2α ΟΛΥΜΠΙΑΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ

(Ο πρόλογος δεν μπορεί παρά να είναι ο ίδιος μ’ εκείνον της ανάρτησης για την 1η Ολυμπιάδα http://is.gd/cY8wiE) Οι Ολυμπιάδες Τραγουδιού υπήρξαν… έμπνευση της χούντας (διοργανώθηκαν έξι, από το 1968 έως το 1973) στην προσπάθειά της να ασκήσει πολιτιστική πολιτική, ποντάροντας, ταυτοχρόνως, και σε μία έξωθεν «καλή μαρτυρία». Κάπως σαν μία επιβεβαίωση του καθεστώτος (θα το ήθελαν – το επεδίωξαν), το οποίον καθεστώς στρέφοντας τα όμματα της διεθνούς κοινής γνώμης (κάποιας κοινής γνώμης, τέλος πάντων) προς τις γιορτές και τα πανηγύρια, θα μπορούσε να συνεχίσει ανενόχλητο την… αποκατάσταση της υγείας του ασθενούς, επί της χειρουργικής κλίνης. Εκείνο, πάντως, που πρέπει να ειπωθεί είναι πως στις Ολυμπιάδες έδωσαν το παρόν διακεκριμένοι καλλιτέχνες και συγκροτήματα (αναφέρομαι, βασικά, στους εκτός συναγωνισμού) και, βεβαίως, ακούστηκαν κάμποσα καλά τραγούδια, τα οποία δεν είχαν ουδεμία σχέση με ό,τι θα ονομάζαμε έτσι επιτιμητικώς, ή υποτιμητικώς, ως χουντοτράγουδα.Στη δεύτερη Ολυμπιάδα Τραγουδιού, που διεξήχθη το τριήμερο 27-29 Ιουνίου του 1969 στο Παναθηναϊκό Στάδιο, πήραν μέρος 29 χώρες και ακούστηκαν 44 τραγούδια. Νικήτρια αναδείχθηκε η ελληνική συμμετοχή (μάνι-μάνι πρωτιά…) με την Κλειώ Δενάρδου στο απολύτως υπερεκτιμημένο (για τ’ αυτιά μου) τραγούδι του Ζακ Ιακωβίδη «Που ναν’ ο ίσκιος σου Θεέ». Ακολούθησαν ο Λίβανος στη 2η θέση, η Βουλγαρία στην 3η (με την Maria Mitzeva και την "Αλλέα των ερωτευμένων"), η Τουρκία στην 4η, η Ισπανία στην 5η , ενώ την 6η είχαν μοιραστεί η Αυστρία με τη Βραζιλία.
Το λιβανέζικο τραγούδι είχε τίτλο “La guerre est finie”, το είχε συνθέσει ο Elias Rahbani και το είχε ερμηνεύσει ο Manuel, τραγουδώντας στη γαλλική μία, πράγματι, ωραία μελωδία, για την οποίαν άξιζε πρωτιά (συγκρίνω με το «Που ναν’ ο ίσκιος σου Θεέ»). Μάλιστα, τη βράβευσή του στην Αθήνα την υπενθύμιζε ο Elias Rahbani (γαμπρός και συνεργάτης της Fairuz) και στο οπισθόφυλλο του… ψυχεδελικού του άλμπουμ “Mosaic of The Orient” [EMI/ Parlophone GVDL 35], που είχε τυπωθεί στην Ελλάδα λίγα χρόνια αργότερα (1972). Το βραζιλιάνικο τραγούδι είχε τίτλο “Rumo sul”, το είχαν γράψει οι Paulinho Tapajós-Edmundo Souto και το είχε τραγουδήσει η Beth Carvalho. Ακόμη, πέραν της πρωτιάς, είχαν ακουστεί άλλα εννέα(!) ελληνικά τραγούδια, καθότι μία χώρα επιτρεπόταν να παρουσιαστεί με περισσότερες από μία συμμετοχές – ανάμεσά τους η «Αντιγόνη» (Γιώργος Κατσαρός-Πυθαγόρας) με την Μαρίνα, το «Γαλάζιοι τώρα ουρανοί» (Νίκος Λαβράνος-Νίκος Ελληναίος) με την Μαρία Δουράκη (είχε λάβει ειδικό έπαινο), το «Είναι ένα βουνό» (Λυκούργος Μαρκέας) με τον Γιάννη Βογιατζή, η «Αδυναμία μου» (Γιώργος Μουζάκης) με τον Μίμη Ράπτη, το «Στάσου» (Ανδρέας Οικονόμου-Γιοβάννα) με τον Νίκο Αντωνίου, το «Καλώς ήρθες έρωτα» (Χίλντια Πίσσα-Αλέξης Παυλής) με τον Τέρη Χρυσό, το «Έρωτα παντοτινέ μου» (Κώστας Ξενάκης) με τον Δάκη, το «Απόψε θυμήσου» με τον Σταύρο Ζώρα... Επίσης τρία τραγούδια ανήκαν στην Ιταλία (“Orgoglio” με τον Fred Bongusto, “Le due facce dell’ amore” με τον Toni Pineli…), δύο στην Τουρκία (“Belki bir gun”με την Ajda Pekkan, “Sevmek icin” με τον Tayfun), δύο στην Αγγλία, δύο στην Ισπανία, δύο στη Γαλλία κι από ένα σε κάθε μία από τις υπόλοιπες χώρες.
Από τις εκτός συναγωνισμού διασημότητες, που έδιναν το παρόν παρέχοντας… κύρος στις διοργανώσεις, ν’ αναφέρω (στη συγκεκριμένη) τον Rocky Roberts (“Sono tremendo”), τον Charles Aznavour (“Αve Maria”), τον Ivan Rebroff (“Kalinka”)… Επίσης, ο κύπριος συνθέτης Αχιλλέας Λυμπουρίδης (1920-2008) είχε παρουσιάσει έργο του.

Η φωτογραφία είχε δημοσιευτεί στο Ε, την 6/12/1998, σ’ ένα κείμενο των Απ. Διαμαντή – Φ. Χρυσοχόου «Κονφερασιέ, Ποιητές ή σαχλαμαράκηδες;». Στη λεζάντα αντί να γραφεί… οι Rocky Roberts και Γιώργος Οικονομίδης στη 2α Ολυμπιάδα του 1969, γράφτηκε μόνον… Γιώργος Οικονομίδης.

Μια δισκογραφία 
1. Κλειώ Δενάρδου: Που ναν’ ο ίσκιος σου Θεέ/ Το δενδράκι [7ιντσο, GR. Philips 6348] 
2. Manuel: La guerre est finie/ Les feuilles tombent [7ιντσο, LEB. Societe Libanaise du Disque RF 112] 
3. Beth Carvalho: Andança [LP, BR. Odeon MOFB 3581, 1969] 
4. Δάκης: 2α Ολυμπιάς Τραγουδιού (Ήλιε μου/ Έρωτα παντοτινέ μου) [7ιντσο, GR. Minos 5034, 1969] 
5. Μαρία Δουράκη: Γαλάζιοι τώρα ουρανοί/ Μακρυά σου είμ’ έρημο πουλί [7ιντσο, GR.His Master’s Voice 7PG 3859, 1969]
Πηγή: http://is.gd/NOdq0N