Η συγκλονιστική-μαζική ψήφος στο «OXI» της προηγούμενης Κυριακής
(την οποίαν κάποιοι φροντίζουν μάνι-μάνι να λησμονήσουν) ήταν μια ψήφος που
εμπεριείχε (και) μεγάλη δόση απελπισίας. Τρεισήμισι εκατομμύρια άνθρωποι
επέλεξαν «OXI», γιατί είναι φτωχοί ή σχεδόν φτωχοί ή εν δυνάμει φτωχοί (στην
πλειονότητά τους) και δεν έχουν, πλέον, τίποτα άλλο να χάσουν (και να το χάσουν... να). Αυτή είναι η αλήθεια. Και την αλήθεια αυτή την είχε εκφράσει με τον
πιο κατηγορηματικό τρόπο το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής, όταν το
προηγούμενο φθινόπωρο (επί ΣαμαροΒενιζέλων δηλαδή) διεμήνυσε σε όσους κάνουν
πως δεν καταλαβαίνουν ότι στην Ελλάδα… 2,5 εκατομμύρια άνθρωποι βρίσκονται κάτω
από το όριο της φτώχειας, ενώ επιπλέον 3,8 εκατομμύρια φλερτάρουν άμεσα με τη
«μεγαλύτερη ντροπή» (όπως έγραφε, κάποτε, για τη φτώχεια ο Άκης Πάνου και τραγουδούσε ο Μπιθικώτσης). Συμπέρασμα; 6,3 εκατομμύρια
Έλληνες βρίσκονται σε σημείο, που δεν πάει παρακάτω.
Αυτό το 62% του κόσμου υποφέρει –άλλοι περισσότερο, άλλοι
εντελώς– και δεν πτοήθηκε, προκειμένου να εκφράσει τη βούλησή του, ούτε από τις
κλειστές τράπεζες, ούτε απ’ όλο τον υπόλοιπο εμετικό μιντιακό εκβιασμό που
σάρωσε το πανελλήνιο κατά κύματα (τις μέρες πριν το δημοψήφισμα). Έτσι, αυτό το 62%,
που είναι αρραγές σαν μπετόν, επειδή το ενώνει η ίδια πάνω-κάτω απελπισία, απαιτεί
λύση που να το περιλαμβάνει και όχι να το αγνοεί – αλλιώς το μόνο για το οποίο
θα συζητούμε θα είναι η ευτέλεια μιας ύπατης δημοκρατικής διαδικασίας… στη χώρα
που γέννησε τη δημοκρατία (lol).
Ο Τσίπρας πήρε μιαν ισχυρή εντολή ώστε να διαπραγματευτεί αναλόγως, και οφείλει να νοιώθει, ο ίδιος, το ίδιο ισχυρός και
αποφασισμένος. Δεν καταλαβαίνω, λοιπόν, τι έχει να περιμένει από μια διαλυμένη
ΝΔ, από ένα ανύπαρκτο ΠΑΣΟΚ, ή από το ασέβαστο Ποτάμι.
Όλοι μαζί, εντάξει… Αλλά με ποιαν ατζέντα; Με την ατζέντα
τού «ευρώ πάση θυσία» ή τού «τέρμα στην άδικη λιτότητα»; Αυτό ήταν το
ουσιαστικό ερώτημα, και αυτό ΑΠΑΝΤΗΘΗΚΕ. Και δεν καταλαβαίνω (λέμε τώρα), γιατί
το ψάχνουν ξανά-μανά τής γειτονιάς τα φρόκαλα…
Καλημερα.Ποσο θλιβερη εικονα.Πανηγυριζουν οι συριζαιοι εκλεγμενοι για ένα μνημονιο πιο βαρυ από αυτό που θεσαν σε δημοψηφισμα για να αποριφθει,και το οποιο το γραψαν οι Γαλλοι τεχνοκρατες μαζι με τους αμερικανους,εχοντας τον αμοιρο Ευκλειδη να τρεχει για τις φωτοτυπιες.Μεχρι την ωρα που σου γραφω δεν εχει ακουστει ένα συγγνωμη για τις παπαριες της Θεσσαλονικης,και τον ανεξοδο λαικισμο των τελευταιων ετων από αυτους πανω στους οποιους ακουμπησε ενας πολυπαθος λαος που για μια ακομα φορα εφαγε ισως το ποιο χοντρο παραμυθι.θλιβερος λαος,θλιβεροι ηγετες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα δούμε που θα κάτσει η μπίλια και αν γίνουν όλα αυτά αποδεκτά από τους "θεσμούς" (ή μήπως θα πάμε και για χειρότερα;) κι εδώ θα ’μαστε για να τα χώσουμε…
ΔιαγραφήΚαλημέρα.
Eχεις δικιο.Απο δευτερα εχουμε χρονο να σκοτωθουμε μεταξυ μας.Παλια μου τεχνη κοσκινο.Ο Διονύσιος Σολωμός είχε γράψει για τον Έλληνα "ΠΑΝΤΑ ΕΥΚΟΛΟΠΙΣΤΕΥΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΠΡΟΔΟΜΕΝΟΣ" ουδέν έτερο σχόλιο.Τα λεμε
ΔιαγραφήΜα η Ευρώπη είναι το σπίτι μας... Μπορούμε τώρα να μείνουμε στο σπιτάκι του σκύλου που μας παραχώρησαν, και να συζητάμε χαμηλόφωνα, μεταξύ μας, για τις ευθύνες των Ευρωπαίων ηγετών. Κρίμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου Lapsus digiti. Καιρό είχαμε να διαβάσουμε σχόλιό σου.
ΔιαγραφήΤο τι απαντήθηκε ακριβώς Φώντα κανείς δεν κατάλαβε γιατί πολύ απλά αυτός ήταν ο σκοπός αυτού του γελοίου δημοψηφίσματος: ο αποπροσανατολισμός και η σύγχυση. Το πραγματικό ερώτημα που έπρεπε ξεκάθαρα να τεθεί ήταν μέσα ή έξω. Εφόσον θέλουμε το μέσα πρέπει να δεχτούμε επώδυνα μέτρα και αυτό έπρεπε να το ξέρουμε. Το τι σημαίνει το έξω έπρεπε επίσης να το έχουμε μελετήσει σοβαρά. Και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο, όπως έλεγε ο Τσίπρας κι ο Καμμένος, απλά δεν γίνεται. Εγώ προσωπικά, ψήφισα ναι με βαριά καρδιά παρότι μένω στον Κορυδαλλό, δεν είμαι σίγουρα πλούσιος, ΔΕΝ είμαι γερμανοτσολιάς, δεν είμαι φοβιτσιάρης χωρίς λόγο, ΔΕΝ ψήφιζα το δεξιό μπλοκ κι ούτε πρόκειται να το κάνω τώρα (αντιθέτως στήριξα ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες εκλογές) και σίγουρα ΔΕΝ είμαι τόσο ανόητος ώστε να μην έχω δική μου κρίση και να με επηρεάζει ο κάθε Πρετεντέρης κι ο κάθε Πορτοσάλτε. Ψήφισα ναι γιατί το θεώρησα ως το μικρότερο κακό εδώ που φτάσαμε. Και τώρα πιστεύω ότι, εφόσον ο Τσίπρας υποσχέθηκε και θέλει ευρώ, πρέπει να διώξει ή να περιθωριοποιήσει τους Λαφαζάνηδες, τους Καμμένους και τους λοιπούς αντιρρησίες και να μπορεί να συνεννοείται με όσους είναι πρόθυμοι απ' το δεξιό μπλοκ. Το ψευτοδίλημμα μνημόνιο-αντιμνημόνιο τελείωσε...Αλλιώς ας πάμε σε δημοψήφισμα μέσα ή έξω κι ότι πει ο λαός να τελειώνουμε με τα παραμύθια.
ΑπάντησηΔιαγραφήβασικά, το απόφθεγμα των 2,3 εκατ. φτωχών (ή 5,4 εκατ. κλπ) ήταν, να πάρουμε και τους υπόλοιπους (αυτούς που την παλεύουν ακόμη) στην κόλαση. κάνω κάπου λάθος?
ΑπάντησηΔιαγραφή«Απόφθεγμα»;
Διαγραφή>>κάνω κάπου λάθος?<<
Σίγουρα.