EMPTY FRAME το νέο άλμπουμ του ελληνικού γκρουπ

Παλαιοί γνώριμοι οι Empty Frame –στο blog έχουμε αναφερθεί σε διάφορα άλμπουμ τους, σαν τα “Who Wants to Ride the Horse” [bminor RECS, 2018], “The Blackbird Flies” [bminor RECS, 2014] και “They Think We Are Eskimos” [Legend, 2011]– έχουν τώρα ένα νέο LP/CD, που αποκαλείται “Underdogs” [Coma Records, 2024]. Μέλη της μπάντας σήμερα είναι οι Παναγιώτης Φέτσης μπάσο, φωνή, Χρήστος Καλλιμάνης κιθάρες, Καίτη Πάντζαρη τσέλο, φωνή, Νίκος Σολωμός βιολί και Μπάμπης Βασιλειάδης ντραμς – οι άνθρωποι, εν ολίγοις, που είναι υπεύθυνοι για το υλικό τού “Underdogs”.

Μια πρώτη δική μου εντύπωση, ελαφρώς θολή, καθώς ακούω το νέο άλμπουμ των Empty Frame, είναι πως αυτό είναι... πιο ροκ και βασικά πιο σκληρό, σε σχέση με τα προηγούμενά τους. Δεν έχω εντελώς στο νου μου το πώς ηχούν τα παλαιότερα CD τους, αλλά νομίζω πως αυτή η εντύπωση, που είναι γενική, ισχύει. Υπάρχουν οι κιθάρες λοιπόν, που είναι μπροστά, όπως και το rhythm section βεβαίως, που ακούγεται και αυτό ογκώδες και επικό ενίοτε, όπως στο “High plains” για παράδειγμα, αλλά υπάρχουν πάντα και τα έγχορδα (τσέλο, βιολί), που θα μετατοπίζουν το υλικό των Empty Frame και προς άλλες κατευθύνσεις, ή καλύτερα προσδίδοντάς του και κάποιες άλλες διαστάσεις – μέσα πάντα στο ροκ πλαίσιο.
Το σημαντικότερο, που πρέπει να πούμε για το αθηναϊκό γκρουπ, είναι πως ξέρει να γράφει τραγούδια (το λέμε, καθώς τα κομμάτια είναι συντεθειμένα απ’ όλα τα μέλη). Τραγούδια με αρχή, μέση και τέλος είναι αυτά που ακούμε στο “Underdogs”, τα οποία, καθώς κυλούν, σου αποκαλύπτουν αγέρωχα τις αρετές τους. Και στον συνθετικό τομέα, με τις ωραίες μελωδίες και την άψογη τελική διαμόρφωση, με τις «αλλαγές», τις εξάρσεις και τις πιο λυρικές παρεκβάσεις, και στον οργανοπαικτικό τομέα, με τους ωραίους συνδυασμούς ανάμεσα στις κιθάρες και το τονισμένο μπάσο-ντραμς με τα έγχορδα (και τους χρωματισμούς τους), και στον στιχουργικό, εκεί όπου κυριαρχεί μια ποιητικότητα. Οι περιγραφές, εννοούμε, είναι ποιητικές, διαμορφωμένες άλλοτε μέσα από πιο προσωπικές αφηγήσεις, και άλλοτε προσβλέποντας στις κοινωνικές νοηματοδοτήσεις (τις σχετιζόμενες με την σύγχρονη καθημερινότητα, που παραμένει σκληρή, για ποικίλες ομάδες ανθρώπων), απαιτώντας, σε κάθε περίπτωση, από τον ακροατή να τις σκεφθεί (όλες αυτές τις περιγραφές) και να τις αποκρυπτογραφήσει.
Είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις τραγούδια, από ένα άλμπουμ σαν το “Underdogs”, «σφιχτό» και στιβαρό, από την αρχή έως το τέλος του, που δεν έχει γίνει για το hit ή για τα high lights, και που επιχειρεί σε όλη την εξέλιξή του να δώσει ισχυρό και κυρίως ουσιαστικό στίγμα – κάτι που, βεβαίως, το καταφέρνει.
Επαφή: https://emptyframe.bandcamp.com/album/underdogs