οι δίσκοι του ελληνικού ροκ 30 χρόνια πριν

Στο περιοδικό ντέφι, στο δωδέκατο τεύχος του που είχε τυπωθεί τον Νοέμβρη του ’86, υπήρχε ένα πολυσέλιδο αφιέρωμα στο ελληνικό ροκ. Τα κείμενα υπέγραφε ο Γιάννης Έξαρχος (τον θυμάστε, με την κοτσίδα του, από κάτι παλιές εκπομπές στην τηλεόραση;), ενώ τη σχετική δισκογραφία είχε επιμεληθεί ο Δημήτρης Δημητράκας (The Rosebuds, Φαίακες, Θαρσείν Χρει, Skull Damage, Schmetterling, T.V.C., Panx Romana, Ριφιφί, Δούρειος Ίππος κ.λπ.). Βεβαίως και στα κείμενα υπήρχαν διάφορα… άλλα αντί άλλων, αλλά και στη δισκογραφία παρατηρούνταν σημαντικές ελλείψεις (π.χ. απουσίαζαν οι δίσκοι του Γιώργου Ρωμανού, των Λήδα-Σπύρος κ.ά.).

Ο Δημητράκας, πάντως, πρέπει να ήταν ο πρώτος που είχε επιχειρήσει να κάνει μια καταγραφή των LP τού ελληνικού ροκ από τα sixties και μέχρι την εποχή εκείνη (1986), κι αυτό ήταν ένα «κάτι». Έτσι, είχε χωρίσει τη δισκογραφία σε… κεφάλαια. «1965-1970», «1971-1975», «1976-1980» και από το 1981 έως το 1986 κάθε χρονιά και κεφάλαιο.

Εγώ παίρνω ως δεδομένο το κεφάλαιο «1986» και λέω με λίγες λέξεις τη γνώμη μου για τα LP του ελληνικού ροκ, έτσι όπως τα καταγράφει ο Δημητράκας στο ντέφι (δεν κάθομαι, δηλαδή, να τσεκάρω τις χρονιές, ούτε αν λείπει κάτι).

Αυτό που πράττω έχει αξία για μένα (εσείς μπορεί να το βρείτε… ανάξιο), επειδή τα περισσότερα απ’ αυτά τα άλμπουμ έχω να τ’ ακούσω 25-30 χρόνια (όντως, αλήθεια!) και συνεπώς ό,τι σημειώσω τώρα αφορά σε εντυπώσεις, που μου έχουν μείνει από τότε στη μνήμη… Θέλω να πω πως, αν τα ξανακούσω τώρα πιθανώς να σχημάτιζα άλλη εντύπωση. Καλύτερη ή χειρότερη…

Πάμε λοιπόν… 

SCHMETTERLING: Feeling Funny [Ανεξάρτητο]  

Ο Δημητράκας τους βάζει πρώτους-πρώτους επειδή συμμετείχε στο συγκρότημα; Καλοπαιγμένο (θυμάμαι), αλλά άνευρο… τεχνορόκ. Καμμία διάθεση για να το ξανακούσω σήμερα. 

ΥΔΡΟΧΟΟΣ: Ζάλογγο [Υδροχόος]  

Είχαν… σκοτεινές reggae επιρροές. Ακόμη έχω στη μνήμη μου το τραγούδι τους «10 χρόνια». Πολύ καλό. 

SOUTH OF NO NORTH: Fell Frozen [Creep]

Είχε μέσα το “Annabelle Lee”. Ήταν καλύτερο από το πρώτο τους. 

THE LESBIANS: S/T [Enigma]

Electro-pop. Κάτι έλεγε… 

A PRIORI: S/T [Ano-Kato]

Rock-fusion από τη Θεσσαλονίκη. Μου άρεσαν. Ένα κομμάτι μού θύμιζε Gong. 

ΑΔΙΣΟΣ: Αρετές και Άλλα Δεινά [Δικαίωμα Διάβασης]

Λοιπόν, αυτό το γκρουπ δεν το είχα αγοράσει τότε. Δεν το ήξερα. Βρήκα το LP στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Eighties rock με κιθάρες και πλήκτρα και με ελληνικό στίχο… Επειδή δεν το είχα χωνέψει στην εποχή του θα ήθελα να βρω το χρόνο, κάποια στιγμή, να το ξανακούσω… 

THE LAST DRIVE: Underworld Shakedown [Hitch-Hyke]

Το αγόρασα με το που βγήκε. Το καλοκαίρι του ’86 το άκουγα συνέχεια. Αναβιωτικό garage-punk στα καλύτερά του. 

FEAR CONDITION: Till Night Comes Again [Smash]

Δεν με είχε ενθουσιάσει. Ήταν κάπως σκοτεινό. Δεν θυμάμαι πολλά πράγματα… 

STAINED VEIL: Livin’ on Leavin’ [Smash]

Αυτοί μου άρεσαν. Σκληρό κιθαριστικό ροκ. Κάτι σε Wipers… 

NOISE PROMOTION COMPANY: Silence [Ano-Kato]

Ο δίσκος αυτός ήταν από τους πιο υποτιμημένους της εποχής (και μάλλον παραμένει). Έχω πολύ καλή εικόνα στη μνήμη μου και θέλω –και αυτόν– να τον ξανακούσω. 

LIBIDO BLUME: Colours Melting [Δικαίωμα Διάβασης]

Καλό άλμπουμ – αν και δεν το είχα βάλει πολλές φορές στο πικάπ. 

ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ: S/T [Δικαίωμα Διάβασης] 

Kαι τότε το πίστευα. Και τώρα το πιστεύω. Ίσως το καλύτερο ελληνικό πανκ LP, που βγήκε ποτέ. 

ΛΕΥΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ: Μυστικοί Κήποι [ΕΜΙ]  

Γκρουπάρα. Από τα καλύτερα της εποχής. Απορώ, γιατί δεν το έβαλα, πριν τρία χρόνια, στα «20 καλύτερα του ’80». 

ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΚΟΡΔΙΛΗΣ: Τι Κούραση να Ξεκουράζεσαι [Lyra]

Συμπαθητικός. Μου άρεσε πολύ το πρώτο τραγούδι τού δίσκου, που θύμιζε Λήδα-Σπύρος. Νομίζω λεγόταν «Σινικό τείχος». 

THE ANTI TROPPAU COUNCIL: A Way Out [Pegasus]

Τους είχα δει πρώτα live στον Πήγασο κι επειδή δεν μου άρεσαν ήμουν προκατειλημμένος. Πάντως στο δίσκο ήταν καλοί. 

BREAKDOWN: Night Ride [Music-box] 

Το θυμάμαι σαν εξώφυλλο, αλλά δεν το είχα αγοράσει. 

2002 GR: Best of [Music-box]

Εντάξει… Είχε μέσα «Σιδερένιο Άνθρωπο» ή όχι; 

ISKRA: A New Day [Polydor] 

Αυτό δεν ήταν rock ήταν jazz-rock. Είχε ωραίο εξώφυλλο, αλλά οι συνθέσεις δεν μου κάθονταν… 

VARIOUS: Συνταγή Αντι-Θανάτου [Famous Music] 

Τα είπαμε και προσφάτως, με αφορμή την επανέκδοση. Πολύ ενδιαφέρουσα συλλογή. 

VAVEL: S/T [Famous Music]

Συμπαθητικό heavy. 

ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΟΚΑΡΙΝΗΣ: Αυτόγραφο [Lyra]

Δεν το είχα αγοράσει. Και δεν θυμάμαι, τώρα, αν είχε βγάλει κάποια επιτυχία. 

ΤΕΡΜΙΤΕΣ: Τσιμεντένια Τραίνα [Virgin]

Το ίδιο σχόλιο (με το προηγούμενο). 

ΦΑΤΜΕ: Βγαίνουμε Απ’ το Τούνελ [EMI]

Το αγόρασα στα nineties, όταν κάπου το είχα βρει φτηνό. Είχε μέσα το «Στη Σταδίου». 

ΤΖΙΜΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ: Κάγκελα Παντού [EMI]

Εντάξει… το ακούμε και σήμερα αυτό. 

THE MUSHROOMS: Taste of [Pegasus]

Πολύ καλό γκαραζορόκ, και με καλό (αγγλικό) στίχο. 

ΣΑΚΗΣ ΜΠΟΥΛΑΣ: Μπουλάς Ελλάς [CBS] 

Είχε κάποια εύστροφα στιχάκια. 

ΑΝΤΡΕΑΣ ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΣ: Περνάω με Κόκκινο [CBS]

Το «Χαμένο νησί» δεν ήταν εκεί; 

BLACK BALLOON: Hey! [EMI]

12ιντση… καρεκλίτσα.