Νέος πιανίστας της jazz από την Δυτική Ακτή, που μετά από μια πολύ σοβαρή περιπέτεια
με την υγεία του, εμφανίζεται τώρα μ’ ένα πρώτο προσωπικό CD, ο Michael Echaniz, είναι ένα όνομα που θα πρέπει, οπωσδήποτε,
να το συγκρατήσουμε. Το λέμε, δε, αυτό ακούγοντας το άλμπουμ του “Seven Shades of Violet (Rebiralost)” [Ridgeway Records, 2023], που
θα κυκλοφορήσει κανονικά στις 8 Σεπτεμβρίου, από την Ridgeway Records, στη σειρά της Rising Stars. Θα είναι ένας... rising star ο Michael Echaniz; Κανείς δεν μπορεί να
προβλέψει με σιγουριά το μέλλον, όμως, και σε κάθε περίπτωση, τα φαινόμενα
δείχνουν κατά ’κει.
Ο Echaniz, αν και νέος, δεν είναι ένας μουσικός χωρίς παρελθόν. Με δυνατές σπουδές σε πανεπιστήμια της Δυτικής Ακτής, έχει ήδη παίξει και ηχογραφήσει, όπως διαβάζουμε στο βιογραφικό του, με τους Jeff Denson, Romain Pilon, Wu Man, Gerald Cleaver και Friction Quartet, ενώ έχει εμφανισθεί σε αναγνωρισμένα κλαμπ (Black Cat, Yoshi’s) και διεθνή φεστιβάλ (Umbria, Montreux). Άρα λοιπόν λέμε για έναν «φτασμένο» μουσικό, που μπορεί να ανεβεί ακόμη περισσότερο.
Στο “Seven Shades of Violet (Rebiralost)” ο Michael Echaniz, που χειρίζεται πιάνο,
hammond organ,
fender
rhodes, ποικίλα πλήκτρα,
κάνοντας και midi-προγραμματισμό,
δεν είναι μόνος του φυσικά, καθώς δίπλα του στέκονται σημαντικοί παίκτες και
τραγουδίστριες της πιο νέας γενιάς, όπως είναι ο Jeff Denson σε κοντραμπάσο,
ηλεκτρικό μπάσο, φωνή, ο Dillon Vado
σε ντραμς, κρουστά και οι Danielle Wertz
και Molly Peace
σε φωνές. Ακόμη υπάρχει μια ομάδα έξι μουσικών (σε τενόρο σαξόφωνο, κρουστά,
ηλεκτρική κιθάρα, άλτο σαξόφωνο, τρομπέτα, τρομπόνι), όπως κι ένα κουαρτέτο
εγχόρδων (Friction Quartet),
που ακούγονται σε διάφορα tracks,
αναλόγως των εκάστοτε απαιτήσεων, προσθέτοντας στο άκουσμα ακόμη περισσότερες
λύσεις και διαστάσεις.
Σε τι συνίσταται αυτό (το άκουσμα); Σε μια σειρά έντεκα συνθέσεων, εννέα πρωτότυπες (του Echaniz) και δύο διασκευές (στο “Prince of darkness” του Wayne Shorter και στο “Everything is embarrassing” της Sky Ferreira), που συναποτελούν ένα ιδιότροπο και σίγουρα ιδιοσυγκρασιακό άκουσμα, που είναι jazz στο μεδούλι του, εμφανίζοντας όμως και άλλες διαστάσεις, όπως pop κυρίως, μα και κάποιες latin, contemporary, funky, classical ή ακόμη και avant.
Υπάρχει λοιπόν μια ποικιλομορφία στο “Seven Shades of Violet (Rebiralost)”, που δείχνει βασικά τις συνθετικές ικανότητες του Michael Echaniz και στην αποτύπωση των μελωδιών, που είναι σαφείς και ευφραδείς, σχεδόν τραγούδια, και στον ρυθμικό συντονισμό, μέσω της χρήσης διαφόρων κρουστών (drum set, glockenspiel, congas κ.λπ.), μα κυρίως στον τρόπο ένταξης και διάδρασης των φωνών και των φωνητικών στα μουσικά passages και βεβαίως της ενορχήστρωσης. Ο δε έλεγχος των συνθέσεων, στις μεγαλύτερες εξ αυτών, όπως στην 15λεπτη “Clockwork (Un carillon à musique dans la fumée poétique)” και στην 11λεπτη “Gernika (Bask balms)” είναι εντυπωσιακός – με αποτέλεσμα αυτά δύο tracks να αποτελούν τις κορυφαίες στιγμές του άλμπουμ.
Ενός άλμπουμ σύνθετου,
περφεξιονιστικού, απαιτητικού, με τρομερά παιξίματα από τον Echaniz (“Fantaisie 73”) και με μαγική σχεδόν
εξέλιξη.
Επαφή: www.michaelechaniz.com, www.ridgewayrecords.com
Ο Echaniz, αν και νέος, δεν είναι ένας μουσικός χωρίς παρελθόν. Με δυνατές σπουδές σε πανεπιστήμια της Δυτικής Ακτής, έχει ήδη παίξει και ηχογραφήσει, όπως διαβάζουμε στο βιογραφικό του, με τους Jeff Denson, Romain Pilon, Wu Man, Gerald Cleaver και Friction Quartet, ενώ έχει εμφανισθεί σε αναγνωρισμένα κλαμπ (Black Cat, Yoshi’s) και διεθνή φεστιβάλ (Umbria, Montreux). Άρα λοιπόν λέμε για έναν «φτασμένο» μουσικό, που μπορεί να ανεβεί ακόμη περισσότερο.
Σε τι συνίσταται αυτό (το άκουσμα); Σε μια σειρά έντεκα συνθέσεων, εννέα πρωτότυπες (του Echaniz) και δύο διασκευές (στο “Prince of darkness” του Wayne Shorter και στο “Everything is embarrassing” της Sky Ferreira), που συναποτελούν ένα ιδιότροπο και σίγουρα ιδιοσυγκρασιακό άκουσμα, που είναι jazz στο μεδούλι του, εμφανίζοντας όμως και άλλες διαστάσεις, όπως pop κυρίως, μα και κάποιες latin, contemporary, funky, classical ή ακόμη και avant.
Υπάρχει λοιπόν μια ποικιλομορφία στο “Seven Shades of Violet (Rebiralost)”, που δείχνει βασικά τις συνθετικές ικανότητες του Michael Echaniz και στην αποτύπωση των μελωδιών, που είναι σαφείς και ευφραδείς, σχεδόν τραγούδια, και στον ρυθμικό συντονισμό, μέσω της χρήσης διαφόρων κρουστών (drum set, glockenspiel, congas κ.λπ.), μα κυρίως στον τρόπο ένταξης και διάδρασης των φωνών και των φωνητικών στα μουσικά passages και βεβαίως της ενορχήστρωσης. Ο δε έλεγχος των συνθέσεων, στις μεγαλύτερες εξ αυτών, όπως στην 15λεπτη “Clockwork (Un carillon à musique dans la fumée poétique)” και στην 11λεπτη “Gernika (Bask balms)” είναι εντυπωσιακός – με αποτέλεσμα αυτά δύο tracks να αποτελούν τις κορυφαίες στιγμές του άλμπουμ.
Επαφή: www.michaelechaniz.com, www.ridgewayrecords.com
Yannis Fyssas
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυνατός