Πέμπτη 5 Μαρτίου 2015

ΝΤΙΝΟΣ ΣΑΔΙΚΗΣ …δεύτερο γέλιο των πολλών

Ιστορικό μέλος των Εν Πλω και αργότερα των Επισκεπτών του Γιάννη Αγγελάκα, ο Ντίνος Σαδίκης έχει και μία παράλληλη, προσωπική, διαδρομή, η οποία μας γνωστοποιείται από καιρού εις καιρόν μέσω νέων ηχογραφήσεων ή παραστάσεών του. Και τα δύο συμβαίνουν τώρα. Ο Ντίνος Σαδίκης έχει καινούριο LP, που αποκαλείται «Το Γέλιο των Πολλών ΙΙ» [Labyrinth of Thoughts, 2015], ενώ εμφανίζεται live και στο An Club το Σάββατο 7 Μαρτίου. Εδώ, φυσικά, θα γράψουμε για τον δίσκο του…
Μετά, λοιπόν, τις «Μολυβένιες Ιστορίες» [Μύλος, 1994] και πρώτο «Το Γέλιο των Πολλών» [Lazy Dog, 2005], o Σαδίκης στο τρίτο πλέον LP του (κοπή 400 βινυλίων) μπαίνει στο Royal Alzheimer Hall της Θεσσαλονίκης στο διάστημα 4-12/10/2014, ηχογραφώντας ζωντανά τα… καινούρια του παλιά τραγούδια.
Με «στενή» μπάντα συνοδείας (ο ίδιος τραγουδά, οι Πάνος Παπάζογλου και Sonny Touch παίζουν κιθάρες, ενώ οι Χρήστος Παππάς και Λάζαρος Πλιάμπας είναι σε μπάσο-ντραμς), ο Σαδίκης περνάει φυσικά από το ρεπερτόριο των Εν Πλω («Είχα έρωτες», «Και λοιπόν τι», «Αντιλαλούν οι φυλακές»), ξανακοιτάζοντας στη διαδρομή όλα τα τραγούδια του που ακούστηκαν στο πρώτο «Γέλιο των Πολλών» («Οίδα», «Υπνοβάτης», «Μια θάλασσα», «90/60/90», «Ο χορός», «Τα σημάδια», «Modus Vivendi», «Πρέπει ίσως κάποτε», «Σπασμένο κέρμα», αλλά και τα τρία που γράφτηκαν πρώτη φορά με τους Εν Πλω), ενώ ακούγονται ακόμη το «Απαισιόδοξο τραγουδάκι» από τις «Μολυβένιες Ιστορίες» και οι άγνωστες «Λαμαρίνες» (σε λόγια του παλιού συνεργάτη του Στέφανου Κανελλή).
Έτσι, επί της ουσίας έχουμε μία επανεκτέλεση των τραγουδιών του CD της Lazy Dog συν δύο προσθήκες, πράγμα που, λογικώς, κάτι σημαίνει…

Η συνέχεια εδώ… http://www.lifo.gr/team/cityvibe/55847

3 σχόλια:

  1. Δεν μπορώ να καταλάβω αν η λέξη "λαμαρίνες" κολλάει / συμβολίζει κάτι σε σχέση μετους υπόλοιπους στίχους ή αν ξεπήδησε από κάποια νυχτερινή οινοποσία ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μόνον οι συντελεστές του τραγουδιού θα μπορούσε μετά βεβαιότητας να μας απαντήσουν…

      Διαγραφή
    2. Το τραγούδι γράφτηκε το 1984 από τον Στέφανο Κανελλή μέλος στα Μαύρα τηγάνια την ίδια εποχή, με τον Ντίνο Σαδίκη. Γκρουπ προπομπό των Εν Πλω. Το ρεφρέν αναφέρεται στις κατεβασμένες Λαμαρίνες των καταστημάτων κατά τη διάρκεια μεγάλων απεργιών στα μέσα της δεκαετίας του 80 στη Θεσσαλονίκη. Στα ρολά δηλαδή με τα οποία προστάτευαν τις βιτρίνες τους.

      Διαγραφή