ο ALEMAYEHU ESHETE στο… γιουσουρούμ

Χθες συζητούσα με κάτι φίλους και γνωστούς (νεότεροί μου οι περισσότεροι) για τις ελληνικές εκδόσεις των sixties και των seventies. Υπάρχει ένα συλλεκτικό ενδιαφέρον απ’ ό,τι έχω καταλάβει, αν κι εμένα εκείνο που με νοιάζει περισσότερο είναι το πώς λειτούργησαν τα συγκεκριμένα άλμπουμ ή 45άρια στο… κοινωνικο-αισθητικό γίγνεσθαι τη δεδομένη εποχή. Πώς επηρέασαν, ας πούμε, έλληνες μουσικούς και ακροατές, σε τι κανάλια τους έβαλαν, αν τους έβαλαν…

Από τις πιο σκοτεινές και ανεξακρίβωτες ελληνικές εκδόσεις αποτελούν βεβαίως τα αιθιοπικά 45άρια (και LP), που ήταν πάμπολλα – τυπωμένα όλα στο ελληνικό εργοστάσιο της Columbia στον Περισσό. Όπως είχα γράψει και παλαιότερα:

«Στην Αιθιοπία στα seventies (1969-1977) τρεις ήταν οι βασικές εταιρίες οι οποίες μετέφεραν τον μεγάλον ήχο της χώρας. Η πολυεθνική Philips, η οποία τύπωνε κάπου στην Ανατολική Αφρική (πιθανώς στην Κένυα), η Amha Records και η Kaifa Records. Η Amha ιδρύθηκε το 1969 από τον Amha Eshete και για 2-3 χρόνια (μέχρι το ’71) τύπωνε στην Ινδία και το Λίβανο, σε συνεργασία με την τοπική SLD. Από το 1972 όμως και μέχρι το 1975, όλες οι παραγωγές της «κόβονταν» στην Ελλάδα. Για δε την Kaifa, η οποία ιδρύθηκε το 1973 από τον Ali Abdella Kaifa, μάλλον όλο το υλικό της, 53 singles και 6 LP δηλαδή, τυπώθηκε στην Ελλάδα».

Στην κουβέντα πάνω τέθηκε το θέμα… αν αυτοί οι δίσκοι, οι αιθιοπικοί, κυκλοφόρησαν ποτέ στη χώρα μας. Είπα… πως δεν ξέρω τι ακριβώς συνέβη. Εν αντιθέσει ας πούμε με τα λιβανέζικα και αιγυπτιακά singles και LP, των seventies επίσης, που ήταν, και αυτά, “made in Greece” και κυκλοφορούσαν στα ελληνικά καταστήματα (πιθανώς γιατί η Columbia έκρινε πως θα μπορούσε να ενδιαφέρουν ως… oriental γενικώς τον έλληνα ακροατή, σπρώχνοντας έτσι ένα κάποιο στοκ στην εγχώρια αγορά), τα αιθιοπικά πρέπει να πακετάρονταν αμέσως και να έφευγαν με συνοπτικές διαδικασίες για την ανατολική Αφρική (αφού προηγουμένως θα είχαν χαρακτηριστεί ως «αδιάφορα» για το ελληνικό κοινό).

Παρά ταύτα εγώ έχω βρει στο Μοναστηράκι 2-3 φορές αιθιοπικά 45άρια, όπως έχω βρει και 45άρια από την Γκάνα, την Νιγηρία ή την… Βενεζουέλα (που δεν κόβονταν όμως στην Ελλάδα). Θέλω να πω πως τα αιθιοπικά 45άρια στα παζάρια μας δεν πρέπει να σχετίζονται με ελληνικές διανομές, αλλά με τυχαίες «ανακαλύψεις» (όπως τόσες άλλες, από τόσο διαφορετικές χώρες).

Πηγή: funkfidelity.de/amha.htm

Ένα από αυτά τα αιθιοπικά 45άρια που έχω βρει στην Αθήνα «τζάμπα», καθότι όπως ξέρετε στο eBay και στο discogs φεύγουν σε υψηλές τιμές, είναι και το “Memar memeramer/ Shegitu Marie” [AMHA Records AE 790] του φοβερού Alemayehu Eshete από το 1974. Το 45άρι κανονικά είχε και εξώφυλλο, αν κι εγώ το είχα βρει χωρίς εξώφυλλο (μάλλον επειδή τα covers τυπώνονταν στην Αιθιοπία), αλλά «κομμένο» σε χρωματιστό βινύλιο… Η πρώτη πλευρά, κάπως σαν... αιθιοπικό twist, δεν λέει πολλά, χωρίς να είναι αδιάφορη (η φωνή του Eshete πάντα θα σκίζει), όμως η δεύτερη, το “Shegitu Marie”, είναι… εκστατικώς γαμάτη.

Αυτά, και αν κάποιος γνωρίζει τίποτα παραπάνω για την ελληνική περιπέτεια των αιθιοπικών δίσκων ας το προσθέσει…