Δευτέρα 15 Απριλίου 2024

SLEEPMAKESWAVES post-rock από την Αυστραλία

Για τους Αυστραλούς post-rockers από το Σίδνεϋ sleepmakeswaves γράφουμε στο δισκορυχείον από το 2017. Έτσι, στο blog θα βρείτε κριτικές για τα άλμπουμ τους “Live at the Metro” [Birds Robe, 2021], “These Are Not Your Dreams” [Birds Robe, 2020] και Made of Breath Only” [Pelagic, 2017], με το πιο νέο LP, CD και digital του γκρουπ να αποκαλείται Its Here, But I Have No Names for It[Bird’s Robe, 2024] και να είναι και αυτό instrumental κατά βάση (ακούς κάποιες λίγες φωνές μόνο στο φερώνυμο κομμάτι), αποτελούμενο από οκτώ, γενικώς, μέσης διάρκειας tracks.
Μπάντα αποτελούμενη από τρία άτομα, τον Alex Wilson μπάσο, κιθάρα, πλήκτρα, ηλεκτρονικά, τον Otto Wicks-Green κιθάρες, φωνή, ηλεκτρονικά και τον Tim Adderley ντραμς, ηλεκτρονικά, οι sleepmakeswaves γεμίζουν τα κομμάτια τους με πολλά μελωδικά στοιχεία από τη μια μεριά, αλλά από την άλλη υπάρχουν αυτές οι ξαφνικές εκρήξεις έντασης, που αλλάζουν άρδην τη ροή και την ατμόσφαιρα. Τούτο το παρατηρείς πρωτίστως στο track με τον ίδιο τίτλο, που έχει απ’ όλα – ήπια εισαγωγή με ηλεκτρονικά και ακουστικές κιθάρες, ωραία ηλεκτρικά post-rock parts, με τις κιθάρες να προάγουν αυτό τον χυλωμένο ήχο, που πατάει πάνω σ’ ένα εντελώς τσιτωμένο rhythm section, μαζί με εκκωφαντικές εκρήξεις και κλείσιμο με ηλεκτρονικά και πιάνο (που σβήνει).
Ακόμη και neo-prog ή και math θα μπορούσες να χαρακτηρίσεις τους Αυστραλούς, με στάνταρντ επιρροές από Yes και King Crimson, αν και παίζουν πολύ «στο κόκκινο» (παρά τις όποιες ήσυχες στιγμές τους), ενώ δε λείπουν ακόμη και τα πιο μεταλλικά στοιχεία σε ορισμένες εισαγωγές, όπως στο “Ritual control” π.χ., που εξελίσσεται περισσότερο «κανονικά» στη διαδρομή, δίχως ποτέ να υποστέλλει τη σημαία (της δύναμης και των παθιασμένων παιξιμάτων).
Έχουν τον τρόπο να σε κερδίζουν πάντως οι sleepmakeswaves, αφού κάθε κομμάτι τους διαθέτει στοιχεία που δεν το ταυτίζουν με κάποιο από τα προηγούμενα ή τα επόμενά του, σαν το “Verdigris” ας πούμε, εκεί στη μέση, που είναι όλο βγαλμένο στα keyboards. Σκάει, βεβαίως, αμέσως μετά η ροκιά του “Terror future” και κάπως έτσι έρχεσαι στα ίσια σου...
Επαφή: www.birdsrobe.com

1 σχόλιο: