WILL Z μαύρη και λευκή λατρεία

Όσοι παρακολουθούν από κοντά το occult rock και folk σίγουρα γνωρίζουν την περίπτωση του πολυεθνικού συγκροτήματος Can Am Des Puig που είχε σχηματισθεί στην Σκωτία στις αρχές των seventies πριν καταλήξει στις Βαλεαρίδες Νήσους, εκεί όπου το 1978 ηχογράφησε ένα θρυλικό (εδώ ταιριάζει η λέξη) psych-folk άλμπουμ, που είχε τίτλο “The Book Of AM, Part One: Dawn And Morning”. Το 2006 η ισπανική εταιρεία Wah Wah επανεξέδωσε εκείνο το «χαμένο» άλμπουμ, μαζί με το δεύτερο, ανέκδοτο έως τότε, μέρος του, ως “The Book Of AM, Pts. I & II” (προσφέροντας μαζί και το απίθανο… λατρευτικό βιβλίο των 143 σελίδων), ενώ πέρυσι η ίδια εταιρεία έδωσε και το “Book Of AΜ, Parts III & IV - Afternoon & Evening”, επίσης ένα 2LP, ολοκληρώνοντας κατά μίαν έννοια το project. Πάνω σ’ αυτά τα τελευταία μέρη (το “III” και το “IV”)  δούλεψε ο Will Z (από τους Cosmic Trip Machine – “Vampyros Roussos” κ.λπ.) σε συνεργασία με τα αυθεντικά μέλη των Can Am Des Puig (Leslie Mackenzie, Juan Arkotxa, Carmeta Mansilla), ο οποίος, αφού επεξεργάστηκε παλαιά σκόρπια demos, προσθέτοντας και καινούρια όργανα, ολοκλήρωσε την ηχογράφηση. Το project “The Book of AM” είναι η βασική πηγή έμπνευσης και για το (δεύτερο) προσωπικό LP του Will Z, που έχει τίτλο “12 Visions” (2013) και το οποίον κυκλοφορεί παγκοσμίως σε βινύλιο από την ελληνική Anazitisi Records (την παράλληλη ετικέτα της 69 Watt). Τον Will Z βοήθησαν στην παρούσα ηχογράφηση οι Majnun (σιτάρ, κιθάρες) και oG (κιθάρες, φωνητικά) αμφότεροι μέλη των Cosmic Trip Machine, η Alice Artaud φωνητικά και ο Juan Arkotxa (φλάουτο) από τους Can Am Des Puig.

Οι βασικές πηγές έμπνευσης του “12 Visions” εκτός από… ακουστικές είναι και… λατρευτικές – εξώκοσμες ή όχι. Γκραβούρες παλαιών δοξασιών, σατανιστικά και άλλα τινά κείμενα γραμμένα από τους Joris-Karl Huysmans (η νουβέλα του Là-Bas), Basilius Valentinus (η αλχημιστική «βίβλος» Duodecim Claves), Can Am Des Puig (το Book of AM), μα και ηχογραφήσεις… σκοτεινές ή φωτεινές της Shazzula (“Black Mass Rising”), της Ruth White (“Flowers of Evil”), της Judee Sill, της Shishonee Ruetenik και των (Αμερικανών) Trees Community (ή απλώς The Trees) κ.ά. Το αποτέλεσμα είναι μία σειρά κομματιών, κατανεμημένα στην «λευκή» και την «μαύρη» πλευρά, που δείχνουν ότι το occult rock και folk ή folk-rock, δεν έχει χάσει την ηχητική γοητεία των παλαιών άλμπουμ· των άλμπουμ του Twink και του D.R. Hooker ας πούμε, ή των συγκροτημάτων του Phil Pearlman. Έτσι, αν στην πρώτη «λευκή» πλευρά ο Will Z παραθέτει μια σειρά πέντε σκοπών, που αντανακλούν όλο εκείνο το σύστημα του ψυχεδελικού folk, με τις αργές αναπτύξεις, τα «χαμένα» φωνητικά, τα «βαθειά» φλάουτα, τα breaks από σιτάρ και τα «ελαφρά», cosmic, αναλογικά ηλεκτρονικά (το “Travellin’” είναι ένα τέτοιο… μαγικό track), στην δεύτερη πλευρά, την «μαύρη», χωρίς ν’ μεταβάλλεται το γενικότερο πλάνο η ηχητική κατάσταση διαφοροποιείται. Βασικά, οριοθετούνται μοναδικές «ταξιδευτικές» περιοχές, κυρίως μέσω του μεγαλόπνοου “Three sisters”, εκεί όπου υπάρχει χώρος, πλέον, ώστε να απλωθούν όλα τα παραπάνω, δημιουργώντας ένα μοναδικής ομορφιάς ψυχεδελικό περιβάλλον, με ωραία οργανικά «γεμίσματα», ποικίλες εναλλαγές (μέσα στο «απλωμένο» πάντα σκηνικό) και αρμονική φωνητική διαχείριση, που επιτείνει το τελετουργικό και το «φευγάτο». Ειδικώς από τη μέση και μετά το άκουσμα είναι εντελώς «αλλού», παραπέμποντάς σε σε ορισμένα, κλασικά, αναλογικά/ψυχεδελικά opus, όπως είναι το “Celestial Ocean” (1973) των Brainticket ή το “Traum” (1972) των Hölderlin. Το έσχατο “The gold”, ένα σύντομης διάρκειας track με ακουστική κιθάρα και φωνή, μοιάζει, και είναι, ιδανικό για κλείσιμο.

Η… παλαιάς αντίληψης παραγωγή, όπως και το ωραίο gatefold πακετάρισμα της Anazitisi Records («κόπηκαν» 300 βινύλια), αποτελούν τις παράλληλες «εγγυήσεις» που χαρακτηρίζουν, συνήθως, εκείνα τα άλμπουμ που θα μείνουν…

Επαφή: www.anazitisirecords.com