Παρασκευή 4 Αυγούστου 2023

SYLVIE COURVOISIER & CORY SMYTHE για την «ιεροτελεστία της Άνοιξης» και πέραν αυτής

Και για την ελβετίδα πιανίστρια Sylvie Courvoisier και για τον αμερικανό πιανίστα Cory Smythe γράφουμε τακτικά στο blog (και τους αναφέρουμε ακόμη πιο τακτικά).
Προσφάτως σχετικά γράψαμε για το άλμπουμ τής Courvoisier με την κιθαρίστρια Mary Halvorson “Searching for the Disappeared Hour” [Pyroclastic Records, 2021] ή και για το προσωπικό άλμπουμ της “Free Hoops” [Intakt Records, 2020], όπως γράψαμε και για τα άλμπουμ τού Cory SmytheSmoke Gets in Your Eyes” και “Accelerate Every Voice”, αμφότερα στην Pyroclastic Records, το 2022 και το 2020 αντιστοίχως.
Τώρα, αυτοί οι δύο πιανίστες, που κινούνται συχνά εντός τους πλαισίου της πιανιστικής avant και του δημιουργικού αυτοσχεδιασμού, συνεργάζονται σ’ ένα παράξενο άλμπουμ για δύο πιάνα (και τέσσερα χέρια). Λέμε για το The Rite of SpringSpectre dun songe [Pyroclastic Records, 2023], το οποίον περιλαμβάνει τρία μεγάλης διάρκειας κομμάτια.
Τα δύο πρώτα αφορούν στην εκδοχή για δύο πιάνα ενός από τα πιο καθοριστικά μουσικά έργα του 20ου αιώνα, του “Le Sacre du Printemps” (“The Rite of Spring”, «Η Ιεροτελεστία της Άνοιξης») του Ίγκορ Στραβίνσκι, ενώ το τρίτο είναι μια σύνθεση της Courvoisier, εμπνευσμένη, στη βάση της, από το προηγούμενο έργο.
Πίσω απ’ αυτό το άλμπουμ υπάρχει μία ιστορία...
Η ελβετίδα πιανίστρια περιόδευε επί μια δεκαετία, με τον διάσημο χορευτή και χορογράφο του φλαμένκο Israel Galván, συνοδεύοντάς τον στο πιάνο, ενώ παρουσίαζε το έργο του “La Curva”. Δείτε το βίντεο...

Κάποια στιγμή, σ’ εκείνη την παράσταση, ο Galván ύψωνε τα χέρια του πάνω από το κεφάλι του, σε μια πόζα που θα θύμιζε στην Courvoisier τον θρυλικό χορευτή Βάτσλαβ Νιζίνσκι (φωτογραφίες του προφανώς), που είχε πρώτος χορογραφήσει την «Ιεροτελεστία της Άνοιξης», στην επίσημη πρεμιέρα της, στο Παρίσι, τον Μάιο του 1913. Σ’ εκείνο το σημείο η Courvoisier παρέθετε ένα μοτίβο από την «Ιεροτελεστία της Άνοιξης», κάτι που θα κέντριζε και τον Galván, στην ολοκλήρωση ενός νέου μπαλέτου, αλλά και την Courvoisier, που θα έβαζε έκτοτε ως στόχο να ασχοληθεί πιο επισταμένα με αυτό το κλασικό, πλέον, έργο του Στραβίνσκι.
Έτσι, θα άρχιζε η Ελβετίδα να εργάζεται πάνω σε μία σόλο πιανιστική εκδοχή της «ιεροτελεστίας», με στοιχεία improv-jazz, η οποία, όμως, θα σκόνταφτε στις απαιτήσεις των κληρονόμων του Στραβίνσκι, που θα έδιναν το ok, μόνον για μιαν εκδοχή του έργου για δύο πιάνα (τέσσερα χέρια).
Έχοντας κατά νου αυτή την απαίτηση-κατεύθυνση, η Courvoisier θα αναζητούσε έναν πιανίστα, ο οποίος να μπορούσε όχι μόνο να την συμπληρώσει στην «ιεροτελεστία», αλλά να είχε τη διάθεση να αποδώσει, μαζί της, και τη δική της σύνθεση Spectre dun songe”.
Η σαξοφωνίστρια Ingrid Laubrock θα ήταν εκείνη που θα πρότεινε στην Sylvie Courvoisier τον πιανίστα Cory Smythe και κάπως έτσι θα ξεκινούσαν σιγά-σιγά οι πρόβες αυτής της δουλειάς, που θα ηχογραφείτο, τελικώς, στο Oktaven Audio, στο Mount Vernon της Νέας Υόρκης, στο διάστημα 2-4 Δεκεμβρίου 2021.
Ο Cory Smythe, που είναι ένας κλασικά σπουδαγμένος πιανίστας, δεν θα είχε, εννοείται, κάποιο θεωρητικό και πρακτικό-παικτικό πρόβλημα στο να συνοδεύσει την Courvoisier. Εξάλλου, γνώριζε πολύ καλά την πορεία της ελβετίδας μουσικού, και σε σχέση με όσα, δεκαετίες τώρα, είχε πράξει στο χώρο της σύγχρονης jazz, άρα ήταν έτοιμος να αναμετρηθεί (και) με την «Ιεροτελεστία της Άνοιξης», καθώς θα συνέπραττε με μία μουσικό, την οποία θαύμαζε και εκτιμούσε.
Το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό – και από τους δύο οργανοπαίκτες προφανώς. Βασικά, εντυπωσιακός είναι ο τρόπος, μέσω του οποίου προσεγγίζεται αυτοσχεδιαστικώς η «ιεροτελεστία», δια των τολμηρών παιξιμάτων των Courvoisier και Smythe, που διαθέτουν παράξενες, αποκαλυπτικές και συναρπαστικές στιγμές.
Το πώς εμφιλοχωρεί η jazz σε όλην αυτή την προσέγγιση το αντιλαμβάνεσαι, βεβαίως, περισσότερο στο “Spectre dun songe”, εκεί όπου παρατηρείς πώς, με ποιον τρόπο μπορεί να δράσει... ο Στραβίνσκι στο συγκεκριμένο περιβάλλον – μέσω μιας ιμπρεσιονιστικής αντιμετώπισης, βασικά, που να μπορεί να προβάλλει συγκεκριμένες διαθέσεις και ιδέες, προκαλώντας κατ’ ουσίαν το ριψοκίνδυνο του αυτοσχεδιασμού.
Σπουδαίο άλμπουμ, με συναρπαστική εξέλιξη από την αρχή μέχρι το τέλος του.
Επαφή: www.sylviecourvoisier.com, www.corysmythe.com, www.pyroclasticrecords.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου