Τρίτη 28 Ιουνίου 2011

RED ROSE THE GROUP κατά... Select

Πριν από λίγες ημέρες ένας αμερικανός dealer από το Schwenksville της Pennsylvania πούλησε στο eBay ένα ελληνικό 45άρι, το “Big show theme/ Night time girl” [Select ΣΑ3130] των Red Rose The Group (η Select ήταν ετικέτα συμφερόντων Αντώνη Πλωμαρίτη), το οποίον περιέγραφε ως εξής (οι εμφάσεις δικές μου): “I can’t find a shred of information about this killer single online, but I can only say when word gets out on this one, it’s gonna be on want lists. I mean, just listen to both sides of this monster. “Night time girl” is a downright awesome mystical psych head-twirler, riding a twisty belly dance rhythm with twangy sitar-like instruments straight off one of those “Dance with Sheherazade” comps. It’s still got both feet firmly placed in rock, though, which means it’s likely not the work of your typical ethnic greek combo. Instead, imagine the Hollies’ “Stop! stop! stop!” played by a greek garage band while six scantily-clad belly dancers gyrate on stage at a hookah bar. “Night time girl” is simply an amazing wonky bit of greek sitar freakbeat that has yet to be discovered, or comped. It will be big. Flip it over and you’ ve got “Big show theme”, which is exactly what it says it is. A cool as f*** swinging gogo game show theme meets arabian snake dance that will break spines if you try to dance to it. You’ve been warned”. Επειδή λοιπόν διαθέτω το εν λόγω 45άρι και μ’ έχει απασχολήσει από παλαιά το ζήτημα (έχω ρωτήσει σχετικώς και τον Manwolf Louie, που γνωρίζει καλά αυτά τα θέματα) έρχομαι να παραθέσω τα εξής. Κατ’ αρχάς, να το ξεκαθαρίσω, το γκρουπ δεν είναι ελληνικό. Αναγράφεται εξάλλου πάνω στο label εγγραφαί USA. Δεύτερον, και εξ ίσου σημαντικό, δεν υπάρχει συγκρότημα (ούτε ελληνικό, ούτε αμερικανικό, ούτε οτιδήποτε) με τέτοιο όνομα! Προφανώς ο Πλωμαρίτης, για λόγους αποφυγής δικαιωμάτων, άλλαξε(!) όνομα στο γκρουπ, αποφεύγοντας να γράψει στην ετικέτα ακόμη και τα credits των κομματιών. Έχουμε να κάνουμε λοιπόν με μία απολύτως πειρατική έκδοση, του τύπου… πιασ’ το αυγό και κούρευτο.
Μετά από μία σχετική έρευνα στο popsike.com και αλλαχού καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως οι Red Rose The Group δεν είναι άλλοι από τους Skip Battyn and The Group(!), το συγκρότημα του αμερικανού τραγουδοποιού Clyde “Skip” Battin (1934-2003), μέλους μεταξύ άλλων των Byrds, New Riders of the Purple Sage και Flying Burrito Brothers.
Το 1966 κατά το popsike, ή το 1967 κατά την επίσημη δισκογραφία του που μάλλον είναι και το σωστό (δες http://is.gd/hoLRZL), ο Skip Battin ηχογραφεί το “Night time girl/ The dating game theme” σε ετικέτα Aurora [159] και σε διανομή από την νεοϋορκέζικη Bell. Μάλιστα, το τραγούδι της πρώτης πλευράς (γιατί το flip side είναι instro) είναι γραμμένο από τους A. Kooper - I. Levine (όπως βλέπουμε στη φωτογραφία του label, που υπάρχει στο popsike). Τα ονόματα, φυσικά, δεν είναι άλλα από εκείνα των Al Kooper και Irwin Levine.
Ψάχνοντας λίγο στο δίκτυο ανακάλυψα πως το εν λόγω άσμα το είχαν πει και οι Everly Brothers το 1965 (η πρώτη εκτέλεση;). Μάλιστα, σ’ ένα pdf με τους στίχους των τραγουδιών τους (http://is.gd/m2qQLi) διαβάζουμε ακόμη πως το τραγούδι το είχαν ερμηνεύσει και οι Modern Folk Quartet (Cyrus Faryar, Henry “Tad” Diltz, Chip Douglas, Stan White – αργότερα αντικαταστάθηκε από τον Jerry Yester). Οι στίχοι του τραγουδιού (στο πρώτο κουπλέ) που λένε οι Modern Folk Quartet, οι Everly Brothers βεβαίως, αλλά και οι Skip Battyn and The Group είναι οι ακόλουθοι: “Under the veil of her perfume and paint/ there was long ago look of a used-to-be saint/ of a rose raised up to someday marry the sun/ ’stead of hiding in the shadows/ with just anyone”. (Τους αναφέρω για να μην υπάρχει αμφιβολία πως το “Night time girl” των… Red Rose The Group, δεν είναι άλλο από το “Night time girl” των Skip Battyn and The Group). Περαιτέρω, διαπιστώνω από το popsike πως το συγκεκριμένο κομμάτι το είχαν πει και κάποιοι Down Children σε ετικέτα Philips (το 1967;). Εκεί μάλιστα αναφέρεται ως “awesome loungey Casbah garage psych headtripper” (άψογη περιγραφή). Και όντως δηλαδή. Το κομμάτι είναι εξαιρετικό, ένα «διαμάντι» που θα μπορούσε να κοσμεί κάθε garage/psych συλλογή από εκείνη την εποχή. Το δε oriental ηχόχρωμα (θυμίζουν τους Λιβανέζους Cedars) ήταν εκείνο που ανάγκασε κάποιους να τους μπερδέψουν με Έλληνες. (Όπως έχω ξαναγράψει, νομίζω στην ανάρτηση/σχόλια για τον Gus Vali, οι Αμερικάνοι όταν λένε «Ανατολή», ή «Μέση Ανατολή», βάζουν μέσα και… κάτι από Ελλάδα).Πρώτη πλευρά στο ελληνικό single των ανύπαρκτων Red Rose The Group και δεύτερη στο αμερικανικό των Skip Battyn and The Group ήταν το instrumental “Big show theme” (κατά τον Αντώνη Πλωμαρίτη) ή “The dating game theme” (ένα… swingin’ game show instrumental, όπως γράφει το popsike) κατά τους Αμερικανούς. Προφανώς, πρόκειται για το ίδιο κομμάτι, απλώς ο Πλωμαρίτης για τους δικούς του λόγους το “The dating game theme” το έκανε “Big show theme”. Όπως διαβάζω στην ετικέτα του αμερικανικού single (γιατί στην ελληνική δεν αναφέρεται τίποτα) το instro προερχόταν από το… ABC TV - Network Show (υπάρχουν πληροφορίες γι’ αυτό στην wikipedia http://is.gd/lYvQav) και ήταν σύνθεση του Chet Baker! Εκεί, δε, ακουγόταν από τους The Mariachi Brass (στούντιο μουσικοί υπό τον Jack Nitzsche) στους οποίους συμμετείχε ο Chet Baker, επιχειρώντας να κλέψει (τότε) λίγη από τη δόξα των Herb Alpert & The Tijuana Brass. Ο Skip Battin του αλλάζει λίγο τα φώτα (τι λίγο δηλαδή), μετατρέποντάς το σ’ ένα πολύ δυνατό «σέικ», αλλά ποιος μπορεί να τον μεμφθεί γι’ αυτό; Ίσα-ίσα.
Εν τέλει, απ’ όλη αυτή την ιστορία, ας θυμόμαστε το πιο σημαντικό. Το 45άρι των Skip Battyn and The Group στην Aurora, από το 1967, τυπώθηκε την ίδια περίπου εποχή και στην Ελλάδα (έστω και ως… Red Rose The Group), στη Select του Αντώνη Πλωμαρίτη. Αλλά και αυτό μικρή σημασία θα είχε, αν το τραγούδι τού Al Kooper δεν αντιμετωπιζόταν από τον Skip Battin μ’ αυτόν τον μοναδικό τρόπο… Ύμνος.

3 σχόλια:

  1. Φαίνεται οτι αυτο το κομμάτι που λέγεται RED ROSE THE GROUP δεν τυγχάνει ιδιαίτερων σχολίων,περίεργο βέβαια.Αλλο θέλω να πώ.Ρε συ Φώντα τι να κλέψει ο Chet Baker απο τον Herb Alpert.Ο ενας ηταν πρεζάκιας κ ο αλλος ειχε περίπου εταιρεία (Α&Μ)και τραβιόταν δεξιά -αριστερά με γκόμενες.Κανα φράγκο εβγαζε σαν session k "featuring" και δε ξέρω και γω τι αλλο.Τον συγχωρούμε,ασε που του εχω και αδυναμία.Με εκανες να πάω να ακούσω το "She was Too Good to Me" βραδιάτικα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φ.Ν. ο Chet Baker μπορεί να ήταν πρεζάκιας, αλλά όταν ήταν «καθαρός» και σκεφτόταν λογικά, έβλεπε πως η pop δεν ήταν κάτι που θα μπορούσες να το αμελήσεις. Έτσι, μέσα σε δύο χρόνια (1965-66) έκανε 5-6 άλμπουμ για την Prestige, την Limelight κ.ά. παίζοντας ωραία… mariachi jazz, και όχι απλώς συμμετέχοντας σ’ ένα session για τα φράγκα. Ας πούμε στο LP “A Taste of Tequila” διασκευάζει “Tequila” (φυσικά), “La bamba”, “Speedy Gonzales” και τέτοια. Εγώ που είμαι lounge-έρης τα γουστάρω πολύ αυτά. Να, εδώ, για άκου:

    http://www.youtube.com/watch?v=PYSJF4RvC1Y

    Συμπτωματικό ή όχι πριν από δύο μέρες άκουγα το “Chet Baker & Strings” (1953). Χάρμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μια χαρά ειναι το "Speedy Gonzales",αυτο ελειπε.Το "Chet Baker & Strings" ομως εχεις στο νού σου και παίνεις στο παζάρι.Γενικά μιλάω, αλλα αυτά ειναι γούστα anw μη κάνω και τον ινστρούχτορα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή