Τρία άλμπουμ της δεκαετίας των 00s, που τα ξανατυπώνει σε βινύλιο η γνωστή μας audiophile Music On Vinyl. Από τα καλά rock σχήματα του αμερικανικού Νότου, οι Gov’t Mule – με ιστορία που φθάνει την 20ετία – είναι ένα από εκείνα που μεταφέρουν το πνεύμα της μουσικής των Allman Brothers Band στις μέρες μας. Βεβαίως, αυτό ακούγεται κάπως παράξενο, από τη στιγμή κατά την οποίαν και το όνομα Allman Brothers Band εξακολουθεί να υφίσταται, αλλά εν πάση περιπτώσει. Ας πούμε λοιπόν πως οι Gov’t Mule σχηματίστηκαν από δύο μέλη των Allman Brothers, τον μπασίστα Douglas Allen Woody και τον κιθαρίστα Warren Haynes. Οι δύο τους, μάλιστα, έπαιζαν και στα δύο(!) γκρουπ μέχρι το 1997, την εποχή δηλαδή που αποφάσισαν να αφοσιωθούν πλήρως στους Gov’t Mule, προχωρώντας τα πιο προσωπικά τους σχέδια. Το 2000 ο Woody πεθαίνει στα 44 του και ο Haynes ξαναμπαίνει στους Allmans, για να ξαναφύγει αργότερα, όταν – και μετά τα τρία “Deep End” (και “Deepest End”) CDs – οι Warren Haynes φωνή, κιθάρες, Matt Abts ντραμς, Danny Louis πλήκτρα και Andy Hess μπάσο ηχογραφούν το “Deja Voodoo” (2004), το οποίον πέρυσι επανεκδόθηκε σε 2LP από τους Ολλανδούς (της Music On Vinyl). Βαρύγδουπο άλμπουμ, το “Deja Voodoo” κινείται, γενικώς, σε αργούς τόνους, προτείνοντας μερικά πολύ καλά τραγούδια, όπως το “Wine and blood” ας πούμε, το 11λεπτο “Silent scream” ή το “No celebration” από την ίδιαν (τρίτη) πλευρά.# OST το “Once”, που πρωτοβγήκε από την Columbia/Sony Music το 2007, επανεκδόθηκε και αυτό πριν από λίγο καιρό. Στο φιλμ, που έχει σκηνοθετήσει ο John Carney, πρωταγωνιστούν και έχουν γράψει μουσική ο ιρλανδός κιθαρίστας και τραγουδιστής των Frames Glen Hansard, καθώς και η Τσέχα Marketa Irglova. Το ηχητικό αποτέλεσμα – γιατί την ταινία δεν την έχω δει – είναι συμπαθές. Τα τραγούδια των Hansard/Irglova κυλάνε όμορφα, αν και κάπως ανώδυνα. Ενταγμένα μέσα σ’ ένα ευρύτερο folk/ ballad/ ελαφρώς rock περιβάλλον, προβάλλουν τον μελωδικό… ακουστικό τους χαρακτήρα, κατορθώνοντας ορισμένες φορές να δώσουν στίγμα με την απλότητά τους (“Gold”, “Fallen form the sky”).# Μπορεί να γίνεται (ακόμη) ένας σχετικός χαμός με το πιο καινούριο άλμπουμ του Eddie Vedder, το “Ukulele Songs”, όμως εγώ άκουσα πριν από λίγο καιρό το προηγούμενό του. Το “Into the Wild” (πρώτο σόλο τού τραγουδιστή και κιθαρίστα των Pearl Jam) είναι η επανέκδοση σε βινύλιο ενός soundtrack του 2007. Πρόκειται, βεβαίως, για τα τραγούδια που ακούστηκαν στη φερώνυμη ταινία του Sean Penn (ως «Ταξίδι στην άγρια φύση» παίχτηκε στην Ελλάδα), για τα οποία, μπορώ να πω, έτσι από την αρχή, πως διακρίνονται για τη folky συνειδητότητά τους. Την ταινία δεν την έχω δει. Διάβασα όμως περί τίνος πρόκειται (με δυο λόγια, η πορεία προς την αυτογνωσία ενός καλοστεκούμενου, με πτυχίο, προοπτικές κ.λπ., νεαρού Αμερικανού, μέσω μιας ολικής περιπλάνησής του στην Αλάσκα) προσπαθώντας, συγχρόνως, να φανταστώ το βάρος της σκηνής που ακούγεται η τραγουδάρα “Long nights” (αλλά και το “Society” του Jerry Hannan)…
Από τα καλά rock σχήματα του αμερικανικού Νότου, οι Gov’t Mule – με ιστορία που φθάνει την 20ετία – είναι ένα από εκείνα που μεταφέρουν το πνεύμα της μουσικής των Allman Brothers Band στις μέρες μας. Βεβαίως, αυτό ακούγεται κάπως παράξενο, από τη στιγμή κατά την οποίαν και το όνομα Allman Brothers Band εξακολουθεί να υφίσταται, αλλά εν πάση περιπτώσει. Ας πούμε λοιπόν πως οι Gov’t Mule σχηματίστηκαν από δύο μέλη των Allman Brothers, τον μπασίστα Douglas Allen Woody και τον κιθαρίστα Warren Haynes. Οι δύο τους, μάλιστα, έπαιζαν και στα δύο(!) γκρουπ μέχρι το 1997, την εποχή δηλαδή που αποφάσισαν να αφοσιωθούν πλήρως στους Gov’t Mule, προχωρώντας τα πιο προσωπικά τους σχέδια. Το 2000 ο Woody πεθαίνει στα 44 του και ο Haynes ξαναμπαίνει στους Allmans, για να ξαναφύγει αργότερα, όταν – και μετά τα τρία “Deep End” (και “Deepest End”) CDs – οι Warren Haynes φωνή, κιθάρες, Matt Abts ντραμς, Danny Louis πλήκτρα και Andy Hess μπάσο ηχογραφούν το “Deja Voodoo” (2004), το οποίον πέρυσι επανεκδόθηκε σε 2LP από τους Ολλανδούς (της Music On Vinyl). Βαρύγδουπο άλμπουμ, το “Deja Voodoo” κινείται, γενικώς, σε αργούς τόνους, προτείνοντας μερικά πολύ καλά τραγούδια, όπως το “Wine and blood” ας πούμε, το 11λεπτο “Silent scream” ή το “No celebration” από την ίδιαν (τρίτη) πλευρά.#
OST το “Once”, που πρωτοβγήκε από την Columbia/Sony Music το 2007, επανεκδόθηκε και αυτό πριν από λίγο καιρό. Στο φιλμ, που έχει σκηνοθετήσει ο John Carney, πρωταγωνιστούν και έχουν γράψει μουσική ο ιρλανδός κιθαρίστας και τραγουδιστής των Frames Glen Hansard, καθώς και η Τσέχα Marketa Irglova. Το ηχητικό αποτέλεσμα – γιατί την ταινία δεν την έχω δει – είναι συμπαθές. Τα τραγούδια των Hansard/Irglova κυλάνε όμορφα, αν και κάπως ανώδυνα. Ενταγμένα μέσα σ’ ένα ευρύτερο folk/ ballad/ ελαφρώς rock περιβάλλον, προβάλλουν τον μελωδικό… ακουστικό τους χαρακτήρα, κατορθώνοντας ορισμένες φορές να δώσουν στίγμα με την απλότητά τους (“Gold”, “Fallen form the sky”).#
Μπορεί να γίνεται (ακόμη) ένας σχετικός χαμός με το πιο καινούριο άλμπουμ του Eddie Vedder, το “Ukulele Songs”, όμως εγώ άκουσα πριν από λίγο καιρό το προηγούμενό του. Το “Into the Wild” (πρώτο σόλο τού τραγουδιστή και κιθαρίστα των Pearl Jam) είναι η επανέκδοση σε βινύλιο ενός soundtrack του 2007. Πρόκειται, βεβαίως, για τα τραγούδια που ακούστηκαν στη φερώνυμη ταινία του Sean Penn (ως «Ταξίδι στην άγρια φύση» παίχτηκε στην Ελλάδα), για τα οποία, μπορώ να πω, έτσι από την αρχή, πως διακρίνονται για τη folky συνειδητότητά τους. Την ταινία δεν την έχω δει. Διάβασα όμως περί τίνος πρόκειται (με δυο λόγια, η πορεία προς την αυτογνωσία ενός καλοστεκούμενου, με πτυχίο, προοπτικές κ.λπ., νεαρού Αμερικανού, μέσω μιας ολικής περιπλάνησής του στην Αλάσκα) προσπαθώντας, συγχρόνως, να φανταστώ το βάρος της σκηνής που ακούγεται η τραγουδάρα “Long nights” (αλλά και το “Society” του Jerry Hannan)…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου