Το “August in
March” [Ember, Imani Records, 2023] είναι το τρίτο CD ενός σύγχρονου jazz-trio, που αποκαλείται Ember. Το trio αυτό αποτελείται από τον πνευστό Caleb Wheeler Curtis, που παίζει παράξενα
όργανα (ίσιο άλτο σαξόφωνο, που αποκαλείται stritch, τρομπέτα με καλάμι, αλλά και κανονική τρομπέτα), τον
κοντραμπασίστα Noah Garabedian και τον ντράμερ Vincent Sperrazza. Οι τρεις αυτοί μουσικοί
ηχογραφούν το “August in March”
στο Samurai Hotel,
στην Astoria της Νέας
Υόρκης, στις 3 Δεκεμβρίου του 2022.
Για τον Caleb Wheeler Curtis έχουμε ξαναγράψει στο blog σημειώνοντας πως είναι... γεννημένος το 1985, στην Ann Arbor του Michigan και πως είναι ένας αναγνωρισμένος σαξοφωνίστας τής κάπως πιο νέας γενιάς, κάτι που το δεικνύει η παρουσία του σε διάφορα σχήματα, όπως στους Walking Distance για παράδειγμα (στο δεύτερο άλμπουμ των οποίων, από το 2018, είχε συμμετάσχει και ο πιανίστας Jason Moran), και βεβαίως η πιο προσωπική δισκογραφία του, που περιλαμβάνει τα άλμπουμ “Brothers” [Imani, 2018], “Ain’t No Storm” [Imani, 2021], “Substrate” [Unit, 2022] (μαζί με τον πιανίστα Laurent Nicaud) και “Heatmap” [Imani Records, 2022], για το οποίο έχουμε γράψει στο δισκορυχείον.
Κατ’ αρχάς να πούμε πως το συνθετικό υλικό στο “August in March” είναι όλο πρωτότυπο – συνθέσεις, δηλαδή, των μελών του σχήματος. Το άκουσμα, δε, φανερώνει δυνατούς και ψαγμένους μουσικούς, που κατά πρώτον ξεχωρίζουν ως συνθέτες.
Γενικώς το CD είναι πολυ-στυλιστικό, μέσα στο πλαίσιο φυσικά, που μπορεί να κινηθεί ένα trio όπως το συγκεκριμένο, προβάλλοντας συνθέσεις και παιξίματα απαιτητικά, κάπως δύστροπα και σύνθετα, μέσα από τα οποία μπορεί να αναδύεται άλλοτε το blues (“Break tune”), άλλοτε ένα πιο καθαρόαιμο bop (“Sink and swim”), άλλοτε η μπαλάντα (“Suspence”), άλλοτε ο ελεύθερος αυτοσχεδιασμός (“No signal”), άλλοτε ένας συνδυασμός σύνθεσης και αυτοσχεδιασμού (“Easy win”) και άλλοτε η soul, ή αν θέλετε η soulful μελωδία (“Sam Cooke”).
Αυτή η ποικιλία, που διακρίνει συνολικώς το “August in March”, φανερώνει και την διάθεση των τριών οργανοπαικτών να αναμετρηθούν με τις εκάστοτε διαθέσεις τους, ορίζοντάς τες.
Επαφή: www.emberband.com
Για τον Caleb Wheeler Curtis έχουμε ξαναγράψει στο blog σημειώνοντας πως είναι... γεννημένος το 1985, στην Ann Arbor του Michigan και πως είναι ένας αναγνωρισμένος σαξοφωνίστας τής κάπως πιο νέας γενιάς, κάτι που το δεικνύει η παρουσία του σε διάφορα σχήματα, όπως στους Walking Distance για παράδειγμα (στο δεύτερο άλμπουμ των οποίων, από το 2018, είχε συμμετάσχει και ο πιανίστας Jason Moran), και βεβαίως η πιο προσωπική δισκογραφία του, που περιλαμβάνει τα άλμπουμ “Brothers” [Imani, 2018], “Ain’t No Storm” [Imani, 2021], “Substrate” [Unit, 2022] (μαζί με τον πιανίστα Laurent Nicaud) και “Heatmap” [Imani Records, 2022], για το οποίο έχουμε γράψει στο δισκορυχείον.
Κατ’ αρχάς να πούμε πως το συνθετικό υλικό στο “August in March” είναι όλο πρωτότυπο – συνθέσεις, δηλαδή, των μελών του σχήματος. Το άκουσμα, δε, φανερώνει δυνατούς και ψαγμένους μουσικούς, που κατά πρώτον ξεχωρίζουν ως συνθέτες.
Γενικώς το CD είναι πολυ-στυλιστικό, μέσα στο πλαίσιο φυσικά, που μπορεί να κινηθεί ένα trio όπως το συγκεκριμένο, προβάλλοντας συνθέσεις και παιξίματα απαιτητικά, κάπως δύστροπα και σύνθετα, μέσα από τα οποία μπορεί να αναδύεται άλλοτε το blues (“Break tune”), άλλοτε ένα πιο καθαρόαιμο bop (“Sink and swim”), άλλοτε η μπαλάντα (“Suspence”), άλλοτε ο ελεύθερος αυτοσχεδιασμός (“No signal”), άλλοτε ένας συνδυασμός σύνθεσης και αυτοσχεδιασμού (“Easy win”) και άλλοτε η soul, ή αν θέλετε η soulful μελωδία (“Sam Cooke”).
Αυτή η ποικιλία, που διακρίνει συνολικώς το “August in March”, φανερώνει και την διάθεση των τριών οργανοπαικτών να αναμετρηθούν με τις εκάστοτε διαθέσεις τους, ορίζοντάς τες.
Επαφή: www.emberband.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου