Προσωπικώς χαίρομαι καθώς ακούω όλο και πιο συχνά φωνές – πνιγμένες, σίγουρα, μέσα στα λούκια της μαζικής παραπληροφόρησης – για αποχώρηση της Ελλάδας από την ΟΝΕ. Ακόμη και ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος το είπε χθες το βράδυ στον Πρετεντέρη (το έκαναν όλοι γαργάρα), ως μία εφικτή, εν πάση περιπτώσει, λύση, από τη στιγμή, που δεν υπάρχει διάθεση (όπως ο ίδιος υποστήριξε) για ριζικό περιορισμό των 'κρατικών δαπανών' - αν και, πάντα, εξαρτάται από τι ακριβώς εννοεί ο καθένας, όταν μιλά για 'κρατικές δαπάνες'. (Αν εννοεί π.χ. πως θα μπορούσε να είχαμε αντί για τρία κανάλια ΕΡΤ μόνον ένα, που να εξέπεμπε από τις 5 το απόγευμα μέχρι τις 12 τη νύχτα - ουδεμία διαφορά δεν θα υπήρχε - τότε ok).
Το θέμα, οπωσδήποτε, είναι σοβαρό. Αποτελεί «λύση» για πολλούς, που μπορεί να γίνουν περισσότεροι στην πορεία, αφού η λεγόμενη «στάση πληρωμών» εμφανίζει, αυτομάτως, ουκ ολίγα οφέλη. Κατ’αρχάς την επαναδιαπραγμάτευση του χρέους. Σαν να λες δηλαδή σε κάποιον… κοίταξε να δεις σου χρωστάω 300, αλλά αν δεν φτιάξουμε μια φόρμα, ώστε να εξασφαλίσουμε πως θα σου δώσω τα 200, δεν πρόκειται να πάρεις τίποτα. Ακούγεται απλοϊκό, αλλά δεν είναι (υπάρχουν περιπτώσεις χωρών που το έκαναν στο παρελθόν, πληρώνοντας λιγότερα, όπως η Αργεντινή – ακόμη και το Ντουμπάι, προσφάτως, μπήκε σε μια διαδικασία να το ζητήσει). Τι κερδίζεις έτσι; Και χρήμα (το κυριότερο), αλλά και χρόνο – επιμηκύνοντας τις προθεσμίες αποπληρωμής, ώστε να αποδώσουν και τα μέτρα που έχεις λάβει, βγάζοντας ταυτοχρόνως τη χώρα από το μάτι του κυκλώνα. Αν μπαίνεις, τώρα, σε κάποιο άλλο «μάτι», αυτό παίζεται. Όντας στη Νομισματική Ένωση μία τέτοια απόφαση ισοδυναμεί με «προδοσία» (για την Ένωση). Είναι όμως το αληθινό «πιστόλι» στο τραπέζι και όχι οι σαχλαμάρες.... Δεν εκβιάζεις με το ΔΝΤ (το οποίο στο φοράνε στην πορεία), αλλά με κάτι… πιο αποδοτικό. Κύριοι ή με δανείζετε με 3%, αφού δε με δανείζουν οι αγορές, ή την κοπανάω από την ΟΝΕ, κηρύσσω στάση πληρωμών και σας διαλύω το κατάστημα…
Το θέμα, το ξαναλέω, είναι σοβαρό. Αν υπήρχε η σχετική ζύμωση και ανάλυση της κατάστασης, τότε θα μπορούσε να καλύψει ακόμη και το… 50%+1 σ’ ένα ενδεχόμενο δημοψήφισμα, κόντρα στη κυρίαρχη (όπως εμφανίζεται) προπαγάνδα του κατάπτυστου 'μηχανισμού στήριξης' (πέφτουμε στα πόδια τους, για να μας κλέψουν κατά τι λιγότερο από τις αγορές και με συνέπειες τουλάχιστον απροσδιόριστες). Αλλά δεν είμαστε ούτε Ισλανδοί…
(δες κι αυτό http://diskoryxeion.blogspot.com/2010/03/blog-post.html)
Καλά τα λες, αλλά το Dubai είχε ένα διαπραγματευτικό ατού. Η εταιρεία ανάπτυξης και οι Σεϊχηδες κατέχουν ως επενδύσεις περίπου το 30% του χρηματιστηρίου του Λονδίνου (διεθνές χρηματοπιστωτικό κέντρο μαζί με Ηong Kong και Νέα Υόρκη). Μπορούν να εκβιάζουν άνετα με κατάρρευση της αγοράς αν προβούν σε μαζικές πωλήσεις για να μειώσουν τα χρωστούμενα. Εγώ δεν έχω πειστεί ότι αν την κοπανήσουμε απ' την ΟΝΕ πράγματι τους διαλύεται το κατάστημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆσε που πάντα υπάρχει το ενδεχόμενο να μας στήσουν κανένα σκηνικό στο Αγαίο, δίνοντας 2-3 νησάκια στους Τούρκους. Μας κρατάνε από τα ούμπαλα φίλε Φώντα.
Το ευρωπαϊκό "κατάστημα" στηρίζεται σε πήλινα πόδια, Σπύρο. Νομισματική ένωση, χωρίς πολιτική ένωση (ενοποίηση) δεν υφίσταται. Το χτύπημα για το ευρώ θα είναι καίριο - εκτός και αν αλλάξει το Μάαστριχτ...
ΑπάντησηΔιαγραφή