WALD (TAIKO SAITO / JAN RODER / MICHAEL GRIENER) βιμπράφωνο, μπάσο, ντραμς

Η Taiko Saito είναι μια δημιουργική ιαπωνίδα βιμπραφωνίστρια, την οποία γνωρίζουμε και από τις προσωπικές δουλειές της (για το σόλο άλμπουμ της “Tears of a Cloud” γράψαμε τον προηγούμενο Απρίλιο), μα και από την παρουσία της σε άλλα σχήματα, όπως στο Futari (το ντούο της με την πιανίστρια Satoko Fujii), στο Berlin Mallet Group κ.λπ. Το ίδιο και για το ρυθμικό σχήμα των Jan Roder μπάσο, Michael Griener ντραμς, που έχει συνεργαστεί με πάμπολλους μουσικούς (και με τον Φλώρο Φλωρίδη) και με παρουσία στην Satoko Fujii Orchestra Berlin και αλλού.

Βασικά, βερολινέζικο είναι και το σχήμα Wald, που συγκροτούν οι Saito, Roder και Griener, και κάπως έτσι οι τρεις τους θα καταγράφονταν «ζωντανοί», στο Au Topsi Pohl του Βερολίνου, στις 4 Νοεμβρίου 2021, σ’ ένα live, που για καλή μας τύχη θα ηχογραφείτο (από τον κιθαρίστα κ.λπ. Olaf Rupp), για να γίνει το mixing και το mastering στην πορεία, πριν η ηχογράφηση μετατραπεί σ’ ένα απλό και ωραίο, με all paper cover, CD [Trouble in the East Records, 2023].
Αν και δεν πρέπει να είχαν πολλές επίσημες εμφανίσεις οι Wlad είναι σίγουρο πως εκείνη ειδικώς την ημέρα (της εγγραφής) θα βρίσκονταν σε μεγάλη φόρμα. Σίγουρα οι κώδικες των τριών οργανοπαικτών είχαν κατατεθεί κι είχαν βρεθεί τα πλαίσια και τα όρια εντός των οποίων θα αυτοσχεδίαζαν, είχαν τοποθετηθεί οι «οδηγοί» εννοούμε, αλλά και πάλι η μουσική τους είναι τόσο ιδιαίτερη κάποιες στιγμές (μα και συνολικά), ώστε να σε κάνει να αντιλαμβάνεσαι... κάπως αλλιώς την μεταξύ τους συνεργασία.
Το... ακούς αυτό στην εξέλιξη του μακριού στο χρόνο (12:43) εισαγωγικού track “Ghosts of the midnight wood”, ειδικώς από την μέση και μετά, όταν το γκρουπ βρίσκεται σε μια φάση... πνευματικής ολοκλήρωσης, ενώ το απολαμβάνεις, στ’ αλήθεια, σε κομμάτια σαν το “Hoarfrost tree” (6:05), που ηχεί εντελώς πειραματικά-ψυχεδελικά, παρασύροντάς σε σ’ έναν... κοσμικό χωροχρόνο.
Δύο ακόμη κομμάτια καταγράφονται σ’ αυτό το παρθενικό άλμπουμ των Wald. Το “Typhoons and windbreaks” (6:05), που μοιάζει με επένδυση σε ταινία τρόμου στο πρώτο μέρος του και σε film noir εν συνεχεία, με το βιμπράφωνο της Saito να οριοθετεί, αρχικώς, ένα dreamy περιβάλλον και εν συνεχεία ένα πιο jazzy, και βεβαίως το μεγαλοπρεπές “Snow monster” (13:04), μέσα από το οποίο προβάλλεται η πειραματική-αυτοσχεδιαστική διάθεση του τρίο – με τα ταχύτατα παιξίματα στο κοντραμπάσο και τα αλυσιδωτά χτυπήματα στα ντραμς, να ορίζουν ένα κύριο περιβάλλον κρουστότητας, μέρος του οποίου αποτελεί και το βιμπράφωνο, σ’ ένα παράξενο κομμάτι, που μεταπίπτει, στην πορεία, από την... οργή στην ηρεμία.
Επαφή: www.taikosaito.net, www.janroder.de, www.michaelgriener.de