Προσφάτως, ο Filtig ηχογράφησε ένα καινούριο CD, το πρώτο προσωπικό του μ’ αυτό το όνομα, που έχει τίτλο “The World is Yellow” (άπαντα τα άλμπουμ διατίθενται από την Coo Records της Βέροιας), και το οποίον προσδιορίζει ακόμη περισσότερο τη σχέση τού Αθηναίου, αλλά διαμένοντα στο Λονδίνο, μουσικού με τα electro ηχοχρώματα. (Αν και θα πρέπει να πω πως ο Ιερόπουλος έχει ασχοληθεί πρωτίστως με το φιλμ, το πειραματικό φιλμ, και πως ολοκληρώνει οσονούπω το διδακτορικό του – όπως διαβάζουμε στο site του – στην film poetry).To “The World Is Yellow” είναι ένα άλμπουμ, που μπορεί, ορισμένες φορές, να παραπέμπει αισθητικώς στην αρχετυπική μελωδική electronica του Vangelis ας πούμε (“Yellow tunic”, “Kiddie with violin”, “Starry-eyed”), ταυτοχρόνως, όμως, επανέρχεται στο τώρα και ίσως στο αύριο, προτείνοντας ένα σύστημα απλών, εφαρμόσιμων ιδεών, στην απόπειρα χαρτογράφησης της «νέας αφήγησης».
Μπορεί λοιπόν άπαντα να γίνονται έτσι όπως γίνονται (υποσυνείδητα ή αλλιώς), όμως εγώ θα ξαναγράψω (το είχα αναφέρει και στην κριτική παρουσίαση του CD των Cloudcub), πως ακούγοντας το “The World Is Yellow” δεν γίνεται να μην ανακαλέσω στη μνήμη μου (και) τα ιστορικά άλμπουμ του προπάτορα Raymond Scott “Soothing Sounds for Baby” (σχεδόν 50 χρόνια πριν), ή το “The Way-Out Record for Children” (1968) του Bruce Haack, με τον ελληνοαμερικανό πιτσιρίκο Tony Spiridakis σε ρόλο πρώτο. Τούτο, βεβαίως, δεν υποδηλώνει κάτι που να ενοχοποιεί τις μουσικές τού Filtig. Απεναντίας, επιχειρώ να τις τοποθετήσω σ’ ένα πλάνο, εκεί όπου το «παλαιό» θα διατηρεί την αυταπόδεικτη αξία του, με το «καινούριο» να έρχεται να ενσταλάξει στο κυρίως (μελωδικό στην περίπτωσή μας) σώμα, τη δική του «διαστροφή». Top κομμάτια, εδώ, τα “Baby heaven” (με το sample του Ichigatsu, δηλ. του John Biebel, συνεργάτη του Ιερόπουλου από το 2002 και τους Squid) και “Lullaby”, με τα παραδείσια φωνητικά της Liz Fraser. Γερά παιδιά, από κούνια…Επαφή: http://www.fil-i.co.uk/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου