Δύο χρόνια μετά το “Panda, a story about love and fear” (να, δες κι εδώ http://is.gd/0ZQ0Sf) η May Roosevelt επανέρχεται μ’ ένα νέο άλμπουμ απολύτως ιδιωτικής εκτύπωσης. Η γενική ιδέα στο “Haunted” μπορεί να μην είναι καινούρια – το να αποδοθούν κλασικοί ελληνικοί χορευτικοί ρυθμοί, μέσα από μια νέα (electro εν προκειμένω) προσέγγιση – τούτο όμως δε σημαίνει πως απουσιάζει από το άλμπουμ η έκπληξη. Απεναντίας.
Η Roosevelt, που, ως φαίνεται, της αρέσει να προβάλλει στις δουλειές της ένα κάποιο concept, αποφασίζει ν’ αναμετρηθεί στο “Haunted” με τον ζεϊμπέκικο, τον μαντηλάτο, τους ηπειρώτικους ρυθμούς, τους ποντιακούς, τον ζωναράδικο, τον τσάμικο και τον καλαματιανό, έχοντας ως πρώτη ύλη το… σχέδιό της και βεβαίως τη θερεμίνη της. Αν λοιπόν ό,τι ακούγεται στο νέο της CD προέρχεται αποκλειστικώς από τη θερεμίνη – και γιατί όχι, αφού, όπως και η ίδια σημειώνει, πρόκειται για την Etherwave Pro της Μοοg Music, η οποία φαίνεται να διαθέτει κάμποσα timbre, ανάμεσά τους, φυσικά, κι εκείνο της κλασικής θερεμίνης – τότε η θεσσαλονικιά μουσικός μπορεί να υπερηφανεύεται (τρόπος του λέγειν) πως έκανε ένα απολαυστικό electro άλμπουμ, ένα από τα ωραιότερα που ηχογραφήθηκαν ποτέ στη χώρα. Δεν είναι μόνον οι ήχοι από άσκαυλο (“Oomph - Mandilatos”), κλαρίνο (“Vow - Pogonisios”), βιολί (“Dark the night - Hasapikos”) και κεμεντζέ (“Mass Extermination - Kotsari”), που αναπαριστά μέσω της Etherwave Pro και τους οποίους χρησιμοποιεί με αίσθηση του ρόλου και του μέτρου τους, δεν είναι τα φωνητικά που ωραία έχει εναποθέσει σε συγκεκριμένα σημεία, δεν είναι καν τα ηχοχρώματα που παράγει και διαχειρίζεται (το «Κότσαρι» θα μπορούσε να είναι ένα συστεμικό classic), είναι ως σύνολο το “Haunted”, που ακούγεται (έστω και λίγο, έστω και περισσότερο, έστω και πολύ περισσότερο) ως κάτι έξω από τα αναμενόμενα.
Επαφή: www.mayroosevelt.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου