Οι Guillaume Gargaud
(ακουστική κιθάρα), Patrice Gente
(κοντραμπάσο) και Thierry Waziniak (ντραμς) είναι αναγνωρισμένοι αυτοσχεδιαστές. Οι δίσκοι τους
και οι μουσικές τους εντοπίζονται στο δίκτυο, κι έτσι ο καθείς μπορεί να τις
ακούσει και να σχηματίσει τη δική του γνώμη. Εμείς, εδώ στο δισκορυχείον, έχουμε γράψει πολλές φορές
για άλμπουμ του Waziniak,
ή καλύτερα για άλμπουμ στα οποία συμμετέχει ο Waziniak, συνεργαζόμενος με άλλους
μουσικούς (Isabelle Duthoit,
Trio Alta, Duo Libertaire, Duthoit / Waziniak
/ Bréchet / Hautzinger, Gimbayashi / Hélias / Waziniak, Miura / Mimmo / Waziniak, We Free, Trio Rives) και αυτό θα πράξουμε και τώρα, κεντάροντας
στο “Omusue” [TORF
Records, 2023], ένα νέο improv άλμπουμ, με τα δικά του ιδιαίτερα
χαρακτηριστικά.
Κατ’ αρχάς να πούμε πως εδώ καταγράφεται μια ηχογράφηση, που συνέβη κάπου στην Χάβρη, πριν από ένα χρόνο (13-14 Αυγούστου 2022), και η οποία μοιάζει να είναι «ζωντανή» και χωρίς ιδιαίτερες επεξεργασίες.
Ξεκινώντας από το setting θα λέγαμε πως αυτό δεν είναι «καθημερινό», κάτι που προφανώς οφείλεται στην παρουσία της ακουστικής κιθάρας – η οποία έχει έναν πολύ ιδιαίτερο ρόλο στην εγγραφή. Βασικά η κιθάρα είναι πασπαρτού και παίζει «τα πάντα». Και μελωδεί, και συμμετέχει στο κράτημα του ρυθμού, και προκαλεί με τον χειρισμό της όλα εκείνα τα καταιγιστικά που εξελίσσονται στο “Omusue”.
Θα μπορούσε να πει
κάποιος πως η λαϊκή παράδοση του φλαμένκο είναι μια βάση, για την κιθάρα (κάτι
που είναι σωστό), αλλά στην πράξη ο ρόλος της είναι πολύ πιο σύνθετος – από το
να υποδεικνύει, ας πούμε, μία «μουσική περιοχή», γύρω από την οποία θα
εντοπιστεί μια δράση.
Έτσι, η ακουστική κιθάρα, ο Gargaud δηλαδή, δρα προβοκατόρικα, γενικώς, δίνοντας τον «αέρα» στον Grente να απελευθερώσει το κοντραμπάσο του (που κινείται ακόμη και σε μικροτονικές περιοχές), ακολουθούμενος από τα, συνήθως, καταιγιστικά παιξίματα του Waziniak στα ντραμς, που διαθέτουν ενέργεια και τόλμη.
Ώρες-ώρες νομίζεις
πως ακούς κάποιο γκρουπ ακουστικού folk, που αυτοσχεδιάζει ελεύθερα, κατά τα ψυχεδελικά πρότυπα των παλαιών
εγγραφών της Takoma Records, προσαρμοσμένα βεβαίως στο φρανκο-ιβηρικό
ηχητικό περιβάλλον.
Επαφή: thierrywaziniak@gmail.com
Κατ’ αρχάς να πούμε πως εδώ καταγράφεται μια ηχογράφηση, που συνέβη κάπου στην Χάβρη, πριν από ένα χρόνο (13-14 Αυγούστου 2022), και η οποία μοιάζει να είναι «ζωντανή» και χωρίς ιδιαίτερες επεξεργασίες.
Ξεκινώντας από το setting θα λέγαμε πως αυτό δεν είναι «καθημερινό», κάτι που προφανώς οφείλεται στην παρουσία της ακουστικής κιθάρας – η οποία έχει έναν πολύ ιδιαίτερο ρόλο στην εγγραφή. Βασικά η κιθάρα είναι πασπαρτού και παίζει «τα πάντα». Και μελωδεί, και συμμετέχει στο κράτημα του ρυθμού, και προκαλεί με τον χειρισμό της όλα εκείνα τα καταιγιστικά που εξελίσσονται στο “Omusue”.
Έτσι, η ακουστική κιθάρα, ο Gargaud δηλαδή, δρα προβοκατόρικα, γενικώς, δίνοντας τον «αέρα» στον Grente να απελευθερώσει το κοντραμπάσο του (που κινείται ακόμη και σε μικροτονικές περιοχές), ακολουθούμενος από τα, συνήθως, καταιγιστικά παιξίματα του Waziniak στα ντραμς, που διαθέτουν ενέργεια και τόλμη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου