Δεν είναι ο περίτεχνος συνδυασμός στοιχείων από το flamenco, το αραβικό μέλος, τις δυτικο-αφρικανικές αναφορές, δεν είναι η «έξυπνη» χρήση τού bass guitar τού Giner, που προσδίδει στο ακρόαμα ένα… rock βάθος, δεν είναι η φωνή του Pepo (μ’ αυτό το τόσο χαρακτηριστικό falsetto), είναι οι συνθέσεις βασικά (οι περισσότερες του Pepo) και οι ενορχηστρώσεις (οι περισσότερες του Efren Lopez) που ανεβάζουν το “Tanto Por Hacer” στα όρια τής τέλειας μουσικής πράξης.
Δύο ακόμη… επιβαρυντικά στοιχεία. Η μοναδική διασκευή, εδώ, αφορά στο “Dime” (ένας ύμνος του nuevo flamenco) από το ιστορικό “Pasaje del Agua” [CBS, 1976] των Lole y Manuel. Να σημειώσω πως ο Manuel (Molina) ήταν ο κιθαρίστας των Smash, ενός εκ των πιο σημαντικών spanish prog γκρουπ των early seventies. Μάλιστα, το έσχατο και μεγαλύτερο σε διάρκεια κομμάτι από το άλμπουμ τής Banda Del Pepo, το 8λεπτο “Tanto por hacer”, είναι ένας ανυπολόγιστης αξίας ηλεκτρικό flamenco κινούμενο στην καλύτερη των παραδόσεων των Triana, των Crack, των Gotic και των Mezquita, του βαρέως πυροβολικού δηλαδή του παλαιού ισπανικού rock. Κορυφαίο κομμάτι, απολαυστικός δίσκος! Μια ιδέα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου