οι γραμμές μας
Λόγια από τέφρα
περνάν τις γραμμές μας
και φέρνουν τον άνεμο
κρύο.
Δυο μήνες περάσαμε
κρυμμένοι στους
τοίχους.
Δεν κάναμε εμείς για
μαχητές.
Πονούσαν τα μάτια μας
απ’ τη σκόνη των
δρόμων.
Η πτώση της Τροίας
μάς βάραινε.
Ποιος αφελής μας
έστειλε σ’ αυτό το πέρασμα.
πατρώα γη
Στ’ ανάκτορα των
Αχαιών
η Κλυταιμνήστρα και ο
Αίγισθος
στραγγάλιζαν το
νεογνό
τον μονάκριβο γυιό
της Κασσάνδρας.
Θα πληρώσουμε την
απερισκεψία μας
και τις θέσεις που
πήραμε
σ’ αυτή τη σφαγή.
Δύο ποιήματα επιλεγμένα… έτσι, για κάποιο λόγο και για
κάποιαν αιτία, από τη συλλογή του Φώτη Κουβέλη Τοπογραφικό Σημείο [Τύμφη, Αθήνα Σεπτέμβριος 1973]
Αχ, πούσαι νιότη, που 'δειχνες πως θα γινόμουν άλλος! (Κώστας Βάρναλης)
ΑπάντησηΔιαγραφήΟυστ!
Ας σημειώσω τους τίτλους δύο ακόμη ποιητικών συλλογών του Φώτη Κουβέλη:
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνοπτική Ιστορία [Δωδώνη, Αθήνα 1971],
Το Μαύρο Ηχείο [Τύμφη, Αθήνα 1974].
αρης:
ΑπάντησηΔιαγραφή40 χρονια πισω... ειναι παρα πολλα και ΔΕΝ μπορει να γίνει καμμια συχετιση. Αυτη ειναι η αλήθεια
Αν και, προσωπικώς, δεν συσχέτισα κάτι με κάτι δεν γίνεται να μην παραδεχθώ πως η καλή ποίηση έχει μια διαχρονική αξία…
ΑπάντησηΔιαγραφή«Κι ήταν τα στήθια σου / άσπρα σαν τα γάλατα / και μού λεγες / γαργάλατα»
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεώργιος Αθανασιάδης - Νόβας
Στο www.buzz.reality-tape.com αναδημοσιεύτηκαν μερικοί στίχοι από το πρώτο ποίημα (ούτε καν ολόκληρο!) και κάποιος ανίδεος σχολιαστής έγραψε από κάτω: «Τρολιά σίγουρα!». Μου αρέσει η σιγουριά του, την οποία συμπλήρωσε και με θαυμαστικό. Εγώ πόσα θαυμαστικά θα πρέπει να βάλω τώρα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν χρειάζεται να πω πως το ποίημα είναι πραγματικό –υπάρχει στο συγκεκριμένο βιβλίο– και πως το δισκορυχείον σιχαίνεται τις τρολιές... απ’ όπου κι αν προέρχονται.
Επειδή εγώ έκανα τη δημοσίευση στο buzz, μια διευκρίνηση. Στο buzz δημοσιεύονται links που οι χρήστες θεωρούν ενδιαφέροντα. Απλά προστίθεται μια διευκρινιστική περίληψη/σχόλιο και στη συγκεκριμένη περίπτωση επέλεξα μερικούς στίχους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τπ τρολιά,νομίζω πως ήταν ειρωνία του Ηλία, αλλά ξέρει καλύτερα ο ίδιος
Επειδή το ποίημα ήταν μικρό, μόλις εννέα στίχοι, έχω τη γνώμη πως έπρεπε να μπουν και οι εννέα, όχι μόνον οι πέντε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σχόλιο του Ηλία δεν μου φάνηκε, ούτε μου φαίνεται, για ειρωνικό. Αν παρ’ ελπίδα τον αδίκησα, επειδή τον αποκάλεσα «ανίδεο», να του ζητήσω συγγνώμη.
Δεν με αδίκησες, διότι προσπαθώ να είμαι δύσπιστος σ' ό,τι δημοσιεύεται στο ίντερνετ, είναι η στάνταρ αντίδρασή μου. Ο καθένας μπορεί να παραθέσει μερικούς στίχους, καταλαβαίνεις, και να τους χρεώσει οπουδήποτε. Κι εγώ μπορώ να παρουσιάσω π.χ. τους στίχους: Όλες οι λύσεις είναι φίνες και ωραίες / Τότε και μόνο όταν είναι εφικτές / Μα σαν δεν έχεις κότσια να τις εφαρμόσεις / Άσε, καλύτερα, καθόλου μην τις λές, από την παλιά ποιητική συλλογή του Αντώνη Σαμαρά, Γιατί, Κύριε;. Θα ήταν διαφορετικό αν είχες σκανάρει τη σελίδα, να τη βάλεις ως εικόνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμως, προτείνω, ότι αυτό δεν είναι το σημαντικό στην παρούσα υπόθεση. Αν ο σκοπός σου ήταν να τονίσεις τη διαχρονική αξία της καλής ποίησης, όπως λες πιο πάνω, τότε συμφωνώ μαζί σου. Το νόημα του σχολίου μου στο Buzz ήταν: "Και τρολιά να είναι, δεν με πειράζει"
Ηλία, αν ήσουν αναγνώστης του δισκορυχείου θα ήξερες πως πλάκες (στο επίπεδο των στοιχείων) δεν χωράνε και πως… ΑΦΟΥ ΤΟ ΕΓΡΑΨΕ ΤΟ ΔΙΣΚΟΡΥΧΕΙΟΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ. ΠΑΕΙ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕ. Δεν το έχω το blog για να κάνω πλάκες, ούτε για να διασπείρω μπούρδες. Οι πλάκες στο internet είναι ανόητες και δεν με αφορούν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλαδή, τώρα, αν ανεβάσω ποιήματα της Λιάνας Κανέλλη π.χ. θα βγει κάποιος και θα πει ότι είναι τρολ; Θα του τρίψω το βιβλίο στα μούτρα.
Μπορεί να διαφωνούν οι αναγνώστες με απόψεις που εκφράζονται μέσα από τις αναρτήσεις (κάτι απολύτως φυσιολογικό), αλλά ποτέ κανείς δεν θα διαφωνήσει εν σχέσει με τα στοιχεία που δίνονται ή με τα ντοκουμέντα (δίσκους, βιβλία, περιοδικά κ.λπ.) που σκανάρονται και ανεβάζονται.
Δεν το ξέρω το Δισκορυχείον! Δεν τον ξέρω τον Φώντα! Βλέπω κάποιους στίχους αποδιδόμενους στον ΦΚ. Γκουγκλίζω μερικούς (τους πιο διαχρονικούς), δεν τους βρίσκω πουθενά αλλού. Τι συμπέρασμα βγάζουμε; Ξεκινάμε με την στάνταρ υπόθεση δυσπιστίας, όπως σε όλα τα ιντερνετικά, ότι είναι τρολιά. Κι αν στο μέλλον προκύψει ότι δεν είναι, τόσο το καλύτερο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω όμως ότι το σημαντικό στην υπόθεση είναι το: "κι αν στο μέλλον προκύψει ότι δεν είναι, τόσο το καλύτερο", παρά τα υπόλοιπα.
Νομίζω πως συνεννοηθήκαμε.
ΑπάντησηΔιαγραφή"ΑΦΟΥ ΤΟ ΕΓΡΑΨΕ ΤΟ ΔΙΣΚΟΡΥΧΕΙΟΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ. ΠΑΕΙ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕ."
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα το βάλεις υπότιτλο κάτω από τον τίτλο του blog, Φώντα! Είναι ακριβές, καθόλου επηρμένο και πάνω απ' όλα - έτσι γραμμένο με κεφαλαία μέσα σε πεζό κείμενο (ξέρεις τι σημαίνουν τα κεφαλαία στο netiquette, όχι;) καλαίσθητο και ευγενές.
Με δυο λόγια περιγράφει ιδανικά τον ιδιοκτήτη του blog! Να το βάλεις!
Απομόνωσες, κατά το σύνηθες, ένας μόνο μέρος από την πρόταση (και από την παράγραφο) για να δημιουργήσεις εντυπώσεις. Η όλη παράγραφος έχει ως εξής (υπάρχει και από πάνω):
ΑπάντησηΔιαγραφή«αν ήσουν αναγνώστης του δισκορυχείου θα ήξερες πως πλάκες (στο επίπεδο των στοιχείων) δεν χωράνε και πως… ΑΦΟΥ ΤΟ ΕΓΡΑΨΕ ΤΟ ΔΙΣΚΟΡΥΧΕΙΟΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ. ΠΑΕΙ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕ. Δεν το έχω το blog για να κάνω πλάκες, ούτε για να διασπείρω μπούρδες. Οι πλάκες στο internet είναι ανόητες και δεν με αφορούν».
Καταλαβαίνεις τι λέει αυτό ή θα πρέπει να το αναλύσω; «Στο επίπεδο των στοιχείων» γράφω… το πιάνεις; Όταν δηλαδή γράφω… Φώτης Κουβέλης, σκανάρω το εξώφυλλο του βιβλίου, αντιγράφοντας από κάτω δύο ποιήματα είναι… ΕΤΣΙ, ΠΑΕΙ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕ. Μπορεί να το πάρει ο καθείς, να το διαδρομήσει όπου θέλει (να το κάνει share δηλαδή), γνωρίζοντας πως αφού το έγραψε το δισκορυχείον δεν υπάρχει περίπτωση να είναι αλλιώς.
Είναι αλαζονικό αυτό ε; Δηλαδή είμαι αλαζόνας, επειδή σκανάρω το εξώφυλλο της πρώτης έκδοσης της αυτοβιογραφίας του Μάρκου Βαμβακάρη, που δεν υπάρχει πουθενά στο internet; Είμαι αλαζόνας δηλαδή επειδή έχω σκανάρει δεκάδες πράγματα, που δεν υπάρχουν πουθενά στο δίκτυο παρά μόνο στο δισκορυχείον;
Διάβαζε λοιπόν τους… ταπεινούς και καταφρονεμένους και παράτα μας.
Οι ποιητικές συλλογές του Κουβέλη δεν είχαν περάσει εντελώς απαρατήρητες, τότε. Θυμάμαι ότι στην "Αληθινή ιστορία της ελληνικής λογοτεχνίας" του Νίκου Παπά υπάρχει μια ευμενής αναφορά με παράθεση 2-3 στίχων. Ανθολογημένη (έστω και σε ανθολογία νέων) είναι και η Λιάνα Κανέλλη, ένα ποίημα εδώ:
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://sarantakos.wordpress.com/2009/10/14/poetryquiz/
Επίσης, μπορεί να μην γκουγκλίζονταν τα ποιήματα του ΦΚ, αλλά γκουγκλίζεται το ότι έγραφε ποιήματα.
Τέλος, να διευκρινιστεί ότι το δίστιχο με το "γαργάλατα" ΔΕΝ το έγραψε ο Γ. Αθάνας αλλά ο δημοσιογράφος των Νέων Κ. Σταματίου εμπνεόμενος από παλαιότερο στιχούργημα του Πωλ Νορ. Αυτό είναι πια εντελώς εξακριβωμένο:
http://sarantakos.wordpress.com/2012/07/29/gargalata-2/
(Συγνώμη για τη ρεκλάμα, αν νομίζετε ότι είναι κατάχρηση σβήστε τα λινκ).
Πάντα χρήσιμες οι πληροφορίες σας κύριε Σαραντάκο. Να συμπληρώσω όμως κάτι για τα ποιήματα της Λιάνας Κανέλλη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο βιβλίο της υπό τον τίτλο «Στοχασμοί….» [Ανεξάρτητη Έκδοση, Αθήνα 1971] –προσέξτε τις τέσσερις τελείες, σαν το “If….”, αλλά μπορεί να είναι και τυχαίο– υπάρχουν οι στίχοι που έχετε ανεβάσει, αλλά ως δύο διαφορετικά ποιήματα άνευ τίτλων. Οι πρώτοι τέσσερις στίχοι καταγράφονται στη σελ.56 και οι υπόλοιποι οκτώ στη σελ.37. Έχουμε να κάνουμε δηλαδή με δύο διαφορετικούς… στοχασμούς. (Δεν ξέρω πώς ακριβώς ανθολογήθηκαν στο βιβλίο της Άγκυρας). Το βιογραφικό της, επίσης, είναι μάλλον εκτεταμένο για μαθήτρια, γραμμένο όμως από… μια φίλη.
Πολύ ενδιαφέρον! Για να πω την αλήθεια, δεν έχω πια το βιβλίο που είχα χρησιμοποιήσει, αλλά νομίζω ότι ήταν ενιαίο ποίημα. Μπορεί να είναι λάθος του ανθολόγου, μπορεί να άλλαξε γνώμη η ίδια. Η οποία τότε ήταν, όπως λέτε, ακόμα μαθήτρια, 17 χρονών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροφανώς, δε θα σταθώ στις... αψιμαχίες των σχολίων, γιατί, πάνω απ' όλα, δεν έχει κανένα νόημα. Αντίθετα, θα θαυμάσω το "ψάξιμο" του Φώντα, καθώς και το πόσο εύστοχη είναι η επιλογή των συγκεκριμένων ποιημάτων σήμερα. Επίσης... τί να λέμε; εδώ στην κουβέντα έχουμε τον κ. Νίκο Σαραντάκο, υπεύθυνο για μια κορυφαία ιστοσελίδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέλος και ένα σχόλιο λογοτεχνικού χαρακτήρα: ο Φώτης Κουβέλης, τουλάχιστον νέος, μου φαίνεται πως διάβαζε πολύ Καβάφη...
Ορισμένοι θέλουν να παραστήσουν τους έξυπνους, ενώ είναι τενεκέδες (δεν αναφέρομαι στους Auslaender και Elias).
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντί να δώσουν τις πληροφορίες τους, αν έχουν (όπως έκανε ο Νίκος Σαραντάκος), αντί να πουν τη γνώμη τους για το θέμα της ανάρτησης (όπως έκανες εσύ) ψάχνουν την ευκαιρία να γράψουν μια παπαρία. Μετά, βεβαίως, θα πάνε στην παρέα τους, και θα πούνε. «Ρε, το ξέρετε ότι ο Κουβέλης εξέδιδε ποιήματα στη δεκαετία του ’70; Το Δισκορυχείον δημοσίευσε δύο. Αξίζει να διαβαστούν και σήμερα-χθες-προχθές για κάποιους λόγους».
Αυτό είναι το θέμα.
Καλημέρα Νίκο Πάκο.