MARC ARYAN: η ιστορία του σπουδαίου γαλλόφωνου τραγουδοποιού από τη δεκαετία του ’60 – ήταν πασίγνωστος και στην Ελλάδα, ερμηνεύοντας τραγούδια που έγιναν μεγάλες επιτυχίες

Ο Marc Aryan ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς ερμηνευτές του γαλλόφωνου τραγουδιού, στα σίξτις. Παρότι συνέχισε να ηχογραφεί έως και λίγο πριν από τον πρόωρο θάνατό του (πέθανε στα 59 του, το 1985), η δεκαετία του ’60 ήταν εκείνη η οποία θα τον αναδείκνυε σε πρώτο όνομα, σε διάφορες χώρες της Νότιας Ευρώπης, της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής.
Επειδή τα τραγούδια του ήταν γαλλόφωνα στην αρχή, η επιτυχία τους σε όλες αυτές τις περιοχές υπήρξε άμεση, ενώ όταν άρχισε να τραγουδάει και στα τουρκικά, προς το τέλος της δεκαετίας, η επιτυχία θα διαχεόταν ακόμη πιο μακριά.
Ο Marc Aryan είχε γεννηθεί στη Valence της Γαλλίας, το 1926, από λιβανεζο-αρμένιους γονείς, που κατάγονταν από την Μαλάτεια της κεντρικής Τουρκίας.
Παρότι απέκτησε γαλλική κουλτούρα (ήταν εξάλλου Γάλλος και Βέλγος πολίτης), εντούτοις ήταν κοντά και στην κουλτούρα της Ανατολής, έχοντας μεγάλη επιτυχία και σε Λίβανο, Ισραήλ, Συρία, Ιράν, χώρες του Μαγκρέμπ, φθάνοντας στα χρόνια της δόξας του να τραγουδήσει ακόμη και στην τότε Σοβιετική Ένωση (Νοέμβριος 1968), όπου επίσης υπήρξε ιδιαιτέρως δημοφιλής. Όπως υπήρξε δημοφιλής σε Ολλανδία, Δυτική Γερμανία, Ισπανία, Ιταλία, Γιουγκοσλαβία, στην Ελλάδα φυσικά, μα ακόμη στην Βραζιλία, στον γαλλόφωνο Καναδά κ.ά.

Την καριέρα του την ξεκινάει στην Γαλλία το 1959, κάπως δειλά στην αρχή, με το κανονικό όνομά του, ως Henry Markarian, αλλά όταν θα μετακομίσει στο Βέλγιο, το 1963, αλλάζοντας το όνομά του σε Marc Aryan, τα πράγματα θα πάρουν πολύ θετική τροπή για ’κείνον.
Παρότι ήταν μεγάλος για ποπ τραγουδιστής, δηλαδή 40άρης, με χοντρά μυωπικά γυαλιά, και όχι ιδιαιτέρως εμφανίσιμος, κατόρθωσε να επιβάλλει ένα προσωπικό στυλ ερμηνείας, έχοντας φυσικά, ως πρώτο προτέρημα, το ταλέντο να γράφει ο ίδιος τα τραγούδια του. Και τι τραγούδια!
Έτσι, και παρότι περιστοιχιζόταν από τεράστια ονόματα, σαν τον Charles Aznavour ή τον Gilbert Bécaud, θα κατόρθωνε ο Marc Aryan να μπει «σφήνα» ανάμεσα σ’ αυτούς τους κολοσσούς, ηχογραφώντας την μια επιτυχία μετά την άλλη.
Μία από τις πολύ σωστές και συνάμα εμπορικές κινήσεις τού Marc Aryan θα ήταν, με το που πάτησε το πόδι του στο Βέλγιο, να ιδρύσει μια δική του εταιρεία δίσκων, η οποία θα είχε ως μόνο μέλημά της (για πολλά χρόνια) την προώθηση των τραγουδιών του. Η εταιρεία αποκαλείτο Disques Markal, είχε μία από τις πιο όμορφες ετικέτες που μπορούσες να συναντήσεις τότε στα 45άρια και στα LP (συνδυάζοντας χρώματα του ουρανού και της θάλασσας, μαζί με ήλιους και καραβάκια), καταφέρνοντας να έχει κυκλοφορία «παντού» και βεβαίως στην Ελλάδα – με την ετικέτα να αντιπροσωπεύεται στη χώρα μας από την Music-box του Μαρτέν Θ. Γκεσάρ.
Η πρώτη πολύ μεγάλη επιτυχία του Marc Aryan ήταν η “Katy”, από το 45άρι τού 1964 “Katy / Tu es une petite fille”. Φυσικά, το τραγούδι θα γινόταν πασίγνωστο και στη χώρα μας, καθώς θα κυκλοφορούσε στις 45 στροφές, σε ελληνικό δισκάκι (πάντα σε ετικέτα Disques Markal), με πίσω πλευρά, που ήταν διαφορετική από την γαλλο-βελγική, το επίσης έξοχο “Parce que je t’aime”.
Και τα δύο αυτά τραγούδια έδιναν κι έπαιρναν στα κλαμπ και τα πάρτυ, τη διετία 1965-66. Μάλιστα το “Katy” θα το διασκεύαζε και ο «δικός μας» Tony Pinelli με τους Storks, στο δισκάκι “Katy / Who’ll be the next in line” [His Master’s Voice, 1966], δίνοντάς του και άλλη προβολή.
Φοβερό τραγούδι ήταν όμως και το “Tu es une petite fille” (η πίσω πλευρά του “Katy” στην γαλλο-βελγική έκδοση), που θα κυκλοφορούσε στην Ελλάδα σ’ ένα άλλο 45άρι με τα κομμάτια “Si j’avais su / Tu es une petite fille” (τουλάχιστον δεκατέσσερα δισκάκια του Marc Aryan είχαν κυκλοφορήσει τότε στη χώρα μας!) και το οποίο, στα κλαμπ, θα ακουγόταν από τους Sounds και τον Τάκη Σφακιανόπουλο – με την εκτέλεση να την βρίσκουμε, για πρώτη φορά, στο LP των Sounds and Tammy “Live 1966”, που θα τύπωνε η B-otherSide Records το 2016.
Τον Μάιο του 1966 ο Marc Aryan θα επισκεπτόταν την Ελλάδα, για λίγο –ήταν περαστικός από την Αθήνα– και κάπως έτσι θα τον εντόπιζε ο Νίκος Μαστοράκης, καλώντας τον στο στούντιο του ραδιοφώνου στην εκπομπή του «Λεωφορείον η Μελωδία». Έτσι, και με την αφορμή, θα δημοσιευόταν και μια μικρο-συνέντευξή του στον «Μαστ» στο περιοδικό «Πρώτο» [τεύχος #311, 3 Ιουν. 1966]. Έλεγε ο Marc Aryan:
 
Η συνέχεια εδώ...
https://www.lifo.gr/culture/music/kyriaki-marc-aryan-i-istoria-toy-spoydaioy-gallofonoy-tragoydopoioy-apo-ti-dekaetia