Με περισσότερα από τριάντα χρόνια επίσημη πορεία στη
μουσική, με δώδεκα προσωπικά άλμπουμ (το δωδέκατο είναι αυτό, για το οποίο θα
κάνουμε τώρα λόγο) και με πολύ περισσότερες συνεργασίες μέσα στις δεκαετίες (Peter Erskine, Sébastien Texier, Louis Sclavis, Youn Sun Nah κ.ά.), η γαλλίδα
αρπίστρια Isabelle Olivier
ήταν και παραμένει μία δημιουργική μουσικός – κάτι, που είχαμε την ευκαιρία να
το διαπιστώσουμε (και) μέσω των άλμπουμ της “Smile” (2022) και “Oasis” (2019) (αυτό σε συνεργασία με τον πακιστανό κιθαρίστα Rez Abbasi), αμφότερα τυπωμένα
για την Enja. Ένα τρίτο
στη σειρά review, για
άλμπουμ της Olivier,
έρχεται τώρα λοιπόν και το οποίον αφορά το πιο νέο CD της, που αποκαλείται “Impressions” [Rewound Echoes,
2024].
Η λέξη παραπέμπει ενδεχομένως και στον ιμπρεσιονισμό, αλλά κυρίως στο “Impressions” του John Coltrane. Είναι όντως έτσι; Σίγουρα, γιατί η Olivier συμπεριλαμβάνει σύνθεσή της εδώ, που αποκαλείται “Cézanne” (ευθεία αναφορά στον ιμπρεσιονιστή και μετα-ιμπρεσιονιστή ζωγράφο Paul Cézanne), ή και μία που αποκαλείται “Fleurs de soleil” και η οποία παραπέμπει σε πίνακα του Vincent van Gogh – με το άλμπουμ της να ολοκληρώνεται με την πολύ ξεχωριστή διασκευή της στο “Impressions” του John Coltrane, ενώ δεν θα πρέπει να λησμονήσουμε και την εκδοχή της στο “Forlane” του Maurice Ravel.
 
 
 
 
Η λέξη παραπέμπει ενδεχομένως και στον ιμπρεσιονισμό, αλλά κυρίως στο “Impressions” του John Coltrane. Είναι όντως έτσι; Σίγουρα, γιατί η Olivier συμπεριλαμβάνει σύνθεσή της εδώ, που αποκαλείται “Cézanne” (ευθεία αναφορά στον ιμπρεσιονιστή και μετα-ιμπρεσιονιστή ζωγράφο Paul Cézanne), ή και μία που αποκαλείται “Fleurs de soleil” και η οποία παραπέμπει σε πίνακα του Vincent van Gogh – με το άλμπουμ της να ολοκληρώνεται με την πολύ ξεχωριστή διασκευή της στο “Impressions” του John Coltrane, ενώ δεν θα πρέπει να λησμονήσουμε και την εκδοχή της στο “Forlane” του Maurice Ravel.

 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου