25/10/2025
Ο επικήδειος του Ιωαννίδη (πέρα από τα προσωπικά) ήταν ο πιο
επί της ουσίας πολιτικός απ’ όλους όσους ακούστηκαν στην τελετή. Το «Ελλάδα,
οικόπεδο και αποικία» που ξεστόμισε, έχοντας από κάτω ΠΘ και κυβέρνηση, ήταν
όλα τα λεφτά.
Η απουσία της αριστεράς από την τελετή, ή ό,τι τέλος πάντων νοείται ως αριστερά στη χώρα αυτή τη στιγμή, ήταν αχαρακτήριστη.
Δεν θα χαρίσουμε τον Σαββόπουλο στη «μεγάλη φιλελεύθερη παράταξη». Μέχρι τη «Ρεζέρβα», για να μην πω μέχρι και τα «Τραπεζάκια Έξω» ο Σαββόπουλος ήταν κομμάτι της αριστεράς. Ενταγμένης ή ανένταχτης. Τα θρυλικά άλμπουμ του τα έβγαλε όταν οι ιδέες του συνέπλεαν με το προοδευτικό κομμάτι της κοινωνίας και όχι με τη συντήρηση. Το «Χαιρετώ με τη γροθιά» το είπε το ’76, και το ’79 τραγουδούσε «Για τον σοσιαλισμό»...
Η απουσία της αριστεράς από την τελετή, ή ό,τι τέλος πάντων νοείται ως αριστερά στη χώρα αυτή τη στιγμή, ήταν αχαρακτήριστη.
Δεν θα χαρίσουμε τον Σαββόπουλο στη «μεγάλη φιλελεύθερη παράταξη». Μέχρι τη «Ρεζέρβα», για να μην πω μέχρι και τα «Τραπεζάκια Έξω» ο Σαββόπουλος ήταν κομμάτι της αριστεράς. Ενταγμένης ή ανένταχτης. Τα θρυλικά άλμπουμ του τα έβγαλε όταν οι ιδέες του συνέπλεαν με το προοδευτικό κομμάτι της κοινωνίας και όχι με τη συντήρηση. Το «Χαιρετώ με τη γροθιά» το είπε το ’76, και το ’79 τραγουδούσε «Για τον σοσιαλισμό»...
Και αυτό στα ΝΕΑ, που βλέπετε από πάνω, το
είπε το ’81, λίγο πριν από την Αλλαγή. Και αυτό που βλέπουμε σήμερα είναι μια
Ευρώπη κοντή και πολεμοχαρή, που θέλει να μας οδηγήσει στον όλεθρο – και μια
Ελλάδα, που τρέχει από πίσω της σα σκυλάκι, χωρίς δικό της λόγο, χωρίς δικό της
αφήγημα.
[ο Σαββόπουλος για μένα είναι πάντα επίκαιρος, ως ανένταχτος
αριστερός, γιατί έχει πει πράγματα που τα πιστεύω και σήμερα – και αυτά μ’ ενδιαφέρουν]
25/10/2025
Αυτή τη γαλλική συλλογή (2LP) την είχα
βρει παλιά στο Μοναστηράκι, τζάμπα προφανώς, επί κατοστάρικων ακόμη, και την
είχα πάρει γιατί είχε μέσα φοβερά κομμάτια. Δεν ήμουν ποτέ φαν των συλλογών,
αλλά έχω κάμποσες τελικά, που όλες έχουν, όμως, ένα νόημα. Και το νόημα εδώ
πέρα είναι πως οι Γάλλοι ανθολογούν Σαββόπουλο (το top of the top "Ο
παλιάτσος κι ο ληστής" από τον "Μπάλλο"), μαζί με τραγούδια των
Simon Finn, Bill Fay, Jorge Ben, CAN, Yuya Uchida & The Flowers, Funkees
(από τη Νιγηρία), United States of America και άλλα πολλά "τρελά" απ'
όλο τον κόσμο!!
Δεν μπορώ να φανταστώ καλύτερη παγκόσμια παρέα για το
Σαββόπουλο (το όνομά του είναι εκεί όπου δείχνω με το άσπρο βέλος), σ' ένα
άλμπουμ που αμφιβάλλω αν το έχει πάρει ποτέ κανείς χαμπάρι (απ' αυτούς που μας
διαβάζουνε εδώ πέρα εννοώ). Το λέω, γιατί δεν υπάρχει στο discogs...
25/10/2025
Δεν είμαι σίγουρος αν ο Σώτος Παναγόπουλος είχε περάσει από τη Μακρόνησο στο τέλος της δεκαετίας του '40, όπως είχε περάσει η Βέμπο, προκειμένου να ψυχαγωγήσει τους στρατιώτες και τους εξόριστους, που αναμορφώνονταν στον νέο-Παρθενώνα, όμως η επιλογή τού Σαββόπουλου να τον φέρει στο Χάππυ Νταίη, το '76, υπήρξε πρώτης τάξεως. Όπως πρώτης τάξεως, δηλαδή φοβερή, ήταν και η μελοποίησή του στο "Ήρθ' ο καιρός" του Ορέστη Λάσκου από «Το φιλμ της ζωής» [εκδ. των Χρονικών, Αθήνα 1934].
Μέσα σ' όλα μας έμαθε και τον ποιητή Λάσκο ο Σαββόπουλος, γιατί εμείς για χρόνια τον ξέραμε μόνον ως σκηνοθέτη. Θα του το χρωστάμε κι αυτό...
Δεν είμαι σίγουρος αν ο Σώτος Παναγόπουλος είχε περάσει από τη Μακρόνησο στο τέλος της δεκαετίας του '40, όπως είχε περάσει η Βέμπο, προκειμένου να ψυχαγωγήσει τους στρατιώτες και τους εξόριστους, που αναμορφώνονταν στον νέο-Παρθενώνα, όμως η επιλογή τού Σαββόπουλου να τον φέρει στο Χάππυ Νταίη, το '76, υπήρξε πρώτης τάξεως. Όπως πρώτης τάξεως, δηλαδή φοβερή, ήταν και η μελοποίησή του στο "Ήρθ' ο καιρός" του Ορέστη Λάσκου από «Το φιλμ της ζωής» [εκδ. των Χρονικών, Αθήνα 1934].
Μέσα σ' όλα μας έμαθε και τον ποιητή Λάσκο ο Σαββόπουλος, γιατί εμείς για χρόνια τον ξέραμε μόνον ως σκηνοθέτη. Θα του το χρωστάμε κι αυτό...
23/10/2025
>>Έχει νόημα, επίσης, και μια άλλα αφήγηση του Σαββόπουλου, σε σχέση πάντα με το θέμα μας, αρκετά μεταγενέστερη, από το 2009 (και πάλι από το LiFO. gr):
«Ο Καπετάν Γκίνης, που ισχυριζόταν ότι είναι ο συνθέτης του τραγουδιού [σ.σ. για το Ντιρλαντά ο λόγος], κουβάλησε όλο το νησί στο δικαστήριο σε μιαν άλλη φάση, ως μάρτυρες, που λέγανε “ήμουν εκεί όταν το έγραφε” και τα λοιπά. Το επιχείρημά όσων με υποστήριζαν ήταν ότι δεν γίνεται ένας άνθρωπος να γράψει ένα τραγούδι μόνο, και μάλιστα ένα τέτοιο τραγούδι. Πού είναι τα άλλα; Δεν υπήρχαν άλλα τραγούδια. Όμως το δικαστήριο δεν το δέχτηκε αυτό το επιχείρημα. Λένε τώρα, αρβύλα, ότι μεσολάβησε ο Παττακός, αλλά δεν ξέρω να σας πω αν αυτά είναι αλήθεια».
Το όνομα του Στυλιανού Παττακού («αντιπροέδρου» της κυβέρνησης των πραξικοπηματιών), που αναφέρει ο Σαββόπουλος, «κολλάει» με το εξής. Επειδή το «Ντιρλαντά», που χάλαγε κόσμο και στο εξωτερικό, ως δημώδες δεν είχε πνευματικά δικαιώματα, θα αποκτούσε τέτοια και άρα θα υπήρχαν έσοδα φόρων από εισαγωγή συναλλάγματος, αν τα δικαιώματα κατέληγαν σε κάποιο πρόσωπο στην Ελλάδα. Και ότι τέλος πάντων ο Παττακός είχε παρέμβει στο θέμα, ώστε να πάρει αυτήν ακριβώς την τροπή. Συνέβη όντως; Κανείς δεν ξέρει. Εξάλλου και ο Σαββόπουλος γράφει περί «αρβύλας».<<
Ένα απόσπασμα από το υποκεφάλαιο "σαββόπουλος, σαμίου, ντιρλαντά και παράδοση" (σελ.451-460), που υπάρχει στο πιο πρόσφατο βιβλίο μου "Ροκ, Ελληνικό Ροκ, Κοινωνία & Πολιτική στη Μακρά Δεκαετία του '60 (μία αντι-ανάγνωση") [Όγδοο, 2025], που τώρα κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία.
>>Έχει νόημα, επίσης, και μια άλλα αφήγηση του Σαββόπουλου, σε σχέση πάντα με το θέμα μας, αρκετά μεταγενέστερη, από το 2009 (και πάλι από το LiFO. gr):
«Ο Καπετάν Γκίνης, που ισχυριζόταν ότι είναι ο συνθέτης του τραγουδιού [σ.σ. για το Ντιρλαντά ο λόγος], κουβάλησε όλο το νησί στο δικαστήριο σε μιαν άλλη φάση, ως μάρτυρες, που λέγανε “ήμουν εκεί όταν το έγραφε” και τα λοιπά. Το επιχείρημά όσων με υποστήριζαν ήταν ότι δεν γίνεται ένας άνθρωπος να γράψει ένα τραγούδι μόνο, και μάλιστα ένα τέτοιο τραγούδι. Πού είναι τα άλλα; Δεν υπήρχαν άλλα τραγούδια. Όμως το δικαστήριο δεν το δέχτηκε αυτό το επιχείρημα. Λένε τώρα, αρβύλα, ότι μεσολάβησε ο Παττακός, αλλά δεν ξέρω να σας πω αν αυτά είναι αλήθεια».
Το όνομα του Στυλιανού Παττακού («αντιπροέδρου» της κυβέρνησης των πραξικοπηματιών), που αναφέρει ο Σαββόπουλος, «κολλάει» με το εξής. Επειδή το «Ντιρλαντά», που χάλαγε κόσμο και στο εξωτερικό, ως δημώδες δεν είχε πνευματικά δικαιώματα, θα αποκτούσε τέτοια και άρα θα υπήρχαν έσοδα φόρων από εισαγωγή συναλλάγματος, αν τα δικαιώματα κατέληγαν σε κάποιο πρόσωπο στην Ελλάδα. Και ότι τέλος πάντων ο Παττακός είχε παρέμβει στο θέμα, ώστε να πάρει αυτήν ακριβώς την τροπή. Συνέβη όντως; Κανείς δεν ξέρει. Εξάλλου και ο Σαββόπουλος γράφει περί «αρβύλας».<<
Ένα απόσπασμα από το υποκεφάλαιο "σαββόπουλος, σαμίου, ντιρλαντά και παράδοση" (σελ.451-460), που υπάρχει στο πιο πρόσφατο βιβλίο μου "Ροκ, Ελληνικό Ροκ, Κοινωνία & Πολιτική στη Μακρά Δεκαετία του '60 (μία αντι-ανάγνωση") [Όγδοο, 2025], που τώρα κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία.




Σχόλια από το fb στο ποστ ">>Έχει νόημα, επίσης, και μια άλλα αφήγηση του Σαββόπουλου, σε σχέση πάντα με το θέμα μας"...
ΑπάντησηΔιαγραφήFerris Costas
Το πως διαδόθηκε το Ντρλαντά στο εξωτερικό, το περιγράφω, στην εκπομπή του SKY, αν... δεν έχει κοπεί. Αλλιώς, θα την ξαναπώ στον τοίχο σου.
Stathis Nikokavouras
το σιγουρο ειναι κωστα οτι χτες το μεσημερι στον σπορ εφεμ ο τσιμας σε ανεφερε με χαρα για την συμβολη σου σε μια κουβεντα που ειχαν για τα επεισοδια που μεταδιδονται απο τον σκαι για τον σαβοπουλο.
Andreas Knps
Το θέμα που θίγει ο Σαββόπουλος στην αυτοβιογραφία του είναι πως το νομικό τμήμα της Lyra ήταν ανεπαρκεστατο - ανύπαρκτο με ευθύνη του Πατσιφα και δεν τον βοήθησε στη συγκεκριμένη και σε άλλη μια περιπτωση. Ζημιώθηκε πολύ