JEAN MICHEL JARRE οξυγόνο στη Μόσχα

Το 1997 η Ρωσία δεν είχε ορθοποδήσει. Ο Γιέλτσιν βρισκόταν ακόμη στο τιμόνι, και παρ’ ότι η χώρα πέρναγε ζόρια (σήμερα, λένε, είναι καλύτερα... για τον κόσμο συζητάμε, όχι για τους τσάρους), ο, μακαρίτης πια, πρώτος ηγέτης της μετά-ΕΣΣΔ Ρωσίας δεν φείσθηκε χρημάτων προκειμένου να στήσει μια ρωμαϊκή γιορτή, ίνα εορταστούν τα 850 χρόνια της πρωτεύουσας. Έτσι, μπροστά από το Πανεπιστήμιο Λομονόσοβ στήθηκε μία γιγαντιαία επιχείρηση – στρέμματα σκηνής, σκηνικών, video walls, μηχανών και μηχανισμών – manager της οποίας διορίστηκε ο γνωστός και μη εξαιρετέος Jean Michel Jarre.
Έχοντας μέγιστη πείρα σχετικών πολυθεαμάτων – όπου γάμος και γιορτή η Μαγδάλω πρώτη – , ο γάλλος μουσικός επέλεξε ένα πρόσφατο (για τότε) έργο του, το “Oxygene 7-13”, το sequel δηλαδή του κλασικού “Oxygene” από το ’76, διανθισμένο όμως και από κάποια παλαιότερα θέματα (το “Oxygene 4” φερ’ ειπείν), προκειμένου να αναπτερώσει το ηθικό των τσακισμένων Μοσχοβιτών· οι οποίοι, παρεμπιπτόντως, «αναγκάστηκαν» να κρατήσουν κι ενός λεπτού σιγή για την πριγκίπισσα Diana, που κηδευόταν την ίδια μέρα (6/9/1997)… Τους καημένους…

(Το “Oxygene In Moscow” κυκλοφόρησε σε DVD από την inakustik, το 2007)