O καλιφορνέζος σαξοφωνίστας και φλαουτίστας Jason Robinson μέσα σ’ ένα μήνα, από την 6/9 έως την 5/10 του 2010, έδωσε τρία άλμπουμ. Το “Cerberus Reigning” για την Accretions (είναι στη σειρά να το ακούσω), το “The Two Faces of Janus” για την Cuneiform και το “Cerulean Landscape” (σε συνεργασία με τον πιανίστα Anthony Davis) για την Clean Feed.
Για το “Cerberus Reigning” πρόλαβε κι έγραψε ο συνάδελφος Βαγγέλης Αραγιάννης στο 216 τεύχος του Jazz & Τζαζ. Δανείζομαι ένα μέρος του κειμένου του (και) από το προσωπικό του blog http://is.gd/thiHT2. Εμπνεόμενος αφενός από τις σόλο δουλειές του Roscoe Mitchell, του Evan Parker και του John Butcher και αφετέρου από την ελληνική μυθολογία και την επιστημονική φαντασία, αφηγείται (όπως τουλάχιστον λέει ο ίδιος) μια ιστορία με πρωταγωνιστή το εμβληματικό σαξόφωνο Κέρβερο με τις τρεις καμπάνες… Χωρίς να παίζει με την τεχνική της κυκλικής αναπνοής, όπως κάνει για παράδειγμα ο Evan Parker, αναπτύσσει κάθε γραμμή του μέσα στα περιθώρια ενός φυσήματος, δουλεύει με τις παύσεις, ψάχνει τη μελωδία και μέσα στο θόρυβο. Επίσης… κάποιες στιγμές αντί για τενόρο παίζει φλάουτο, ενώ κάνει εκτενή χρήση ηλεκτρονικών φτιάχνοντας λούπες και παράλληλα ηχητικά στρώματα, πάντοτε όμως σε παρόντα χρόνο, χωρίς οποιαδήποτε επέμβαση στο στούντιο. Παρόλο λοιπόν που το “Cerberus Reigning” ξεκινά με τη λογική ενός solo sax άλμπουμ, επεκτείνεται πέρα από το όργανο, δεδομένης της επιλογής του Robinson να μην επικεντρώνεται στο ίδιο το σαξόφωνο, αλλά στο ρόλο του ως ερμηνευτή.
Το δεύτερο απ’ αυτά τα CD, το “The Two Faces of Janus” στην Cuneiform, γραμμένο στο Brooklyn τον Δεκέμβριο του ’09, είναι ένα επίσης ιδιαίτερο CD τζαζικώς δύσκολα κατατάξιμο· μια και τα… πρόσωπα του Ιανού, απ’ ό,τι φαίνεται στην περίπτωσή μας, ήταν περισσότερα από δύο... Ο Jason Robinson τενόρο, σοπράνο, φλάουτο, έχοντας δίπλα του τούς Liberty Ellman κιθάρες, Drew Gress μπάσο, George Schuller ντραμς και ως guests τούς Marty Ehrlich άλτο, μπάσο κλαρίνο, Rudresh Mahanthappa άλτο εμφανίζει μία σειρά δικών του συνθέσεων, ποικίλων χρονικών διαστάσεων (από 4λεπτες, έως 11λεπτες), στις οποίες γραμμένα και ελεύθερα μέρη μοιάζει να βρίσκονται σε μιαν ισορροπία. Υπάρχουν σκληρά soli, συνομιλίες οργάνων (δύο σαξόφωνα π.χ.) που παίζουν σε συμφωνία, ομαδικές παρακρούσεις, που άγονται από το bop (του παρελθόντος), φθάνοντας σε εντατικές improv καταστάσεις· ό,τι δηλαδή δεν παρατηρείται στο “Cerulean Landscape” της Cleen Feed. Στο συγκεκριμένο CD, γραμμένο στην Amherst της Μασαχουσέτης, τον Δεκέμβριο του ’08, ο Robinson συνεργάζεται με τον γνωστό πιανίστα, μέλος του AACM και με σαφείς free πιένες, Anthony Davis. Το αποτέλεσμα, είναι ένα περίπου ωριαίο άλμπουμ minimal ομορφιάς, με βαθιές μελωδίες, που και αυτές διαμορφώνουν ένα συμπαγές, αν και κάπως τεταμένο κλίμα.
Επαφή: www.jasonrobinson.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου