AZITIS ή Χριστός ή χάος…

Οι hippies των mid και late sixties δεν μετατράπηκαν μέσα σε μια νύχτα (δεν θα μπορούσε και πρακτικώς να συμβεί αυτό) στους… yuppies των early eighties. Μεσολάβησαν ένα, ίσως και δύο μεταβατικά στάδια – άπαντα εξελισσόμενα στην πολυσήμαντη δεκαετία του ’70. Το πρώτο, που εξακολουθούσε να έχει μουσική έκφραση, αφορούσε στο λεγόμενο χριστιανικό ροκ ή xian rock, όπως έγινε γνωστό διεθνώς. Βασικά, το xian-rock (που ήκμασε, μαζικώς, κυρίως στην Αμερική) είχε πάρει τη σκυτάλη από το χίπικο psych-rock, συμβολίζοντας μία πρώτη νεανική συντηρητική στροφή, μετά τη διάψευση του «ονείρου». Όσοι μαύροι και λευκοί δεν έπιασαν τα σιδερικά, συνεχίζοντας από άλλες… χειρότερες θέσεις την «επανάσταση», φαίνεται πως το έριξαν στη νηστεία και την προσευχή. «Θεέ μου σε είδα να κλαις», «Ελπίζω να σωθώ», «Η Ημέρα της Κρίσεως» και άλλα τέτοια… Χιλιάδες μπάντες ξεφύτρωσαν σε κάθε άκρη της Αμερικής (από την Ανατολική μέχρι τη Δυτική Ακτή και από το βιομηχανικό Σικάγο, μέχρι τον… συντηρητικό Νότο), ευλογώντας τον Κύριο και παίζοντας το ίδιο κατά βάση ψυχεδελικό ροκ (στην αισθητική μεριά του), το οποίο στις καλύτερες στιγμές του δεν είχε να ζηλέψει τίποτα από τις άφρονες μέρες του… ψευτοκαλοκαιριού της αγάπης και του Woodstock.

Εμείς, εδώ στην Ελλάδα έχουμε ήδη γνωρίσει ένα «διαμάντι» του αμερικανικού xian-rock – και αναφέρομαι στο εξαιρετικό LP των Last Call of Shiloh (του Δημητρίου Τσαπατώρη), που είχε επανεκδώσει το 2010 η Anazitisi Records, ενώ οι φίλοι του δισκορυχείου μπορεί να θυμούνται κιόλας την παλαιότερη ανάρτηση για τον πάστορα Tom Mahairas (από τη Θεσσαλονίκη) και τα πολύ ενδιαφέροντα xian/folk LP του. Τώρα, επανερχόμαστε στο είδος με την ελληνική επανέκδοση ενός… αληθινού holy grail (εδώ ταιριάζει η έκφραση) του παντοτινού xian-rock, του μοναδικού LP των Azitis από το Sacramento της Καλιφόρνιας. Τυπώνει η Missing Vinyl, και απολαμβάνουμε εμείς άλμπουμ βινυλίου τίτλου “Help” και κομματιών που σπάνε κόκκαλα (“The Prophet”).

Είχα καταπιαστεί με τους Azitis ήδη από τα πρώτα χρόνια του ’90, μέσω ενός «πειρατή»… της κακιάς ώρας. Και θυμάμαι να τους ακούω «καπάκι» με Growing Concern, Gandlaf και τα ρέστα. Τους αντιμετώπιζα δηλαδή ως ένα… μετα-ψυχεδελικό συγκρότημα, που παρ’ όλη τη συντηρητική θεματολογία κατακρατούσε κάτι πολύ από τον ήχο των sixties. Κράτησα για πάντα στη μνήμη μου τον «Προφήτη» και τους άφησα. Και να τώρα… να τους ξανακούω στο απολαυστικό 180άρι της Missing Vinyl…

Οι Azitis, που προέρχονταν από την Δυτική Ακτή (το ξαναλέω) είχαν ξεκινήσει την καριέρα τους ως Help στα τέλη του ’60 – και μ’ αυτό το όνομα είχαν βγάλει ένα 45άρι (επίσης χριστιανικού περιεχομένου). Το 1970 όμως η Decca κυκλοφορεί στην Αμέρικα το πρώτο LP των πιο γνωστών Help (που ήταν και αυτοί από την Καλιφόρνια και… χριστιανοροκάδες επίσης!), οπότε οι ανεξάρτητοι Help… της Elco Records έπρεπε να αλλάξουν όνομα… και κάπως έτσι προέκυψε το Azitis (από την ευαγγελική φράση του Ματθαίου “thy will be done on earth as it is in heaven”, μ’ εκείνο το “as it is” να μετατρέπεται σε Azitis).

Αυτά, όμως, δεν έχουν και τόσο σημασία. Σημασία έχει πως η μπάντα των Don Lower φωνή, μπάσο, Michael Welch lead & ρυθμική κιθάρα, φλάουτο, Dennis Sullivan όργανο, πιάνο και Steve Nelson ντραμς, φωνή εμφανίζει ένα πολύ δουλεμένο και γιατί όχι και εμπνευσμένο rock, με πολύ ωραίες συνομιλίες κιθάρας-οργάνου, στην παράδοση των καλυτέρων συγκροτημάτων (και τραγουδιών) του είδους. Και τα τέσσερα tracks της πρώτης πλευράς, από το εναρκτήριο “Lord I saw you cry” και το “There is an answer”, μέχρι (δεν παρεμβάλλεται κάτι άλλο…) το “Who will be” και το “The prophet”, είναι όλα πολύ υψηλού επιπέδου – με το τελευταίο να μπαίνει στην… αμερικάνικη 90άρα κασέτα με το ψυχεδελικό απαύγασμα. Εξάλλου, συμφωνούν και οι Purple Overdose μ’ αυτό, αφού διασκεύαζαν τον «Προφήτη» στα προ 15ετίας live τους…

Αλλά και η δεύτερη πλευρά έχει εξίσου ενδιαφέρον, μιας και τα παιξίματα, η ατμόσφαιρα του “Help” και το ευρύτερο feeling δεν μετατοπίζονται σπιθαμή από τον καλύτερο ήχο της Δυτικής Ακτής – με κομμάτια όπως το “From this place” ή το “Judgement Day” να κολλάνε αμέσως στη μνήμη, με τα εντελώς τριπαριστά laid-back vibes τους.

Ωραία και απαραίτητη επανέκδοση, που στέλνει τον 25χρονο «πειρατή» στα αζήτητα… Καιρός ήταν.

Επαφή: missingvinyl@veamusic.com