Πέμπτη 14 Απριλίου 2011

ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΣΑΣ…

Παρακολουθώντας τα κατά καιρούς κείμενα του Γιώργου Χαρωνίτη στο J&T αναφορικώς με τον Ennio Morricone, μου έχει δημιουργηθεί η διάθεση για κάποιες πολύ επιμέρους... μεγεθύνσεις. Π.χ. ο… ψυχεδελικός Morricone, ή o Morricone στην ελληνική δισκογραφία. Μία απ’ αυτές τις μεγεθύνσεις αφορά στα τραγούδια του Μαέστρου, που έχουν αποδώσει έλληνες τραγουδιστές. Πολύ ειδικό κεφάλαιο θα μου πείτε (όσοι το πείτε). Μα για τα «πολύ ειδικά» είμαστε εδώ, θα απαντούσα. Το πρώτο λοιπόν τραγούδι του Morricone, που μου έρχεται αμέσως στο μυαλό (γιατί υπάρχουν κι άλλα), ερμηνευμένο από Έλληνα, είναι το «Ευχές για σας» με τον Πασχάλη και τους Olympians, από το 1971 (αρ. άδειας). Φυσικά, πρόκειται για το “Here’s to you”, στο οποίο είχε βάλει αγγλικούς στίχους η Joan Baez και που πρωτακούστηκε στην ταινία Sacco e Vanzetti (1971) του Giuliano Montaldo. Η ταινία όπως και το τραγούδι έκαναν «παγκόσμια» επιτυχία και φυσικά προβλήθηκε (η ταινία) και ακούστηκε (το τραγούδι) και στην Ελλάδα.Όταν πέρυσι τέτοιαν εποχή (30/4/2010) ΤΑ ΝΕΑ Σαββατοκύριακο θα έδιναν το DVD της ταινίας Σάκο και Βαντσέτι (το φιλμ το έχει δώσει και η Ελευθεροτυπία), o Δημήτρης Δανίκας έγραφε, λίγες μέρες νωρίτερα, στο φύλλο της 24/4:
«Ήταν αρχές του 1970. Ήταν ο πόλεμος στο Βιετνάμ. Ήταν η έφοδος του Κόπολα και της ‘συμμορίας’ του στο Χόλιγουντ. Ήταν οι διαδηλώσεις, ο χιπισμός, η εξέγερση του Μάη, ήταν η αναρχία. Ήταν η εποχή του Φερντινάντο Νίκολα Σάκο και του Μπαρτολομέο Βαντσέτι! Η κοινωνική ταραχή μεταδόθηκε και αποτυπώθηκε στις μεγάλες οθόνες. Ολόκληρου του κόσμου. Πλην δικτατορικών καθεστώτων και φυσικά (χουντικής) Ελλάδας».
Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα, καθότι, όσον αφορά στo φιλμ, το Sacco e Vanzetti προβλήθηκε κανονικά στην Ελλάδα. Τούτο μου το επιβεβαίωσαν δύο φίλοι που είχαν δει τότε την ταινία, ενώ και τα στοιχεία που αντλήθηκαν από το δίκτυο, με τη βοήθεια του Manwolf Louie, επιβεβαιώνουν το παραπάνω.
Συγκεκριμένα, όπως διαβάζουμε στην εφημερίδα Μακεδονία, στο φύλλο της 11/3/1972, το Sacco e Vanzetti παιζόταν στις αίθουσες πρώτης προβολής Έσπερος, Ρεξ, Ριβολί και Τιτάνια, ενώ στα φύλλα της 17/3 και 19/3/1972 παιζόταν στο Ριβολί και τη Φαργκάνη. Κάτι ανάλογο θα συνέβαινε και στην Αθήνα. Ενδεχομένως, δε, και σε άλλες πόλεις. Π.χ. στην Πάτρα, στην εφημερίδα της οποίας Ημέρα (22-29/3/1972) δημοσιεύτηκε για πρώτη(;) φορά στην ελληνική γλώσσα άρθρο με τίτλο Σάκκο και Βαντσέττι υπό Μπερνάρ Τομά, μεταφρασμένο προφανώς.Άρα λοιπόν εκείνο που υποστηρίζει ο Δανίκας είναι παντελώς έξω από την πραγματικότητα, αφού η περίπτωση «Sacco και Vanzetti» δεν πέρασε καθόλου απαρατήρητη στην Ελλάδα, παρ’ όλο το δικτατορικό καθεστώς. Πόσω μάλλον, όταν και οι εκδόσεις Διεθνής Βιβλιοθήκη κυκλοφόρησαν την ίδια χρονιά (1972) το βιβλίο Πολιτικά Γράμματα/ Σάκκο - Βαντζέττι (επιλογή και μετάφραση Αλεξάνδρα Παντελάκη), των επιστολών δηλαδή που έστελναν από τις φυλακές οι αθώοι Ιταλοί, μετανάστες στις ΗΠΑ και αναρχικοί.
Μάλιστα, το παράδοξο (ας το πω έτσι) είναι πως το βιβλίο της Διεθνούς Βιβλιοθήκης συμπληρώνεται από ένα ακόμη κεφάλαιο που έχει τίτλο Τρομοκρατία στην Ιταλία (άσχετο με τα «πολιτικά γράμματα» λέω εγώ, αλλά παράλληλο κατά τους εκδότες) και το οποίον αντικρούει τις κατηγορίες που είχαν αποδοθεί, τότε, σε ιταλούς αναρχικούς για τις βόμβες που είχαν εκραγεί, σκοτώνοντας πολίτες στην Αγροτική Τράπεζα του Μιλάνο (12/12/1969) και τη Ρώμη (7/1970). Ως γνωστόν τις βόμβες είχαν βάλει οι φασίστες τής Ordine Nuovo. Το κείμενο υπογράφεται από την Παράνομη Επιτροπή του αναρχικού κινήματος ‘22 Μάρτη’. Και όλα αυτά… πάνω, φυσικά, από τη μύτη της ελληνικής χούντας.
Έτσι, όταν κυκλοφορούσαν τέτοια βιβλία στην Ελλάδα του ’72, είναι σίγουρο πως δεν θα αντιμετώπιζε κανένα πρόβλημα προβολής το Sacco e Vanzetti. Ακόμη δε περισσότερο το soundtrack της ταινίας, που είχε κυκλοφορήσει από την ελληνική RCA (SKLG 20048) και βεβαίως το εξαιρετικό τραγούδι των Morricone-Baez “Here’s to you”, που είχε βγει και σε ελληνικό 45άρι επίσης από την RCA [46g 97].
Επειδή λοιπόν και η ταινία και το σάουντρακ πήραν δημοσιότητα κάνοντας κάποιαν επιτυχία, δεν είναι παράξενο το γεγονός της ελληνικής version από τον Πασχάλη και τους Olympians, η οποία στηρίχθηκε στους όμορφους στίχους του Robert Williams και φυσικά στο εγερτήριο march του Μαέστρου.
«Ευχές για σας Νικόλα και Μπαρτ/ μια προσευχή θα μείνει σε μας/ κι η αγωνία σας θα γίνει γιορτή/ γιορτή για θύμηση παντοτινή. Ευχές για σας Νικόλα και Μπαρτ/ λαός ολόκληρος πιστεύει σε σας/ κι η αγωνία σας θα γίνει γιορτή/ γιορτή για θύμηση παντοτινή» (η έμφαση στο «λαός» δική μου).
Το «Ευχές για σας», με το ωραίο όργανο τού Άλκη Κακαλιάγκου, ακούστηκε στο single των Πασχάλη-Ολύμπιανς «Mamy Blue/ Ευχές για σας» [Philips 6060 120, 1971] και φυσικά στο πρώτο LP του Πασχάλη, που είχε ως τίτλο τ’ όνομά του [Philips 6331 037] από το 1972…

Update 4/5/2011 
Διαβάζουμε το 8ον τεύχος του περιοδικού Νέοι Στόχοι (Μάρτιος 1972). Εκεί, υπάρχει μία κριτική στην ταινία Σάκκο και Βαντζέττι από κάποιαν Κλαίρ Μοριάρτυ (Claire Moriarty).
Η Μοριάρτυ έχει θετική γνώμη για την ταινία, αν και επιμένει στο γεγονός πως δεν τονίστηκε στο φιλμ η συμβολή της Διεθνούς Εργατικής Υπεράσπισης (ILD), που είχε οργανώσει τη μαζική εκστρατεία διαμαρτυρίας για τους Σάκκο και Βαντζέττι. Η Μοριάρτυ, που «θάβει» την Joan Baez, καταλήγει:
«Το ‘Σάκκο και Βαντζέττι’ δεν παρουσιάστηκε σ’ ένα κενό. Παρουσιάστηκε σε μια στιγμή όπου η σημερινή ριζοσπαστικοποίηση γέννησε μιαν αυξανόμενη γνώση της ριζοσπαστικής ιστορίας. Ο σκηνοθέτης ωστόσο, προσπαθώντας να κάνει καθαρά την απομυθοποίηση της υπόθεσης Σάκκο-Βαντζέττι, προτίμησε να μην κάνει μια σαφή σύνδεση με σημερινές υποθέσεις, όπως αυτή της Άντζελα Ντέηβις. Αντίθετα, έχει την Τζόαν Μπαέζ στο φιλμ σ’ ένα γλυκερό σόλο της ‘Μπαλάντας των Σάκκο και Βαντζέττι’, που τα λόγια της είναι στο μεγαλύτερο μέρος επιεικώς καυτά. Μια κι ο Μοντάλντο αποφεύγει το μελό σ’ ολόκληρο το υπόλοιπο φιλμ, το ηλίθιο τρύπωμα της Μπαέζ είναι μια ξαστοχιά. Μ’ όλα του τα ψεγάδια ωστόσο το ‘Σάκκο και Βαντζέττι’ προχωρά πολύ στην αποκατάσταση της λέξης ‘προπαγάνδα’ στην αρχική της αξιοπρέπεια».

14 σχόλια:

  1. Μέχρι και στη τηλεόραση ακουγόταν επί χούντας το “ευχές για σας”. Θυμάμαι ερμηνεία και από γυναίκα.

    Yorgos

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γιατί να μην ακουγόταν και στην τηλεόραση; Εννοείς με τους ελληνικούς στίχους, ή με τους αγγλικούς; Πάντως το έχει πει και η Μούσχουρη (στην αγγλική), αλλά δεν ξέρω αν το έλεγε επί χούντας. Πιθανώς…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γεια σου Φωντα
    Η ταινια εχει παιχτει στην Ελλαδα το 72 την είχα δει και εγώ σε καλοκαιρινό κινηματογράφο,μαθητης Γυμνασίου τότε πραγμα που σημαινει ότι ήταν μάλλον καταληλη για ανηλίκους.Το δε Soundtrack θυνμαμαι ότι το είχα αγοράσει τοτε απο τη ΣΤΡΟΦΗ του Μανάκου στα Εξάρχεια .Οι παλαιότεροι θα θυμούνται αυτό το δισκάδικο, ειδικά ο παλαιος μου συμφοιτητής Manwolf Louie

    Γιωργος Μ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μάλιστα, Γιώργο Μ.

    Το δισκάδικο τού Μανάκου θα πρέπει να το θυμούνται πολλοί (και νεότεροι), αφού υπήρχε μέχρι τα τέλη των 90s. Το θέμα είναι ποιοι πήγαιναν τότε… Θυμάμαι, πάντως, τον τελευταίο δίσκο που αγόρασα από ’κει, κανα χρόνο πριν κλείσει. Ήταν το LP «Λόρκα/ Γιεφτουσένκο» στην Rod Strofes.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Με τον ελληνικό στίχο εννοώ, και το λέω σε επίρρωση του ότι η λογοκρισία δεν έπαιρνε χαμπάρι αρκετά πράγματα.
    Ο Μανάκος ήταν λίγο ακριβός.Έχω ακόμα τα "απέραντα χωράφια" από εκεί ,που τα πήρα κατά λάθος- τα "αστρόνειρα" ήθελα να αγοράσω- και δεν δέχθηκε να μου το αλλάξει μετά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Το θεωρώ λίγο απίθανο να μην είχαν πάρει χαμπάρι οι λογοκριτές ταινία, βιβλίο, δίσκους και τραγούδια (στο “Sacco e Vanzetti” αναφέρομαι). Ούτε ήταν τόσο ηλίθιοι που να μην καταλάβαιναν τι έβλεπαν, τι άκουγαν και τι διάβαζαν. Απλώς, τα (λογοκριτικά) πράγματα είχαν ατονήσει το 1972. Αυτό φαίνεται δηλαδή από τα «ακατάλληλα» βιβλία που κυκλοφορούσαν δίχως πρόβλημα – βιβλία δηλαδή των Μαρξ, Λένιν, Μάο, Τρότσκι, Ρόζα Λούξεμπουργκ, Γκυ Ντεμπόρ, Βίλχελμ Ράιχ, ελλήνων κομμουνιστών (Παντελής Πουλιόπουλος) κ.ά. Όχι πως δεν υπήρχε λογοκρισία (εξάλλου υπήρχε και στη Μεταπολίτευση), αλλά φαίνεται πως εκείνη την εποχή οι λογοκριτές ασχολούνταν με πολύ συγκεκριμένα ζητήματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ωραια χρονια παιδια , τι μου θυμισατε !!! Πηγασο πηγαινε κανειs αληθεια ;[Φωντα πρεπει να σε ειχα συναντησει στου Κοντογουρη]; -Salaok

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Παρατηρηση Πρωτη-ποιος μπορει να παρει σοβαρα τον Δανικα??
    Παρατηρηση Δευτερη-το μπλογκ σου ειναι καταπληκτικο ,απλα ''μπαινεις και μαθαινεις''
    Παρατηρηση Τριτη-για διαφορους λογους εχω σταματησει εδω και καιρο να αγοραζω το Jazz k Τζαζ (δεν εχουν να κανουν με την ποιοτητα του,μαλλον με την τεμπελια μου)υπαρχει σε καποια μορφη στο διαδυκτιο η ακομα καλυτερα υπαρχουν παλιοτερα τευχη του σε pdf?..ευχαριστω πολυ που με ακουσατε.

    Τηλεμαχος Στραγαλινος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Πιθανώς Salaok. Στο συγκεκριμένο δισκάδικο πήγαινα από το 1985 μέχρι το 2000 χονδρικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. (Για τον Τηλέμαχο Στραγαλινο)

    Δυστυχώς (ή ευτυχώς…) ο μόνος τρόπος για να διαβάσει κάποιος το Jazz & Τζαζ είναι να το αγοράσει.

    Ευχαριστώ κι εγώ για την επικοινωνία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. http://www.tvxs.gr/webtv/%CF%84%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CE%AF%CE%B5%CF%82/sacco-e-vanzetti
    Αλέξανδρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Δεν υπάρχει κάτι καλύτερο για να συμπληρώσεις τη συλλογή σου από βινύλιο. Κράτα τους δίσκους αυτούς γιατί δεν πρόκειται να ξανακυκλοφορήσουν.
    Αυτά ήταν τα λόγια του Γιώργου απ΄τη Στροφή Μανάκου Εξαρχείων. Μετά .....΄΄χαθήκαμε΄΄ όλοι.
    Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις ώρες συζήτησης για μουσική που πέρασα σ΄αυτό το κατάστημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Τραγωδία με μέλος των θρυλικών Olympians

    Ο Βαγγέλης Κιτσικόπουλος έκανε χωματουργικές εργασίες, όταν το μηχάνημα Bobcat που οδηγούσε ανετράπη και τον τραυμάτισε θανάσιμα

    Ένα από τα βασικά στελέχη του διάσημου συγκροτήματος Olympians που μεσουράνησε τις δεκαετίες του 1960 και του 1970 έχασε τη ζωή του σε δυστύχημα.


    Ο λόγος για τον Βαγγέλη Κιτσικόπουλο, ο οποίος εκτελούσε χωματουργικές εργασίες στο σπίτι του, στην Παλιόχωρα Αβίας, το πρωί της Κυριακής, όταν το μηχάνημα Bobcat που οδηγούσε ανετράπη και τον τραυμάτισε.

    Ο άτυχος άνδρας χτύπησε στο θώρακα και λίγο μετά κατέληξε.
    Ο 62χρονος Κιτσικόπουλος ήταν εργολάβος στο επάγγελμα, ενώ κατά την παρουσία του στους Olympians (δεν ήταν ιδρυτικό μέλος), έπαιζε κιθάρα και τραγουδούσε.

    Όπως αναφέρει η wikipedia, το συγκρότημα The Olympians (Ολύμπιανς ) ήταν ένα από τα δημοφιλέστερα ελληνικά μουσικά συγκροτήματα της δεκαετίας του '60. Δημιουργήθηκε από τους Άλκη Κακαλιάγκο (πιάνο-hammond organ), Πασχάλη Αρβανιτίδη (ή γνωστός με το όνομά του ως Πασχάλης) (τραγούδι-μπάσο), Βαγγέλη Κουτσοτόλη (σαξόφωνο), Κούλη Καλογιαννίδη (κιθάρα) και Δημήτρη Λαζαρίδη (τύμπανα), τον Σεπτέμβριο του 1965. Τα μέλη των Olympians προήλθαν από την μπάντα The Brahms, όνομα το οποίο σύμφωνα με μετέπειτα δηλώσεις τους δεν ταίριαζε με το ύφος της μπάντας.

    Το βράδυ της Κυριακής ο Πασχάλης θέλησε να τον αποχαιρετήσει γράφοντας τα παρακάτω στο Facebook:
    «Δεν μπορώ να το πιστέψω.
    Γνώρισα τον Βαγγέλη Κιτσικόπουλο τότε που σπούδαζε στο Α.Π.Θ.Πολιτικός Μηχανικός. Ήταν τακτικός θαμώνας στο club που εμφανιζόμασταν.
    Αργότερα έγινε μέλος του συγκροτήματός μας και όταν διαλύσαμε συνέχισα εγώ να συνεργάζομαι μαζί του.
    Καλός φίλος, καλός κιθαρίστας και καλός συνεργάτης,
    Βαγγέλη έφυγες πρόωρα και άδικα.
    Θα σε θυμόμαστε με αγάπη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ρε πεδιά δε πρεπη να γινη ένα αφιερομα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή