Τετάρτη 28 Απριλίου 2010

OUT OF FOCUS εν ονόματι του νόμου... ηχητικώς αθάνατοι

Οι Out of Focus υπήρξαν ένα από τα σημαντικότερα γερμανικά συγκροτήματα πέραν από εποχές και… δόγματα. Μπάντα με καταπληκτικές συνθέσεις, έξοχους παίκτες, μεγαλειώδη ήχο, πολιτική στάση… Ένα υπερ-σύνολο, που ακόμη και σήμερα, 40 χρόνια μετά, εξακολουθεί να σε ταξιδεύει με τις μουσικές του. Η ελληνική Missing Vinyl χρεώνεται την, για πρώτη φορά, επανέκδοση σε βινύλιο (με απ' ευθείας licence από τον Eckart Rahn της Kuckuck Schallplatten), ταυτοχρόνως και των τριών τους άλμπουμ από το διάστημα 1970-1972· ένα πλήρες πακέτο δηλαδή, έτοιμο για ολοκληρωμένη απόλαυση. Συγκροτημένοι σε σώμα το 1968, κάπου στο Μόναχο, οι Out of Focus πρωτοεμφανίζονται με το “Wake Up!” στα τέλη του ’70 – αποτελούμενοι, όντας κουιντέτο, εκ των Remigius Drechsler κιθάρες, Hennes Hering όργανο, πιάνο, Moran Neumuller τενόρο, φλάουτο, φωνή, στίχοι, Klaus Spori ντραμς και Stephan Wischeu μπάσο. Έχοντας ως παρακαταθήκη τον ήχο των Traffic, των Jethro Tull, των Pink Floyd και των Caravan κατορθώνουν να δώσουν πνοή στο δικό τους αναγνωρίσιμο σύμπαν, το στηριγμένο στη βαρέων βαρών rhythm section, στις fat πενιές του Drechsler, στα trippy πλήκτρα του Hering (η kraut παραφυάδα), στα… γερμανο-αγγλικά φωνητικά του Neumuller. Blues, jazz, psych και prog στοιχεία αλέθονται με υποδειγματική μαεστρία, οδηγημένοι στο απόγαιο – από το πρώτο κιόλας LP τους – με κομμάτια όπως τα “See how a white Negro flies”, “God save the queen, cried Jesus” και βεβαίως με τα “World’s end” και “Dark, darker” στην side b. Ήταν η αρχή.Το καλοκαίρι του ’71 ηχογραφείται (στο Μόναχο) το δεύτερο άλμπουμ τους “Out of Focus”, με την ίδιαν ακριβώς line-up. Από μουσικής πλευράς η μπάντα μετατοπίζεται προς πιο jazzy καταστάσεις, μέσα στο κλίμα των progressive συγκροτημάτων της RCA Neon, που έσκαγαν, τότε, το ένα μετά το άλλο (Tonton Macoute, Raw Material), βεβαίως των Nucleus και των Soft Machine και οπωσδήποτε των Caravan. Είναι απίστευτο πώς παίζουν σε κομμάτια όπως το 14λεπτο “Whispering”, δίνοντας full-passion μουσικές, ταξιδιάρικες και γήινες ταυτοχρόνως. Ασυναγώνιστο jazz-rock (για να το πω έτσι κάπως χοντρά), που θα μπορούσε να ταρακουνήσει συθέμελα τους αμερικανούς πιονιέρους του είδους. Ήταν η εποχή, κατά την οποίαν το γκρουπ μπαίνει βαθιά στο χώρο της επαναστατημένης Αριστεράς, με τις συναυλίες του να παρακολουθούνται στενά από την αστυνομία, η οποία συχνότατα παρενέβαινε προς άγραν υπόπτων για… τρομοκρατία (το είχε πει ο Remigius Drechsler σε μια συνέντευξή του στο βρετανικό περιοδικό Audion, issue #44, την Άνοιξη του 2001). Ήταν τα τραγούδια τους “What can a poor bοy do (but to be a streetfighting man)” που πυροδοτούσαν αντιδράσεις, η αντιτιθέμενη στάση τους σε θέματα ταμπού (θρησκεία π.χ.), όπως και η έμμεση, πλην σαφής, συμπάθειά τους προς την γκρούπα Baader-Meinhof (άλλες εποχές). Γενικώς, οι Out of Focus τα έχωναν. Είχαν γνώση/γνώμη για τον τρόπο διάχυσης της προπαγάνδας μέσω της TV, για το ρόλο του ποδοσφαίρου, για το πώς σκέφθονταν και δρούσαν οι πολιτικοί – με το έσχατο μαραθώνειο “Fly bird fly/ Television program” ν’ αποτελεί ένα ακόμη μανιφέστο τους.Το τρίτο άλμπουμ “Four Letter Monday Afternoon”, από το 1972, θεωρείται, από πολλούς, το καλύτερό τους. Ίσως, γιατί ήταν διπλό. Δύσκολο πάντως να πεις, αφού και τα τρία LP ξεπερνούν κάθε προσδόκιμο στάνταρντ. Μουσικώς, εδώ, οι Out of Focus εμφανίζονται ακόμη πιο προχωρημένοι. Το jazz-rock που παίζουν δεν έχει όμοιό του εκείνη την περίοδο. Μία σπάνιας ομορφιάς συνύπαρξη… γήινων και κοσμικών στοιχείων, που θεραπεύει. Από πεντάδα γίνονται, μάλιστα, ενδεκάδα (προστίθενται ακουστική κιθάρα, βαρύτονο και άλτο σαξόφωνο, τρομπέτα, τρομπόνι, κι άλλο όργανο, bongos), προκειμένου ο ήχος να γίνει ακόμη περισσότερο complex, δίχως, πάντως, και ποτέ, να χάνει τη… λαϊκότητά του. Το συγκρότημα ολοκληρώνει θα έλεγα την προσφορά του, με το “Huchen 55”, την 4μερή σουίτα, που καταλαμβάνει όλον τον δεύτερο original δίσκο (3η και 4η πλευρά). Εδώ, τα heavy space, α λα Amon Duul II, στοιχεία συνδυάζονται με τις improv «Soft Machine-ικές» και «Keith Tippett-ικές» περιπέτειες, υποβοηθούμενα ενίοτε από ακατάλληλους φωνητικούς τύπους, οι οποίοι διεκπεραιώνονται μέσω των, κάπως σαν Mothers, τραγουδο-απαγγελιών.
Εν ονόματι του νόμου… ηχητικώς αθάνατοι.
Τα... ελληνικά άλμπουμ
OUT OF FOCUS – Wake Up! – Missing Vinyl MV004 – 2009
OUT OF FOCUS – Out of Focus – Missing Vinyl MV005 – 2009
OUT OF FOCUS – Four Letter Monday Afternoon – Missing Vinyl MV006 – 2009

Επαφή: http://www.veamusic.com/missing_vinyl/mv

8 σχόλια:

  1. Έτυχε να γνωρίσω προσωπικά τον Remi, όταν έμενα στο εξωτερικό. Έπαιζε τότε σε μια μπάντα τους KONTRAST. Από τους πιο σεμνούς, low-profile ανθρώπους που έχω συναντήσει. Κάθε Σάββατο κατέβαινε στο πάρκο της γειτονιάς του να τζαμάρει με τους πλανόδιους μουσικούς. Από τους ελάχιστους που το undergroung πνεύμα 70ies παρέμεινε ως τρόπος ζωής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το έχω το LP των Kontrast. Το είχα πάρει χρόνια πριν από το μαγαζί Ultima Thule. Hand made cover... έχει ακόμη επάνω το αυτοκόλλητο με την τιμή (9 GBP). Έχω καιρό να το ακούσω, αλλά απ' όσο θυμάμαι μου άρεσε αρκετά. Από τα καλύτερα eighties άλμπουμ εκείνης της γενιάς των μουσικών, μαζί με το "Africa" των Embryo, το "Dein Kopf..." του Roman Bunka, πιθανώς και ενός-δυο ακόμη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το what can a poor boy do δεν έχει(έστω για λίγο) μια τζούρα punk μέσα του?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Και κάτι ακομά.Γράψε κάτι για τον κατάλογο της Missing Vinyl.Έχει ενδιαφέρον.Ειδικά οι Truth...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δεν μπορεί να μην είχαν ακούσει Stooges... συμφωνώ δηλαδή ως προς το punk. Η ερμηνεία του Neumuller είναι "αυθάδης". Το "Truth" το άκουσα σ' ένα φίλο, μου άρεσε, αλλά δεν το έχω αγοράσει ακόμη. Για τα υπόλοιπα γερμανικά θα γράψω σιγά-σιγά. Ενδιαφέρον έχουν και αυτά που πρόκειται να βγουν από τη Missing Vinyl...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Χαίρεται κ. Τρούσα. Έχετε γνώση για το ποιά είναι η καλύτερη κυκλοφορία σε CD των τριών άλμπουμ που προτείνετε στο άρθρο σας. Το ρωτώ αυτό γιατί τα έχω βρει σε δύο label (άγνωστα σε μένα) με διαφορές στην τιμή χωρίς να γνωρίζω όμως τις διαφορές στην ποιοτική αξία (ήχος/συσκευασία). Οι κυκλοφορίες είναι οι εξής:

    Wake up / Esoteric (15,09euro)
    Wake up / Ohrwaschl(14,13euro)

    Out of Focus / Ohrwaschl

    4 Letter Monday Afternoon / Esoteric (19euro)
    4 Letter Monday Afternoon / Ohrwaschl(23euro)

    Για να σας προλάβω, δεν είναι θέμα χρηματικής αξίας μιάς και οι διαφορές στις τιμές είναι μικρές και αντιστρόφως ανάλογες στο πρώτο και το τρίτο άλμπουμ. Με λίγα λόγια Esoteric ή Ohrwaschl;

    Κωνσταντίνος Θ.Π

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Θα έλεγα Esoteric Recordings, ως πιο καινούριες αναπαραγωγές. Η Ohrwachsl τα είχε βγάλει πριν από 20 χρόνια (σε CD) και δεν ξέρω αν τα έχει επεξεργαστεί ξανά από τότε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ευχαριστώ για την απάντηση και την προσοχή σας.

    Κωνσταντίνος Θ.Π

    ΑπάντησηΔιαγραφή