οι NO MAN’S LAND και οι SMALL BLUES TRAP έχουν καινούρια άλμπουμ

Η εποχή ως γνωστόν, και σε σχέση με τη μουσική, προσφέρεται για τα πάντα. Έτσι, όλες οι κατευθύνσεις του ευρύτερου ροκ δηλώνουν παρούσες, καθώς όλα παίζουν και όλα σκορπίζονται ξανά στο τραπέζι. Τα συγκροτήματα μπορούν να διαλέξουν ό,τι γουστάρουν και τους πάει καλύτερα από τα 60 χρόνια τής ροκ ιστορίας (από το rock n’ roll και το rockabilly, μέχρι το beat και το garage, και από το ψυχεδελικό ροκ και το progressive, μέχρι το blues rock, το country rock και το hard rock), ανατέμνοντας πολλές φορές τάσεις και πρακτικές δημιουργώντας τα δικά τους νεότερα υβρίδια (stoner, americana και τόσα άλλα).

Τα ελληνικά συγκροτήματα, φυσικά, δεν διαφέρουν ως προς αυτό. Κινούμενα στις ίδιες πάνω-κάτω γραμμές, μας δείχνουν το πόσο, πραγματικά και πρακτικά, μετράνε. Και αν μιλάμε, όπως εδώ, για τους καταξιωμένους No Man’s Land και βεβαίως για τους νεότερους, αλλά επίσης ξεχωριστούς Small Blues Trap, τότε κάθε καινούρια πρόταση, κάθε καινούρια δική τους πρόταση, δεν μπορεί παρά να αντιμετωπίζεται με το ανάλογο ενδιαφέρον και τη δέουσα προσοχή.

NO MAN’S LAND “Infinite Equinox” plus…

Για τους No Man’s Land οφείλουμε να πούμε πως έχουν στην κατοχή τους ένα από τα καλύτερα LP τής λεγόμενης αναβίωσης, που ηχογραφήθηκαν ποτέ στην Ελλάδα. Ο λόγος για το εξοντωτικό “Zalion” από το 1988, που ακόμη και σήμερα διαλύει τα πάντα στο πέρασμά του.

Όμως και στη δεύτερη live και δισκογραφική ζωή τους, που ξεκίνησε το 2008 και φθάνει μέχρι τις μέρες μας, οι No Man’s Land παραμένουν ένα από τα καλύτερα ελληνικά συγκροτήματα – εξ όσων άντλησαν, τέλος πάντων, από ’κείνο που ονομάστηκε, στα sixties, ψυχεδελικό ροκ. Αυτό μαρτυρούν όχι μόνο τα live, αλλά και οι δίσκοι τους – τα πέντε LP τους δηλαδή, που έχουν κυκλοφορήσει τα τελευταία χρόνια. Για το πέμπτο απ’ αυτά, και έβδομο συνολικό τους, το “Infinite Equinox”, που τυπώθηκε σε 300 κόπιες και σε 180άρι βινύλιο από την Anazitisi Records θα πούμε τώρα κάποια λόγια.

(…)

SMALL BLUES TRAP “Time Tricks”

Κάποτε, σ’ έναν παλιότερο δίσκο των Small Blues Trap, το “Red Snakes & Cave Bats” [Shelter Home Studio] του 2010, ο Ηλίας Ζάικος –η ψυχή των blues στην Ελλάδα εδώ και 30+ χρόνια μαζί με το συγκρότημά του Blues Wire– έγραφε:

«Οι Small Blues Trap αγαπούν τα μπλουζ. Αναντίρρητα. Μαζί όμως αγαπούν και τους ήχους του κόσμου και της καρδιάς, την αχλύ των βάλτων της Λουιζιάνα, τα ξεκούρδιστα πιάνα, τις ασπρόμαυρες ταινίες, τη μυρωδιά του Αιγαίου, τις βροχερές νύχτες στους αυτοκινητόδρομους, τις μεταλλικές κιθάρες, τα φορεμένα ρούχα και τα ροζιασμένα χέρια. Και πάνω απ’ όλα αγαπούν να σκέφτονται, να προβληματίζονται και να δημιουργούν. Παιδιά σαν τους Small Blues Trap, ζώντας στην ελληνική επαρχία, παλεύοντας με θεούς και δαίμονες, είναι οι αληθινοί ήρωες της προσπάθειας για κάτι καλύτερο στη μουσική μας πραγματικότητα. Από τη Μαλεσίνα, το Μαρτίνο και τη Λιβαδειά υψώνουν τη φωνή τους ν’ ακουστεί ανάμεσα στις θορυβώδεις, χυδαίες τηλεοράσεις και την ηχορύπανση των δούλων της σκυλάδικης νοοτροπίας στις μεγαλουπόλεις. Φωνή καθάρια, με άποψη. Δική τους».

Ο Ζάικος γράφει από καρδιάς και πιάνει την ουσία, το είναι, αυτού τού ξεχωριστού γκρουπ, που τα δίνει όλα, πάντα με σημείο αναφοράς το blues, τόσο στα live, όσο και στη δισκογραφία.

Έτσι και στο “Time Tricks” [Anazitisi, 2016] οι Small Blues Trap, δηλαδή ο Παύλος Καραπιπέρης φωνή, φυσαρμόνικα, κιθάρες, κρουστά, ο Λευτέρης Μπέσιος μπάσο και ο Παναγιώτης Δάρας κιθάρες, βιολί, κρουστά, πράττουν εκείνο που ξέρουν καλύτερα απ’ όλα.

(…)

Η συνέχεια εδώ…

http://www.lifo.gr/articles/music_articles/108746