Πρώτο άλμπουμ που έχω στα χέρια μου, προερχόμενο από τη σχετικώς νέα σοδειά της Fonal, είναι το “Ullakkopalo” [FR-69, 2010] των Kemialliset Ystavat· δηλαδή του Jan Anderzen κατά βάθος. (Ένα άλλο project τού φινλανδού μουσικού, οι Tomutonttu, μας είχε απασχολήσει παλαιότερα, δες κι εδώ http://is.gd/7To8t9). Οι Kemialliset Ystavat, που υπάρχουν από 15ετίας, είναι μία χαλαρή ομάδα μουσικών, συνασπισμένη γύρω από τον Anderzen. Πόσοι; Κανείς δεν ξέρει. Πόσοι συμμετέχουν στην ηχογράφηση; Άγνωστον επίσης. Πόσοι συνέβαλλαν συνθετικώς στα κομμάτια που ακούμε; Δέκα επτά, ζωή να’χουν! Το όλον πακέτο, απ’ όποια πλευρά και να το πιάσεις… ξεφεύγει. Κατά βάση αναφερόμαστε σ’ ένα instrumental άλμπουμ, το οποίο συνοδεύεται, αρχικώς, από τα παράξενα κείμενα του booklet. Ένα αφορά στον ινδό αυτοκράτορα Asoka και τη φανταστική, μυστική κοινωνία του Nine Unknown Men. Ένα άλλο αναφέρεται στον William Erman και την… Eρμανομετρία του, μία μαθηματικοποιημένη φόρμουλα συμβουλών, για… σίγουρα κέρδη, προς τους ποικιλώνυμους θεσμικούς επενδυτές (τα λεγόμενα hedge funds). Έπειτα, αν το πιάσεις, το “Ullakkopalo”, από ηχητικής πλευράς, εκεί είναι όπου χάνεται η μπάλα. Στην ουσία έχουμε να κάνουμε μ’ ένα εντελώς απρόβλεπτο κολάζ (φυσικών ή μη ήχων), πίσω από το οποίο θα μπορούσε να θεωρήσεις πως λειτουργεί μια folk βάση (εκείνη των Incredible String Band φερ’ ειπείν), η οποία όμως διαρρηγνύεται από τα «ενοχλητικά» παιξίματα, που δεν υπακούουν σε καμμία λογική, σε κανέναν προφανή κανόνα. Εν τέλει, όλα παίζονται, για ακόμη μία φορά, στο επίπεδο της κεντρικής ιδέας. Και το 42λεπτο απόσταγμα των Kemialliset Ystavat είναι τόσο «φεύγα», ώστε να σε κάνει να νοιώθεις πως δεν πήγε καθόλου χαμένος ο σπόρος των συμπατριωτών τους Sperm και J.K.S., εκεί στα 60s και τα 70s.
Οι Lo Jengi υπήρξαν ένας αυθόρμητος και ίσως εφήμερος σχηματισμός. Το γαλλικό trio Reines D’Angleterre (Ghedalia Tazartes, Jo, el-g ), το οποίο βρέθηκε στη Φινλανδία το 2009, στη γιορτή για τα 10χρονα του ραδιοσταθμού Mental Alaska, κόλλησε με τοπικούς καλλιτέχνες (Islaja, Amon Dude, The Hoopo) και ηχογράφησε, έτσι ως ανάμνηση, ένα 10ιντσο στη Fonal, με δύο κομμάτια, τα Des toilettes du paradis/ Elakoon mummo [FR-70]. Το πρώτο, μία εντελώς αυτοσχεδιαστική folktronica, είναι ένα συνονθύλευμα «σκληρών» ηλεκτρονικών και παντελώς out φωνητικών, που θυμίζει βεβαίως τις προσωπικές δουλειές του Ghedalia Tazartes μεγεθυνόμενες όμως κατά τι... Το “Elakoon mummo” ακόμη πιο αγριεμένο, πιο παγανιστικό και περισσότερο δουλεμένο στο στούντιο, λόγω της πληθώρας των εφέ, ανήκει σ’ εκείνο το είδος της «στοναρισμένης» elctronica, την οποίαν οι Φινλανδοί, όπως και οι Σουηδοί, διακονούν ήδη από τα sixties. Αγέρωχοι ήχοι, προϊόντα μιας σκηνής που οδεύει με τα δικά της ήθη.
Υπάρχουν και δύο DVD, παραγωγές της Fonal, τα οποία επεξηγούν, με το δικό τους τρόπο, το τι περίπου συμβαίνει στη νέα φινλανδική πραγματικότητα. Το πρώτο έχει τίτλο “Man with a Video Camera” [FR-74], είναι σκηνοθετημένο από τον Esko Lonnberg και αναφέρεται στο γνωστό φινλανδικό γκρουπ Circle· μία ελεύθερη prog-kraut ομάδα, από το Pori, που πρωταγωνιστεί στην τοπική σκηνή τα τελευταία 20 χρόνια. Το φιλμ, που μεταφέρει, στην εικόνα, την ελευθερία της μουσικής αφήγησης, είναι στην ουσία τρεις παράλληλες ιστορίες – αν μπορούμε να τις πούμε έτσι. Κατ’ αρχάς του ίδιου του σκηνοθέτη, που άφησε τη δουλειά του στη Σουηδία, για να επανέλθει στην πατρίδα του (το Pori), ασχολούμενος με ό,τι τον ενδιέφερε περισσότερο (ζωγραφική, σχέδιο, βιντεοσκόπηση). Των Circle, έτσι όπως την αφηγείται και την οπτικοποιεί ο τραγουδιστής τους Mika Ratto, και τέλος της ίδιας την πόλης, του αστικού ιστού της και κυρίως του φυσικού τοπίου που την περιβάλλει, τα οποία και υπαγορεύουν σκέψεις (που γίνονται κουβέντες) στάσεις και συμπεριφορές.
Σε όχι μακρινή προβληματική κινείται και το “Unien Savonlinna” [Fonal/ Helmi FR-73], σκηνοθετημένο από το μέλος των Paavoharju (ένα από τα καλύτερα γκρουπ της Fonal και της χώρας) Lauri Ainala. Κι εδώ άξονας είναι η πόλη Savonlinna, βεβαίως η ιστορία της (“Unien Savonlinna” δηλ. η Savonlinna των Oνείρων), στα ΝΑ της χώρας και φυσικά η μουσική σκηνή της, έτσι όπως εκείνη εκφράζεται από τους Paavoharju, τον Joose Keskitalo (όπως λέγεται… έναν από τους πιο ενδιαφέροντες τραγουδοποιούς της νέας γενιάς) και τους Harmaa Getto, ένα σχήμα που κάνει hard-core rap. Στα επιπρόσθετα υπάρχουν music videos, special live recordings, documentary clips και picture gallery· ένα πακέτο απολύτως χαρακτηριστικό τής αισθητικής τής Fonal.Επαφή: www.fonal.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου