(…) Το πρώτο δισκάκι της Αρλέτας περιείχε τα τραγούδια «Τώρα
θ’ ανοίξω τα φτερά (Γ. Κοντογιώργου – Γ. Στεφάνου)/ Η μέρα τέλειωσε (Νίκου
Χουλιαρά)» [Lyra 1194] και
κυκλοφορεί το φθινόπωρο του ’66, λογικά πριν την έκδοση του LP. Μάλιστα στην ετικέτα αναγραφόταν το…
«παρουσιάζουμε την Αρλέττα με την κιθάρα της».
Το ότι το όνομα ήταν γραμμένο με δύο «τ» δείχνει την… πρωτιά. Το λέω, γιατί στο
αμέσως επόμενο 45άρι που βγαίνει, και αυτό, προς το τέλος του ’66 με τα
τραγούδια «Ερημιά (Γ. Σπανού – Γ. Στεφάνου)/ Δέκα στρατιώτες κι ένας λοχαγός (
Γ. Σπανού – Κ. Γεωργουσόπουλου)» [Lyra 1203] το όνομά της είναι γραμμένο «σωστά»… Αρλέτα.
Το άλμπουμ περιείχε δώδεκα τραγούδια, κατά τα συνηθισμένα
της εποχής, και ανάμεσά τους, στην πρώτη έκδοση, τα «Κάποιες νύχτες» (Γιάννης
Σπανός – Κώστας Γεωργουσόπουλος) και «Το λειβάδι» (Νίκος Χουλιαράς). Για κάποιο
λόγο, ενώ τα τραγούδια έχουν πάρει άδεια και κυκλοφορούν κανονικά, ξαφνικά αποσύρονται.
Ο δίσκος ξαναμπαίνει στο εργοστάσιο… με «Τα πελαγίσια όνειρα» (Νότης Μαυρουδής
– Νίκος Χουλιαράς) και το «Η μέρα τέλειωσε» (Νίκος Χουλιαράς), να αντικαθιστούν
τα «προβληματικά» τραγούδια. Τούτο μπορεί να συνέβη στις αρχές του ’67, αλλά το
ίδιο πιθανό είναι να συνέβη και στους πρώτους μήνες της χούντας… Η λογοκρισία,
ως γνωστόν, πριν, κατά τη διάρκεια, και μετά τη δικτατορία ήταν σκληρή και
άπειροι δίσκοι είχαν ταλαιπωρηθεί.
Τι έλεγε, όμως, το «Κάποιες νύχτες»;
Η συνέχεια εδώ… http://www.lifo.gr/team/music/58264
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου