Brenners Folk, με τους οποίους θα γράψει ένα EP στην εταιρεία Edigsa (στην ίδια μπάντα συμμετείχαν επίσης ο αδελφός του Haakon Brenner, ο Jordi Barangé ντραμς, ο Jordi Soler κιθάρα, αργότερα στους jazz-rockers OM και Jarka, καθώς και η τραγουδίστρια Jeanette – γεννημένη στη Βρετανία, αλλά με καλή καριέρα στην Ισπανία).
Στα τέλη των 60s o Brenner θα βρεθεί στην Αμερική σπουδάζοντας μουσική, για να επιστρέψει στη Βενεζουέλα στις αρχές της επομένης δεκαετίας, αποφασίζοντας να μπει για τα καλά πια στη σκηνή της χώρας. Ο άνθρωπος φαίνεται πως είχε πολλά και ποικίλα σχέδια στο κεφάλι του. Έβλεπε τη μουσική του να λειτουργεί μέσα στο pop περιβάλλον και περαιτέρω ως ένα πεδίο πειραματισμών, ικανό να τον οδηγήσει στο δικό του «ένα». Το rock, η jazz, η κλασική, οι ηλεκτρονικοί ήχοι, η folk μπαλάντα, οι… world ήχοι της Λατινικής Αμερικής (οι πιο νότιοι ήχοι των Άνδεων, το latin, το afro, τα τοπικά ιδιώματα), όλα θα εύρισκαν χώρο στο πρώτο long-play του, το La Ofrenda de Vytas [Yare LPY – 0114], που θα κυκλοφορούσε στη Βενεζουέλα το 1973. Μέσα σε μόλις 33 λεπτά, ο Brenner, που ήταν προσέτι κύριος των keyboards, συντάσσει ένα prog άλμπουμ, πλήρως χαρακτηριστικό της εποχής. Στο “Ofrenda de Miguel” το ηχόχρωμα της κιθάρας ανακαλεί στη μνήμη μου κάτι από τον Ακρίτα, στο “Tormenta de Barlovento” θυμήθηκα τους λυρικούς Ιταλούς Quella Vecchia Locanda, στο “Frailejon” και το “La sabana” τους Χιλιανούς… Andes-rock Los Jaivas (στα late 70s άλμπουμ τους), στο “Tragavenado” τους Camel, στο έσχατο “Canto de Pilon” όλα και τίποτα…
Ο Vytas Brenner, που θα γράψει καμμιά δεκαριά LP μέχρι τις αρχές των 90s, θα πεθάνει ξαφνικά στο Salzburg της Αυστρίας το 2004, στα 58 του χρόνια…

4 σχόλια:

  1. Τρομερός τύπος ο Vytas Brenner όντως.Έχουν λυσσάξει τα τελευταία χρόνια τα αμερικανάκια με τους δίσκους του κ τους πήγανε στα ύψη.Τι prog λένε ,τι space folk και τέτοια, άστα.Το Ofrenda (offering) ήταν το όνομα του group του σχεδόν όλη τη δεκαετία του 70 νομίζω.Μου αρέσει πολύ ένα κομμάτι απο ενα δίσκο του που λέγεται Jayeche το "Caracas Para Locos" που είναι funky με synths. Έχεις δίσκο Φώντα ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Έχω μόνο αυτό Φ.Ν. Το είχα πάρει τότε που… δέναμε το σκυλιά με τα λουκάνικα. Όχι πολύ ακριβό. Ό,τι άλλο έχω ακούσει είναι από ’δω κι από ’κει. Ωραίος καλλιτέχνης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Efjaristo gia afto to post...Ime Ellinas apo Venezuela...mporite na akousete pola ala group kai atoma sto rock tis venezuelas sta 60, 70, 80....to 70; Fernando Yvovsky, Tempano, Antares, Resistencia, La Misma Gente, Estructura, Obertura, Partenon, Bacro, Los Belzeguaos..to 80: Sentimiento Muerto, Desorden Publico, Postdata,Zapato 3...Miguel Noya, Vinicio Adames, Musika Automatika....kai ala para pola....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γεια σου αγαπητέ αναγνώστη από τη Βενεζουέλα.

    Μερικά από τα γκρουπ του ’70 που αναφέρεις τα ξέρω επειδή έχουν επανεκδοθεί κι έτυχε να πέσω επάνω τους (Estructura, Tempano…). Μπορεί δε να τα βρεις με λίγη τύχη και στην Ελλάδα, επειδή –CD είναι– κινούνται σ’ όλο τον κόσμο.

    Το παράξενο είναι ότι έχω βρει στην Αθήνα ένα 45άρι των Pets από το 1968! Το κομμάτι της πρώτης πλευράς έχει τίτλο “El entierro de un hombre rico que murió de hambre” και είναι πρώτης τάξεως. Ένα φοβερό punkadelic με όργανο, που μου θυμίζει ελληνικά γκρουπ της εποχής (τους Cinquetti π.χ.).

    Χαιρετισμούς από την άλλη άκρη της γης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή