Οι Punk Kong
είναι ένα καινούριο βελγικό συγκρότημα τής jazz-avant,
στο οποίο συμμετέχει και ο κιθαρίστας Γιώτης Δαμιανίδης. Το πρόσφατο LP τους “Lonely Cedar”, αποτελεί ανεξάρτητη βινυλιακή έκδοση 300 αντιτύπων, σε ετικέτα mr. nakayasi, και έφθασε στα χέρια μου μέσω του έλληνα μουσικού.
Από ένα μικρό βιογραφικό τού Δαμιανίδη, που υπάρχει στο
προσωπικό site του,
διαβάζουμε-μαθαίνουμε πως… γεννήθηκε το 1981 και πως είναι κιθαρίστας,
αυτοσχεδιαστής και συνθέτης. Περαιτέρω πως έχει εμφανισθεί σε πολλές χώρες της
Ευρώπης με διαφορετικά γκρουπ παίζοντας πολλά και διαφορετικά είδη μουσικής (free jazz, free improv, afro beat, fusion, funk, rock, ρεμπέτικο). Πως έχει συνεργαστεί με τους Σάκη
Παπαδημητρίου, João Lobo, Χρήστο Γερμένογλου, Augusto Pirodda, Oghene Kologbo, Tony Allen, Hugo Antunes κ.ά. και πως είναι ή
έχει υπάρξει μέλος των σχημάτων Act Up Trio,
World Squad, Afrosoul Messengerz, Trio Amnesia, Fly O97, Duo Lexis, Triotiz, Zoula και Punk Kong. Στο “Lonely Cedar” των Punk Kong, εκτός από τον
Δαμιανίδη, συμμετέχουν οι Grégoire Tirtiaux άλτο, βαρύτονο σαξόφωνο, Viktor Perdieus τενόρο,
Ruben Verbruggen βαρύτονο
και João Lobo ντραμς, ενώ το LP περιλαμβάνει έξι μέσης (ας
τα πούμε έτσι) διάρκειας tracks.
Το εισαγωγικό “Selânik” είναι ένα τυπικό με την
δημιουργική έννοια free-improv, στο οποίο σαξόφωνα
και κιθάρα πρωταγωνιστούν. Οι αλληλουχίες των breaks και των soli είναι πολύ ενδιαφέρουσες
με το όλον πράγμα να αναπτύσσεται μέσα σ’ ένα περιβάλλον… αυθόρμητης έντασης/έκρηξης.
Στο ακόλουθο “Punks kongs”
φαίνεται πως υπάρχει μια πιο… αναγνωρισμένη και οργανωμένη παικτική ακολουθία,
με τα σαξόφωνα (και ιδίως το βαρύτονο) να τραβούν μπροστά και με την κιθάρα να
παίζει soli με progressive rock αίσθηση. Πολύ ενδιαφέρον
track, που θα μπορούσε
άνετα να ενταχθεί στο ύφος του R.I.O. (Rock in Opposition). Απεναντίας στο “Pedro Pocho”, που κλείνει την
πλευρά, τα free-jazz ηχοχρώματα επανέρχονται
στο προσκήνιο, με τα πνευστά να οδηγούν αρχικώς το κομμάτι και με την κιθάρα να
αυτοσχεδιάζει προς jazz-avant κατευθύνσεις.
Στο “Csillagok”,
με το οποίο ξεκινά η Side B, τα
vibes χαμηλώνουν
αρχικώς, προτείνοντας μια μελωδική γραμμή που παραπέμπει πίσω στην Liberation
Music Orchestra – με
την κιθάρα να προσφέρει κι εδώ όλα εκείνα τα δυναμικά free-rock vibes, που κάνουν το κομμάτι να… σπαρταράει. Εξαιρετικό! Όπως
εξαιρετικό είναι και το “To bomb or not to bomb”,
που και αυτό κινείται στο μεταίχμιο improv-jazz
και free-rock, εμμένοντας σε μιαν
ωραία και σαφή μελωδική γραμμή, που γρήγορα δίνει τη σκυτάλη στις
αυτοσχεδιαστικές επεκτάσεις της, πριν επανέλθει, ως συνήθως, στο αρχικό μοτίβο
της προς το τέλος. Στο κομμάτι που κλείνει το LP, το “Lonely cedar”, οι Punk Kong ξανακάνουν
σαφές το… ποιοι πραγματικά είναι. Ένα «προχωρημένο» γκρουπ, με διάθεση για
περιπέτεια και εξερεύνηση, που δεν αρνείται όμως τη… λαϊκή αφήγηση. Κι αυτό
είναι το πιο σημαντικό. Η «δύσκολη» μουσική εννοώ, που να είναι «εύκολη» στο
αυτί. Δεν μπορώ να το πω πιο απλά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου