ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 669

17/9/2025
Η ποιητική «γενιά του ’70» ή της «αμφισβήτησης», όπως λέγεται επίσης, με ενδιαφέρει πολύ, επειδή σχετίζεται με το ροκ. Όχι πως αδιαφορώ για την πριν και μετά ποίηση, αλλά, επειδή ασχολούμαι με το ροκ, τη συγκεκριμένη «γενιά» τη μελετάω ειδικώς.
Κατ’ αρχάς να πω πως ο όρος «γενιά», που είναι εντελώς παρεξηγήσιμος, και σχεδόν ό,τι να ’ναι από το ’70 και μετά, δόθηκε σ’ αυτούς τους ποιητές από ένα εξέχον μέλος τους, τον Βασίλη Στεριάδη, που πρώτος έγραψε στο «Λωτό», για τη γενιά του ’70 (δεν την έδωσαν φιλόλογοι, ούτε κριτικοί θέλω να πω την ονομασία αυτή).
Ο Λεφτέρης Πούλιος σ’ ένα ποίημά του από την πρώτη συλλογή του, το 1969, γράφει: «γενιά μου συντρόφισσά μου / με τα χέρια σου και τα δαχτυλίδια σου», κι επειδή ο Πούλιος διάβαζε από τότε Allen Ginsberg σίγουρα θα είχε κατά νου την εισαγωγή από το «Ουρλιαχτό»: «Είδα τα καλύτερα μυαλά της γενιάς μου χαλασμένα απ’ την τρέλα».
Με άλλα λόγια η λέξη «γενιά», για τους ποιητές του ’70 υπήρξε πρωταρχική, σηματοδοτεί πολλά (συντροφικότητα, κοινά οράματα, κοινές πληγές, πίστη σε ουτοπίες κ.λπ.) και δεν μπορεί να παραλληλιστεί με καμία από τις μετέπειτα ποιητικές-φιλολογικές γενιές, που εν πολλοίς δεν έχουν κανένα ουσιαστικό νόημα (να αποκαλούνται "γενιές" εννοώ). Αναμενόμενο ήταν, λοιπόν, πολλοί ποιητές της «γενιάς του ’70» να έχουν επιρροές από το μπητ, το ροκ, τους χίπις και άλλες όψεις της αντικουλτούρας.

Στο νέο βιβλίο μου «Ροκ, Ελληνικό Ροκ, Κοινωνία & Πολιτική στη Μακρά Δεκαετία του ’60 (μία αντι-ανάγνωση)», που τώρα κυκλοφορεί από το Όγδοο, αναφέρομαι σε διάφορους ποιητές και ποιήτριες της «γενιάς του ’70», όπως στην Τζένη Μαστοράκη, στον Λεφτέρη Πούλιο, τον Δημήτρη Ιατρόπουλο, την Έλενα Στριγγάρη, την Ανίττα Κουτσουβέλη, την Κατερίνα Κουτσογιαννοπούλου κ.ά., χωρίς, εννοείται, να το έχω εξαντλήσει το θέμα... στο οποίο θα επανέλθω στο μέλλον.

17/9/2025
Όταν έβλεπα το Μπρουμπέικερ με τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ, το 1981, το καλοκαιρινό σινεμά, στο διάλειμμα, έπαιζε αυτό. Το θυμάμαι πολύ καλά. Στη μνήμη του...
https://www.youtube.com/watch?v=rmLr1Xl5z9k&list=RDrmLr1Xl5z9k&start_radio=1

16/9/2025
Βέβαια το όνειδος του καραμαλισμού στις μέρες μας είναι αυτός ο γιος του Αχιλλέα, αλλά, ρε φίλε, αν ήμουνα καραμαλικός θα σιχαινόμουνα να βρίσκομαι στο ίδιο κόμμα με τους ακροδεξιούς του καρατζαφίρερ και με τα κουμάσια του σημιτοπασόκ.

16/9/2025
Όταν ήμουνα φοιτητής Άννα Βίσση άκουγαν μόνο οι ΔΑΠίτες και οι ΔΑΠίτισσες. Και τώρα, μέσες-άκρες, αυτοί ακούνε... Εμείς της Αριστεράς τα «φτύναμε» όλα αυτά και καλά κάναμε. Εγώ τα απορρίπτω και τώρα δηλαδή, όχι γιατί θεωρώ τον εαυτό μου κολλημένο αριστερό, αλλά γιατί πάντα προτιμούσα και προτιμώ, το φτηνό ή το κακό γούστο από το μέσο γούστο. Γουστάρω ν’ ακούω Λέτα Πάνου ας πούμε, παρά Άννα Βίσση.
Δείτε επίσης το γεγονός πως η διανόηση δεν έχει γράψει ποτέ κάτι καλό για την Αννούλα. Γιατί την ενδιαφέρει περισσότερο το αυθεντικό από το ό,τι να ’ναι. Η καλτίλα, από το κοινό χαζοτράγουδο. Γι’ αυτό έβλεπες τον Zappa να γράφει για τις Shaggs, τον Βέλτσο για τον Διονυσίου και τον Βαρβέρη για την Καίτη Ντάλη.
Ακόμη και οι συστημικοί διανοούμενοι δεν γράφουν για την Άννα – και αυτό θα ’ναι πάντα ένα θέμα. Ξύστε ρε τα μολύβια σας και γράφτε κάτι – δεν είναι όλα για πέταμα. Η Πρωτοψάλτη, ο Ρέμος και τόσοι άλλοι έχουν πει πολύ χειρότερα από τη Βίσση, αλλά τους εκτιμάτε.

16/9/2025
Γιατί αποτέλεσαν τομή «Τα Νέγρικα» των Μάνου Λοΐζου-Γιάννη Νεγρεπόντη (στη φωτό) το 1966-67 (λίγο πριν από τη δικτατορία); Τι σήμαινε για την Αριστερά και για το τραγούδι με προοδευτικό στίχο η συνύπαρξή του με το ροκ της εποχής; Τι δουλειά είχαν οι «μοντέρνοι» Cinquetti μ’ έναν «έντεχνο» συνθέτη, με πολιτικές ρίζες στους Λαμπράκηδες;

Για όλα αυτά θα διαβάσεις στο νέο βιβλίο μου «Ροκ, Ελληνικό Ροκ, Κοινωνία & Πολιτική στη Μακρά Δεκαετία του ’60 (μία αντι-ανάγνωση)», που τώρα κυκλοφορεί από το Όγδοο (λινκ στα σχόλια).

15/9/2025
Η ιστορία των δύο τευχών του περιοδικού «Αντί» επί δικτατορίας, το 1972, και η σχέση του εντύπου με το ελληνικό ροκ, περιγράφονται με λεπτομέρειες στο νέο βιβλίο μου, που κυκλοφορεί τώρα από το Όγδοο.

14/9/2025

>>Σε παραδοχή «λάθους συναγερμού» όσον αφορά την «απειλή με drone» το Σάββατο (13/9) προχώρησε η αρμόδια Αρχή της Πολωνίας, καθώς τα ραντάρ «μπερδεύτηκαν» λόγω… κακοκαιρίας.<<
>>Η Λευκορωσία ανακοίνωσε την Τετάρτη ότι κατέρριψε ορισμένα drones που παρέκκλιναν λόγω ηλεκτρονικών παρεμβολών κατά τη διάρκεια ανταλλαγής πληγμάτων μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, και ότι το Μινσκ είχε ενημερώσει την Πολωνία και τη Λιθουανία για την προσέγγιση των drones.<<
>>Καμία ρωσική παρεμβολή στο GPS: Η Βουλγαρία ανατρέπει τον ισχυρισμό ότι το αεροπλάνο της φον ντερ Λάιεν μπήκε στο στόχαστρο της Μόσχας<<
Πέραν του γεγονότος πως αυτά δεν θα τα πολυ-διαβάσεις (λόγω... θέσης 108), σε σχέση με τα πρωτοσέλιδα της... κήρυξης πολέμου των ευρωατλανιστών κατά των ρώσων, που γίνονται... viral, είναι βασικά η γελοιότητα τού να εκβιάζεις καταστάσεις, για να δικαιολογήσεις το εγκληματικό, για τους ήδη φτωχοποιημένους ευρω-λαούς, rearm Europe.

14/9/2025
The Norman Haines Band: Bourgeois
https://www.youtube.com/watch?v=F9ZQg5NwMcU&list=RDF9ZQg5NwMcU&start_radio=1